ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ (29 Δεκ. 1949)

ΤΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ : ΕΝΑ ΦΡΙΚΤΟ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Η κατωτέρω «σύνοψις» των σχετικών με το παιδομάζωμα κατά την περίοδον από 1ης Ιουνίου μέχρι 15ης Αύγουστου πληροφοριών, μαρτυριών και αποδείξεων, τας οποίας συνέλεξε και εξηκρίβωσεν η Βαλκανική Επιτροπή του ΟΗΕ, είναι ένα «ντάϊτζεστ», προπαρασκευασθέν από την γραμματείαν της Επιτροπής, ακριβώς ίνα χρησιμεύση από την αρμοδίαν υποε­πιτροπήν συντάξεως της συμπληρωματικής της εκθέσεως. Συνεζητήθη κατά την επίσημον δημοσίαν συνεδρίασιν της Επιτροπής, την 8ην Σεπτεμβρίου, εγκριθέν ως «ντοκουμέντον, υπ’ αριθ. Α)ΑΣ. 16)384 της 6ης Σεπτεμβρίου.

Και εγένετο ομοφώνως δεκτόν ως ζήτημα υπ’ αριθ. 7 της ημερησίας διατάξεως της σχετικής δημοσίας συνεδρίασε ως της Βαλκανικής Επιτροπής.

Είναι, συνεπώς, αδιάβλητον διεθνώς και επισημότατον. Ιδού τι λέγει:

Το παιδομάζωμα εις την Αλβανίαν

α) Γεγονότα: Μαρτυρούμενα παρ’ αυτοπτών, των οποίων ηλέγχθησαν η αξιοπιστία και αι μαρτυρίαι.

β) Γεγονότα καταχωρηθέντα εις εκθέσεις ομάδων παρατηρητών της Επιτροπής· (Ομάδες υπ’ αριθ. 1 και 12. Μάρτυρες καταγεγραμμένοι υπό τους αριθμούς Μ: (μάρτυς) 58 59. 38, 51, 5Α, 55, 101. 106. 1C7, 108. 109, 125, 133. γ) Εκθέσεις και σχετικοί αποφάσεις της υπ’ αριθ. 1 υποεπιτροπής.

Επί τη βάσει όλων αυτών των στοιχείων προκύ­πτουν τα εξής:

1) Μεταξύ 15 Ιανουαρίου και τέλους Απριλίου, τρεις φάλαγ­γες, έκαστη από 100 παιδάκια, συνοδευόμενα από συμμορίτας και δύο άλλαι φάλαγγες (ειδικώς εις τα τέλη Απριλίου αυταί, από 60 η μία και 130 η άλλη παιδάκια) διήλθον δια του Βατοχωρίου.

Αι μητέρες των παιδιών ηκολούθουν εις θλιβερωτάτην φάλαγγα κλαίουσαι.

Τα παιδάκια απήχθησαν εις Αλβανίαν.

Αι μητέρες, απαρηγόρητοι, επανήλθον την επομένην, εκδιωχθείσαι από τους συμμορίτας εις τα σύνορα.

2) Από το Τρίγωνον διήλθον την 25ην Μαρτίου (του Ευαγγε­λισμού) 500 παιδιά απαγόμενα προς την Αλβανίαν. Τρεις ημέρας αργότερα διήλθον από το ίδιο χωριό άλλα 300 παιδιά.

3) Την αυτήν εποχήν εις άλλο σημείον των προς την Αλβανίαν συνόρων, εις την Ιεροπηγήν, μαζεύθηκαν από τους ληστάς 250 παιδάκια, απαχθέντα εκ των γύρω χωριών.

Μέχρις Ιεροπηγής είχον συνοδεύσει τα παιδάκια πολλαί μητέρες και πατέρες, με οδυρμούς και σπαρακτικά κλάματα, προσπαθούντες να διασώσουν τα τέκνα των. Τα παιδάκια απήχθησαν βιαίως, οδηγηθέντα προς Αλβανίαν·

4) Επίσης εις Αλβανίαν απήχθησαν, διακομισθέντα πάλιν δια Βατοχωρίου κατά το πρώτον 15θήμερον του Απριλίου εις διαφό­ρους «αποστολάς» από 100—150 εκάστη, τρεις χιλιάδες -3.000- εν συνόλω παιδάκια, βιαίως αποσπασθέντα από τας οικογενείας των.

5) Παρά τας απεγνωσμένας προσπαθείας και αντιστάσεις των γονέων των, ανηρπάγησαν κατά την ιδίαν εποχήν 10 παιδάκια ειδικώς και συγκεκριμένως από το χωρίον Καλλονή.

6) Κατά τα τέλη Απριλίου αντάρται ήλθον εις Διποταμιάν δια το παιδομάζωμα.

Μόνον δύο οικογένειαι του χωριού συγκατετέθησαν να δώσουν τα παιδιά των.

