Τα λόγια και οι πράξεις

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Τι θα συνέβαινε αν η Ελλάδα βρισκόταν στη θέση που βρέθηκε η Κύπρος, όταν για ένα διάστημα είχε συγχρόνως δύο θηλιές στον λαιμό της – δηλαδή και το μνημόνιο και την ξένη κατοχή σε ένα τμήμα του εδάφους της;
Ναι, ξέρω, καλύτερα να μην δοκιμάσουμε να το διανοηθούμε.
Στην Κύπρο, όμως, τα αντιμετώπισαν και τα αντιμετωπίζουν και τα δύο συγχρόνως: Δηλαδή και κατάφεραν να βγουν από τα μνημόνια και συνέχισαν να δίνουν τη μάχη για την επίλυση του Κυπριακού.
Δεν έπραξαν το ένα εις βάρος του άλλου.
Και στις 20 Ιουνίου βγήκαν και πάλι στις αγορές, μέσω της έκδοσης επταετούς ομολόγου, εξασφαλίζοντας 850 εκ. ευρώ με επιτόκιο 2,75%, το χαμηλότερο που εξασφάλισε ποτέ η Κυπριακή
Δημοκρατία, τον φθηνότερο δανεισμό μεγαλύτερης διάρκειας, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί στο σύνολό του για την εξόφληση παλαιότερου ακριβότερου χρέους, ενώ θα εξοφληθεί πρόωρα και άνετα μέρος του δανείου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Θυμίζω ότι κατά την προηγούμενη έξοδο της Κύπρου στις αγορές, τον Ιούλιο του 2016, εξασφαλίστηκε ένα δισεκατομμύριο ευρώ με επιτόκιο 3,88%.
Στο μεταξύ, είχαμε και αναβαθμίσεις: Στις 16 Σεπτεμβρίου 2016, η Standard & Poor's αναβάθμισε το μακροπρόθεσμο αξιόχρεο της Κύπρου σε ΒΒ από ΒΒ-, με θετικές προοπτικές.
Και στις 17 Μαρτίου, η Standard and Poor’s αναβάθμισε το μακροπρόθεσμο χρέος της Κύπρου από BB σε BB+, ενώ το βραχυπρόθεσμο χρέος παρέμεινε στην αξιολόγηση B.
Αν η Κύπρος αναβαθμιστεί περαιτέρω και μπει στην επενδυτική βαθμίδα, τα ομόλογα της θα γίνουν επιλέξιμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που βρέθηκε σε πρόγραμμα και δεν έχει καταφέρει να σταθεί στα πόδια της.
Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος και Ισπανίας τα κατάφεραν. Βγήκαν από τα προγράμματα στήριξης και πλέον χρηματοδοτούνται από τις αγορές, ακολουθώντας τη διαδικασία δημιουργίας σημαντικών ταμειακών αποθεμάτων.
Μάλιστα, ενώ η Ιρλανδία και η Ισπανία βγήκαν από το πρόγραμμα μετά από επιτυχείς αξιολογήσεις, η Πορτογαλία και η Κύπρος βγήκαν από τα προγράμματα χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η τελική αξιολόγηση.
Με λίγα λόγια, όλοι κάθισαν και δούλεψαν για έναν σκοπό, ενώ εδώ επικράτησε η δημαγωγία και αντί να βγούμε από το πρόγραμμα, πηγαίνουμε από μνημόνιο σε μνημόνιο.
Και στο μεταξύ, κάποιοι «σχίζουν» τα μνημόνια και βγαίνουν στις αγορές μόνο στα λόγια – από τα οποία έχουμε χορτάσει.