Ἀ-συνέπεια Ἄ-παιδείας

Γράφει ο
Γιώργος Κακαρελίδης

Συχνά –πυκνά, καταφέρομαι ἐνάντια στοὺς ἐπίδοξους «φωστῆρες», διαμορφωτές, ὑπουργούς , ἀναμορφωτές καί ποπερικούς «κοινωνικούς μηχανοδηγούς» τοῦ ὑπουργείου Παιδείας (λέμε τώρα!) καί τοῦ ὑπὸ διάφορες προβειές (ὅταν ἀπεκδύθη τοῦ σκοποὺ του καὶ ὑπέκυψε στὶς ὀρέξεις τῶν πολιτικῶν σκοπιμοτήτων) καὶ ὀνομασίες ΙΕΠ. Καὶ αὐτὸ ὄχι τόσο λόγῳ τῶν ἀπόψεών τοῦ οἱουδήποτε ἐξ αὐτῶν (ἄλλωστε ἀπόψεις ὑπῆρχαν καὶ ὑπάρχουν, ὅσες καὶ οἱ ἄνθρωποι!), ἀλλά λόγῳ τῆς ἐπιδεικνυομένης ἀσυνέπειάς των.
Ἐξηγοῦμαι: βγαίνει πχ ὁ Πρόεδρος τοῦ ΙΕΠ ἤ ὁ Ὑπουργός καὶ δηλώνει ὅτι θὰ περιληφθῇ στὰ βιβλία Ἱστορίας ὁ ἐμφύλιος 44-49
(σσ. ἡ «μοναδική ἑλληνική ἐπανάσταση, ἄν καί «ἀδύνατη», τοῦ 20^ου αἰῶνος» κατά τόν πρῶτο),  διότι τά παιδιά πρέπει νὰ «μάθουν» κτλ. Λαμπρά! Κάποιος δάσκαλος κάποιος γονιός,κάποιος πολίτης, μπορεῖ νὰ τὸ δεχτῇ, ἀδιαμαρτύρητα. Ἄλλωστε δὲν εἶναι «ἱστορικός» γιὰ νὰ ἀμφισβητήςῃ κοτζάμ καθηγηταράδες κι’ἐν πάσει περιπτώσει, τὰ παιδιά πρέπει νὰ μαθαίνουν τὴν .... ἀλήθεια, ἔστω καί διὰ τῶν «μαύρων» σελίδων.
Οὐδείς ψόγος γιά τίς μαῦρες σελίδες. Ἄλλωστε ὅλοι μάθαμε στό σχολειό γιά τόν ἐμφύλιο τοῦ ’21, ἐστω καί χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Καί πιάσαμε τό «κενό», ἀπό το 1823 στό 1825. Ὁπότε μεγαλώνοντας, πολλοί διερεύνησαν εἴτε ὡς φοιτητές εἴτε ἐγκυκλοπαιδικά, τό θέμα.
Ὁ ψόγος ἀφορᾶ τὴν ἀσυνέπεια τῶν ἐπίδοξων φωστήρων γιά τό περιεχόμενο. Ἁπό τόν τίτλο καί μόνο ἐμφανίζεται ἡ «ἐπίσημη» πολιτική καθαγίασης στὰ σχολεῖα, τῶν ἐγκληματικῶν πραξικοπηματικῶν δράσεων τῆς «ἀριστερᾶς» ἀποκαλῶντας τες ... ἐπανάσταση.  Καί ἄντε νὰ τὸ δεχθοῦμε, ἀφοῦ «αὐτούς θέλησε ὁ λαός» νὰ κυβερνήσουν. Καί νὰ ξεχάσουμε, προσωρινά, ὅτι ὁ λαός οὔτε δίδει οὔτε νομιμοποιεῖται νὰ δίδῃ, λευκή ἐπιταγή.
Τό βασικό πρόβλημα ἀσυνέπειας εἶναι ὅτι αὐθαίρετα καί σκόπιμα, ὑποτάσσουν τὴν σκοπιμότητα τῆς πολιτικῆς στὴν πολιτικὴ τῆς σκοπιμότητος. Περιορίζουν τόν ἐμφύλιο στήν περίοδο 1944-1949 καί δέν περιλαμβάνουν τό 1942 (οὔτε τό ’43), ὁπότε καί ἄρχισε ἐπίσημα ἀπὸ τὴν  λεγόμενη ἀριστερά (τό ΚΚΕ τότε) διά τοῦ ΕΑΜ, ΕΛΑΣ ἡ ἐπίθεση ἐνάντια στίς Ἑλληνικές ἀντιστασιακές ὀργανώσεις. Ἀπό τὴν Β’Πανελλαδική Συνδιάσκεψη στό Κουκάκι, ὅπου ὁ ... στρατηγιστὴς Σιάντος, ἀπεφάσισε ὅτι «ὅλα θὰ πρέπει νὰ γίνουν μέσα στό ΕΑΜ εἰδ ἄλλως ὁ ΕΛΑΣ θὰ ἦταν «ἀναγκασμένος» νὰ διαλύσῃ ἠθικά ἤ φυσικά, κάθε πρόσωπο ἤ ὀργάνωση ποὺ δὲν ἤθελε συγχωνευθῆ μέ τό ΕΑΜ». Κι’αὐτά ἀπό τὰ δικά τους ἀρχεῖα! Κάτι ἤξερε ἀπ’ αὐτά ὁ Στ. Σαράφης, ποὺ ἀπὸ «προδότης», «ἁγιοποιήθηκε»,  μόλις συγχωνεύθηκε!
Καί γιά νὰ μὴν ὑπάρχῃ ἀμφιβολία ποιός εἶναι ὁ στόχος προσθέτει: ἡ λαοκρατική λύση τοῦ ἐσωτερικοῦ (!!) προβλήματος καί ἡ ἐφαρμογή τῶν στρατηγικῶν σχεδίων (τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, δηλαδή). Καί μάλιστα λίγο ἀργώτερα, ὁ Βελουχιώτης τονίζει, σὲ διαταγή του, ὅτι ὅποιος ελασίτης (δικός του δηλαδή) δὲν φροντίσει νὰ ξεκάνῃ μή εαμικούς ἀντιστασιακούς, θὰ περνᾶ λεπίδι. Μόνο ποὺ ἡ ὑπόθεση ἀντιστασιακός ἄρα ἐχθρός, σήκωνε πολύ νερό. Περιέλαβε ‘κατά λάθος’ κι ἁπλούς χωρικούς, ἀφοῦ δὲν ὑπῆρχαν τότε ... ψηφιακές ταυτότητες!
Τό ΕΑΜ καί βασιλικές ὁμάδες ἀντίστοιχα, ἐπέβαλλαν τρομοκρατία στήν ὕπαιθρο, συμμετέχοντας στὰ διεθνῆ παίγνια. Καί δὲν ἀποσκοποῦσαν στὴν ἀπελευθέρωση, ἀλλά εἴτε στὴν βαλκανικὴ κολλεκτιβοποίηση τῆς Ἑλλάδος οἱ μέν καί μάλιστα μέ παραχώρηση ἐθνικοῦ ἐδάφους, ὅπως βεβαίωσε ὁ Φλωράκης εἴτε στὰ ἀγγλικά συμφέροντα, ποὺ ὑπηρέτησε ὁ «οἶκος» Παπανδρέου, διαχρονικά, κάνοντας μόκο ἅπαντες γιά τὴν δολοφονία ἐν ψυχρῷ ἀπό πεῖνα 300.000 Ἑλλήνων τῷ 1941, μέ τόν ναυτικό ἀποκλεισμό τῶν Ἄγγλων. Μέ ἐθελούσια ὑποταγή ἀπὸ ὅλους (λίρες γάρ) σέ ὑπαλλήλους τῶν ἀγγλικῶν μυστικῶν ὑπηρεσιῶν.
Εἶναι μᾶλλον πολύ, νὰ ἀναμένουμε γιὰ λόγους συνεπείας, ἀπό τὴν πρώτη φορά ἀριστερά κυβέρνηση, νὰ ὑπηρετήσῃ «πλἐρια», τὴν μαύρη ἀλήθεια καί νὰ πάψῃ τό θυμιάτισμα τοῦ ΚΚΕ, δηλαδή τοῦ ἑαυτοῦ της, ποὺ «... μέ τόν Ζαχαριάδη ἔχει τεράστιες εὐθῦνες γιὰ τὴν μετατροπὴ τῆς μεταπολεμικῆς Ἑλλάδος σὲ ἄσυλο παραφρόνων ...».