Προεκλογική μάχη λάσπης και ψευδολογίας

Γράφει ο
Τάσος Παπαδόπουλος

Αντί να ασχολούμεθα με το κρίσιμο νομοσχέδιο για την Παιδεία, που κατατέθηκε στη Βουλή μεσάνυχτα της περασμένης Τρίτης, προκειμένου  να συζητηθεί στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων το επόμενο μεσημέρι με περιεχόμενο  226 άρθρα και 1.120 σελίδες, συζητάμε για σκάνδαλα, σκανδαλοθηρία και την μαφία των φυλακών.

Το νομοσχέδιο αυτό, που θα ψηφιστεί από την Βουλή την Μ. Τρίτη φέρνει τα πάνω κάτω τόσο στην Δευτεροβάθμια όσο και στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η παρούσα κυβέρνηση, κατάργησε εν μια νυκτί  πριν τέσσερα χρόνια το νόμο Διαμαντοπούλου, που είχε τύχει ευρύτατης αποδοχής, μιας και ψηφίστηκε από 227 μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Ο υπουργός Παιδείας, μιλώντας στην επιτροπή Μορφωτικών 
Υποθέσεων επέκρινε στον Κ. Μητσοτάκη για την δήλωσή που έκανε από την Κύπρο, αναφερόμενος  στα Ελληνικά Πανεπιστήμια, που όπως είπε αποτελούν «κέντρα κατασκευής μολότοφ που δίνουν άσυλο σε εγκληματικές συμμορίες».

Βεβαίως το ρωμαλέο κατά Γαβρόγλου φοιτητικό κίνημα, που πρέπει να αναλάβει την αστυνόμευση των πανεπιστημιακών χώρων αποτελεί μια Συριζαϊκή πατέντα, που δεν έτυχε να συναντήσουμε σε καμιά πολιτισμένη χώρα της Ευρώπης. Όμως πόσο υπερβολική είναι η θέση του Κ. Μητσοτάκη το βλέπουμε καθημερινά στο προαύλιο του Αριστοτελείου, αλλά και στο Πολυτεχνείο απ’ όπου εξορμούν οι κουκουλοφόροι με τις μολότοφ. 

Αλλά για να επανέλθουμε στο νομοσχέδιο, δεν είναι μόνο μια ακόμη μονομερής ενέργεια του Σύριζα, που συγκεντρώνει την καθολική αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι και οι διαμαρτυρίες μαθητών καθηγητών, πανεπιστημιακών αλλά και των πρυτανικών αρχών, που συνοδεύτηκαν και από διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας.

Η κυβέρνηση που στηρίζεται σε μια ετερόκλητη ομάδα καιροσκόπων της πολιτικής, αναμένεται να περάσει με το νομοσχέδιο, όπως έκανε και με το μείζον θέμα εθνικής σημασίας, αυτό της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Όπως είναι φυσικό κάποιοι που μετέχουν  στο κυβερνητικό σχήμα συμφωνούν με την υποβάθμιση της Παιδείας, γιατί και οι ίδιοι απόκτησαν πτυχία με το συνδικαλιστικό πενταράκι, που έδιναν οι καθηγητές για να ξεφορτωθούν του ταραξίες και μονίμως αδιάβαστους φοιτητές.

Γι’ αυτό άλλωστε τους ακούμε στις μέρες μας να μιλάνε για φαινόμενα Μπερλουσκονισμού, υπονοώντας  τον Β. Μαρινάκη, που κατά Τσίπρα είναι ο φυσικός αρχηγός της ΝΔ. Αυτά τα ευτράπελα σε απάντηση της σοβαρής καταγγελίας του Β. Μαρινάκη, που αποκάλυψε ότι το φθινόπωρο του  2016 ο Ν. Παππάς εκ μέρους του Αλέξη Τσίπρα, του ζητούσε να δανείσει 20,5 εκατ. τον Χ. Καλογρίστα για να στήσει τηλεοπτικό κανάλι, που θα στήριζε τον Σύριζα.

Το πόσο κοντά στον Τσίπρα και την παρέα του είναι ο εργολήπτης Χ. Καλογρίτσας, φαίνεται και από τις δανειοδοτήσεις που είχε από την Τράπεζα Αττικής, που ξεπέρασαν τα πενήντα εκατομμύρια ευρώ με το προνομιακό επιτόκιο των 2,6%, όταν οι άλλοι επιχειρηματίες  πλήρωναν επιτόκιο πλέον των δέκα ποσοστιαίων μονάδων. 

Για την ταμπακιέρα ούτε λόγος από Τσίπρα και τους συν αυτώ. Με επιθέσεις εναντίον της ΝΔ επιδιώκουν να ρίξουν την μπάλα στην κερκίδα, αποφεύγοντας να απαντήσουν επί της ουσίας στα όσα είπε εναντίον τους ο Β. Μαρινάκης, μια και αυτές συνιστούν αθέμητες  συναλλαγές κάτω από το τραπέζι και όχι τα όσα αστήριχτα περί του αντιθέτου υποστηρίζουν.

Βεβαίως στο ανάλογου περιεχομένου ερώτημα του Δ. Παπαδημούλη περί εκλεγμένης κυβέρνησης, υπονοώντας τον Σύριζα, ή ανάδειξης  κυβέρνησης ολιγαρχών που παραπέμπει στη ΝΔ, η απάντηση θα ήταν στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.

Ο συνυποψήφιος του στο ευρωψηφοδέλτιο Π. Κόκκαλης, άραγε σε πια κατηγορία ανήκει; Αλλά και κάποιος άλλος μεγαλοεπιχειρηματίας που θεωρεί τον Α. Τσίπρα μικρανεψιό του, δεν ανήκει στην κατηγορία των ολιγαρχών;

Νυν υπέρ πάντων ο αγών που λένε, μια και η προεκλογική περίοδος όλα τα επιτρέπει, ακόμη και τα τερατώδη ψέματα που ξεφουρνίζουν στις συγκεντρώσεις με επιλεγμένο κοινό, που για να τσεκαριστεί, περνάει από μηχανήματα ανίχνευσης μεταλλικών αντικειμένων, που δανείζονται από το αεροδρόμιο, όπως συνέβη στην Καλαμάτα με την ομιλία Τσίπρα.

Στην προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων ο Α. Τσίπρας έστειλε την σύντροφό του Μπέτυ Μπαζιάνα την ημέρα της συμπλήρωσης τεσσάρων χρόνων της δίκης της Χρυσής Αυγής στο δικαστήριο, προκειμένου να φωτογραφηθεί με την μητέρα του δολοφονημένου Π. Φύσσα.

Αντί να απολογηθούν για την ανεπίτρεπτη καθυστέρηση ολοκλήρωσης της δικαστικής διαδικασίας,  επιχειρούν τώρα να την χρησιμοποιήσουν, επιχειρώντας να περάσουν το στρεβλό μήνυμα,  ότι  δήθεν συμπαραστέκονται  στα θύματα της φασιστικής ακροδεξιάς.

Αυτές οι μέθοδοι πλήρους διαστρέβλωσης της αλήθειας δεν ταιριάζουν σε δημοκρατίες δυτικού τύπου. Μπορεί κανείς στις μέρες μας να τις συγκρίνει με τα καθεστώτα τύπου Μαδούρο και  Ερντογάν, όπου με χονδροειδή ψεύδη επιδιώκουν να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, στρεψοδικώντας και αποφεύγοντας να κάνουν μια αντιπαράθεση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κοινωνία, με βάση τους κοινά αποδεκτούς δημοκρατικούς κανόνες.

Και να σκεφθεί κανείς ότι ακόμη δεν έχουμε μπει στην μάχη των μαχών, που δεν είναι άλλη από τις Εθνικές εκλογές. Προβλέπεται να ζήσουμε μια απίστευτη πολιτική βαρβαρότητα.

Γι’ αυτό και η ψήφος των πολιτών στις μέρες μας έχει ιδιαίτερη αξία. Όλοι οφείλουμε να αποδοκιμάσουμε μεθόδους, που βρίσκονται εκτός δημοκρατικού τόξου και έχουν, εμφυλιοπολεμικό περιεχόμενο…