Σταύρος Θεοδωράκης δεν ξεχνά ότι υπήρξε τηλεπαρουσιαστής και νομίζει ότι αυτό είναι κάποιο δυνατό του σημείο. Επέλεξε λοιπόν να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την ηγεσία της
Δημοκρατικής Συμπαράταξης με ένα βίντεο στο Youtube με τίτλο: «Ανοιχτό
κέντρο – Ανένδοτος για μια δίκαιη κοινωνία».
Παριστάνει τον «κεντρώο» και μιλά για «ανένδοτο» προσπαθώντας να
υποκριθεί τον συνεχιστή του Γέρου της
Δημοκρατίας, με τη θεμελιακή διαφορά ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ένας αστός πατριώτης, ενός ο Σταύρος Θεοδωράκης ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που στη συζήτηση στη Βουλή για το Κυπριακό «ευθυγραμμίστηκε» με τις τουρκικές θέσεις.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης, μια τραγική πολιτική φιγούρα που έχει πατώσει δημοσκοπικά στο 1,5%, ένα αληθές τέκνο του εκσυγχρονισμού και του σοσιαλφιλελέ όχι ευρωπαϊσμού αλλά ευρωλιγουρισμού, ενσαρκώνει και εκφράζει πολιτικά εκείνη την ασπόνδυλη φυλή του τόπου μας, τη γνωστή και ως αλλοτριομορφοδίαιτη.
Ίσως να είχε πετύχει περισσότερα στον πολιτικό στίβο της χώρας εάν δεν ήταν τόσο αντιπαθής και απεχθείς οι απόψεις που εκφράζει.
Διότι ο κάθε Έλληνας γνωρίζει και εάν δεν γνωρίζει το νιώθει, ότι τα όμορφα λόγια περί «σύγχρονου κράτους», «εκσυγχρονισμού» και… «ευρωπαϊσμού» είναι ο Δούρειος Ίππος για να πέσει η πατρίδα μας λάφυρο στα χέρια των αρπακτικών και ο λαός μας να εξανδραποδιστεί.
Στο βίντεο μάλιστα παριστάνει και τον μεσσία, τον σωτήρα. «Γιατί ασχολούμαστε με την πολιτική;» ρωτά και απαντά: «Εγώ μπήκα στην πολιτική γιατί πίστεψα ότι μπορεί να αλλάξω τη ζωή των ανθρώπων. Όχι της οικογένειάς μου, αλλά όλων αυτών που παλεύουν καθημερινά, τόσα χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα».
Ο Σεν Ζυστ, μεγάλος στοχαστής της Γαλλικής Επανάστασης (καμία σχέση με τον Ποταμίσιο) είπε μια σπουδαία κουβέντα: «Ο καθένας αγωνίζεται για ό,τι αγαπά. Να ωφελούνται και οι άλλοι είναι η συνέπεια».
Και το είπε αυτό για να μας προστατέψει από τους σωτήρες, καλή ώρα σαν τον Στ. Θεοδωράκη, που διατρανώνουν ότι ασχολούνται με την πολιτική για να μας σώσουν.
Σώσε πρώτα τον εαυτό σου καημένε Θεοδωράκη, καημένε ανθρωπάκο, που θες να σώσεις και έναν ολόκληρο λαό που σε αποστρέφεται. Ψωνάρα καβαλημένη…
Εγώ μπήκα στην πολιτική γιατί πίστεψα ότι μπορεί να αλλάξω τη ζωή των ανθρώπων.
Όχι της οικογένειάς μου, αλλά όλων αυτών που παλεύουν καθημερινά, τόσα χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα.
Έπειτα από 8 χρόνια μνημόνια και θυσίες, η Ελλάδα αντιμετωπίζεται, ακόμα και σήμερα, διεθνώς, ως μια περίπτωση αποτυχίας.
Ο λαός, όμως, δεν απέτυχε! Η χώρα δεν απέτυχε!
Εκείνο που απέτυχε, εκείνο που χρεοκόπησε είναι το μοντέλο που κυριαρχεί. Κρατισμός, αναξιοκρατία, λαϊκισμός! Εξ ου και το διαζύγιο των πολιτών από τα κόμματα.
Το Ποτάμι, τα τρία αυτά χρόνια, κατάφερε πολλά. Γι΄ αυτό οι εθελοντές του, εγώ, όλοι μας, δεχτήκαμε αυτές τις πρωτοφανείς επιθέσεις από τους βολεμένους των κομματικών μηχανισμών, των συντεχνιών και των συμφερόντων.
Δεν δειλιάσαμε όμως! Συνεχίσαμε να λέμε τις πικρές αλήθειες και τις λύσεις που έχει ανάγκη ο τόπος. Και σήμερα όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν τη μεγάλη χρησιμότητα του Ποταμιού στον τόπο.
Τώρα, όμως, ήρθε η στιγμή για το επόμενο βήμα.
Να σπάσουμε τα φράγματα. Να σπείρουμε τις αρχές και τις αξίες μας σε νέα χωράφια. Να δουν οι πολίτες της λογικής -σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι, οικολόγοι, κυρίως οι νέοι- ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Ήρθε η ώρα, επιτέλους, να κάνουμε όλοι μαζί τη μεγάλη υπέρβαση. Να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτούς που έχουν αποτύχει, σε αυτούς που έχουν δείξει τα όριά τους.
Αποφάσισα, λοιπόν, να πρωταγωνιστήσω στη δημιουργία ενός νέου, μεγάλου, προοδευτικού Κινήματος.
Το σχέδιό μου είναι απλό: Ανοιχτό κέντρο και ανένδοτος αγώνας για μια δίκαιη πατρίδα!
Δουλειές και ίσες ευκαιρίες για όλους.
Οι προτεραιότητες είναι χαρτογραφημένες:
– Οι εργαζόμενοι δεν είναι μηχανές είσπραξης φόρων
– Το δημόσιο δεν είναι κομματικό λάφυρο
– Οι νέοι δεν είναι είδος προς εξαγωγή
Οι πολίτες πρέπει να χαιρόμαστε τις γειτονιές μας. Πρέπει να χτίσουμε, σε νέες βάσεις, μια Ελλάδα που παράγει και δημιουργεί.
Η ώρα είναι 8 το πρωί. Αυτή την ώρα ανεβαίνουν τα πρώτα ρολά. Κι εγώ ξεκινώ αυτόν τον όμορφο προεκλογικό αγώνα. Μέχρι τον Νοέμβριο θα προσπαθήσω να περπατήσω όλους τους δρόμους της Αθήνας, τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας.
Να συζητήσουμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε: Να συναντηθούμε και να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα . Να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμή μας.
Αρκεί να κάνουμε ένα άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά.
Υ.Γ.: Να μην επικαλείσαι τους «πολίτες της λογικής». Εσύ ειδικά Ποταμίσιε δεν έχεις καμία σχέση με τους πολίτες του Ορθού Λόγου.
Δημοκρατίας, με τη θεμελιακή διαφορά ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν ένας αστός πατριώτης, ενός ο Σταύρος Θεοδωράκης ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που στη συζήτηση στη Βουλή για το Κυπριακό «ευθυγραμμίστηκε» με τις τουρκικές θέσεις.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης, μια τραγική πολιτική φιγούρα που έχει πατώσει δημοσκοπικά στο 1,5%, ένα αληθές τέκνο του εκσυγχρονισμού και του σοσιαλφιλελέ όχι ευρωπαϊσμού αλλά ευρωλιγουρισμού, ενσαρκώνει και εκφράζει πολιτικά εκείνη την ασπόνδυλη φυλή του τόπου μας, τη γνωστή και ως αλλοτριομορφοδίαιτη.
Ίσως να είχε πετύχει περισσότερα στον πολιτικό στίβο της χώρας εάν δεν ήταν τόσο αντιπαθής και απεχθείς οι απόψεις που εκφράζει.
Διότι ο κάθε Έλληνας γνωρίζει και εάν δεν γνωρίζει το νιώθει, ότι τα όμορφα λόγια περί «σύγχρονου κράτους», «εκσυγχρονισμού» και… «ευρωπαϊσμού» είναι ο Δούρειος Ίππος για να πέσει η πατρίδα μας λάφυρο στα χέρια των αρπακτικών και ο λαός μας να εξανδραποδιστεί.
Στο βίντεο μάλιστα παριστάνει και τον μεσσία, τον σωτήρα. «Γιατί ασχολούμαστε με την πολιτική;» ρωτά και απαντά: «Εγώ μπήκα στην πολιτική γιατί πίστεψα ότι μπορεί να αλλάξω τη ζωή των ανθρώπων. Όχι της οικογένειάς μου, αλλά όλων αυτών που παλεύουν καθημερινά, τόσα χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα».
Ο Σεν Ζυστ, μεγάλος στοχαστής της Γαλλικής Επανάστασης (καμία σχέση με τον Ποταμίσιο) είπε μια σπουδαία κουβέντα: «Ο καθένας αγωνίζεται για ό,τι αγαπά. Να ωφελούνται και οι άλλοι είναι η συνέπεια».
Και το είπε αυτό για να μας προστατέψει από τους σωτήρες, καλή ώρα σαν τον Στ. Θεοδωράκη, που διατρανώνουν ότι ασχολούνται με την πολιτική για να μας σώσουν.
Σώσε πρώτα τον εαυτό σου καημένε Θεοδωράκη, καημένε ανθρωπάκο, που θες να σώσεις και έναν ολόκληρο λαό που σε αποστρέφεται. Ψωνάρα καβαλημένη…
Δείτε το βίντεο του Ποταμίσιου που στέρεψε:
Γιατί ασχολούμαστε με την πολιτική;Εγώ μπήκα στην πολιτική γιατί πίστεψα ότι μπορεί να αλλάξω τη ζωή των ανθρώπων.
Όχι της οικογένειάς μου, αλλά όλων αυτών που παλεύουν καθημερινά, τόσα χρόνια, χωρίς αποτέλεσμα.
Έπειτα από 8 χρόνια μνημόνια και θυσίες, η Ελλάδα αντιμετωπίζεται, ακόμα και σήμερα, διεθνώς, ως μια περίπτωση αποτυχίας.
Ο λαός, όμως, δεν απέτυχε! Η χώρα δεν απέτυχε!
Εκείνο που απέτυχε, εκείνο που χρεοκόπησε είναι το μοντέλο που κυριαρχεί. Κρατισμός, αναξιοκρατία, λαϊκισμός! Εξ ου και το διαζύγιο των πολιτών από τα κόμματα.
Το Ποτάμι, τα τρία αυτά χρόνια, κατάφερε πολλά. Γι΄ αυτό οι εθελοντές του, εγώ, όλοι μας, δεχτήκαμε αυτές τις πρωτοφανείς επιθέσεις από τους βολεμένους των κομματικών μηχανισμών, των συντεχνιών και των συμφερόντων.
Δεν δειλιάσαμε όμως! Συνεχίσαμε να λέμε τις πικρές αλήθειες και τις λύσεις που έχει ανάγκη ο τόπος. Και σήμερα όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν τη μεγάλη χρησιμότητα του Ποταμιού στον τόπο.
Τώρα, όμως, ήρθε η στιγμή για το επόμενο βήμα.
Να σπάσουμε τα φράγματα. Να σπείρουμε τις αρχές και τις αξίες μας σε νέα χωράφια. Να δουν οι πολίτες της λογικής -σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθεροι, οικολόγοι, κυρίως οι νέοι- ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Ήρθε η ώρα, επιτέλους, να κάνουμε όλοι μαζί τη μεγάλη υπέρβαση. Να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτούς που έχουν αποτύχει, σε αυτούς που έχουν δείξει τα όριά τους.
Αποφάσισα, λοιπόν, να πρωταγωνιστήσω στη δημιουργία ενός νέου, μεγάλου, προοδευτικού Κινήματος.
Το σχέδιό μου είναι απλό: Ανοιχτό κέντρο και ανένδοτος αγώνας για μια δίκαιη πατρίδα!
Δουλειές και ίσες ευκαιρίες για όλους.
Οι προτεραιότητες είναι χαρτογραφημένες:
– Οι εργαζόμενοι δεν είναι μηχανές είσπραξης φόρων
– Το δημόσιο δεν είναι κομματικό λάφυρο
– Οι νέοι δεν είναι είδος προς εξαγωγή
Οι πολίτες πρέπει να χαιρόμαστε τις γειτονιές μας. Πρέπει να χτίσουμε, σε νέες βάσεις, μια Ελλάδα που παράγει και δημιουργεί.
Η ώρα είναι 8 το πρωί. Αυτή την ώρα ανεβαίνουν τα πρώτα ρολά. Κι εγώ ξεκινώ αυτόν τον όμορφο προεκλογικό αγώνα. Μέχρι τον Νοέμβριο θα προσπαθήσω να περπατήσω όλους τους δρόμους της Αθήνας, τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας.
Να συζητήσουμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε: Να συναντηθούμε και να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα . Να αλλάξουμε την Ελλάδα.
Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμή μας.
Αρκεί να κάνουμε ένα άλμα μεγαλύτερο από τη φθορά.
Υ.Γ.: Να μην επικαλείσαι τους «πολίτες της λογικής». Εσύ ειδικά Ποταμίσιε δεν έχεις καμία σχέση με τους πολίτες του Ορθού Λόγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου