Αυτή η κυβέρνηση αδυνατεί να διαχειριστεί τις τύχες του Έθνους

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Η έλλειψη πολιτικής ηγεσίας, που μπορεί να πείσει ότι ξέρει τι πρέπει να κάνει, κρατά όλες τις κοινωνικές ομάδες σε μια κατάσταση καχυποψίας.
Η αίσθηση μιας βαθιάς ουσιαστικής ακινησίας και μιας αέναης επανάληψης, έχει επανέλθει για τα καλά , καθώς η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδα που η ίδια έχει δημιουργήσει.
Η ανησυχία βαθαίνει και εδραιώνεται η πεποίθηση πως η κυβέρνηση δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι η φορολαίλαπα των προηγούμενων ετών, έχει ήδη εξαντλήσει τη φοροδοτική ικανότητα της οικονομίας, καθώς οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν.
Επίσης τα χρόνια της κρίσης είχαν σαν αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση δαπανών για κοινωνική προστασία και υγεία, την ώρα μάλιστα που ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έχουν ανάγκη την στήριξη.
Δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε στη νοοτροπία των διαχειριστών της πολιτικής  εξουσίας τη διολίσθηση της χώρας
σε ολοκληρωτικό αδιέξοδο.
Δεν είναι δύσκολος ο εντοπισμός των υπαιτίων του αδιεξόδου.
Ο κ. Τσίπρας μετά τη νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αρνήθηκε να γράψει ιστορία, αρνήθηκε να μεταμορφωθεί από μικρό κομματάρχη, σε εθνικό ηγέτη.
Δεν προσπάθησε να συνεργαστεί με τους πολιτικούς του αντιπάλους  και να συγκυβερνήσουν, έστω και την ύστατη ώρα.
Απέφυγε να παλέψει για συστράτευση ή να διαπραγματευτεί κοινοβουλευτική συναίνεση προκειμένου να ξεκολλήσουν τη χώρα από το τέλμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα εκπροσωπούσε και ενθάρρυνε την τάση κάθε ομάδας να αποσπάσει όσα κέρδη μπορούσε με αναισχυντία, υστεροβουλία και ιδιοτέλεια.
Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση πάσχει από προχωρημένη ιδεοληψία και διέπεται από καθεστωτική αντίληψη.
Τώρα προσπαθώντας να ισορροπήσει σε δύο βάρκες, κινδυνεύει να πέσει στο νερό.
Οι περισσότεροι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν προβληματισμένοι και αμήχανοι για τις εξελίξεις. Η κατάσταση αυτή είναι δυναμική και αυξανόμενη και επηρεάζει ολοένα και περισσότερους.
Οι ψηφοφόροι του κ. Τσίπρα αντιμετωπίζονται από πολλούς συμπολίτες τους, είτε ως εξαπατημένοι ρομαντικοί, είτε ως επικίνδυνα αφελείς.
Για να ενεργοποιήσει τις φωνές στήριξής του ο ΣΥΡΙΖΑ εκ νέου,  πρέπει να βρει καινούργιο αφήγημα. Αν δεν το βρει, οι δημοσκοπήσεις θα αποτυπώσουν την απώλεια των ψηφοφόρων του, εκκωφαντικά.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η ταχύτατη φθορά της κυβέρνησης  στην εξουσία, καθώς και οι εντεινόμενοι ψίθυροι για πρόωρες εκλογές.
Σε ποια ενδεχόμενα μπροστά, μπορεί να βρεθεί η χώρα τώρα;
Πρώτον, να αντέξει η κυβέρνηση στην πίεση, να περάσει τα περισσότερα από τα μέτρα τα οποία έχει μπροστά της. Αν τα καταφέρει, θα συναντά συνεχώς μπροστά της εμπόδια και θα επιδεινώνει την κατάσταση, με αποτέλεσμα να μην αργήσει η κατάρρευση.
Το δεύτερον,  η πλέον αρνητική εξέλιξη, είναι η πιθανότητα των εκλογών, καθώς δύσκολα η χώρα αντέχει κάτι τέτοιο και επί πλέον είναι πολύ πιθανό να ξαναβρεθούμε μπροστά στην κατάρρευση.
Όμως η κατάρρευση, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί λύση.
Το τρίτο, είναι το ενδεχόμενο σχηματισμού μιας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», που θα στηρίζεται στα περισσότερα κόμματα του κοινοβουλίου, με ευρύτερη πολιτική συναίνεση και στελέχωση με ικανά στελέχη, τα οποία θα αναλάβουν να διεκπεραιώσουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής.
Το ενδεχόμενο αυτό έχει το πλεονέκτημα και τις προϋποθέσεις για να ξεπεραστεί επιτέλους το πρόβλημα του πολιτικού κόστους.
Όμως για να φτάσουμε εκεί, απαιτείται ένα επίπεδο πολιτικής ωριμότητας που σπανίζει στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.