Ο Κορωνοιός βρίσκει και τα (παρα) κάνει

Κώστα Δημ Χρονόπουλου

 (Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

 Αντιδρούμε σπασμωδικώς, ενστικτωδώς, ανευθύνως . Δίνουμε την εντύπωση πως έχουμε αποκοπεί από την πραγματικότητα. Πως διαζευχτήκαμε την κοινή λογική και περιφερόμαστε αδέσποτοι ανοχύρωτοι για την αντιμετώπιση του κορωνοιού.  Γνωρίζω –και το έχω αναδείξει στα κείμενά μου- πως είμαστε (διαπιστωμένα και με test DNA συμπεριφοράς) γνήσιοι απόγονοι του Επιμηθέα.

Πρώτα –άσκεφτα- πράττουμε και, κατόπιν, αναλογιζόμαστε τις συνέπειες και … σχεδιάζουμε τρόπους αντιδράσεων και επανορθώσεων.

Φυσικό είναι το ότι καταλήγουμε σε … φαιδρή δικαιολόγηση των πεπραγμένων, των αστοχιών και αβλεψιών μας.

Θα σας δώσω ένα πρόσφατο –πλην τυπικό /χαρακτηριστικό- παράδειγμα. Ως χώρα, συστήσαμε (ως οφείλαμε) μια επιστημονική Επιτροπή λοιμωξιολόγων  κ. α  ειδικοτήτων  επιστημόνων, ως συμβουλευτικό σώμα της Κυβερνήσεως για καλύτερη αντιμετώπιση της «Πανδημίας» (σ.σ αναντίστοιχος όρος).

Υποτίθεται πως οφείλουν όλοι και βέβαια οι εξουσιαστές μας, να σέβονται τις –όποιες – αποφάσεις της Επιτροπής. «Περιέργως» -πλην παραδοσιακώς- οι προτάσεις των ειδικών επιστημόνων λαμβάνονται υπ’ όψιν κατά το δοκούν από τους ανειδίκευτους πολιτικούς «πανεπιστήμονες» (!).

Αυτό συνέβη κατά την εορτή του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη.

Συνεστήθη καραντίνα, αλλά οι … πολιτικοκοστολογούντες  κυβερνώντες .. επέτρεψαν τα γιορταστικά «κλαρίνα». «Από σεβασμό στην παράδοση , στην πίστη, στην Ορθοδοξία, δεν ακούσαμε τους ειδικούς. Ήταν λάθος μας» δήλωσε πρωτοκλασάτος Υπουργός. Έκτακτα! Δεν άκουσαν (;), παράκουσαν (;) , πάσχουν από έντονη πρεσβυακουσία (αν και πολλοί είναι νέοι) , ή από παράκ(ρ)ουση οφειλόμενη σε συνήθη πολιτικοκοστολόγηση; Άβυσσος η ψυχή –και του πολιτευόμενου – ανθρώπου. Θα (τους) θυμίσω πως οι συμβουλευτικές επιστημονικές Επιτροπές δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο /ποίκιλμα, ούτε (πρέπει να) χρησιμοποιούνται ως άλλοθι.

Συνεπώς καλό θα είναι ή να τις καταργήσουν ή να τις σεβαστούν.

Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, κυρίως όμως στα Θεοφάνεια, υπήρξε πολύπλευρη, ποικιλώνυμη ασυνεννοησία και ασυναρτησία από όλους: λαϊκούς , κληρικούς, πολιτικούς και πολιτειακούς παράγοντες.

  Όλοι έκαναν ό, τι τους ήταν μπορετό  προκειμένου να εκτονώσουν (μήπως και να τιμήσουν;) τα … απωθημένα τους:  πολιτικά, κομματικά, ιδεολογικά /ιδεοληπτικά, θρησκευτικά, εγωκεντρικά. Χωρίς, δυστυχώς, αίσθηση του επικρεμάμενου κινδύνου, ούτε (αυτό δα έλειπε) καθήκοντος!.                                        Δεν πειθάρχησαν (σ. σ ακόμη και ορισμένοι «απείθαρχοι» Ιεράρχες!), ούτε συνδιαλέχθηκαν με την λογική, ούτε αναλογίστηκαν τις συνέπειες. Κρίμα, αλλά και άδικο, για τους υπόλοιπους που συμμορφώνονται, στερούνται , καταπιέζονται, αλλάζουν ριζικά τον τρόπο ζωής τους.

      

ΥΓ Αν νομίζουμε πως αναλισκόμενοι σε κριτικές, ονοματολογίες, περιπτωσιολογίες, συμπάθειες ή κομματικές συγγένειες, ή ακόμα και θρησκευτικές /θρησκειολογικές  αναλύσεις, ατομικές τοποθετήσεις, κ.ο.κ , θα λύσουμε τα προβλήματα, είμαστε σε λάθος δρόμο.

        Η  τακτική  της  αντιμετώπισης  σοβαρότατων θεμάτων /ασθενειών με επίπαση  ανευθυνότητας  ή  με επάλειψη της αλοιφής του  πολιτικαντισμού,  δεν οδηγεί σε ίαση.

        Πολλώ μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με έναν  θανατηφόρο κορωνοιό .

         Ας συνέλθουν  άπαντες οι ταγοί μας/ αρμόδιοι, όσο είναι καιρός.    Άλλωστε οι καιροί ου μενετοί!