Τι συναλλαγές είχε με το «Ντυνάν» ο αδερφός του Άδωνη Γεωργιάδη;
Λίστα με τους προμηθευτές αλλά και τις λοιπές εταιρίες που συναλλασσόταν το «Ερρίκος Ντυνάν» έφτασε στην Εξεταστική Επιτροπή για την Υγεία από την αρμόδια υπηρεσία του νοσοκομείου. Ανάμεσα στις συναλλασσόμενες εταιρίες εντοπίζονται ΜΜΕ, αλλά και ένα όνομα που προκαλεί
του Άγγελου Προβολισιάνου
Πρόκειται για τον αδερφό του Άδωνη Γεωργιάδη και οι συναλλαγές φέρονται να έγιναν τα έτη 2013 - 2014, περίοδο δηλαδή που το «Ντυνάν» βρισκόταν με το ένα πόδι στο γκρεμό και ο νυν αντιπρόεδρος της ΝΔ ήταν υπουργός Υγείας.
«Γεωργιάδης Αθ. Λεωνίδας» αναγράφεται στον κατάλογο του «Ερρίκος Ντυνάν» μαζί με την περιοχή που έχει έδρα η επιχείρηση, όπως επίσης σημειώνεται το ΑΦΜ και το τηλέφωνο της εταιρίας «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ».
Στον κατάλογο, όπως επισήμανε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννης Γκιόλας, δεν αναγράφονται ούτε τα ποσά, ούτε το είδος της συναλλαγής προκειμένου να διαλευκανθεί πλήρως το τι είδους υπηρεσίες παρασχέθηκαν το ΚΙΕΝ.
Οπότε, προκύπτει ένα ερώτημα που αφορά κυρίως τον Άδωνη και όχι τον Λεωνίδα Γεωργιάδη: Τι συναλλαγές είχε με το ΚΙΕΝ την περίοδο που ήταν υπουργός Υγείας η εταιρία «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ», τα βιβλία της οποίας πουλά μέχρι και σήμερα στα τηλεπαράθυρα;
Ο κατάλογος:
http://www.koutipandoras.gr/article/ti-synallages-eixe-me-to-ntynan-o-aderfos-toy-adwnh-gewrgiadh
Η απάντηση του Άδωνι Γεωργιάδη ήρθε μέσω Twitter και αναφέρει πως ο αδερφός του ανέλαβε μόνο μια φορά να εκδώσει κάποια ημερολόγια του Ερρίκος Ντυνάν... το 2008 και φυσικά όχι όταν ο Άδωνις ήταν Υπουργός Υγείας
Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ
Η απώλεια της δημοσιογράφου Νανάς Καραγιάννη, μετά την πολυετή μάχη που έδινε με τη νευρική ανορεξία, φέρνει στο προσκήνιο με τον πιο δραματικό τρόπο τη σύγχρονη μάστιγα του εφηβικού και νεανικού πληθυσμού, τις διαταραχές πρόσληψης τροφής -η νευρική ανορεξία καταγράφει αρνητική πρωτιά σε αυτές τις διαταραχές όπου περιλαμβάνονται επίσης η ψυχογενής βουλιμία και η υπερφαγία.
