Η αθέατη πλευρά της σκληρής πραγματικότητας

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είτε από λάθος εκτιμήσεις είτε από ανικανότητα, παράτεινε επικίνδυνα το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, με αποτέλεσμα να οδηγήσει  τη χώρα σε πολύ χειρότερα αποτελέσματα.

Η αξιολόγηση επιτέλους  έκλεισε και  έγινε η επικύρωση της συμφωνίας  από τη Βουλή.
Όμως η εφαρμογή της συμφωνίας, είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε παράταση τα λιτότητας και όχι σε ανάκαμψη της οικονομίας και έξοδο της χώρας  από την κρίση, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.

Και τούτο διότι στηρίζεται κυρίως σε οριζόντιες περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων, σε μείωση του αφορολόγητου, σε εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές, αλλά και σε αυξήσεις φορολογίας μέσω της κατάργησης επιδομάτων.
Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από την κυβερνητική πλειοψηφία ήταν δεδομένη, διότι είναι σε όλους γνωστό ότι είναι έτοιμη να δεχθεί οτιδήποτε, προκειμένου να μείνει στην εξουσία.
Παρ’ όλα αυτά και παρά τα αντιθέτως από την κυβέρνηση λεγόμενα, το πολυνομοσχέδιο που εισήχθη και ψηφίστηκε  στη Βουλή, συνιστά στην ουσία ένα 4^ο Μνημόνιο διότι:
- προβλέπει μνημονιακούς  στόχους, πέραν της λήξης του 3^ου Μνημονίου και
- περιλαμβάνει σκληρά μέτρα, για μετά τη λήξη του 3^ου Μνημονίου, δηλαδή για την περίοδο 2018 - 2020.
Η προσπάθεια της κυβερνητικής προπαγάνδας  να πείσει το λαό για το αντίθετο, πέφτει στο κενό. Κανείς πλέον δεν τους πιστεύει, ότι και αν πουν.
Όσα επικοινωνιακά τεχνάσματα και αν σκεφτούν, όσα ψέματα και αν πουν, αυτό που είναι σίγουρο είναι, ότι έχουν ήδη εισπράξει το πολιτικό κόστος.
Έγινε  σαφές με το νομοσχέδιο, ότι το τίμημα που πληρώνεται είναι συγκεκριμένο και ακριβό, ενώ το αντίτιμο είναι θεωρητικό και αμφίβολης αξίας.
Επίσης έγινε σαφές, ότι η λήψη των μέτρων είναι αυτόματη και τα μέτρα θα αρχίσουν να λαμβάνονται από τώρα, ενώ τα αντίμετρα κάπου στο μέλλον και με προϋποθέσεις.
Το 4^ο Μνημόνιο, αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας και της  εξαπάτησης των πολιτών από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Και τούτο διότι εξοντώνει οικονομικά τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς  και τους εργαζόμενους.
Επί πλέον, στη διάρκεια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ,  η χώρα έχει καθηλωθεί σε μια παγίδα διαρθρωτικής ακινησίας.
Όμως ο κ. Τσίπρας δείχνει να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις επιπτώσεις των συμφωνιών που ψηφίζει ο ίδιος και οι βουλευτές του.
Είναι αποφασισμένος να διατηρηθεί όσο περισσότερο χρόνο μπορεί στην εξουσία.
Σε όλα αυτά που συμβαίνουν, η αντιπολίτευση πρέπει:
- Να ξεκινήσει την αποκάλυψη των μύθων που επιχειρεί να καλλιεργήσει  στην ελληνική κοινωνία η κυβέρνηση, για το περιεχόμενο του 4^ου Μνημονίου.   
- Να ξεγυμνώσει πλήρως,  με επιχειρήματα, την κυβερνητική πολιτική.
- Να δώσει τις μάχες μέσα στην κοινωνία και να καταφέρει να πείσει τους πολίτες για την ορθότητα των δικών της προτάσεων.
Ωστόσο, το σίγουρο είναι ότι την επόμενη ημέρα των εκλογών – όποτε και αν γίνουν - τα προβλήματα που θα πρέπει να επιλύσει ως κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία θα είναι τόσο πολλά και τόσο σημαντικά, που θα χρειαστεί να έχει την  ευρύτατη δυνατόν κοινοβουλευτική στήριξη.
Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να συγκροτηθεί ένα καινούργιο μπλοκ εξουσίας, το οποίο θα προχωρήσει τάχιστα τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις και κυρίως θα κάνει τους εταίρους – δανειστές να αντιληφθούν πως δεν μιλούν απλώς με μια καινούργια κυβέρνηση, αλλά με μια «άλλη χώρα».

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ. Ε.