Στην χώρα όπου ως ιδανικές επιλογές φαντάζουν ο Αλέξης και ο Κυριάκος. Στην χώρα όπου ο διπολισμος καλά κρατεί και οι πολίτες αντικατέστησαν το ΠΑΣΟΚ με ενα κεκαλυμμένο αντίγραφο του. Στην χώρα που ο Αλέξης δηλώνει αριστερός και ο Κυριάκος αυτοδημιούργητος. Εκεί που ανακυκλώνονται τα ίδια πολιτικά πρόσωπα. ΖΗΤEIΤΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙKH.
Μετά από 40 περίπου χρόνια μεταπολιτευτικής ασυδοσίας από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι ίδιοι που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση οι ίδιοι ζητούν τώρα από εμάς να μας σώσουν. Έχοντας την ΝΔ να ευαγγελίζεται το αυτοδημιούργητο όταν όλα τα στελέχη της προέρχονται από μεγάλα τζάκια και τον ΣΥΡΙΖΑ να
αυτοπροσδιορίζεται ως το νέο, ενώ στα σπλάχνα του υπάρχει ότι πιο σάπιο από το παλιό ΠΑΣΟΚ, εμείς κάπου εκεί ανάμεσα χωρίς εναλλακτική παρακολουθούμε αμέτοχοι τα τεκταινόμενα. Χωρίς να αναλαμβάνουμε δράση, χωρίς να αντιδρούμε.
Δύο χρόνια μετά από εκείνο το δυναμικό ΟΧΙ που οι πολίτες βροντοφωναξαν μέσα σε ένα κλίμα εκβιαστικό και με κλειστές τράπεζες βρισκόμαστε σήμερα να βλέπουμε άνευ ουσίας αψιμαχίες στην βουλή από εκείνους που μαζί χεράκι χεράκι ψήφισαν το μνημόνιο 3, με μοναδικό στόχο το ποιος θα κάθεται στην καρέκλα. Αυτό άλλωστε ενδιέφερε τους εκάστοτε πολιτικούς στην Ελλάδα, ποιος έχει την κουτάλα, ενώ συνεχίζουν την αφαίμαξη της οικονομίας και την περαιτέρω φτωχοποιηση του λαού.
Όλος εκείνος ο κόσμος που αψήφησε την εγχώρια και διεθνή τρομοκρατία και τόλμησε να αντιστάθηκε βρίσκεται ανάμεσα μας. Πίστεψε σε ένα πολίτικο απατεώνα που κατάφερε να περάσει όσα οι άλλοι δεν θα τολμούσαν καν να σκεφτούν, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την παγωμάρα που ακολούθησε από την ολοκληρωτική μεταστροφή του. Τώρα σειρά έχει ο Μητσοτάκης που έχει την κοινοβουλευτική ομάδα με την βούληση να τα υλοποιήσει. Που είναι όλος εκείνος ο λαός να αντισταθεί στα παιχνίδια που παίζουν πίσω από την πλάτη του;
Μέσα λοιπόν σε αυτό το μνημονιακό δίπολο, η ελπίδα πως κάτι διαφορετικό μπορεί να υπάρξει ως εναλλακτική φαντάζει ουτοπικό. Αυτή η αντιμνημονιακη δυναμική είναι χωρισμένη σε πολλά κόμματα, που τα εσωκομματικά τους συμφέροντα δεν τους αφήνουν να ενωθούν σε ένα κοινό αγώνα προς το συμφέρον των πολιτών. Ως τώρα μικροδιαφορές μεταξύ των αντιμνημονιακων κομμάτων καταστούν το εγχείρημα ανέφικτο, μολονότι υπάρχουν οι προθέσεις για μία δυναμική συσπείρωση, αυτή μένει στην αφάνεια εξαιτίας της μη δυναμικής πρωτοβουλίας ή ελλείψει μιας ηγετικής φυσιογνωμίας που θα ενώνει.
Ίσως η απάντηση σε αυτό να είναι μία μαζική κίνηση πολιτών που θα απαιτήσουν την εκπροσώπηση και την συσπείρωση παραμερίζοντας τις όποιες διαφορές υπάρχουν ώστε να γίνει η γενεσιουργός αιτία που ηγετικές φυσιογνωμίες να βγουν από μπροστά, αναλαμβάνοντας δράση, κινητοποιώντας ακόμη περισσότερους, εμπνέοντας τον λαό, έχοντας θέληση και όραμα με σκοπό να δημιουργήσουν μαζί την εναλλακτική πρόταση απέναντι στον ευρωμονοδρομο. Μια πρόταση ρεαλιστική, κοστολογημενη, με άμεσες δυνατότητες υλοποίησης.
Τερζάκη Μάρω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου