Παράπονα από τη διαιτησία είχε ένας μονομάχος, πριν από 1.800 χρόνια, όπως μαρτυρά η επιτύμβια στήλη που κατόρθωσε να αποκρυπτογραφήσει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μπροκ του Καναδά, Μάικλ Κάρτερ.
Η φιγούρα που εμφανίζεται όρθια στην επιτύμβια στήλη, κρατώντας σπαθιά και στα δυο του χέρια, είναι ο Διόδορος, ο αδικημένος μονομάχος της περίπτωσής μας.
Η επιτύμβια στήλη αυτή έφτασε ως δωρεά στο Μουσείο Musee du Cinquanternaire στις Βρυξέλλες του Βελγίου, λίγο πριν το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το ανάγλυφο δείχνει έναν μονομάχο να κρατάει δύο σπαθιά, να στέκεται πάνω από τον αντίπαλό του, ενώ εκείνος γνέφει ότι παραδίνεται. Η επιγραφή αναφέρει ότι στο σημείο όπου τοποθετήθηκε η επιτύμβια στήλη, έχει ταφεί ένας άντρας με το όνομα Διόδορος. "Αφού νίκησα τον αντίπαλό μου Δημήτριο, δεν τον σκότωσα αμέσως" συνεχίζει η επιγραφή. "Η μοίρα και η πονηρή εξαπάτηση του summa rudis με σκότωσε".
Ο summa rudis είναι ο διαιτητής, που ίσως είχε εμπειρία στο παρελθόν ως μονομάχος. Ο δρ. Κάρτερ ερμηνεύει την εικόνα του Μονομάχου με τα δύο σπαθιά ως την στιγμή της τελευταίας του μάχης, όπου ο Δημήτριος βρίσκεται στο έδαφος ενώ ο Διόδορος έχει βγάλει τα σπαθιά του. "Ο Δημήτριος γνέφει ότι παραδίνεται, ο Διόδορος δεν τον σκοτώνει. Υποχωρεί θεωρώντας πως θα ανακηρυχθεί νικητής της μάχης", συνεχίζει ο δρ. Κάρτερ.
Παρ'όλα αυτά, ο summa rudis, ίσως γιατί ερμήνευσε την στάση του Δημήτριου ως απλή πτώση, του επιτρέπει να σηκωθεί, να πάρει ξανά την ασπίδα και το σπαθί του και να συνεχίσει την μάχη. Αυτή τη φορά, ο Διόδορος έχει προβλήματα και είτε πεθαίνει στην αρένα, είτε τραυματίζεται από την Δημήτριο και αυτό το τραύμα του στερεί τη ζωή λίγο αργότερα.
Η φιγούρα που εμφανίζεται όρθια στην επιτύμβια στήλη, κρατώντας σπαθιά και στα δυο του χέρια, είναι ο Διόδορος, ο αδικημένος μονομάχος της περίπτωσής μας.
Η επιτύμβια στήλη αυτή έφτασε ως δωρεά στο Μουσείο Musee du Cinquanternaire στις Βρυξέλλες του Βελγίου, λίγο πριν το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Το ανάγλυφο δείχνει έναν μονομάχο να κρατάει δύο σπαθιά, να στέκεται πάνω από τον αντίπαλό του, ενώ εκείνος γνέφει ότι παραδίνεται. Η επιγραφή αναφέρει ότι στο σημείο όπου τοποθετήθηκε η επιτύμβια στήλη, έχει ταφεί ένας άντρας με το όνομα Διόδορος. "Αφού νίκησα τον αντίπαλό μου Δημήτριο, δεν τον σκότωσα αμέσως" συνεχίζει η επιγραφή. "Η μοίρα και η πονηρή εξαπάτηση του summa rudis με σκότωσε".
Ο summa rudis είναι ο διαιτητής, που ίσως είχε εμπειρία στο παρελθόν ως μονομάχος. Ο δρ. Κάρτερ ερμηνεύει την εικόνα του Μονομάχου με τα δύο σπαθιά ως την στιγμή της τελευταίας του μάχης, όπου ο Δημήτριος βρίσκεται στο έδαφος ενώ ο Διόδορος έχει βγάλει τα σπαθιά του. "Ο Δημήτριος γνέφει ότι παραδίνεται, ο Διόδορος δεν τον σκοτώνει. Υποχωρεί θεωρώντας πως θα ανακηρυχθεί νικητής της μάχης", συνεχίζει ο δρ. Κάρτερ.
Παρ'όλα αυτά, ο summa rudis, ίσως γιατί ερμήνευσε την στάση του Δημήτριου ως απλή πτώση, του επιτρέπει να σηκωθεί, να πάρει ξανά την ασπίδα και το σπαθί του και να συνεχίσει την μάχη. Αυτή τη φορά, ο Διόδορος έχει προβλήματα και είτε πεθαίνει στην αρένα, είτε τραυματίζεται από την Δημήτριο και αυτό το τραύμα του στερεί τη ζωή λίγο αργότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου