«Tον Αύγουστο του 2018 βγαίνουμε από τα μνημόνια και δεν χρειαζόμαστε προληπτική πιστωτική γραμμή», δηλώνει ο κύριος Τσακαλώτος. «Όχι, η Ελλάδα χρειάζεται γραμμή στήριξης», δηλώνει λίγες ώρες αργότερα ο κύριος Στουρνάρας. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο το θέμα της διαφωνίας, όσο ο τρόπος επικοινωνίας
και το άσχημο επενδυτικό κλίμα που δημιουργούν.
Έχουμε μία κυβέρνηση που αντί να συσπειρώνει όλα τα κόμματα και να δημιουργεί ένα αρραγές μέτωπο απέναντι στις ανιστόρητες προκλήσεις ενός ασήμαντου κράτους, προβαίνει σε ενέργειες που αποβλέπουν όχι μόνο στον διχασμό της αντιπολίτευσης αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης.
Την ίδια στιγμή είμαστε αιχμάλωτοι ενός γεωγραφικού «γάμου» με μία χώρα διαπνεόμενη από βάρβαρα τριτοκοσμικά ένστικτα και με τον ηγέτη της να βρίσκεται σε ένα πρωτόγνωρο ταξίδι ηγεμονικής παράκρουσης που σίγουρα θα μας βάλει σε εθνικές περιπέτειες.
Δυστυχώς ουδείς σέβεται μία χώρα που είναι οικονομικά και στρατιωτικά αδύναμη. Για το σημερινό μας χάλι φροντίσαμε όλοι μας. Φροντίσαμε να παίρνουμε συντάξεις στα 40, να ανεβάσουμε το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από 1 δις σε 5 δις μέσα σε 8 χρόνια και φροντίσαμε να «προστατέψουμε» όλους εκείνους που καταλήστεψαν τα δημόσια ταμεία. Φροντίσαμε να ποινικοποιήσουμε το επιχειρηματικό κέρδος με αποτέλεσμα η ανεργία να φθάσει στο 25% και δημιουργήσαμε πανεπιστήμια αχούρια που έχουν μετατραπεί σε άντρα αναρχικών και εκκολαπτήρια ανεργίας. Φροντίσαμε να κλείσουμε τις στρατιωτικές μας βιομηχανίες αναθέτοντας τις διοικήσεις τους σε κομματικούς αφισοκολλητές αλλά κρατάμε ανοικτούς δεκάδες άχρηστους οργανισμούς. Κατάφεραν οι εφοπλιστές μας να δημιουργήσουν τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του κόσμου, αλλά οι εργατοπατέρες και οι πολιτικοί μας φρόντισαν να κλείσουν όλα τα ναυπηγεία μας και ο Σκαραμαγκάς, το μεγαλύτερο ναυπηγείο της Μεσογείου, κατάντησε χαβούζα της χαμένης εθνικής μας ναυπηγικής υπερηφάνειας.
Αντί εδώ και τώρα να οργανωθούμε, συνεχώς διαμαρτυρόμαστε διεθνώς ότι μας φταίει η Αλβανία, τα Σκόπια, η Τουρκία, τα μνημόνια και ο κύριος Σόιμπλε αλλά ποτέ εμείς! Εν τω μεταξύ η ολοκλήρωση μιας δικαστικής υπόθεσης στην Αλβανία απαιτεί 523 ημέρες, στην Βουλγαρία 564 και στην «ευρωπαϊκή» Ελλάδα 1580 ημέρες!!! Τουλάχιστον θα φθάσουμε τους Βαλκάνιους;
Σημείωση
25 χρόνια «φιλοσοφούμε» αν τα Σκόπια θα ονομαστούν Βόρειος Μακεδονία, Νότιος Μακεδονία, Νέα Μακεδονία, Γκόρνα Μακεδονία, κλπ. όπως λέμε: Ήγουν τουτέστιν δηλαδή, με άλλα λόγια ήτοι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου