Γράφει ο
Θανάσης Παπανδρόπουλος

Το επικοινωνιακό τοπίο αλλάζει. Η δημοσιογραφία μπαίνει σε νέα εποχή. Η διαδικτυακή επέκταση δίνει άλλη υφή στον τρόπο κυκλοφορίας της πληροφορίας. Όμως, όχι λίγες φορές, η τελευταία σχετίζεται με τεχνικές επικοινωνίας που κάθε άλλο παρά δημοσιογραφικές είναι. Από την άλλη πλευρά, το Διαδίκτυο ευνοεί την ανάπτυξη της αποκαλούμενης «οικονομίας του δωρεάν», στο πλαίσιο της οποίας διαστάσεις προσλαμβάνουν η πειρατεία και η επικοινωνιακή απάτη. Ταυτοχρόνως, το δωρεάν γίνεται νέο δεδομένο του μάρκετινγκ, που όμως και αυτό αλλάζει.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αιχμή του δόρατος στο ψηφιακό μάρκετινγκ είναι το περιεχόμενο, σε συνδυασμό με την αφήγηση ιστοριών. Αυτοί οι δύο παράγοντες συνθέτουν την «πρόκληση της προσοχής», μέγα ζητούμενο της εποχής μας σε όλα τα επίπεδα.
Η αλλοίωση των επισκεψιμοτήτων
Στο μέτρο λοιπόν που στον δημοσιογραφικό χώρο το χαρτί
υποχωρεί και οι εκδόσεις υποφέρουν, σε κάποιους αετονύχηδες το Διαδίκτυο προσφέρει ευκαιρίες εύκολου πλουτισμού. Τί συμβαίνει ακριβώς;
Το Διαδίκτυο, επειδή δεν απαιτεί αγορά χαρτιού και εκτύπωση, έχει μετατραπεί σε πεδίο δράσης εύκολου πλουτισμού για τους επιτήδειους εκδότες-ιδιοκτήτες των sites. Και αυτό γιατί το μπάτζετ που διέθεταν οι επιχειρηματίες για καταχωρήσεις στον Τύπο μεταφέρεται στο Διαδίκτυο. 
Στο «ελληνικό Διαδίκτυο», ο πραγματικός μέσος όρος μοναδικών επισκεπτών σε μία ενημερωτική ιστοσελίδα δεν μπορεί να ξεπεράσει τους 150.000 μοναδικούς επισκέπτες ημερησίως. Και όμως, δεκάδες ιστότοποι στέλνουν στα media shops ιλιγγιώδη και απίστευτα νούμερα επισκεψιμότητας που φθάνουν από 300.000 μοναδικούς επισκέπτες έως ακόμη και 1.000.000 ημερησίως. Έχει χαθεί η μπάλα στην κυριολεξία.
Πώς γίνονται οι αλλοιώσεις των επισκεψιμοτήτων; Υπάρχουν άπειροι τρόποι.
Στον χώρο του Διαδικτύου κυκλοφορούν διάφορες «συμμορίες» που αναλαμβάνουν με αμοιβή (5.000-25.000 ευρώ μηνιαίως) να αλλοιώσουν τα στοιχεία επισκεψιμότητας ενός site.
Μία από αυτές τις συμμορίες χρησιμοποιεί τους χιλιάδες ακολούθους που είχε η (σήμερα χρεοκοπημένη) Yahoo στην Ελλάδα. Ο εκδότης πληρώνει τον «ειδικό» και αυτός φροντίζει να εμφανίζει αναρτήσεις από τα sites που πληρώνουν στην ιστοσελίδα της χρεοκοπημένης εταιρίας που κάποιοι φροντίζουν να εμπορεύονται στην χώρα μας. Οι ίδιοι έχουν κατασκευάσει με τους ακoλούθους της Yahoo και 3-4 σελίδες στο Facebook με 600.000 και πλέον υπαρκτούς και ανύπαρκτους «φίλους». Ο εκδότης ενός site πληρώνει ώστε οι αναρτήσεις του να εμφανίζονται τόσο στα προτεινόμενα της εγχώριας Yahoo όσο και στις συγκεκριμένες σελίδες στο Facebook. Έτσι, από τους 600.000 που θα δουν μία ανάρτηση, και οι 200.000 να πατήσουν πάνω στο σχετικό link απογειώνουν την επισκεψιμότητα.
Άλλος τρόπος αλλοίωσης είναι οι προσθήκες «ασφάλειας» για τους servers που προσφέρουν πανίσχυρες πολυεθνικές οι οποίες πουλάνε αυτά τα προϊόντα. Εδώ η αλλοίωση των επισκεψιμοτήτων γίνεται «νόμιμα».
Επίσης πολλοί ιδιοκτήτες sites καταφεύγουν στην κατασκευή δικών τους servers ώστε να μπορούν να ντοπάρουν  τις επισκεψιμότητες. Έτσι, εμφανίζονται sites που τα (αντι)γράφουν μαθητευόμενοι δημοσιογράφοι των 300 ευρώ με επισκεψιμότητες ακόμη και 1.000.000 μοναδικών επισκεπτών την ημέρα. Οι 1 εκατομμύριο φανταστικοί αναγνώστες συγκινούν τα media shops, τα οποία από μία άποψη είναι ανυπεράσπιστα σε αυτό το νταλαβέρι. Απλά αποδέχονται τα στοιχεία που τούς δίνουν οι ιδιοκτήτες των sites, όπως η Επιτροπή που διεξήγαγε τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες αποδέχθηκε τα βοσκοτόπια του Καλογρίτσα. Άκριτα και χωρίς έλεγχο.
Έτσι, τα media shops ανταμείβουν με ιλιγγιώδη ποσά πέτσινες επισκεψιμότητες δίνοντας διαφήμιση σε sites με κατασκευασμένους αναγνώστες. Αποτέλεσμα ο επιχειρηματίας να πληρώνει για να διαφημίσει το προϊόν του με την ψευδαίσθηση του 1.000.000 μοναδικών επισκεπτών.
Αυτού του είδους οι λαθροχειρίες ισοπεδώνουν τις προσπάθειες ιστοσελίδων οι οποίες προσπαθούν να επιβιώσουν με έντιμο τρόπο και υπογραφές καταξιωμένων δημοσιογράφων που είναι και οι «τελευταίοι των Μοϊκανών».
Οι πρακτικές αυτές καθιστούν ελάχιστα αποτελεσματικές τις στρατηγικές μάρκετινγκ των επιχειρήσεων και κάθε άλλο παρά συνεισφέρουν στην τόσο απαραίτητη οικονομική μεγέθυνση της χώρας. Απαιτείται λοιπόν προσοχή από τις εταιρείες και γενικά από τους διαφημιζόμενους. Το Διαδίκτυο όντως προσφέρει ευκαιρίες –αρκεί κανείς να τις αναζητήσει.