Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο Πρωθυπουργός...ρίχνει το ζεϊμπέκικο του... Ζαλόγγου!

Την ώρα που οι Έλληνες υποφέρουν, εκείνος ρίχνει... ζεϊμπεκιές!

 

Μέχρι το ξημέρωμα γλεντούσε στο πασίγνωστο εστιατόριο της Νέας Κηφισιάς «Παυσίλυπον» ο πρωθυπουργός με τη σύζυγό του. Του ζήτησαν να χορέψει οι θαμώνες. Αν του ζητούσαν να πάρει πίσω τα μέτρα, θα το έκανε;

Φάουλ και, μάλιστα, για κόκκινη κάρτα έκανε ο πρωθυπουργός, ο οποίος, την ώρα που πρέπει να είναι ο πρώτος που να μην προκαλεί, το...ριξε στους χορούς και στα γλέντια.
Είναι ο ίδιος άνθρωπος που, πριν λίγες μέρες, έλεγε ότι «είμαστε σε πόλεμο». Όταν είσαι σε πόλεμο, δεν τραγουδάς και δεν χορεύεις. Ενώνεις τις δυνάμεις σου και πολεμάς για να νικήσεις.
Είναι συμβολικό μάλλον, ότι χόρεψε τη «συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη, που είχε συνθέσει την περίοδο της Κατοχής. Κατοχή δεν έχουμε άλλωστε και τώρα;
Να πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Μία ώρα μετά την αλλαγή του χρόνου, σύμφωνα με την εφημερίδα «Δημοκρατία», ο πρωθυπουργός με τη σύζυγό του, Άντα, αποφάσισαν να βγουν οι δυο τους, χωρίς παρέα και χωρίς απ’ ό,τι φαίνεται να έχουν κλείσει τραπέζι, πήγαν στο εστιατόριο «Παυσίλυπον» στη Νέα Κηφισιά. Πρόκειται για μια κοσμοπολίτικη «χασαποταβέρνα», κοντά στην εθνική οδό.
Οι θαμώνες, μετά την αρχική αμηχανία, κι όσο περνούσε η ώρα, παρότρυναν τον πρωθυπουργό να σηκωθεί να χορέψει στους ρυθμούς που έπαιζε η ζωντανή ορχήστρα. Κι ενώ στην αρχή ήταν ανένδοτος, όταν άκουσε το «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Τσιτσάνη... έριξε τις σβούρες του.
Ήταν τα «ντέρτια» που είχε; Ήταν το όνομα του κέντρου; (Παυσίλυπον- παύει η λύπη)
Ήταν για την πάρτη του;
Ό,τι και να ήταν, η ιστορία έγραψε ότι ο πρωθυπουργός, σε μια άσχημη για τη χώρα συγκυρία, επικοινωνιακά έπραξε λάθος!
Δε λέμε, άνθρωπος είναι κι αυτός κι έχει το δικαίωμα να ξεσκάσει, να το ρίξει έξω, να πιει ένα ποτήρι παραπάνω, βρε αδερφέ.
Όμως, όταν λίγες μέρες πριν κάνεις λόγο για πόλεμο, όταν μιλάς για ένα «μαύρο 2011» και τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο ελληνικός λαός, όταν είσαι πρωθυπουργός, φροντίζεις να δείχνεις ότι συμπάσχεις με τον λαό. Όπως εκείνος -ο λαός- στην πλειοψηφία του την έβγαλε φτωχικά στα σπίτια φίλων και συγγενών, και όχι στα μπουζουξίδικα, ας κρατιόσουν λίγο κι εσύ κι ας χόρευες στο σπίτι σου. Ή σε σπίτι φίλων. Εκτός κι αν είναι τέτοιες οι διαφορές μέσα στο ΠΑΣΟΚ πια, που και οι φίλοι κάνουν πίσω μπροστά σε μια τέτοια πολιτική.