Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
– Όπως γνωρίζουμε το σημερινό Υπουργείο Παιδείας, δεν ξέρω με ποιο σκεπτικό, έφτασε στο σημείο να καταργήσει την «αριστεία» από τους Μαθητές. Δηλαδή διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι, στην ζωή δεν χρειάζεται κόπος…μελέτη, προσπάθεια, για να γίνει κανείς άριστος, σήμερα δηλαδή δεν χρειάζονται οι άριστοι. Κατά την γνώμη μου και σε κάθε σκεπτόμενο Έλληνα, είναι ανεξήγητο, είναι θλιβερό, πώς φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο να καταργούμε την αριστεία τιμής, ανδρείας και ηρωισμού, από την διδασκαλία των νέων μας.
– Αύριο πώς! θα πείσεις το νέο σε μια Δημοκρατική χώρα, να διακινδυνεύσει την ζωή του, για να υπερασπισθεί την Πατρίδα του και τα αγαθά χωρίς τα οποία η επιβίωση δεν έχει κανένα νόημα.
– Η Αριστεία είναι απαραίτητη και σχεδόν πάντοτε στοιχείο επιτυχίας σ’ όλες τις εκφάνσεις της ζωής των Ανθρώπων. Οι παλαιότεροι (παππούς-γιαγιά) έλεγαν: παιδί μου εσύ δεν κάνεις για γράμματα, μάθε όσα σου χρειάζονται και γίνε ένας καλός τεχνίτης, επαγγελματίας, παραγωγός κ.λπ. Όπου! και εκεί μπορείς να διακριθείς. Αυτό είναι πολύ σωστό. Διότι! πιστεύω απόλυτα ότι οι κοινωνίες πρέπει να έχουν μια ισορροπία μεταξύ των επαγγελμάτων.
– Επίσης παρατηρούμε στην σημερινή εκπαιδευτική ύλη των Σχολείων μας, να αντικαθίστανται συνεχώς, διάφορα εθνικά θέματα, τα οποία πιστεύουμε, ο βάσει αυτών γαλουχημένος Ελληνισμός ανά τους αιώνες, μπόρεσε να επιβιώσει ως Έλληνας και να φθάσει μέχρι σήμερα. Παρά τα μύρια προβλήματα που έχει υποστεί.
Πατριωτισμός. Επιλεκτικά έχουν αφαιρεθεί από την παιδεία των νέων μας κάθε κείμενο, που έχει σχέση με τον πατριωτισμό, δηλ. την αγάπη προς την Πατρίδα και τις υποχρεώσεις μας έναντι αυτής και τους αγώνες των προγόνων μας, τις θυσίες αυτών, για την σωτηρίαν της. Έτσι φθάσαμε σήμερα στο σημείο αλλοίμονο μας μη πούμε λέξη, που έχει σχέση με την ΠΑΤΡΊΔΑ, την ΘΡΗΣΚΕΊΑ, το ΕΘΝΟΣ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά στείλαμε στο Ευρωπαϊκό μας προφίλ, μία Ελλάδα με αιμοσταγείς Εθνικιστές και Χουντικούς. Με αυτόν τον νοητικό ψεκασμό εδώ και χρόνια, καταφέραμε να πουλιέται η Ελλάδα και εμείς να είμαστε υπερήφανοι για το έργο μας.
– Είναι αλήθεια ότι, σήμερα δυστυχώς ο Πατριωτισμός δεν συνταιριάζει με πολλούς, διότι είναι ενωτικός και υψηλής ενατενίσεως ιδεολογία. Είναι ανιδιοτελής και κινείται πέραν από τα όρια κάθε ωφελιμιστικής φιλοσοφίας. Κινείται πέραν παντός συνδικαλισμού, κομματισμού και πολιτικής θεωρίας. Ο Πατριωτισμός είναι μια διαχρονικώς άφθαρτη υποχρέωση του πολίτη μιας χώρας, να αγαπά και να θυσιάζεται για την Πατρίδα του. Οι νέοι μας κόντρα στην λεγόμενη φθοροποιό πρόοδο, πρέπει να κρατούν υψηλά τον πυρσό του πατριωτισμού και της αυτοθυσίας. Αυτό επιτυγχάνεται στους νέους μας, μόνο μέσω της οικογένειας και της παιδείας. Σ’ αυτούς είναι πλέον η ελπίδα για το μέλλον της Πατρίδος, μην το κάψουμε άλλο.
– Είδαμε στο παρελθόν αλλοδαποί και όχι μόνο να καίνε την Ελληνική σημαία που είναι το Σύμβολο της ύπαρξης του Ελληνικού Έθνους. Σπανίως στις Εθνικές Γιορτές βλέπουμε στα μπαλκόνια των Ελλήνων ν’ αναρτάται η Ελληνική σημαία. Υπάρχει άραγε σε Αναγνωστικό των τάξεων κάτι που ν’ αναφέρεται στην σημαία μας; Φοβούμαι πως δεν υπάρχει. Ενώ στα δικά μας αναγνωστικά κάποτε υπήρχε το ποίημα «Η ΣΗΜΑΙΑ» του Ιωάννη Πολέμη που μας δίδασκε:
– Πάντα κι όπου σ’ αντικρίζω
με λαχτάρα σταματώ
– Και περήφανα δακρύζω,
ταπεινά σε χαιρετώ.
……………………………………
– Τα αρχαία Ελληνικά είναι κόκκινο πανί για το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, όχι μόνο τώρα για να είμαστε δίκαιοι, αλλά από τότε που παρουσιάστηκαν στη χώρα μας οι αυτοονομαζόμενοι Προοδευτικοί. Εμείς απεμπολούμε την μοναδική στον κόσμο εθνική μας κληρονομιά. Όταν! ανά τον κόσμο παρατηρούμε:
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΕΡΝΑΡ ΣΩ (1856-1950), ο μεγάλος αυτός Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας είπε: «Αν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού σας, δεν έχετε τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, τότε μένετε σ’ ένα σπίτι δίχως φως».
ΘΩΜΑΣ ΤΖΈΦΕΡΣΟΝ (1743-1855) τρίτος Πρόεδρος της Αμερικής, είπε: «Στους προγόνους των Ελλήνων οφείλουμε, όλοι εμείς τα φώτα που μας οδήγησαν να βγούμε από το γοτθικό Σκοτάδι».
Στην κεντρική γέφυρα επί του ποταμού ΜΑΙΝ στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας και στο πλαϊνό της αψίδας γράφει: «Πλέον επί οίνοπα πάντου αλλοθρόους ανθρώπους». (Από την Οδύσσεια του Ομήρου Α! 183). Ερμηνεία: Ταξιδεύοντες σε ξένες θάλασσες με ανθρώπους που μιλούν άλλες γλώσσες.
Στην είσοδο της Γραμματείας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και στην προμετωπίδα αυτού γράφει; «ΛΑΜΠΑΔΙΑ ΕΧΟΝΤΕΣ ΔΙΑΔΩΣΟΥΣΙΝ ΑΛΛΗΛΟΥΣ».
Λέει ο Φ. ΝΊΤΣΕ: «Δεν υπάρχει λαός εις τον Κόσμο ο οποίος προσέφερε τόσα πολλά στην ανθρωπότητα, όσο ο Ελληνισμός, και! να έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ από τόσους λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτε στην ανθρωπότητα»…
– Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις, ανά τον κόσμο, που τιμούν την αρχαία Ελληνική γλώσσα και τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, εκτός από την γενέτειρα αυτών, την σημερινή Ελλάδα.
– Το τρίτο σημείο που βάλλεται επίμονα, μετά τον Πατριωτισμό και την αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι η θρησκεία των Ελλήνων, η Ορθοδοξία.
– Με νέα εγκύκλιο το Υπουργείο Παιδείας σχεδόν επιδιώκεται η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών από τα Σχολεία. Μετά τις ταυτότητες, τα διαβατήρια, τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, έρχεται και νέο πλήγμα εξ ιδίων, στο βάθρο της μέχρι σήμερα επιβιώσεώς μας, στον Ελληνο-χριστιανισμό.
– Δεν είναι βέβαια, κατά την γνώμη μου, η ανεξιθρησκία του Υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση των Θρησκευτικών, είναι το ανομολόγητο μένος κατά της Εκκλησίας της αριστερής διανόησης. Μένος το οποίο δεν τολμούν να εκφράσουν δημοσίως, διότι γνωρίζουν πόσο μεγάλο πολιτικό κόστος θα έχει. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν να κατανοήσουν την προσφορά του Χριστιανισμού της Ορθοδοξίας στην ανθρωπότητα, αλλά και στην επιβίωση του Ελληνισμού ανά τους Αιώνες, ιδίως στα 400 χρόνια σκλαβιάς. Ενθυμούμαι ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα ομιλίας στην Βουλή, ολίγον προ του θανάτου του παρεξηγημένου αριστερού φιλοσόφου ΕΥΆΓΓΕΛΟΥ ΠΑΠΑΝΟΎΤΣΟΥ: «… Ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία είναι μαζί ζυμωμένα…».
– Τέλος! κλείνοντας το κείμενο αυτό, ήθελα να επισημάνω ότι· ο Σκεπτόμενος Έλληνας συνειδητοποιεί πλέον ότι, στους δρόμους δεν κατεβαίνει το προλεταριάτο, αλλά μια θυσιασμένη γενιά, από τους σημερινούς εφήβους. Μια γενιά στην οποία η Ελληνική κοινωνία, προσέφερε μεν αφειδώς υλικά αγαθά, αλλά στέρησε και απαξίωσε στην θεωρία και στην πράξη, τα στοιχειώδη ηθικά, πατριωτισμού, πίστεως και γενικά ηθικών αρχών και αξιών, διανοητικά μέσα και δυνατότητες, ώστε! ο θυμός να μην εκδηλώνεται με τυφλή καταστροφική μανία, αλλά με αγώνες, με το καλό παράδειγμα και με γόνιμες κριτικές για το καλύτερο. Οι εικόνες που βλέπουμε πολλές φορές στην Αθήνα και όχι μόνον, είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας του αποπροσανατολισμού της μερίδας αυτής της νεολαίας μας, από την έκταση σήψης της Ελληνικής κοινωνίας.
Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: «Αυτοί που μελέτησαν προσεχτικά, τον τρόπο διακυβερνήσεως των Ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την αγωγή και εκπαίδευση των νέων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου