Σχεδόν 200 χρόνια από την απελευθέρωση και τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους και μετρούνται στα δάχτυλα οι στιγμές της εθνικής ομοψυχίας και των πανεθνικών προσπαθειών για κάποιον στόχο.
Αντίθετα, είναι αμέτρητες οι φορές του εθνικού διχασμού, της μισαλλοδοξίας, των εμφύλιων πολέμων και των εθνικών σπαραγμών.Και είναι να αναρωτιέται κανείς πώς καταφέρνουμε και επιβιώνουμε ως χώρα μέσα από τις συμπληγάδες που εν πολλοίς είναι δικά μας δημιουργήματα και δεν μας αφάνισαν από προσώπου γης οι πραγματικοί εχθροί που μας περιβάλλουν.
Τα τελευταία χρόνια η χώρα ζει για ακόμη μια φορά στην Ιστορία της έναν εθνικό διχασμό, ένα πρωτόγνωρο μίσος κι έναν διαχωρισμό ανάμεσα στους αριστερούς και τους άλλους.
Δεν μας έφταναν τα βάσανα από τα μνημόνια και την αέναη φτωχοποίηση και εξαθλίωση, πρέπει να απολογούμαστε συνεχώς για τα πιστεύω και τις απόψεις μας και αλίμονο αν αυτές δεν είναι σύμφωνες με αυτούς που τώρα κρατούν τις τύχες μας στα χέρια τους.
Και είναι οι ίδιοι που από την εποχή όπου ήταν στην αντιπολίτευση με τους Αγανακτισμένους και τους χορούς στις πλατείες, δίκαζαν και καταδίκαζαν όσους δεν ήταν μαζί τους. Εσπερναν αφειδώς τον σπόρο του μίσους και της μισαλλοδοξίας όπου μπορούσαν κι έτσι ρίζωσαν όλα τα ζιζάνια (αριστερά και φασιστικά) που σήμερα απειλούν να πνίξουν τη χώρα.
Και δεν σταμάτησαν να το κάνουν ούτε όταν πέτυχαν τον σκοπό τους, να διώξουν τους άλλους και να κάτσουν στη θέση τους αυτοί, ως κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας.
Δεν διαθέτουν καν τη μεγαλοθυμία των νικητών έναντι των αντιπάλων τους και κάνουν πράξη κάθε στιγμή το σύνθημά τους «ή εμείς ή αυτοί», καθώς δεν χωράει στο στενό τους μυαλό το «κι εμείς κι αυτοί και όλοι μαζί να ξαναφτιάξουμε τη χώρα από τα συντρίμμια της χρεοκοπίας».
Με μπροστάρηδες αψείς τύπους σαν τον Πολάκη αλλά και μειλίχιους τύπου Γαβρόγλου, που έχουν επεξεργασμένη ιδεολογικοποίηση του διαρκούς πολέμου με όσους δεν είναι μαζί τους, στοιχίζονται πίσω τους και τροφοδοτούν συνεχώς με «πολεμοφόδια» τους οπαδούς τους στη μάχη κατά των μενουμευρωπαίων, των γερμανοτσολιάδων, των νενέκων και όσων δεν αναγνωρίζουν το αλάθητο του ΣΥΡΙΖΑ!
Είναι χαρακτηριστικό, δε, ότι στο Μαξίμου, στα υπουργεία και στα κομματικά τους γραφεία έχουν ξεγράψει τη λέξη και έννοια «δεξιά» ακόμα και στους καναπέδες. Δεν λένε, για παράδειγμα, κάθισε από δεξιά, αλλά από την άλλη μεριά!
Είναι σαφές δηλαδή ότι ο ακήρυκτος εμφύλιος δεν είναι υπόθεση κάποιων Πολάκηδων (και δεν είναι λίγοι), αλλά ξεκινάει από την κορυφή και γι’ αυτό δεν τολμάει κανείς να αποδοκιμάσει τα εκπεμπόμενα μηνύματα μίσους.
Και φθάνουμε στη βομβιστική επίθεση κατά ενός από τους επιφανέστερους Ελληνες που τίμησαν όσο λίγοι την πατρίδα από τις διάφορες θέσεις που του εμπιστεύτηκε η Ελληνική Δημοκρατία, τον Λουκά Παπαδήμο, και βγαίνουν από την κυβέρνηση και δηλώνουν, μεταξύ άλλων, ότι «είναι αυτονόητο ότι καταδικάζουμε την τρομοκρατική ενέργεια». Βέβαια και μόνο που λένε το «αυτονόητο» καταλαβαίνει κανείς ότι δεν είναι και τόσο αυτονόητο για να αισθάνονται την ανάγκη να το τονίζουν.
Το 1933, όταν έγινε η απόπειρα δολοφονίας κατά του Ελευθέριου Βενιζέλου, τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη μέση ενός ακόμα εθνικού διχασμού και με οξυμένο σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι σήμερα το μίσος μεταξύ βενιζελικών και βασιλικών, ο τότε πρωθυπουργός Παναγής Τσαλδάρης βγήκε και απαίτησε από την ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και των αρχών ασφαλείας να βρουν και να συλλάβουν τον δράστη αμέσως γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πέσουν τα δικά τους κεφάλια.
Σήμερα είδε κανείς ή άκουσε κάποια ανάλογη εντολή από τον πρωθυπουργό προς τους υφισταμένους του; Ή μήπως είναι κι αυτό αυτονόητο; Και μόνο το γεγονός ότι αρκέστηκε σε ένα tweet σημαίνει πολλά. Αν ήθελαν, θα μπορούσαν σε μια νύχτα να τους μαζέψουν και τους «Ρουβίκωνες» και τους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων και τους «Πυρήνες» διάλυσης της έννομης τάξης και της σοβαρότητας ενός κράτους της Ευρώπης εν έτει 2017.
Δεν είναι, δα, αυτές οι τρομοκρατικές οργανώσεις και η «17 Νοέμβρη»! Απλώς δεν θέλουν για να μην αποκαλυφθούν προφανώς κάποιες συγγένειες που μπορεί να τους εκθέσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου