Η πολιτική «απάτη» με την οποία πέρασε το 4ο μνημόνιο. Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Ακόμα ηχούν στα αυτιά μας οι διθυραμβικές δηλώσεις του πρωθυπουργού περί «απρόσμενων θετικών εξελίξεων» για το χρέος αλλά και η κλασική πλέον φράση στα αγγλικά που χρησιμοποίησε και έκλεψε την παράσταση: «Τoo good to be true»....

Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη και μόλις μερικά 24ωρα αργότερα, όλα άλλαξαν. Το ναυάγιο των Βρυξελλών ουσιαστικά γκρέμισε το νέο success story που επιχείρησε να δημιουργήσει το Μέγαρο Μαξίμου.

Ήταν άραγε τυχαία η διαρροή του πρωθυπουργού, στο παραπέντε της κρίσιμης ψηφοφορίας στη Βουλή ή μήπως είχε έναν στόχο που εκείνη την στιγμή κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί; Για έναν πολιτικό όπως ο κ. Τσίπρας που χειρίζεται άψογα την επικοινωνιακή τεχνική μία τέτοια κίνηση σε μια τόσο κρίσιμη χρονική συγκυρία, μόνο τυχαία δεν μπορεί να ήταν.  

Είναι σαφές ότι όλο αυτό το σκηνικό με την μεγάλη τονωτική ένεση και την σημαντική δόση αισιοδοξίας, μερικές ώρες πριν από την ψηφοφορία στο κοινοβούλιο, έγινε εσκεμμένα και προσχεδιασμένα.

Πρόκειται για μία πολιτική «απάτη»  προκειμένου να εξαπατηθούν οι πολίτες και κυρίως να πειστούν οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος  να ψηφίσουν το τέταρτο Μνημόνιο, όπως σημειώνουν γαλάζιες πηγές. Δυστυχώς όμως στο βωμό της επικοινωνίας και της επείγουσας ανάγκης να περάσει το μνημόνιο, με τους χειρισμούς του Μεγάρου Μαξίμου το δεδομένο «κατάντησε» ζητούμενο.

Η εξέλιξη στο Eurogroup ήταν, δυστυχώς,  απολύτως αρνητική για την Ελλάδα.

Πήγαμε πίσω σε όλα τα μέτωπα. Δε δόθηκε, δεν «ιχνογραφήθηκε» καν η λύση για το χρέος, πολλώ δε μάλλον δε δόθηκε ούτε το  φύλο πορείας για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης,  που έπρεπε να έχει επιτευχθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό. Ακόμα και το κλείσιμο της αξιολόγησης  πήγε πίσω.

Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο, μετά από τόσους μήνες συζητήσεων προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η χώρα, καθώς και η ίδια η Κυβέρνηση μοιάζει πελαγωμένη και χωρίς σχέδιο. Κρατά τη  χώρα καθηλωμένη και την οικονομία σε στασιμότητα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του γαλάζιου στρατοπέδου, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ έπληξε πολύ σοβαρά την υπόθεση του ελληνικού χρέους συνολικά.

Απώλεσε τα σημαντικά οφέλη της διπλής αναδιάρθρωσης του 2012 και οι θυσίες των ομολογιούχων εξανεμίστηκαν καθώς το χρέος – το οποίο το Δ.Ν.Τ. το 2014 χαρακτήριζε βιώσιμο – εκτοξεύθηκε σε δυσθεώρητα επίπεδα.

Την ίδια ώρα η πολιτική της βυθίζει διαρκώς την οικονομία. Η ελληνική οικονομία το πρώτο τρίμηνο του 2017 ήταν η μόνη οικονομία της Ευρωζώνης που βρισκόταν σε ύφεση. Πολίτες και επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Οι μεταρρυθμίσεις έχουν βαλτώσει, τονίζουν στην Πειραιώς.

Αντί να ασχολείται η Κυβέρνηση με τον παρανομαστή του κλάσματος χρέος/ΑΕΠ, δηλαδή το πώς θα ξαναμπεί η οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, ασχολείται με την επικοινωνιακή διαχείριση των θυσιών που επιβάλλει και καταφεύγει στην απάτη με τα ψευτοαντίμετρα λένε συνομιλητές του Κυριάκου Μητσοτάκη.

«Μόνο που όσο βουλιάζει η οικονομία, το χρέος γίνεται βουνό. Παράλληλα, αποδεχόμενη πολύ μεγαλύτερα πλεονάσματα από ό,τι ήταν απαραίτητο, έδωσε πάτημα σε κάποιους να λένε ότι η ρύθμιση του χρέους δεν είναι καν αναγκαία» τόνιζε η ίδια πηγή. Η πραγματικότητα είναι ότι κυβέρνηση και δανειστές έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το ότι το χρέος δεν έχει ακόμα διευθετηθεί. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί η τα μπρος πίσω της σημερινής  κυβέρνησης να αποτελεί άλλοθι για τους Ευρωπαίους εταίρους να μην τηρούν τις δικές τους δεσμεύσεις, όπως αυτές περιγράφονται στη συμφωνία του Νοεμβρίου του 2012, που καθόρισε την ανάγκη να γίνουν επιπρόσθετες παρεμβάσεις στο ελληνικό χρέος. Δυστυχώς όμως για μία ακόμα φορά η κυβέρνηση δε διάβασε καλά τους διεθνείς συσχετισμούς, κάνοντας τα αντίθετα από όσα έπρεπε. Λάθος εκτίμηση ή έλλειψη πολιτικής στόχευσης ; Όποια και αν είναι η απάντηση , μοναδικός χαμένος είναι ο Έλληνας πολίτης.