Περί βίας!

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

Αν ένα ποτήρι νερό και δύο χαστούκια αποτελούν την αποθέωση της βίας, όπως την εμφανίζουν οι θιασώτες του συστήματος, τότε ερωτάται:

Ο αποδεκατισμός ενός ολόκληρου λαού, η υποθήκευση της πατρίδας, η υποθήκευση του μέλλοντος των επερχομένων γενεών και η καταδίκη των Ελλήνων  σε βαθμιαίο θάνατο από πείνα, ανεργία και ανασφάλιση, τί είναι;

Ανεξάρτητα από το κακόγουστο θέατρο που παίζουν οι κάθε λογής «ανησυχούντες» του συστήματος της παρακμής και της ντροπής, θα πρέπει να τους θυμίσω τι έλεγε ο Μαρξ για τη βία: Η βία είναι η μαμμή της Ιστορίας.

Πιο συγκεκριμένα, στον Α’ τόμο του «Κεφαλαίου», ο Μαρξ έγραφε: «Η βία είναι  η μαμμή κάθε παλιάς κοινωνίας, η

οποία εγκυμονεί μία καινούρια. Αποτελεί και η ίδια οικονομική δύναμη»

Σ’ αυτό το «ξακουστό χωρίο», γράφει ο Π. Κονδύλης, «η κρατική βία δεν ονομάζεται οικονομική δύναμη... η βία εδώ είναι... συνέχιση της οικονομικής δραστηριότητας με άλλα, αιματηρά μέσα...» (Το ζήτημα της βίας αναπτύσσεται από τον Π. Κονδύλη στο έργο του: «Θεωρία του Πολέμου», έκδοση Γ’, «Θεμέλιο» 1999, σελ. 193 Πρβλ. και το έργο μου: «Η Κομμουνιστική Ουτοπία», εκδ. «Κάδμος» 2010, σελ. 405 επ. όπου αναπτύσσεται η «βία των πολέμων ως κοινωνικό και ιστορικό φαινόμενο» και σελ. 421  επ. όπου η βία ως συστατικό «της πάλης των τάξεων».

Καταλήγω: Οι κολαούζοι του πιο χυδαίου πολιτικού συστήματος που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα και τον κόσμο ας σταματήσουν να οδύρονται για ένα ποτήρι νερό και δύο χαστούκια. Η «δημοκρατία» κινδυνεύει απ’ αυτούς και τα αφεντικά τους και όχι  από τη δροσερή αύρα του νερού.