Το παρασκήνιο της υπουργοποίησης του Νίκου Κοτζιά, παρά τις αντιδράσεις τότε του πανίσχυρου Παναγιώτη Λαφαζάνη, αποκαλύπτει, σε ένα πολύ αυστηρό κείμενο για την προσωπικότητα του παραιτηθέντος υπουργού, ο δημοσιογράφος Σωτήρης Σιδέρης. Ο άνθρωπος που, όπως λέει, ήταν εκείνος που έφερε σε επαφή τον Νίκο Κοτζιά με τον Αλέξη Τσίπρα.
Στο κείμενό του, που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα omegapress, ο Σωτήρης Σιδέρης λέει ακόμα ότι, σε αντίθεση με αυτά που δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, πως δηλαδή δεχόταν συμβουλές και εισηγήσεις από τον Νίκο Κοτζιά ήδη από το 2011, αυτό δεν ευσταθεί, αφού τότε δεν γνωρίζονταν καν, ενώ είναι πολύ αυστηρός για την προσωπικότητα του παραιτηθέντος υπουργού.
«Μέχρι το 2012 οι Αλέξης Τσίπρας και Νίκος Κοτζιάς δεν είχαν καμία επαφή. Ο Κοτζιάς βρισκόταν στο απόλυτο περιθώριο μετά την άρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και των συνεργατών του να τον κάνουν, όχι υπουργό, ούτε καν υφυπουργό (τα περί αρνήσεως είναι τα γνωστά παραμύθια). Ο Κοτζιάς περιφερόταν χρόνια στο κέντρο της Αθήνας και ισχυριζόταν ότι όλοι οι πρωθυπουργοί από τον Α. Παπανδρέου μέχρι και τον Σαμαρά τον ήθελαν υπουργό τους αλλά ο ίδιος είχε αρνηθεί, κάτι που ουδέποτε συνέβη. Το όνειρο της ζωής του ήταν να γίνει υπουργός, οτιδήποτε θα του έδινε εξουσία» γράφει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Σιδέρης για τον Νίκο Κοτζιά.
«H πρόταση για την υπουργοποίηση Κοτζιά διατυπώθηκε στο ενδιάμεσο διάστημα των δίδυμων εκλογών του 2012 και χρειάστηκε προσπάθεια να καμφθεί η άρνηση του Λαφαζάνη, την μαρτυρία του οποίου επικαλούμαι, (όπως επίσης και δεκάδων ακόμη που δεν θέλω προς το παρόν να αποκαλύψω) που τότε ουσιαστικά συνδιοικούσε τον ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα. Μάλιστα ο Λαφαζάνης -και αυτό οφείλω να το αναγνωρίσω- προσπαθούσε να με πείσει ότι κάνω λάθος. Έλεγε και άλλα που δεν γράφονται. Προσωπικά θαύμασα την υπομονή του Αλέξη Τσίπρα τόσα χρόνια…» γράφει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Σιδέρης και προσθέτει:
«Φυσικά υπήρξαν μάρτυρες σε όλα τα στάδια συνεννόησης, όπως υπήρχαν μάρτυρες στο γραφείο γνωστού νομικού, όπου του ανακοίνωσα την πρωτοβουλία μου. Είναι η πρώτη φορά από το 2012 που αναγκάζομαι να αναφερθώ δημόσια στο θέμα αυτό και να περιοριστώ μόνο σε ορισμένα γεγονότα για να διαλυθούν κάποιοι μύθοι. Δεν πρέπει ποτέ να κρίνουμε έναν άνθρωπο πριν πάρει εξουσία λένε οι σοφοί….
Τα υπόλοιπα, όπως και οι αθλιότητες του Κοτζιά, είναι ιστορία…».
Για την πρόταση Κοτζιά περί επέκτασης των χωρικών υδάτων:
Η Ελλάδα επεκτείνεται, σύμφωνα με τον Νίκο Κοτζιά γιατί έχει έτοιμα τα διατάγματα για την επέκταση των χωρικών υδάτων. Ο Νίκος Κοτζιάς , γνωρίζοντας πολύ καλά την τέχνη της πολιτικής εξαπάτησης, έστησε ένα «πατριωτικό» σόου εγκαταλείποντας το ΥΠΕΞ, ταπεινωμένος μεν , ουσιαστικά όμως θέλησε να υποδείξει για τελευταία φορά στον Αλέξη Τσίπρα τι πρέπει να κάνει . Είχε την άνεση επί 3,5 χρόνια να συνεννοηθεί με τα κόμματα να παρουσιάσει την πολιτική των χωρικών υδάτων αλλά δεν το έκανε, αναφέρει ο δημοσιογράφος.
Το δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα
Σε κάθε περίπτωση, αν ο κ. Τσίπρας επεκτείνει τα χωρικά ύδατα θα το πιστωθεί ο Κοτζιάς γιατί ετοίμασε τα σχετικά προεδρικά διατάγματα . Αν δεν επεκταθούν τα χωρικά ύδατα, το κόστος θα χρεωθεί ο πρωθυπουργός. Αυτό ήταν το νόημα της ανακοίνωσης.
Κάπως έτσι , για μια ακόμη φορά ο Κοτζιάς κατασκευάζει το προσωπικό του παραμύθι , μετά το αφομοιώνει, στη συνέχεια το πιστεύει και πορεύεται με τους προσωπικούς του μύθους ερήμην της λογικής. Τα αυτονόητα για μια χώρα γίνονται υπέρτατα. Η λέξη «επέκταση» της χώρας που χρησιμοποίησε ο Κοτζιάς δείχνει τα όρια του παραλογισμού, καθώς έμμεσα επιχειρεί να συγκριθεί με την επέκταση της Ελλάδας επί Βενιζέλου.
Για τη Συμφωνία των Πρεσπών
Η συμφωνία των Πρεσπών επιτεύχθηκε με την βούληση του Τσίπρα και την συμβολή του Κοτζιά, αλλά και με τις διαρκείς παρεμβάσεις των ΗΠΑ.
Αλλά τα σχέδια του Κοτζιά ήταν πιο περίπλοκα. Στο μακεδονικό, είχε πείσει τον πρωθυπουργό ότι η συμφωνία θα περάσει άνετα, ότι η ΝΔ θα διασπαστεί και ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ θα σαρώσουν το πολιτικό σκηνικό. Αντί όμως να συμβούν όλα αυτά, η κυβέρνηση εξαυλώνεται , ο ίδιος είναι το θύμα της πολιτικής του, εκπαραθυρώθηκε από την κυβέρνηση και όλα γυρίζουν γύρω από τον Καμμένο.
Θεωρητικός του χάους
Άλλο πράγμα ο θεωρητικός των αμφιθεάτρων ή των βιβλίων, άλλο πράγμα η διακυβέρνηση. Ο Κοτζιάς τα μπέρδευε. Και ως ΥΠΕΞ μπέρδευε τον ρόλο του θεωρητικού με τον ρόλο του υπουργού.
Είναι χαρακτηριστικό πως ούτε στην αντιπαράθεσή του με τον Καμμένο κατάφερε να επικρατήσει. Ο Κοτζιάς δεν κατάφερε να «διαβάσει» το κλίμα στο υπουργικό συμβούλιο. Πήγε στην συνεδρίαση νομίζοντας ότι είχε το πάνω χέρι και ότι σύσσωμη η κυβέρνηση θα στέκονταν στο πλευρό του, καθώς ήδη ο Καμμένος βρίσκονταν στο στόχαστρο. Μετά την σφοδρή επίθεση του Καμμένου, ο Κοτζιάς ζητούσε απεγνωσμένα στήριξη από τον Τσίπρα, τον Παππά, τον Τσακαλώτο και τον Δραγασάκη και αφού τον άδειασαν όλοι, έφυγε από το υπουργικό συμβούλιο καταπτοημένος και ηττημένος. Αυτός ο μεγάλος θεωρητικός δεν κατάλαβε τους συσχετισμούς στο υπουργικό συμβούλιο , ούτε τις θέσεις του Τσίπρα. Και όμως χάρις στις απίστευτες θεωρητικές κατασκευές και τις διασυνδέσεις του με τα ΜΜΕ έμενε εκτός κριτικής, έως ότου κατέρρευσαν όλα τα αφηγήματά του, οι ελιγμοί του, οι πολιτικοί εκβιασμοί και η κενολογία του.
Κλίμα στρατοπέδου στο ΥΠΕΞ
Εντός του υπουργείου Εξωτερικών επικράτησε επί 3,5 χρόνια κλίμα στρατοπέδου. Απειλές, το δάχτυλο σηκωμένο συνεχώς, μανία καταδιώξεως από δήθεν μηχανισμούς και συνωμότες, κυνήγι μαγισσών, νεποτισμός . Ο Κοτζιάς προκάλεσε τον φόβο, αλλά δεν κέρδισε ποτέ τον σεβασμό των διπλωματων.
«Εντός του υπουργείου Εξωτερικών επικράτησε επί 3,5 χρόνια κλίμα στρατοπέδου. Απειλές, το δάχτυλο σηκωμένο συνεχώς, μανία καταδιώξεως από δήθεν μηχανισμούς και συνωμότες, κυνήγι μαγισσών, νεποτισμός . Ο Κοτζιάς προκάλεσε τον φόβο, αλλά δεν κέρδισε ποτέ τον σεβασμό των διπλωματών» γράφει ο δημοσιογράφος Σωτήρης Σιδέρης για τη θητεία του Νίκου Κοτζιά στο υπουργείο Εξωτερικών σε άρθρο στην ιστοσελίδα omegapress με τίτλο «Η τέχνη της πολιτικής μυθολογίας και η αλήθεια για την θητεία και την υπουργοποίηση Κοτζιά».
ΥΓ Μόνος πλέον, χωρίς κανέναν από τους φίλους που τον στήριξαν και σε αξιοθρήνητη κατάσταση, τα όσα κάνει από τώρα και στο εξής ο Κοτζιάς ανάγονται στην αρμοδιότητα της επιστήμης και όχι της πολιτικής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου