Εξευτελισμός των θεσμών

Του Κώστα Χριστίδη*

      Η πρώτη φορά Αριστερά κατόρθωσε, μέσα στα τρία περίπου χρόνια που ασκεί την διακυβέρνηση της χώρας, να επιφέρει πρωτοφανή σε έκταση και ένταση πλήγματα σε βάρος πλείστων όσων θεσμών, τους οποίους, άλλωστε, με απίστευτο κυνισμό, ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε ως ‘’θεσμικά εμπόδια’’ στην προσπάθεια του Σύριζα να καταλάβει όχι απλώς την κυβέρνηση αλλά την ‘’εξουσία’’, δηλ. την δυνατότητα να κάνει κυριολεκτικά ό,τι του καπνίσει, στο όνομα πάντοτε του λαού και του αυτο-αναγνωριζόμενου ‘’ηθικού πλεονεκτήματος’’ της Αριστεράς.
    
  Έτσι, τον Οκτώβριο 2016, όταν το ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο για την παροχή τηλεοπτικών αδειών, το γραφείο τύπου του πρωθυπουργού εξέδωσε ανακοίνωση κατά την οποία ‘’αυτόν τον τόπο δεν τον κυβερνούν ούτε τα διαπλεκόμενα, ούτε το βαθύ παρακράτος. Τον κυβερνούν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις με την βούληση του ελληνικού λαού. Είχε προηγηθεί η προσπάθεια διασυρμού για προσωπικό θέμα και η διενέργεια πειθαρχικού ελέγχου κατά μη αρεστού αντιπροέδρου του ΣτΕ, αθωωθέντος ομοφώνως μετά εννεάμηνο. Η άσκηση πειθαρχικών διώξεων κατά ‘’μη συνεργάσιμων’’ λειτουργών της δικαιοσύνης αποτελεί διαρκή πρακτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ενώ άλλοι που δείχνουν προθυμία μπορεί, την επομένη της συνταξιοδότησής τους να καταλάβουν μία θέση επιρροής, π.χ. στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού.                                                
      Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η δικαιοσύνη και το τραπεζικό σύστημα αποτελούν παντού και πάντοτε τους προφανείς στόχους προς άλωση κάθε λαϊκιστή πολιτικού και κάθε κόμματος ή κινήματος αμφιβόλου δημοκρατικότητας. Εν προκειμένω η υπονόμευση των θεσμών στην χώρα μας έχει ξεκινήσει αρκετά χρόνια πριν, με πρωταγωνιστές τους σημερινούς κυβερνώντες. Θυμίζω την συμμετοχή του πρωθυπουργού στο κίνημα ‘’Δεν πληρώνω’’, τα μπλόκα σε σταθμούς διοδίων, την συμμετοχή σε καταλήψεις σχολείων, πανεπιστημίων και δημόσιων κτιρίων, την επίκληση του διαβόητου ‘’ασύλου’’ για την μετατροπή πανεπιστημιακών χώρων σε κέντρα παραβατικής συμπεριφοράς, τις εισβολές του ‘’Ρουβίκωνα’’ σε κτίρια όπως η Βουλή και η ΤτΕ (!), το άβατο των Εξαρχείων και πολλά άλλα περιστατικά που καταρρακώνουν τους θεσμούς και εκτρέφουν κλίμα γενικευμένης ανομίας.
      Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η εισβολή στο γήπεδο του κουμπουροφόρου ολιγάρχη αποτέλεσε την κορύφωση μίας ιδιότυπης συμπεριφοράς που έχει παγιωθεί στον χώρο του ποδοσφαίρου. Ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας, έχοντας αποκτήσει το εμβληματικό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης ‘’Μακεδονία’’, διάφορα ιστορικά κτίρια της συμπρωτεύουσας, μία καπνοβιομηχανία, μία εταιρεία μεταλλικού νερού, τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, μία ιστορική εφημερίδα, έναν τηλεοπτικό σταθμό και, βεβαίως, την λαοφιλή ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΑΟΚ, αποτελεί τον ορισμό της διαπλοκής και, προφανώς, αισθάνεται υπεράνω των νόμων που ισχύουν για τους κοινούς θνητούς. Ειδικώς ως προς την ποδοσφαιρική ομάδα, αυτή, παρέμεινε ουσιαστικά ατιμώρητη, παρά τα επεισόδια στα οποία μετείχε σε διαδοχικά ματς. Έτσι ο ολιγάρχης και οι συνεργάτες του δεν δίστασαν να απευθύνουν στον διαιτητή την απειλή : ‘’Είσαι τελειωμένος’’ ! Και σε αυτό, όμως, είχε προηγηθεί ο Σύριζα,  απειλώντας  τους  πολιτικούς του αντιπάλους ότι : ‘’ Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν’’ …
 *Νομικός – Οικονομολόγος