Η κυβερνητική συνοχή έχει προ πολλού κλονιστεί

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Τα τελευταία χρόνια, η χώρα βιώνει μια διαρκεί σύγκρουση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος.

Όσο όμως θα κατατρύχεται με ισορροπίες, προσωπικές διευθετήσεις και αδιέξοδες μάχες μικροκομματικής εξουσίας, τόσο η πραγματικότητα θα είναι απρόβλεπτη.
Ο δημόσιος λόγος των κυβερνώντων είναι πάντοτε προβλέψιμος, στερεότυπος και κοινότοπος. Εξαντλείται σε χιλιοειπωμένες γενικότητες και σε αοριστίες.
Στόχος τους είναι να κερδίσουν τις εντυπώσεις και όχι να δεσμευτούν σε προτάσεις για τη λύση των προβλημάτων.
Στο εσωτερικό της η κυβερνητική συνοχή έχει προ πολλού κλονιστεί. Ο Πρωθυπουργός βιώνει μια ιδιότυπη αιχμαλωσία.

Όμως και οι δύο εταίροι γνωρίζουν πολύ καλά, ότι πέραν της εξουσίας, έχουν πολλά να χάσουν από την τοξικότητα που θα απελευθερωθεί στην περίπτωση μιας μεταξύ τους σύγκρουσης.
Ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Άμυνας, μετά από περίπου είκοσι ημέρες, δεν συναντήθηκαν για να συζητήσουν τους τρόπους αντίδρασης στην αύξουσα τουρκική επιθετικότητα, σε χώρους που άπτονται ζωτικών ελληνικών ενδιαφερόντων. Συναντήθηκαν για να ποζάρουν μπροστά στις κάμερες, προσπαθώντας να πείσουν ότι η χωλαίνουσα σχέση τους χαίρει άκρας ευρωστίας.
Κατά τα άλλα:
- Τα σκάνδαλα και η σκανδαλολογία, δεν επιτρέπουν την απαιτούμενη ελάχιστη συνεννόηση  και συναίνεση, που εκ των συνθηκών επιβάλλεται.
- Τα εξωτερικά εθνικά μέτωπα οξύνονται καθημερινά και προσθέτουν αβεβαιότητα και ανησυχία για την εξέλιξη των ελληνικών υποθέσεων. Ο διασυρμός της χώρας από την τουρκική, σκοπιανή και αλβανική ιταμότητα, είναι η μόνη πραγματικότητα.
- Οι υπομένοντες καρτερικά πολίτες, δεν βιώνουν προσωπικά την όποια καλυτέρευση των οικονομικών συνθηκών, με αποτέλεσμα το ποσοστό του πληθυσμού που βυθίζεται στο μαρτύριο της ανέλπιστης στέρησης να αυξάνεται συνεχώς.
- Ο αδιάκοπος τρόμος από την κατάλυση κάθε έννοιας προστασίας του πολίτη από την παρανοϊκή ασυδοσία, για την εξουσία είναι μόνο  αφορμή για δημοκοπία.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδομείται σταθερά, χάνει και χάνεται, λοιδορείται στα social media και αντιμετωπίζονται με απαξία οι περισσότερες επιλογές του.
Το δυστύχημα είναι ότι σ’ αυτό το αρρωστημένο και διχαστικό περιβάλλον, ο κίνδυνος διολίσθησης της χώρας σε νέο κύκλο αμφισβητήσεων, είναι φανερός δια γυμνού οφθαλμού.
Και αυτό, χωρίς αμφιβολία, είναι αποτέλεσμα των αδυναμιών της κυβέρνησης να πολιτευτεί με γνώμονα τα συμφέροντα της χώρας.
Διότι, δυστυχώς, έμπλεξε τους κομματικούς και εξουσιαστικούς της  σκοπούς, με εκείνους της χώρας.
Η Αριστερά στην εξουσία επιμένει πάντα στο δέον και αποτάσσεται του όντος. Και αν η πραγματικότητα εξεγείρεται προκλητικά μπροστά στα μάτια όλων μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Ωστόσο, μέσα σε όλη της την πολυπλοκότητα, η πολιτική είναι ζήτημα απλής λογικής.
Ο κ. Τσίπρας   ήδη κάνει διαχείριση ήττας, προκειμένου να εξασφαλίσει τη μετεκλογική του επιβίωση στο πολιτικό παιχνίδι.
Η διαχείριση αυτή θα του υποδείξει το χρόνο των εκλογών, με βάση το πότε θα έχει τις λιγότερες απώλειες. Βάζει κάτω ημερομηνίες και μετρά τη μικρότερη ήττα.
Νομίζει ότι θα διαφύγει της νομοτελειακής φθοράς. Μόνο που ο χρόνος που μεσολαβεί μέχρι τις εκλογές είναι ανηφορικός, δύσβατος και γεμάτος απρόοπτα.
Όμως, η παρατεταμένη επιμονή στη δέουσα ηθική της παραπλάνησης και της ανωφελούς υποτίμησης της νοημοσύνης των πολιτών, είναι ικανή να οδηγήσει στη δημιουργία εκρηκτικής ατμόσφαιρας, που να αποδομήσει πλήρως την κυβέρνηση.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ. Ε.