Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει τον πολωτικό του λόγο με την πολιτική του απομόνωση

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Η πολιτική είναι ένας χώρος περίεργος, όπου οι άνθρωποι δοκιμάζουν ιδέες, ευρήματα, σχέδια και φιλοδοξίες. Άλλοτε ως αυτονόητες επιδιώξεις τακτικής και άλλοτε ως εργαλεία αυτόνομης πολιτικής επιβίωσης.

Καμιά φορά όμως, είναι προφανείς οι προθέσεις της δραματοποίησης του λόγου, του «σεναρίου», καθώς και της σκοπιμότητας της παρέμβασης.
Είναι γνωστό, ότι η γοητεία που ασκείται στο λαό από έναν αρχηγό πολιτικού κόμματος, δεν έχει να κάνει μόνο με την ρητορική του ευφυΐα, ούτε με την εντιμότητα των προθέσεων και τον καθαρό πολιτικό του λόγο. Έχει να κάνει επίσης:
- με το ψέμα που χρησιμοποιεί ως βασικό όπλο σε διάφορες χρονικές  στιγμές.

Και τούτο διότι με το ψέμα διαστρέφει βίαια την αλήθεια και προσπαθεί να μειώσει ηθικά τους πολιτικούς  του αντίπαλους, ενώ συγχρόνως προσπαθεί να τους  αποδομήσει κοινωνικά και
- με το διχαστικό λόγο και τη συνωμοσιολογία.
Σπέρνει διχόνοια όπου μπορεί, στα κόμματα και στην κοινωνία.
Το ερώτημα είναι γιατί ο λαός, ενώ γνωρίζει, πείθεται.
Η απάντηση είναι απλή. Πείθεται, κυρίως, γιατί λησμονεί και αυτό είναι το «μυστικό» της αντοχής του.
Αντλεί δύναμη από όσα ξεχνάει και από όσα επιλεκτικά ανακαλείστη μνήμη του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που πρώτο λάνσαρε στο πολιτικό στερέωμα την αριστεροδεξιά ιδεολογία, τη ρητορική της αέναης αερολογίας και την συνεχή αντίφαση.
Σαν κυβέρνηση, ξοδεύει περισσότερο χρόνο αντιπολιτευόμενο την αντιπολίτευση, αντί να κυβερνά.
Και όπως συνηθίζει, αντιμετωπίζει τις δυσκολίες, με τις μεθόδους που γνωρίζει πολύ καλά να μετέρχεται, δηλαδή με συνωμοσιολογίες περί νέας αποστασίας, ενώ ήταν βέβαιο ότι οι ΑΝΕΛ θα είχαν προβλήματα λόγω της στάσης τους στο «Μακεδονικό», αφού η υπόσταση και η ρητορική τους ήταν συνυφασμένες με τον εθνικιστικό υπερπατριωτισμό.
Όμως ο διχαστικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ έχει τις συνέπειές του, τώρα μάλιστα που είναι εμφανής η κατηφορική πολιτική του πορεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει τον πολωτικό του λόγο,  με την πολιτική του απομόνωση.
Επιπλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει μεγάλη ανησυχία και βρίσκεται στα όρια του πανικού, γιατί  είναι ο ίδιος  τώρα στόχος απαράδεκτων εκδηλώσεων που κάποτε χρησιμοποιούσε για να ανέλθει στην εξουσία και επειδή δεν ξέρει μέχρι πού θα φτάσει το «μάδημα» των ΑΝΕΛ.
Λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, ένα αντί-ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα υπάρχει έντονο στην κοινωνία και είναι παγιωμένο σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα του «φύγετε».
Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, αυτό απαιτεί.
Άλλωστε έτσι λειτουργούν οι δημοκρατίες, δηλαδή  μέσα από τις εκλογές να εναλλάσσονται τα κόμματα στην εξουσία.
Είναι δεδομένο  ότι εισερχόμαστε σε μια μακρά προεκλογική περίοδο με τον ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά απομονωμένο σε μια ιδιόμορφη καραντίνα, γιατί είναι κοινή πεποίθηση πως είναι κόμμα τοξικό.
Γι’ αυτό και δεν υπάρχει πολιτικός σχηματισμός με τον οποίο μπορεί να συζητήσει και να συνεργαστεί.
Κάθε αντικειμενικός παρατηρητής, βλέπει ότι η κυβέρνηση είναι όμηρος αφ’ ενός της πραγματικότητας, η οποία ανατρέπει διαρκώς τους «καφενειακούς» της σχεδιασμούς και αφ’ ετέρου ενός ασταθούς εταίρου, ο οποίος πανικόβλητος από τη διάλυση του κόμματός του, μπορεί ανά πάσα στιγμή να πράξει αυτό που φοβάται ο κ. Τσίπρας.

Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ. Ε.