Με τις διαταραχές πρόσληψης τροφής «παλεύουν» κυρίως κορίτσια στην εφηβεία ή στα πρώτα χρόνια μετά την ενηλικίωση. Σπανιότερα μπορεί να παρουσιαστούν σε άντρες ή σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
«Η βάση τους είναι κυρίως ψυχολογική: σκέψεις, συναισθήματα ή εξωτερικές συνθήκες που είναι αφόρητες για το άτομο "ξεσπούν" στον τρόπο με τον οποίο τρώει. Αυτό πολλές φορές γίνεται γιατί το άτομο δεν έχει άλλο διαθέσιμο τρόπο να επικοινωνήσει ή να ρυθμίσει την έντονη οδύνη που βιώνει» περιγράφουν οι ειδικοί της Μονάδας Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής της Α’ Ψυχιατρικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο (www.edtalk.gr)
Έχει υπολογιστεί ότι στις 1.000 γυναίκες περίπου 12-22 από αυτές θα νοσήσουν από ψυχογενή ανορεξία κάποια στιγμή στη ζωή τους. Στους άνδρες το ποσοστό αυτό είναι γύρω στο 0,3%, δηλαδή σε 1.000 άνδρες μόνο 3 θα νοσήσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους από ψυχογενή ανορεξία. Ωστόσο, τα ποσοστά αυξάνονται δραματικά όταν τα στοιχεία αντλούνται από δείγμα εφήβων ή γενικώς ανθρώπων στην πρώτη νεανική ηλικία. Δηλαδή ενώ η ψυχογενής ανορεξία φαίνεται να είναι σπάνια πάθηση στο γενικό πληθυσμό, είναι πολύ συχνότερη στην πληθυσμιακή ομάδα των νέων και έφηβων κοριτσιών (15-19 ετών) όπου κάθε χρόνο μπορεί να εμφανίζονται έως και 270 νέες περιπτώσεις ψυχογενούς ανορεξίας ανά 100.000 κορίτσια.
Είναι η ανορεξία τελικά μόνο γένους θηλυκού;
Σε ό,τι αφορά το φύλο είναι γνωστό ότι η αναλογία ανδρών/γυναικών είναι 10 προς 90 δηλαδή φαίνεται ότι η ψυχογενής ανορεξία προσβάλει σχεδόν κατά αποκλειστικότητα γυναίκες. Στα παιδιά όμως η αναλογία αγοριών/κοριτσιών είναι πολύ διαφορετική δηλαδή διαμορφώνεται με αναλογία 40 αγόρια προς 60 κορίτσια. Κατά τους ειδικούς αυτό εξηγείται λόγω εφηβείας, δηλαδή η διαφοροποίηση του φύλου στην εφηβεία αλλάζει την εικόνα της ψυχογενούς ανορεξίας και την κάνει μία περισσότερο γυναικεία ψυχική πάθηση.
Πώς εκδηλώνεται η ψυχογενής ανορεξία
Η διατροφή των ασθενών είναι ένα βασικό σύμπτωμα της διαταραχής. Έχει δύο κύρια χαρακτηριστικά, κατά τους ειδικούς: είναι περιοριστική και σε ποσότητα και σε ποικιλία.
Οι επιλογές των τροφών δεν είναι πάντα σταθερές κατά την πορεία της διαταραχής, αλλά βασικός στόχος είναι η μείωση του βάρους και ο έλεγχος της διατροφής.
Για τις έφηβες και νεαρές ασθενείς που παλεύουν συνήθως με τη διαταραχή η ώρα του φαγητού μετατρέπεται σε ώρα συγκρούσεων. «Η ασθενής υπό το άγρυπνο βλέμμα των οικείων της τρώει υπερβολικά αργά, κρατάει πολλή ώρα τα φαγητό στο στόμα της, επιλέγει μικρότερου μεγέθους πιάτο για να φαίνεται ότι το φαγητό που της σερβίρεται είναι περισσότερο, προσπαθεί να φτύσει το φαγητό όταν οι άλλοι δεν κοιτάνε» περιγράφουν οι ειδικοί του Αιγινητείου την πολυεπίπεδη μάχη που δίνουν οι κυρίως γυναίκες ασθενείς.
Η σχέση με το σώμα…
H διαταραχή της σχέσης του ατόμου με το σώμα του αποτελεί μία από τις κεντρικότερες εκδηλώσεις της ψυχογενούς ανορεξίας. Η ασθενής συνήθως παραπονιέται ότι το σώμα της είναι παχύ και δύσμορφο. Συνεχίζει δε να δυσφορεί με το σχήμα του σώματός της ακόμα και όταν το βάρος της είναι πολύ χαμηλότερο των κατώτερων φυσιολογικών ορίων. Η δυσαρέσκεια εστιάζεται τις περισσότερες φορές σε ορισμένες περιοχές του σώματος όπως η κοιλιά, οι μηροί, οι γλουτοί και το στήθος. Προοδευτικά, το να έχει αδύνατο σώμα δεν αποτελεί μόνο μία από τις επιδιώξεις της αλλά τον κυρίαρχο στόχο της ύπαρξής της.