Οι λησταί, εν τούτοις, απήγαγον βιαίως άλλα 22 παιδιά, παρά τους δυναμένους να συγκινήσουν και θηρία οδυρμούς των μητέρων των και τας απέλπιδας προσπαθείας των πατέρων των.

Οι συμμορίται έλεγαν ότι παίρνουν τα παιδιά να τους εξασφαλίσουν «καλύτερη τροφή και δημοκρατική μόρφωσι».

7) Τέλος, κατά τας τελευταίας ημέρας του Μαρτίου, απήχθησαν 720 εν όλω παιδιά από τας περιοχάς Γιαννοχώρι και Κομνηνάδες, οδηγηθέντα εις την Αλβανίαν, με πρώτον σταθμόν, εντός του αλβανικού εδάφους, το χωρίον Βιντέχοβα.

Συνολικώς αναφέρονται ένδεκα διαπιστωθέντα τοιαύτα περι­στατικά απαγωγής παιδιών από τους συμμορίτας εις την Αλβα­νίαν κατά την ανωτέρω περίοδον.

Το σύνολον των Ελληνόπουλων, τα οποία ανηρπάγησαν, κατά τα ένδεκα αυτά «περιστατικά», από τις αγκαλιές των γονέων των, ανέρχονται εις 5.172.

Άρθρον, δημοσιευθέν εις τo «Giornale della Sera» την 1-4-48 και αναφερόμενον εις το παιδομάζωμα, γράφει:

«… Παραλλήλως οι συμμορίται ήρχισαν την τακτικήν της απαγωγής κορασίδων από τα χωρία της παραμεθορίου περιοχής.

Αι ελληνικαί αρχαί ανεκοίνωσαν τα ονόματα εκατοντάδων απαχθεισών γυναικών, 21 δε Ελληνικαί γυναικείαι οργανώσεις ύψωσαν την φωνήν του πόνου των διαβιβάσασαι τας διαμαρτυρίας των προς τας αναλόγους οργανώσεις όλου του κόσμου.

Μερικαί συμμορίτισσαι αιχμαλωτισθείσαι προέβησαν εις κατα­πληκτικός αποκαλύψεις περί του τρόπου με τον οποίον οι άνδρες του Μάρκου συνηθίζουν να στρατολογούν και να μεταχειρίζωνται τας γυναίκας. 

Αλλά μίαν εύγλωττον απόδειξιν της αντιλήψεως την οποίαν έχουν οι συμμορίται του Μάρκου δια την γυναίκα, αποτελεί το εξής επεισόδιον:

Εις το χωρίον Μεσοχώρι της Υπάτης το αρχηγείον μιας συμμορίας ωργάνωσε θεατρικήν παράστασιν ενός έργου της συμμορίτισσας Κούλας Μανέντα υπό τον τίτλον «Κάτω η Παρθενία».

Εις τη παράστασιν υπεχρεώθησαν να παραστούν 70 κορίτσια προς διασκέδασιν των συμμοριτών, οι οποίοι μετά το τέ­λος της παραστάσεως τα ηνάγκασαν να παραδοθούν εις την διάθεσίν των.

Ήδη ο Μάρκος υιοθέτησεν εν άλλο σύστημα έτι αγριώτερον: Το παιδομάζωμα.

Εις ορεινά χωρία των συνοριακών τμημάτων της χώρας οι συμμορίται απάγουν βιαίως τα παιδιά ηλικίας τριών μέχρι δεκα­τεσσάρων ετών από τας οικογενείας των και τα αποστέλλουν εις τας κομμουνιστικάς χώρας (Αλβανίαν, Βουλγαρίαν, Γιουγκοσλαυίαν, Ρουμανίαν και Ουγγαρίαν) δια να παιδαγωγηθούν εις τον κομμουνισμόν.

Οι συμμορίται του Μάρκου και οι Ραδιοσταθμοί της Μόσχας και των δορυφόρων, οι οποιοι τους υποστηρίζουν, ομολογούν την αρπαγήν αυτήν των παιδιών!

Το πρόγραμμα των σλαυοκομμουνιστών προβλέπει τον εκτοπισμόν 80.000 παιδιών, εκ των οποίων 30.000 θα σταλούν εις την Ουγγαρίαν, 30.000 εις την Ρουμανίαν και την Βουλγαρίαν και 20.000 εις την Γιουγκοσλαυίαν και την Αλβανίαν.

Προς ποίον σκοπόν;

Εν πρώτοις επιδιώκουν να κάμψουν δια του πόνου την αντίστασιν του παραμεθορίου πληθυσμού και να τον αναγκάσουν να εξυπηρετή και βοηθή την δράσιν των συμμοριτών από φόβον αντι­ποίνων κατά των παιδιών τα οποία ο Μάρκος και οι υποστηρικταί του κρατούν ούτω ως ομήρους

Κατά δεύτερον λόγον επιδιώκουν να καταστήσουν τα αθώα αυτά παιδιά φανατικούς πράκτορας του κομμουνισμού, δια να τους εξαπολύσουν κατόπιν εις τας διαφόρους χώρας και κυρίως εις την Ελλάδα ως όργανα της πέμπτης φάλαγγος.

Κατά τρίτον λόγον οι δορυφόροι επιδιώκουν να εκριζώσουν την Ελληνικήν φυλήν από τας παραμεθορίους περιοχάς, επί των οποίων τρέφουν ως γνωστόν, εξαπλωτικά σχέδια.

Είναι εύκολον να φαντασθή κανείς την οδύνην και την αγανάκτησιν που επροκάλεσε το παιδομάζωμα μεταξύ όλου του Ελληνικού Λαού·

Πρόκειται, ως ορθώς εχαρακτηρίσθη, περί του τερατωδεστέρου εγκλήματος της μεταπολεμικής περιόδου, θα έπρεπε να ανατρέξη κανείς εις τους πρώτους αιώνας της τουρκικής κυριαρχίας δια να συναντήση ανάλογα προηγούμενα.

Ο Σουλτάνος Σελήμ A’, ο οποίος και επέρασε δια τούτο εις την ιστορίαν με το επώνυμον του σκληρού, είναι πράγματι εκείνος όστις πρώτος εθέσπισε το παιδομάζωμα των χριστανοπαίδων, εκ των οποίων συνεκροτούντο τα περιβόητα τάγματα των γενιτσάρων.

Αλλά και οι Σουλτάνοι της ζοφεράς αύτης περιόδου του μεσαίωνος της Ανατολής δεν απέσπων από τας οικογενείας όλα τα παι­διά όπως ο Μάρκος.

Οι κομμουνισταί υπερέβησαν επί του σημείου αυτού και τον ναζισμόν, ο οποίος απεπειράθη, ως γνωστόν, να αλλοιώση τον εθνολογικόν χαρακτήρα της Πολωνίας και άλλων κατακτηθεισών υπ’ αυτού χωρών δια του εκτοπισμού των νέων».

Η ΕΚΚΛΗΣΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ

Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός απηύθυνε προς τον ΟΗΕ, προς το εν Γενεύη Παγκόσμιον Συμβούλιον των Εκκλησιών και προς την Βαλκανικήν Επιτροπήν την κατω­τέρω τηλεγραφικήν έκλησιν δια το διενεργούμενον υπό των συμμοριτών παιδομάζωμα:

Δεν παρήλθε μην, αφ’ ης ηναγκάσθην να διαμαρτυρηθώ εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος δια τας βιαιοπραγίας και αρπαγάς γυναικών υπό των συμμοριτών του Μάρκου και ιδού έτερον φρικιαστικόν έγκλημα παρά των ιδίων επιχειρούμενον με αναγκάζει να προσφύγω πάλιν προς Υμάς δια να ζητήσω επει­γόντως την ηθικήν αρωγήν σας προς περαιτέρω αποτροπήν του κακού.

Οι συμμορίται, εισβαλλόντες αιφνιδιαστικούς εις χωρία, κείμενα εις την μακράν συνοριακήν μας γραμμήν, αρπάζουν δια της βίας από τους γονείς των παιδιά δια να τα σώσουν δήθεν από την κακομεταχείρισιν, ην δοκιμάζουν από τον ελληνοαμερικανικόν ιμπεριαλισμόν, πράγματι όμως δια να τα χρησιμοποιήσουν ως ομήρους και τελικώς δια να μειώσουν την δύναμιν της ελληνικής εθνότητος.

Το ελληνικόν κράτος περιθάλπει και σώζει δια των ποικίλων οργανώσεών του, εν στενή συνεργασία με τους Συμμάχους του και άλλους φιλανθρώπους φίλους, τα παιδιά της Ελλάδος, τα οποία δεινώς εταλαιπωρήθησαν κατά την κατοχήν και από την συνεχιζομένην δυσπραγίαν.

Είνε επομένως πλέον ψευδής ο ισχυ­ρισμός των συμμοριτών.

Αληθές είναι ότι η ελληνική εθνότης, κατέχουσα από αιώνων την κρισιμωτάτην αυτήν θέσιν της Μεσογείου και έχουσα ως ακατάλυτον σύμβολον της ζωής της την πίστιν και τον σεβασμόν προς την αληθινήν ελευθερίαν του ανθρώπου, αποτελεί εμπόδιον εις τους παλαιούς κατακτητικούς σκοπούς των Σλαύων, οι οποίοι βοηθούν και οδηγούν κυριαρχικώς τους συμμορίτας και εν συνεργασία μετ’ αυτών επιδιώκουν την εξόντωσιν και εκρίζωσιν της ελληνικής εθνότητος. Αυτή είναι η αλήθεια.

Η Ελ­ληνική Εκκλησία προ αυτής της απειλουμένης γενοκτονίας ποιείται έκκλησιν προς υμάς, ίνα καταβληθή πάσα δυνατή προσπάθεια και αποτραπή το έγκλημα τούτο, το οποίον δεν πλήσσει μόνον ένα Έθνος αλλά και τας θεμελιώδεις αρχάς του ανθρωπισμού και της θρησκείας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ

Η απελευθέρωσις της περιοχής του Γράμμου απεκάλυψεν, εις όλην του την στυγνότητα, το φοβερόν δράμα των πληθυσμών της περιοχής.

Και το αποκορύφωμα του δράματος αυτού υπήρξεν η ανεύρεσις πεντακοσίων παιδιών, ηλικίας από τριών έως δεκαπέντε ετών, — εγκαταλελειμμένων εις τας αποκρημνούς κορυφάς και τας χα­ράδρας του Γράμμου — τα οποία οι συμμορίται, κατά την διάρκειαν της αλλόφρονος φυγής των προς την Αλβανίαν, δεν είχαν προφθάσει να παραλάβουν μαζί των.

Τα ατυχή αυτά παιδάκια, απεριγράπτως αποσκελετωμένα, μόλις ο συμμοριακός εφιάλτης απομακρύνθη οριστικώς πλέον από τας περιοχάς, όπου διεξήγοντο αι μάχαι και αι εθνικαί δυνάμεις απηλευθέρωναν τας ως άνω περιοχάς, έντρομα και εξουθενωμένα από τας φρικτάς ημέρας πείνης και τρόμου, που είχαν διέλθει, εξήλθον από τα σπήλαια και τας χαράδρας, όπου εκρύπτοντο.

Πολλά από αυτά είχαν να φάγουν επί ημέρας και χόρτα ακόμη άγρια του βουνού, διότι αι μάχαι, που εμαίνοντο καθ’ όλον το μήκος του Γράμμου, τα ημπόδιζαν να μετακινηθούν από τα κρη­σφύγετά των, δια την ανεύρεσιν τροφής, καταλλήλου, άλλωστε μόνον δι’ αγρίμια.

Μαζί με τα παιδιά ήσαν και αρκεταί γυναίκες, καθώς και γέροντες, που μόλις εστέκοντο στα πόδια από τας κα­κουχίας και την αδυναμίαν και που το πρόσωπόν των πάντως έλαμπεν από αγαλλίασιν, διότι επί τέλους η ελευθερία και μαζί με αυτήν και λίγο ψωμί επανήρχοντο εις τας χαροκαμένας περιοχάς των.

Η τραγική έξοδος

Το δράμα των ανθρώπων αυτών, γερόντων, γυναικών και παι­διών — ότι απέμεινεν από τους πληθυσμούς των περιοχών του Γράμμου και δεν εσαρώθη από το πέρασμα της συμμοριακής θυέλλης υπό μορφήν βιαίας στρατολογίας, καταναγκαστικής εργασίας παιδομαζώματος και δολοφονιών — ήτο πραγματικά απερίγραπτον.

Την παραμονήν της εσπευσμένης φυγής των από τας περιοχάς του Γράμμου και μετά την διάσπασιν των θέσεών των από τας εθνικάς δυνάμεις, οι συμμορίται διέταξαν όλους τους κα­τοίκους — όσοι απέμειναν ακόμη — των χωρίων που εξεκένουν κατά την διάρκειαν της ίδιας νυκτός, να είναι έτοιμοι δια να τους ακολουθήσουν εις την Αλβανία.

Την νύκτα όμως εκείνην, ακριβώς την παραμονήν της εορτής της Παναγίας, επραγματοποιήθη μία αληθής έξοδος από τα συμμοριοκρατούμενα ακόμη χωρία προς την ύπαιθρον παντός ό,τι απέμεινεν εις ανθρωπίνας ψυχάς και είχε την δυνατότητα να διαφύγη την συμμοριακήν επιτήρησιν.

Μεταξύ αυτών, των διαφυγόντων, συγκαταλέγοντο και 300 παιδάκια, των οποίων η ανεύρεσις επραγματοποιήθη την 21ην Σεπτεμβρίου.

Ήδη τα παιδιά αυτά, μαζί με τους πλέον ασθενείς εκ των γερόντων και των γυναικών που συναπελευθερώθησαν, προωθήθησαν βραδέως και με διάφορα μέσα — λόγω της καταστάσεώς των — προς την Κόνιτσαν.

ΣΤΥΓΕΡΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Σχετική περικοπή άρθρου των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» της 21-8-48 επιλέγει:

«— Αι επαναστάσεις των μπολσεβίκων και των ναζί επανέφεραν εις την Ευρώπην πολλάς των τρομοκρατικών μεθόδων των σκοτεινών αιώνων και ιδιαιτέρως την μέθοδον των ομαδικών θανα­τώσεων ή εκτοπίσεων ολοκλήρων πληθυσμών.

Τώρα οι ηγέται των κομμουνιστών εγκαινιάζουν νέαν μέθοδον, χρησιμοποιηθείσαν προ αιώνων εις την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν, την μέθοδον του παι­δομαζώματος, δια να κάνουν τα παιδιά γενιτσάρους της σοβιετι­κής αυτοκρατορίας και μονάδας κρούσεως δια την επέκτασίν της.

»Οι νέοι γενίτσαροι είναι Ελληνόπαιδες απαγόμενοι κατά χι­λιάδας υπό των Ελλήνων συμμοριτών και στέλλονται εις τα δορυφόρα κράτη δια να παιδαγωγηθούν ως πράκτορες του κομμουνι­σμού και συμμορίται του μέλλοντος».

ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΣΤΑ ΣΛΑΥΪΚΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ

Η αφιχθείσα την 27ην Μαΐου εκ της Τσεχοσλοβακικής πρωτευούσης Ελληνίς κυρία Κούλα Ζωγράφου, η οποία παραμείνασα εις την Πράγαν προσήγγισε το περιφραγμένον με συρματοπλέγματα στρατόπεδον εις το οποίον κρατούνται πολυάριθμα Ελληνόπουλα, απαχθέντα από τας ορδάς του Μάρκου, καταθέτει:

«Τα Ελληνόπουλα αυτά είναι τρομερά εξησθενημένα. Τα πρόσωπά των είναι ωχρά και ο φόβος είναι ζωγραφισμένος εις αυτά.

Πολλά κλαίουν συνεχώς, ζητούντα τους γονείς των. Το θέα­μα το οποίον παρουσιάζει το στρατόπεδον είναι απεριγράπτως τραγικόν.

Τα παιδιά έχουν υποχρεωθή vα αποκαλούνται μεταξύ των σύντροφοι.

Έλληνες κομμουνισταί τα διδάσκουν επί τρεις ώρας καθημερινώς κομμουνιστικά μαθήματα.

Η κυρία Ζωγρά­φου ετόνισεν ότι το θέαμα των χιλιάδων ασθενικών παιδιών, των στιβαγμένων εις το οικτρόν στρατόπεδον, έχει συγκινήσει όλους τους Τσέχους αντικομμουνιστάς.

Πλην της Πράγας έχουν μεταφερθή Ελληνόπαιδες και εις άλλα σημεία της Τσεχοσλοβακίας.

Ούτω εις το στρατόπεδον Μικούλωφ ενεκλείσθησαν περί τα 700 παιδιά, εις το παλαιόν γερμανικόν στρατόπεδον της πόλεως Άουσσιγκ παρά τα Τσεχοσλοβακογερμανικά σύνορα περί τα 800 και εις το στρατόπεδον παρά το Μπρνό της Μοραβίας άλλα 400 περίπου παιδιά αμφοτέρων των φύλων.

Όλα αυτά τα δυστυχισμένα παιδάκια ηλικίας μέχρι 15 ετών, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και αρκετά νήπια ολίγων μηνών, ηρπάγησαν βιαίως υπό των συμμοριτών από διαφόρους περιφέ­ρειας της Βορείου Ελλάδος.

Είναι απαρηγόρητα και κλαίουν συ­νεχώς ζητούντα να επιστρέφουν εις τους γονείς των.

Δια τούτο τρο­μοκρατούνται αγρίως από τους ξένους φύλακάς των.

Στεγάζονται στιβαγμένα σωρηδόν εις πεπαλαιωμένα ξύλινα παραπήγματα, κοι­μούνται επάνω εις αχυροστρωμνάς και διαιτώνται μάλλον ανεπαρκώς. Ιδίως υποφέρουν από έλλειψιν άρτου.

Υπό έποψιν ενδύσεως η κατάστασίς των είναι αξιοθρήνητος.

Φορούν ράκη, τα περισσό­τερα είναι ανυπόδητα και μερικά είναι τυλιγμένα με ένα κλινο­σκέπασμα δια να καλύψουν την γυμνότητα των.

Πολλά μετεφέρθησαν εις τα πρόχειρα νοσοκομεία των στρατοπέδων συγκεντρώσεως διότι πάσχουν από τύφον, ψώραν και προχωρημένην αβιταμίνωσιν.

Μεγάλη προσπάθεια καταβάλλεται δια να εμποτισθούν αι ψυχαί των με τας θεωρίας του σλαυοκομμουνισμού.

Εις το Άουσσιγκ την επίβλεψιν των παιδιών έχει αναλάβει νεαρός Έλλην κομμουνιστής και τρεις διδασκάλισσαι κομμουνίστριαι, αι οποίαι πλην των μπολσεβικικών θεωριών προσπαθούν να τους μάθουν την σλαυοκομμουνιστικήν διάλεκτον.

Όλα τα παιδάκια κατέχονται από την έμμονον ιδέαν παλιννοστήσεως εις τα χωριά των και ιδίως τα μεγαλύτερα εξ αυτών, παρ’ όλην την τρομοκράτησίν των, δεν παραλείπουν να εκδηλώνουν τα Ελληνικά των αισθήματα.

Παραπονούνται δια την έλλειψιν Ελληνικού σχολείου και ζητούν επιμόνως μολυμβοκόνδυλα και τετράδια δια να γράφουν και μη λησμονήσουν την γλώσσαν των.

Επίσης ζητούν να γράψουν εις τους γονείς των.

Τέλος οι μικροί μάρτυρες ζουν ως φυλακισμένοι, διότι πάσα επικοινωνία των μετά του έξω του στρατοπέδου κόσμου είναι αυστηρώς απηγορευμένη.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ

Εις την Αμερικήν

Η «The Boston Herald», την 20ην Οκτωβρίου, έγραφεν:

«Είκοσι χιλιάδες Ελληνοαμερικανοί της Βοστώνης έκαμαν έκκλησιν εις τας εφημερίδας της πόλεώς μας ζητούντες όπως δημοσιευθή εις αυτάς διαμαρτυρία κατά της απαγωγής των Ελληνοπαίδων».

Εις την Τουρκίαν

Δημοσιογραφικαί πληροφορίαι αναφέρουν ότι η υπό του Μάρ­κου απαγωγή των Ελληνοπαίδων γίνεται κατόπιν συμφωνίας αυτού μετά της Κόμινφορμ, η οποία και έδωσεν οδηγίας εις τας μεθοριακάς αρχάς της Αλβανίας και της Γιουγκοσλαυίας να παραλαμβάνουν τους απαγομένους Ελληνόπαιδας, να παρέχουν εις αυτούς τρόφιμα και ρουχισμόν και να διευκολύνουν την αποστολήν των εις την Ουγγαρίαν και την Γιουγκοσλαυίαν.

Αι αυταί πληροφορίαι αναφέρουν ότι της εκπαιδεύσεως των απαχθέντων Ελληνοπαίδων ηγείται ο εν Άγκυρα άλλοτε πρεσβευτής της Γισυγκοσλαυίας συνταγματάρχης Σίμιτς, ο οποίος είναι σήμερον αρχηγός της Βαλκανικής Νεολαίας της Κόμινφορμ.

Αι τουρκικαί εφημερίδες, δημοσιεύουσαι τας ανωτέρω πληρο­φορίας, χαρακτηρίζουν το παιδομάζωμα αυτό ως απάνθρωπον και ανήκουστον δια την σύγχρονον ιστορίαν πράξιν.

Εις την Αγγλίαν

Εκπρόσωπος του βρετανικού Υπουργείου των Εξωτερικών ομιλών προς δημοσιογράφους την 7ην Οκτωβρίου κατεδίκασε σφοδρώς την υπό των συμμοριτών του Μάρκου απαγωγήν Ελληνοπαίδων.

«Η αυτή μέθοδος, προσέθεσεν ο Βρετανός εκπρόσωπος, εφηρμόσθη και υπό των Γερμανών εν Πολωνία και εις άλλας χώρας, είναι δε μέθοδος την οποίαν ημείς ελεεινολογούμεν».

Απάντων εις ερώτησιν, εδήλωσεν ότι δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλλη τις περί της αυθεντικότητος των πληροφοριών αυτών, καθ’ όσον αύται διεβιβάσθησαν και δια του Ραδιοσταθμού των ανταρτών.

Εις την Ιταλίαν

Το συμβούλιον της διακοινοβουλευτικής ενώσεως εδέχθη την 7-9-48 παμψηφεί πρότασιν όπως καταδικασθή το παιδομάζωμα ως έγκλημα κατά της διεθνούς ηθικής.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗ

Εις Στοκχόλμην, η διάσκεψις του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού απεφάσισε την 30 Σεπτεμβρίου παμψηφεί τον επαναπατρισμόν των απαχθέντων υπό των συμμοριτών Ελληνοπαίδων, οίτινες ευρίσκονται εις τας σλαυϊκάς χώρας.

Προς τούτοις η διάσκεψις εξέδωκε την κάτωθι απόφασιν:

«Η διεθνής Διάσκεψις εκφράζει ομοφώνως την ευχήν όπως οι Ελληνόπαιδες οι απαχθέντες πέραν των συνόρων επαναπατρισθούν το ταχύτερον».

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ενώσεως Ερυθρών Σταυρών και ο πρόεδρος του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού κ. Οκόνορ, λα­βών τον λόγον μεταξύ άλλων εκπροσώπων, είπε ότι το ζητούμενον είναι το ελάχιστον όπερ δύναται να ζητηθή.

Υπό το αυτό πνεύμα ωμίλησαν και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι, ως και ο λόρδος Γούλτων της Αγγλίας, ο κ. Μόρρις της Αυστραλίας, ο κ. Λαμάρκ της Γαλ­λίας, ο κ. Σώλτερ της Βραζιλίας κα.

Ο πρόεδρος της διασκέψεως είπεν ότι τα λεχθέντα απηχούν εις την ψυχήν πάντων.

Η ανωτέρω απόφασις εψηφίσθη παρά 57 εκπροσώπων κυβερ­νήσεων και ισαρίθμων εκπροσώπων Ερυθρών Σταυρών.

Εις την Σουηδίαν

Η εφημερίς «Σβένσκα Μοργκενμπλάντετ» της Στοκχόλμης εδημοσίευσεν άρθρον του επανελθόντος εκ δημοσιογραφικής περι­οδείας εν Ευρώπη συντάκτου της, εις το οποίον γίνεται ιδιαιτέρα μνεία περί των απαχθέντων Ελληνοπαίδων, των ευρισκομένων ήδη εις στρατόπεδα συγκεντρώσεως εν Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Γιουγκοσλαυία και Βουλγαρία.

Ο αρθρογράφος περιγράφει με τα ζοφερώτερα χρώματα την θλιβεράν κατάστασιν των ατυχών τούτων θυμάτων, ιδία εν Ουγ­γαρία, την οποίαν ιδιαιτέρως στιγματίζει και συνηγορεί υπέρ της ανάγκης αμέσου τερματισμού της απανθρώπου ταύτης εγκλημα­τικής μεταχειρίσεως των Ελληνοπαίδων ιδία εν Ουγγαρία, όπου υφίστανται μεγάλας στερήσεις, ως ο ίδιος αντελήφθη.

Συνηγορεί επίσης υπέρ της επιστροφής εις την Ελλάδα των Ελληνοπαίδων και της παροχής Σουηδικής βοήθειας προς περίθαλψιν εις τα οργανωθέντα υπό της Βασιλίσσης Φρειδερίκης κέντρα περιθάλψεως εν Ρόδω και αλλαχού.

Είναι τρομερόν, καταλήγει, να μεταφέρωνται τα παιδία ταύτα εις χώρας στερουμένας των πάντων.

ΕΡΥΘΡΟI ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ

Εις την ρωσικήν εκπομπήν της 17 Αύγουστου π.ε. η «Φωνή της Αμερικής» είπε τα εξής:

«Ο αποκλεισμός του Βερολίνου, αι συζητήσεις εις την Μόσχαν, ο πόλεμος εις την Ελλάδα και την Παλαιστίνην, παρεμέρισαν, ως ήτο φυσικόν, το γεγονός της απαγωγής υπό των συμμοριτών του Μάρκου 14.000 Ελληνοπαίδων, ώστε και τούτο να θεωρήται σήμε­ρον ως μία επί πλέον τραγωδία μεταξύ άλλων χιλίων.

»Αι επί τούτου διαμαρτυρίαι των Δυτικών Δυνάμεων δεν έφερον αποτέλεσμα, όπως άλλωστε και όλαι αι άλλαι διαμαρτυρίαι των που απηυθύνοντο προς τας όπισθεν του Σίδηρου Παραπετά­σματος χώρας.

Αλλά το γεγονός του παιδομαζώματος παραμένει και δεν δύναται κανείς να το αντιπαρέλθη όταν ευρίσκεται μάλιστα εις την Ελλάδα, διότι ευρισκόμενος εδώ κατανοεί ότι επιστρέφει εις την εποχήν του σκοτεινού μεσαίωνος και ενθυμείται τους «γενιτσάρους» των μέσων του 14ου αιώνος, που ήσαν και αυτοί εκτουρκισθέντα Ελληνόπουλα, βιαίως απαχθέντα από την Ελλάδα και αποτελέσαντα το αγριώτερον και φανατικώτερον στοιχείον του τουρκικού στρατού.

Τελευταίως επί του ζητήματος αυτού περιήλθον εις χείρας μου ωρισμένα στοιχεία από τα οποία προκύπτει:

1) Ότι η βιαία απαγωγή των Ελληνοπαίδων διετάχθη υπό της Κόμινφορμ.

Το σχέδιον της Κόμινφορμ αποβλέπει εις την δη­μιουργίαν κομμουνιστών — γενιτσάρων και εις την ανατροφήν των παιδιών αυτών εν τω πνεύματι της απολύτου αφοσιώσεως προς τον Στάλιν.

2) Επί κεφαλής αυτού του «τραστ του παιδομαζώματος» ευρίσκεται μία γυναίκα — η Μήτρα Τζίλας — υπουργός της παι­δείας της γιουγκοσλαυικής Λαϊκής Δημοκρατίας.

Η Μήτρα Τζί­λας είναι από τα πλέον ενδιαφέροντα πρόσωπα της Κόμινφορμ.

Λέγουν δι’ αυτήν ότι ο εγκέφαλός της στερείται τελείως των συν­δετικών κέντρων και ότι εκ φύσεως είναι απάνθρωπος και σκληρά.

Ακόμη και οι στενοί της φίλοι και συνεργάται εκπλήσσονται με τα διάφορα σατανικά σχέδιά της.

3) Η ιδέα της απαγωγής των Ελληνοπαίδων ανήκει εις την Μήτραν Τζίλας.

Αυτή είναι η εμπνεύστρια του σχεδίου και αυτή έπεισε την Κόμινφορμ να το εγκρίνη.

Τούτο εγένετο όταν τα Σοβιέτ επείσθησαν ότι ο πόλεμος εις την Ελλάδα παρατείνεται και ότι δεν πρέπει να υπολογίζουν στη νίκη του Μάρκου.

Τότε ακριβώς η Μήτρα Τζίλας απεφάσισεν εις την πράξιν να ελέγξη τας «παιδαγωγικάς μεθόδους» και ως πειραματόζωα δια το ανατριχιαστικόν αυτό πείραμα εξελέγησαν τα Ελληνόπουλα.

4) Εις την επικράτειαν της Γιουγκοσλαυίας ιδρύθησαν δια τα παιδιά αυτά έξη κλειστά εκπαιδευτικά κέντρα, όπου φοιτούν επίσης και τα παιδιά των Γιουγκοσλαύων πολιτικών εγκληματιών όπου η διαπαιδαγώγησις γίνεται επί τη βάσει καθαρώς κομμουνι­στικού προγράμματος. Πάσα επικοινωνία με τον έξω κόσμον απαγορεύεται αυστηρώς.

Κατ’ ουσίαν αυτά τα σχολεία είναι φυλακαί.

5) Το εκπαιδευτικόν προσωπικόν αυτών των σχολείων αποτελείται κατά μέγα μέρος από Ρώσους.

Η διδασκαλία γίνεται εις την ρωσικήν.

Το κύριον μέλημα των παιδαγωγών είναι να μετα­δώσουν εις τα παιδιά αυτά τον ολοκληρωτικόν κολλεκτιβισμόν.

Ούτω μακράν της πατρίδος και της οικογενείας μεγαλώνει η γενεά των νεαρών κομμουνιστών Γενιτσάρων. Και αυτό συντελείται κατά τον 20ον αιώνα και υπό τα όμματα όλου του πεπολιτισμένου κόσμου.

Δριμύ κατηγορητήριον

Η άρνησις των δορυφόρων όπως επιστρέφουν τους απαχθέντας Ελληνόπαιδας απησχόλησε την 2αν Ιουλίου ε.ε τον Αμερικανικόν Τύπον.

Εις μακρά άρθρα των αι εφημερίδες στιγματί­ζουν το απαίσιον παιδομάζωμα και ζητούν την άμεσον επέμβασιν του Ο Η. Ε.

Ούτω η εφημερίς «Ηβνιγκ Στάρ» έγραψεν ότι η παραβίασις των εκ παραδόσεως κανόνων της διεθνούς ηθικής δεν πρέπει να αποφύγη τον συλλογικόν κολασμόν της πολιτισμένης ανθρωπότητος και ότι αποτελεί αύτη νέαν κηλίδα του κομμουνιστικού οικο­σήμου, το οποίον είναι ήδη κηλιδωμένον δια τόσον πολλών απανθρώπων πράξεων.

Επίσης η εφημερίς «Ινκουάρερ» της Φιλαδελφείας τονίζει ότι οι κομμουνισταί θέλουν να εντάξουν τους νέους εις ομάδας καταναγκαστικής εργασίας και να τους μορφώσουν προς τας ολοκληρωτικάς των Αρχάς. 

Εις τα ελεύθερα έθνη λέγει τελικώς η εφημε­ρίς, εναπόκειται να επιτύχουν τον επαναπατρισμόν των παιδιών και να σταματήσουν κάθε τοιαύτην βάναυσον διαρπαγήν.

Τέλος η εφημερίς «Τάϊμς της Ν. Ορλεάνης» εις άρθρον της υπό τον τίτλον: «Εν μεσαιωνικόν έθιμον» κατέληξεν ότι εφ’ όσον η Βαλκανική Επιτροπή διεπίστωσε το αληθές των Ελληνικών κα­ταγγελιών, «πρέπει να παύση να γράφη τόμους ολοκλήρους περί των δικαιωμάτων των παιδιών και των γυναικών και να επίδειξη τα δόντια της».

Αποσπάσματα από το βιβλίο: «ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΙΔΟΦΥΛΑΓΜΑ» ΕΚΔΟΣΕΩΝ Γ.Ε.Σ., ΑΘΗΝΑΙ 1949

egolpion.com