Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Έπεσε το Φιλολαϊκό Προσωπείο...

Κώστα  Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)


Μύδροι εξαπολύθηκαν (αντί επαίνων) εναντίον ενός οικολόγου βουλευτή της Συνκυβέρνησης επειδή είπε αλήθειες που ενόχλησαν: "Δεν είπαμε αλήθειες προεκλογικά στο λαό για τις θυσίες που πρέπει να κάνει, γιατί είναι εθισμένος στο ψέμα και δεν θέλει να ακούει αλήθειες. Αν κάποιος πει αλήθεια δεν εκλέγεται".
Γιατί του επιτίθενται;
Μα, ακριβώς επειδή λέει την αλήθεια, περιγράφει την πραγματικότητα.
Το άρθρο θα μπορούσε να τερματιστεί εδώ επειδή έφθασε το πράγμα στο 0.ε.δ (όπερ έδει δείξαι) δηλαδή: και μόνον επειδή τον κατηγορούν, όταν λέει την αλήθεια αποδεικνύει ότι ο λαός (στη

πλειονότητα του) δ ε ν  θέλει να ακούει αλήθειες (!!!....). Δικαιώνεται!
Οι λόγοι όμως οι οποίοι επιβάλλουν την συνέχιση του κειμένου είναι:
- Η προσθήκη /παράλειψη: (Αν κάποιος πει την αλήθεια δεν εκλέγεται....) χάνει το ψωμί του, αλλά και ο ΨΕΥΔΟΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ από την "ουσία του ψεύδους" λαός, την δόση του!
- Ο κυνισμός του κου ΕΘΝΟΓΟΝΕΑ απέναντι σε όσους πίστεψαν στον ίδιο και τους (ομοίους) συναδέλφους του, προκαλεί, εκνευρίζει, θυμώνει.
- Μια - σημαντική - μερίδα ευνουχισμένων αποκοιμισμένων, ΜΙΘΡΙΔΑΤΙΣΜΕΝΩΝ (από τα συνεχή ανηλεή, ξεδιάντροπα ψέματα ξετσίπωτων / αδίστακτων επαγγελματιών πολιτικάντηδων ) ιθαγενών ακούει - τ' ακούει - από πρώτο χέρι / υπεύθυνα χείλη, πως πράγματι ο μόνος τρόπος εκλογής τους, είναι το σκόπιμο αράδιασμα ψεμάτων, ανέφικτων υποσχέσεων.
- Η ανάδειξη (για να τα λέμε όλα και να είμαστε δίκαιοι, αλλά και για να πληρωθεί το ρηθέν: "Ουδέν κακό αμιγές καλού) του οφέλους που προκύπτει από την κυνικότητα της ομολογίας:
"Τώρα πλέον λαέ χαζοβιόλη, εύπιστε, "παρασυρμένε" γνωρίζεις - πέραν πάσης αμφιβολίας - ότι ψηφίζεις  ψ ε ύ τ ε ς  και α π α τ ε ώ ν ε ς  οι οποίοι σε εξαπατούν συνειδητά, μόνο και μόνο για να (επαν)εκλεγούν.
Άρα τέρμα οι δικαιολογίες σου, πως τάχα δεν ήξερες, πίστεψες, δεν το φανταζόσουν, έπεσες από τα σύννεφα.
Αν επομένως τους (ξανα) ψηφίσεις είσαι άξιος της μοίρας σου (Σ.Σ για πολλοστή βέβαια φορά).
Εκτός και αν αδυνατείς να συγκρατήσεις την εγγενή σου τάση να βρίζεις, λοιδορείς, καταριέσαι, κάτι που θα το στερηθείς, σε περίπτωση που δεν επιλέξεις λαοπλάνους και δεν υποστείς κοροϊδία /εξαπάτηση. 

- Είναι - επιεικώς - απαράδεκτο και θρασύτατο να έχεις απέναντι σου έναν δυστυχισμένο, απαξιωμένο , πτωχευμένο λαό, που υποφέρει (χωρίς βέβαια να είναι αμέτοχος. Συνυπεύθυνος είναι στο βαθμό που του αναλογεί για τις επιλογές, αλλά και τον τρόπο ζωής του) εξαιτίας , κυρίως, της ανικανότητας, εξαπάτησης, διαφθοροδιαπλοκής του ΚΣ(=Κομματικού Συστήματος) και να του λες πως "σου είπα ψέματα αφ' ενός γιατί διαφορετικά δεν θα με εξέλεγες, και αφ' ετέρου για να ικανοποιήσω τον εθισμό σου/ να σου χορηγήσω τη δόση ψεύδους, που τόσο ανάγκη την έχεις!"
- Ποιός, ποιοί εκμαύλισαν το πόπολο; Ποιοί το κατέστησαν ΨΕΥΔΟΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟ, ώστε να μη  ζει  χωρίς ψέματα, να ψηφίζει /εκλέγει μόνον όσους ψευδολογούν;
Μήπως το ΚΣ (σε αγαστή σύμπραξη, συμπαράταξη, συνεργασία με το οικονομικό και Μιντιακό κατεστημένο);

ΥΓ Είναι απορριπτέοι οι θλιβεροί  ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ  για πολλούς , γνωστούς και μη εξαιρετέους λόγους.
       Αλλά και για έναν ακόμη. Τον παρόντα, ο οποίος θυμίζει τον αγαπητικό / νταβατζή ο οποίος αφού άρχισε να εκδίδει την αγαπημένη του, στη συνέχεια την κατηγορεί πως ...τα ήθελε!.....
      Αλλά περισσότερο αξιοθρήνητοι είναι όσοι (ακόμη;) εξακολουθούν να τους εκλέγουν, να τους εμπιστεύονται (;), επειδή, όπως φάνηκε δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Είναι αξιολύπητα "πρεζόνια" που πρέπει να πάρουν τη δόση συντήρησής τους.
      Και φυσικά: "Όπου πάθος ...τάφος". Και ...ενταφιασμός του Ελληνισμού!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου