Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
-Το 2016, το 35,6% του πληθυσμού της χώρας ή 3.789.300 άτομα βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό. (Σημειώστε ότι το όριο της φτώχειας έχει προσδιοριστεί σε εισόδημα 4.500 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 9.450 ευρώ για νοικοκυριά µε δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών).
-Το 2015, το ποσοστό ήταν 35,7%.
-Το 2014, το ποσοστό ήταν 36%.
-Το 2013 το ποσοστό ήταν 23,1%, αλλά με το κατώφλι της φτώχειας στα 5.000 ευρώ.
Παράλληλα, ενώ υπάρχει ελάχιστη υποχώρηση σε κάποιους δείκτες (π.χ. κατά 0,3% η παιδική φτώχεια, 26,3% από 26,6%), μεταξύ του 2015 και του 2016 αυξήθηκε ο κίνδυνος φτώχειας για
τις εργαζόμενες γυναίκες, τους ανέργους, τα νοικοκυριά με δύο ενήλικες και τρία ή περισσότερα παιδιά, τα νοικοκυριά με δύο ενήλικες κάτω των 65 ετών. (Σημειώστε ότι οι έρευνες αφορούν τα εισοδήματα των προηγουμένων ετών. Δηλαδή το ποσοστό του 2015 αφορούσε στα εισοδήματα του 2014, δηλαδή είχαμε μια αποκλιμάκωση της τάξης του 0,3%, ενώ το 2016, βάσει των εισοδημάτων του 2015, η αποκλιμάκωση ήταν μικρότερη, 0,1%).
-Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ήταν 26,6% το 2015, σημειώνοντας αύξηση κατά 1,1 ποσοστιαία μονάδα σε σχέση µε το 2014. Σημειώστε ότι η παιδική φτώχεια το 2013 βρισκόταν στο 28,8%. Δεδομένου ότι η έρευνα του 2015 αφορά εισοδήματα του 2014 και η έρευνα του 2013 εισοδήματα του 2012, βλέπουμε ότι μεταξύ 2012 και 2014 είχαμε μια αποκλιμάκωση της τάξης των 2,2 μονάδων.
-Το 2016, η Ελλάδα βρέθηκε στην 3η χειρότερη θέση (35,6%) όσον αφορά στον κίνδυνο φτώχειας μετά τη Βουλγαρία και την Ρουμανία. (Το 2013, η Ελλάδα κατελάμβανε την τέταρτη θέση με το υψηλότερο ποσοστό πολιτών στο όριο της φτώχειας, στην ΕΕ, πίσω από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και τη Λετονία. Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ «κατάφερε» να μας περάσει η Λετονία και να βρεθούμε στην… επίζηλη τρίτη θέση!)
-Το 2016, όχι μόνο στον φτωχό πληθυσμό, αλλά και σε μέρος του μη φτωχού πληθυσμού της χώρας, αφορούσε η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης έκτακτων οικονομικών αναγκών, αδυναμία κάλυψης εξόδων για διακοπές μιας εβδομάδας το χρόνο, αδυναμία διατροφής που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας ή ψάρι, αδυναμία πληρωμής για ικανοποιητική θέρμανση της κατοικίας, έλλειψη βασικών αγαθών όπως πλυντήριο ρούχων, έγχρωμή τηλεόραση, τηλέφωνο, αυτοκίνητο, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών µε δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών). Το ποσοστό του πληθυσμού που στερείται τουλάχιστον τέσσερις από τις εννέα συνολικά διαστάσεις της υλικής στέρησης ήταν 22,4% το 2016.
-Το ίδιο ποσοστό ήταν 22,2%το 2015.
-Το ίδιο ποσοστό ήταν 21,5% το 2014.
Το ίδιο ποσοστό ήταν 20,3% το 2013, 19,5% το 2012 και 11% το 2009.
Μάλιστα, η αύξηση του ποσοστού το 2016 σε σχέση με το 2015 είναι μεγαλύτερη στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας έως και 17 ετών (1 ποσοστιαία μονάδα) συγκριτικά µε τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες.
Διεύρυνση ανισοτήτων
Και ερχόμαστε στο «αριστερό πετράδι του στέμματος», αυτό που αφορά την εισοδηματική ανισότητα μεταξύ πληθυσμιακών ομάδων (ανακοινωθείσα έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, 23 Ιουνίου 2017):
-Το 2016 (με αναφορά στα εισοδήματα του 2015) το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού της χώρας σε σχέση με εκείνο του φτωχότερου πληθυσμού ήταν κατά 6,6 φορές μεγαλύτερο.
-Το 2015 (με αναφορά στα εισοδήματα του 2014), το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού της χώρας σε σχέση με εκείνο του φτωχότερου πληθυσμού ήταν κατά 6,5 φορές μεγαλύτερο.
-Το 2014 (με αναφορά στα εισοδήματα του 2013), το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού της χώρας σε σχέση με εκείνο του φτωχότερου πληθυσμού ήταν κατά 6,5 φορές μεγαλύτερο.
-Το 2013, (με αναφορά στα εισοδήματα του 2012), το μερίδιο του εισοδήματος του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 6,6 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του φτωχότερου 20% του πληθυσμού.
Δηλαδή επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιστρέψαμε στα νούμερα του 2012!
Ήταν που θα έσχιζαν τα μνημόνια ντάλα μεσημέρι και θα καταργούσαν τη λιτότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου