Ο Ανδρεοπαπανδρεϊσμός θριαμβεύει!!

Από τα όσα γίνονται και τα όσα τέρατα και σημεία είδαμε και θα δούμε στους κυβερνητικούς χειρισμούς, γύρω από την «κατάργηση των μνημονίων με ένα άρθρο» αποδεικνύουν αδιάσειστα ότι βρισκόμαστε, ως Ελλάς, και ως «Κυρίαρχος» λαός ενώπιον μιας θριαμβευτικής επιστροφής του Ανδρεοπαπανδρεϊσμού στον κύβο.

Ιδού γιατί: Όταν ο «χαρισματικός» πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην αντιπολίτευση και βιαζόταν να κυβερνήσει, ανάμεσα στις άπειρες πολιτικές και εθνικές απάτες ήταν και τούτη, η οποία αναφερόταν στην κατάργηση των Αμερικανικών Βάσεων. Το γεγονός το καταγράφει ο μακαρίτης Γ. Ράλλης, που ως πρωθυπουργός είχε χειριστεί το εθνικό αυτό θέμα. Να λοιπόν τι καταθέτει ο αποβιώσας πρωθυπουργός στον πρόλογο του έργου

μου «Λαϊκισμός στην Ελλάδα» (εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002). «Μια από τις πιο χαρακτηριστικές αθετήσεις προεκλογικών υποσχέσεων του ΠΑΣΟΚ αφορούσε τις Αμερικάνικες βάσεις στην Ελλάδα.

Επί 15 μήνες πριν από τις εκλογές, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ζητούσε να μην υπογράψει η κυβέρνησή μου νέα συμφωνία για τις βάσεις και υποσχόταν ότι αυτός, αν κέρδιζε τις εκλογές θα τις απομάκρυνε την επόμενη από το ελληνικό έδαφος».

Συνεχίζει ο Ράλλης: Εξ’ αιτίας των υπερβολικών απαιτήσεων των ΗΠΑ, είχα αρνηθεί να υπογράψω την παράταση της παραμονής των βάσεων και το θέμα έμεινε σε εκκρεμότητα για να ρυθμιστεί μετά τις εκλογές. Κατάπληκτος λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, παρακολούθησα να υπογράφεται συμφωνία πενταετούς παρατάσεως παραμονής των Αμερικανικών Βάσεων, χωρίς μάλιστα να υποχρεωθεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να μας παραχωρήσει τα ανταλλάγματα που είχαν ζητηθεί από την ιδική μου κυβέρνηση».

Και το άκρον άωτον του λαϊκισμού ή πολιτικού πιθηκισμού.

Καταλήγει ο Ράλλης: «Η έκπληξή μου όμως, είχε και συνέχεια, καθώς το ΠΑΣΟΚ ισχυρίσθηκε ότι οι βάσεις φεύγουν (ενώ παρέμειναν άλλα πέντε χρόνια) και κάλεσε τους Αθηναίους να γιορτάσουν το «ξήλωμα» των Αμερικανικών Βάσεων, πράγμα που έγινε με μεγαλοπρεπείς φιέστες. Η ικανότητα των δημαγωγών να παραπλανούν τις μάζες, έχει κάνει πολλούς να τους αποδίδουν τον τίτλο «χαρισματικοί» (βλ. σελ. 6).

Έτσι ξεκίνησε ο «χαρισματικός» δημαγωγός Ανδρέας Παπανδρέου, ασελγώντας πάνω στην Ελλάδα με την άκριτη και φανατισμένη υποστήριξη των ψηφοφόρων του, που χόρευαν ως πολιτικές μαϊμούδες στην Πλατεία Συντάγματος για το «ξήλωμα» των Βάσεων που όμως παρέμειναν…

Ο Αριστοτέλης εισήγαγε επί του προκείμενου την ορολογία: Η των δημαγωγών ασέλγεια.

Μήπως αυτοί που χορεύουν τούτο τον καιρό στις πλατείες, φωνάζοντας ζήτω, αποτελούν μια επανάληψη καρμπόν των… μπροστάρηδων του ΠΑΣΟΚ.

Το εμετικό εκείνο φαινόμενο δεν παρουσιάζει ανάλογες ομοιότητες με την κατάργηση του χρέους από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Αν ναι, δεν συνιστά, αυτό και μόνο, ένα φαινόμενο του οποίου οι συνέπειες θα είναι ολέθριες και για τους χορευτές και για όλη την Ελλάδα;