…και με τη σωματική άσκηση
Οι περισσότερες ασθενείς αναφέρουν ότι χρησιμοποιούν την άσκηση ως μέσο αύξησης της κατανάλωσης θερμίδων. Επίσης η άσκηση τις βοηθάει μετά από κάποιο γεύμα να καθησυχαστούν τόσο από τις ενοχές που έχουν γιατί υπέκυψαν στην πείνα και έφαγαν όσο και από τον φόβο ότι θα αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό το βάρος τους. Η άσκηση μπορεί να πάρει καταναγκαστικό ή και εθιστικό χαρακτήρα ενώ η στέρησή της συνοδεύεται με συναισθήματα εκνευρισμού ανησυχίας και συμπεριφορές αναζήτησής της.
Υπερφαγικά και καθαρτικά επεισόδια
Στην ψυχογενή ανορεξία ο κανόνας είναι το υπερφαγικό επεισόδιο να ακολουθείται από καθαρτικές συμπεριφορές η συχνότερη από τις οποίες είναι η πρόκληση εμέτου. Η πρόκληση εμέτου, αν και βραχυπρόθεσμα ανακουφίζει την αγωνία της απώλειας του ελέγχου, μακροπρόθεσμα δεν μπορεί να τροποποιήσει την πεποίθηση της ασθενούς ότι δεν μπορεί να «συγκρατηθεί» και ότι κινδυνεύει διαρκώς να φάει παραπάνω από «αυτό που πρέπει».
Το επόμενο βήμα συνήθως είναι η χρήση καθαρτικών, μια ιδιαίτερα διαδεδομένη πρακτική μεταξύ των ανορεκτικών ασθενών κυρίως λόγω της επίμονης δυσκοιλιότητας που συνοδεύει τον υποσιτισμό. Με την πρόκληση διαρροϊκών κενώσεων η ασθενής νιώθει ότι γλίτωσε τόσο από το περιττό βάρος όσο και ότι το σώμα της «καθαρίστηκε» από το «μίασμα» της τροφής.
Σπανιότερα οι ασθενείς μπορεί να χρησιμοποιούν και άλλες κατηγορίες φαρμάκων με στόχο να αυξήσουν την απώλεια βάρους.
Γιατί παθαίνει κανείς ψυχογενή ανορεξία
Η ψυχογενής ανορεξία όπως και οι περισσότερες ψυχικές παθήσεις δεν έχει μια μοναδική αιτιολογία. Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν ότι η αιτιολογία της διαταραχής είναι πολυπαραγοντική και σε σημαντικό βαθμό αδιευκρίνιστη.
Οι ειδικοί θεωρούν πως υπάρχουν παράγοντες που:
α) προδιαθέτουν για την εμφάνιση της διαταραχής. Οι δύο πιο σημαντικοί προδιαθεσιακοί παράγοντες είναι η κληρονομικότητα και η προνοσηρή προσωπικότητα, που διακρίνεται από τα καταναγκαστικά και αγχώδη/τελειοθηρικά στοιχεία.
β) βοηθούν την εμφάνιση της διαταραχής. Η εφηβεία και η δίαιτα λόγω της κοινωνικής πίεσης, κυρίως στις γυναίκες, για να διατηρούν το σώμα τους ισχνό θεωρούνται ότι είναι οι πιο σημαντικοί εκλυτικοί παράγοντες.
γ) διαιωνίζουν τη διαταραχή. Η αρχική ενίσχυση από την απώλεια βάρους, η αίσθηση του ελέγχου και η αποφυγή του φόβου για μια πιθανή ανεξέλεγκτη αύξηση του βάρους είναι οι κυριότεροι διαιωνιστικοί μηχανισμοί της ανορεξίας.
Η θεραπεία της ψυχογενούς ανορεξίας είναι μακροχρόνια και πολύπλοκη διαδικασία στην οποία εμπλέκονται συχνά ειδικοί τόσο της ψυχικής υγείας όσο και της σωματικής ιατρικής. Σε γενικές γραμμές όμως θεωρείται προτιμότερο η ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση να γίνεται σε εξειδικευμένη μονάδα ή από θεραπευτές που έχουν ειδικευτεί στην ψυχοθεραπεία των διαταραχών πρόσληψης τροφής.
Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;; ΖΕΙ ΝΑΙ ΖΕΙ !!! Όλες οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Ο Αλέξανδρος έφθασε στο Γόρδιο κατά τον μήνα Φεβρουάριο ή Μάρτιο του 333 π.Χ. και παρέμεινε εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, για να αναπαύσει τη μοίρα του στρατού που κόπιασε ιδιαίτερα μαζί του, στην Πισιδία. Την άνοιξη της ίδιας χρονιάς κατέλαβε την Καππαδοκία, και προωθήθηκε προς τις Κιλίκιες πύλες. Παρέμεινε όμως στην Ταρσό μέχρι τον Οκτώβριο για να αναρρώσει από μια βαριά ασθένεια.
Μετά τη νίκη του στην Ισσό, η προέλαση συνεχίστηκε με κατάληψη της Άραδου, Βύβλου και Σιδώνας. Το καλοκαίρι του 332 π.Χ. κατάφερε με πολλή δυσκολία και επτά μήνες πολιορκίας την κατάληψη της Τύρου. Στη συνέχεια, υπέταξε την Παλαιστίνη χωρίς προβλήματα. Αντιθέτως η άριστα οχυρωμένη πόλη της Γάζας δεν παραδόθηκε.
Στις 30 Ιανουαρίου του 330 π.Χ. πυρπόλησε την Περσέπολη, με την αιτιολογία των αντιποίνων της πυρπόλησης της Αθήνας κατά τους Ελληνοπερσικούς πολέμους. Το χειμώνα του 330 π.Χ. έφτασε στην περιοχή του Ινδο-Καύκασου όπου ίδρυσε άλλη μια Αλεξάνδρεια. Ακολούθως έφθασε στον ποταμό Ιαξάρτη όπου ίδρυσε τη μακρινότερη απ’ όλες τις Αλεξάνδρειες, την Αλεξάνδρεια Εσχάτη, σε μια περιοχή που σήμερα λέγεται Χοτζέντ.
Την άνοιξη του 327 π.Χ. ξεκίνησε για την κατάκτηση της Ινδικής χερσονήσου. Συνέχισε την πορεία του προς τον ποταμό Υδάσπη, όπου ο Ινδός βασιλιάς Πώρος περίμενε από την απέναντι πλευρά με συγκεντρωμένο στρατό ώστε να τον εμποδίσει να περάσει. Ο Αλέξανδρος έστειλε στρατιώτες να μεταφέρουν αποσυναρμολογημένα τα πλοία που είχαν χρησιμοποιηθεί στη διάβαση του Ινδού, και με την υπόλοιπη δύναμη και ενισχυμένος από 5.000 Ινδούς συνέχισε για τον Υδάσπη.
Στις όχθες του Υδάσπη ίδρυσε δύο πόλεις, τη Νίκαια και τη Βουκεφάλα (προς τιμή του αλόγου του που πέθανε εκεί). Οι κουρασμένοι σωματικά και ψυχικά στρατιώτες του συγκεντρώθηκαν στο στρατόπεδο και διαμαρτυρήθηκαν έντονα λέγοντας πως δεν ήθελαν να συνεχίσουν. Τελικά ο Αλέξανδρος αποφάσισε να επιστρέψει. Μετά από τα τελετουργικά της αποχώρησης, διαίρεσε σε τμήματα τον στρατό του και επέστρεψε στη Νίκαια και τη Βουκεφάλα, και λαμβάνοντας ενισχύσεις από την Ελλάδα στράφηκε προς τον νότο. Ναυπήγησε στόλο και πλέοντας τους ποταμούς Υδάσπη και Ινδό, με τμήματα του στρατού του στην αριστερή και δεξιά όχθη, έφθασε σε ένα σημείο όπου έδωσε φονική μάχη με τους Μαλλούς όταν και τραυματίστηκε από βέλος στο στήθος. Τελικά έφτασε στην πόλη Πάτταλα την οποία οχύρωσε και ανοικοδόμησε.
Για την επιστροφή ο Αλέξανδρος χώρισε το στράτευμά του σε τρία μέρη. Το πρώτο με αρχηγό τον Κρατερό ακολούθησε πορεία προς την Αλεξάνδρεια Αραχωσίας (Κανταχάρ) και μέσω της κοιλάδας του Ετύμανδρου εγκαταστάθηκε στην Καρμανία όπου περίμενε τον Αλέξανδρο. Το δεύτερο ήταν ο στόλος, που με αρχηγό τον Νέαρχο, παρέπλευσε τις ακτές της Περσίας όπου βρίσκονταν οι χώρες των Ωρών, των Γεδρωσιών και των Ιχθυοφάγων, προς τον μυχό του κόλπου.
Ο Αλέξανδρος επέστρεψε στη Βαβυλώνα και άρχισε να οργανώνει τον περίπλου καθώς και την κατάκτηση της ηπειρωτικής Αραβίας, και κατόπιν την εξερεύνηση των ακτών της Βόρειας Αφρικής στην οποία είχε τη βάση του το ισχυρό κράτος της Καρχηδόνας.
Λίγο πριν την αναχώρηση για την Αραβία, στις 2 προς 3 Ιουνίου 323 π.Χ. συμμετείχε σε συμπόσιο έπειτα από το οποίο εκδήλωσε πυρετό, που διήρκεσε και τις επόμενες ημέρες αναγκάζοντάς τον να μεταθέσει την ημερομηνία αναχώρησης. Μετά από μια σύντομη βελτίωση της υγείας του κατέρρευσε ξανά, χωρίς να μπορεί να περπατήσει ή να μιλήσει. Η φήμη ότι είχε ήδη πεθάνει ανάγκασε τους στρατηγούς του να επιτρέψουν σε όλους τους στρατιώτες του να περάσουν από το κρεβάτι του για να τον αποχαιρετίσουν. Με τη συνολική ασθένεια να διαρκεί 10 ημέρες, πέθανε στις 13 Ιουνίου 323 π.Χ.
Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;; ΖΕΙ ΝΑΙ ΖΕΙ !!! Όλες οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Ο Αλέξανδρος έφθασε στο Γόρδιο κατά τον μήνα Φεβρουάριο ή Μάρτιο του 333 π.Χ. και παρέμεινε εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, για να αναπαύσει τη μοίρα του στρατού που κόπιασε ιδιαίτερα μαζί του, στην Πισιδία. Την άνοιξη της ίδιας χρονιάς κατέλαβε την Καππαδοκία, και προωθήθηκε προς τις Κιλίκιες πύλες. Παρέμεινε όμως στην Ταρσό μέχρι τον Οκτώβριο για να αναρρώσει από μια βαριά ασθένεια.
Μετά τη νίκη του στην Ισσό, η προέλαση συνεχίστηκε με κατάληψη της Άραδου, Βύβλου και Σιδώνας. Το καλοκαίρι του 332 π.Χ. κατάφερε με πολλή δυσκολία και επτά μήνες πολιορκίας την κατάληψη της Τύρου. Στη συνέχεια, υπέταξε την Παλαιστίνη χωρίς προβλήματα. Αντιθέτως η άριστα οχυρωμένη πόλη της Γάζας δεν παραδόθηκε.
Στις 30 Ιανουαρίου του 330 π.Χ. πυρπόλησε την Περσέπολη, με την αιτιολογία των αντιποίνων της πυρπόλησης της Αθήνας κατά τους Ελληνοπερσικούς πολέμους. Το χειμώνα του 330 π.Χ. έφτασε στην περιοχή του Ινδο-Καύκασου όπου ίδρυσε άλλη μια Αλεξάνδρεια. Ακολούθως έφθασε στον ποταμό Ιαξάρτη όπου ίδρυσε τη μακρινότερη απ’ όλες τις Αλεξάνδρειες, την Αλεξάνδρεια Εσχάτη, σε μια περιοχή που σήμερα λέγεται Χοτζέντ.
Την άνοιξη του 327 π.Χ. ξεκίνησε για την κατάκτηση της Ινδικής χερσονήσου. Συνέχισε την πορεία του προς τον ποταμό Υδάσπη, όπου ο Ινδός βασιλιάς Πώρος περίμενε από την απέναντι πλευρά με συγκεντρωμένο στρατό ώστε να τον εμποδίσει να περάσει. Ο Αλέξανδρος έστειλε στρατιώτες να μεταφέρουν αποσυναρμολογημένα τα πλοία που είχαν χρησιμοποιηθεί στη διάβαση του Ινδού, και με την υπόλοιπη δύναμη και ενισχυμένος από 5.000 Ινδούς συνέχισε για τον Υδάσπη.
Στις όχθες του Υδάσπη ίδρυσε δύο πόλεις, τη Νίκαια και τη Βουκεφάλα (προς τιμή του αλόγου του που πέθανε εκεί). Οι κουρασμένοι σωματικά και ψυχικά στρατιώτες του συγκεντρώθηκαν στο στρατόπεδο και διαμαρτυρήθηκαν έντονα λέγοντας πως δεν ήθελαν να συνεχίσουν. Τελικά ο Αλέξανδρος αποφάσισε να επιστρέψει. Μετά από τα τελετουργικά της αποχώρησης, διαίρεσε σε τμήματα τον στρατό του και επέστρεψε στη Νίκαια και τη Βουκεφάλα, και λαμβάνοντας ενισχύσεις από την Ελλάδα στράφηκε προς τον νότο. Ναυπήγησε στόλο και πλέοντας τους ποταμούς Υδάσπη και Ινδό, με τμήματα του στρατού του στην αριστερή και δεξιά όχθη, έφθασε σε ένα σημείο όπου έδωσε φονική μάχη με τους Μαλλούς όταν και τραυματίστηκε από βέλος στο στήθος. Τελικά έφτασε στην πόλη Πάτταλα την οποία οχύρωσε και ανοικοδόμησε.
Για την επιστροφή ο Αλέξανδρος χώρισε το στράτευμά του σε τρία μέρη. Το πρώτο με αρχηγό τον Κρατερό ακολούθησε πορεία προς την Αλεξάνδρεια Αραχωσίας (Κανταχάρ) και μέσω της κοιλάδας του Ετύμανδρου εγκαταστάθηκε στην Καρμανία όπου περίμενε τον Αλέξανδρο. Το δεύτερο ήταν ο στόλος, που με αρχηγό τον Νέαρχο, παρέπλευσε τις ακτές της Περσίας όπου βρίσκονταν οι χώρες των Ωρών, των Γεδρωσιών και των Ιχθυοφάγων, προς τον μυχό του κόλπου.
Ο Αλέξανδρος επέστρεψε στη Βαβυλώνα και άρχισε να οργανώνει τον περίπλου καθώς και την κατάκτηση της ηπειρωτικής Αραβίας, και κατόπιν την εξερεύνηση των ακτών της Βόρειας Αφρικής στην οποία είχε τη βάση του το ισχυρό κράτος της Καρχηδόνας.
Λίγο πριν την αναχώρηση για την Αραβία, στις 2 προς 3 Ιουνίου 323 π.Χ. συμμετείχε σε συμπόσιο έπειτα από το οποίο εκδήλωσε πυρετό, που διήρκεσε και τις επόμενες ημέρες αναγκάζοντάς τον να μεταθέσει την ημερομηνία αναχώρησης. Μετά από μια σύντομη βελτίωση της υγείας του κατέρρευσε ξανά, χωρίς να μπορεί να περπατήσει ή να μιλήσει. Η φήμη ότι είχε ήδη πεθάνει ανάγκασε τους στρατηγούς του να επιτρέψουν σε όλους τους στρατιώτες του να περάσουν από το κρεβάτι του για να τον αποχαιρετίσουν. Με τη συνολική ασθένεια να διαρκεί 10 ημέρες, πέθανε στις 13 Ιουνίου 323 π.Χ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου