Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η μόνη κυβέρνηση που από την αρχή δέχθηκε όλες τις τουρκικές απαιτήσεις, με τον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα να τις παρουσιάζει ως δικές του θέσεις όσον αφορά στην μειονότητα, κυκλοφορώντας στη Θράκη προεκλογικό φυλλάδιο γραμμένο στα τουρκικά!
Εκεί αναφέρονται τα πάντα – και η υπόσχεση για εκλογή των μουφτήδων, δηλαδή για την πολύ επικίνδυνη δημιουργία ενός εκλεγμένου πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη - εκτός από το θέμα της Σαρία (του Ιερού Ισλαμικού Νόμου που με ιδιότυπο τρόπο ισχύει βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης στη Θράκη, ακριβώς για να υπογραμμίζεται ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μειονότητας).
Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο μανιφέστο απευθυνόταν στην Τουρκία, ώστε να καταβάλει κάθε προσπάθεια επηρεασμού της μειονότητας.
Έτσι, στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ εξασφάλισε πάνω το 40% των μειονοτικών ψήφων – σε αντίθεση με το 60% που δεν παρασύρθηκε- ωστόσο ήταν ποσοστό – ρεκόρ όσον αφορά στην συνολική εκλογική του επίδοση.
Η ώρα να πληρωθεί το αντίτιμο είχε έλθει. Και η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου (να μην τον ξεχνάμε κι’ αυτόν) ξεκίνησε το ξήλωμα.
Πρώτα έφερε νόμο (4511/2018) για προαιρετική ισχύ της Σαρία (κάτι που δεν ενόχλησε την Τουρκία και το προξενείο, που γνωρίζουν ότι ο ισλαμικός νόμος είναι πολύ ισχυρός και δύσκολα θα επέλεγε κάποιο μέλος της μειονότητας, κυρίως οι γυναίκες, κάποιον διαφορετικό δρόμο από την πεπατημένη. Αντίθετα, με τον τρόπο αυτό η Σαρία έγινε πιο σκληρή, καθώς με βάση την προηγούμενη νομοθεσία, υπήρχε η δυνατότητα να επιλέξει κάποιος, μια γυναίκα, να προσφύγει στην τακτική Δικαιοσύνη, αν η απόφαση του μουφτή ήταν δυσμενής).
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, μιλά (και εδώ) για «νέα εποχή στις μουφτείες», η οποία, σύμφωνα με τον υπουργό Παιδείας Γαβρόγλου, ολοκληρώθηκε με τον νόμο 4459/2018 (1 Αυγούστου) με τον οποίο συνταξιοδοτήθηκαν υποχρεωτικά οι νόμιμοι μουφτήδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής.
Στις 17 Αυγούστου 2018, ανακοινώθηκε ο διορισμός των δύο νέων (προσωρινών μέχρι να φέρουν το θέμα της εκλογής) τοποτηρητών στις μουφτείες Ξάνθης και Κομοτηνής.
Και, όπως προκύπτει από τα βιογραφικά τους, ο νέος μουφτής της Κομοτηνής Χαλίλ Τζιχάτ είναι «απόφοιτος του Ισλαμικού Πανεπιστημίου της Ιεράς Πόλεως της Μεδίνας (Βασίλειο Σαουδικής Αραβίας) από το οποίο έχει λάβει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης και Διδακτορικό Δίπλωμα στον Ιερό Ισλαμικό Νόμο (Σαρία). Έχει εργαστεί στην συντακτική ομάδα για την απόδοση των εννοιών του Ιερού Κορανίου στην Ελληνική Γλώσσα που λειτούργησε υπό την ευθύνη του “Ιδρύματος του Βασιλιά Φαχντ της Σαουδικής Αραβίας για την εκτύπωση του Ιερού Κορανίου”».
Δηλαδή, την ίδια ώρα που πανηγυρίζουν για την κατάργηση της υποχρεωτικότητας της Σαρία, διορίζουν τοποτηρητή μουφτή κάποιον που έχει… διδακτορικό στη Σαρία και μάλιστα από την Σαουδική Αραβία!
Τα πράγματα έχουν ως εξής:
Η Τουρκία, ο Ερντογάν, ζητούν επίμονα από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις – και το θέτουν και ενώπιον της ΕΕ, ενώ έχει τεθεί από τον Ερντογάν και στην καγκελάριο Μέρκελ - να εκλέγονται οι μουφτήδες στη Θράκη. Συνδέοντας το θέμα με την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Το θέμα των μουφτήδων είχε θέσει ο Ερντογάν στον Γ. Παπανδρέου τον Μάιο του 2010, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα – γιατί μας είχε ξαναεπισκεφθεί κι’ ας μιλούν τώρα περί «πρώτης φοράς εδώ και 65 χρόνια», εκτός και άλλος είναι ο Ερντογάν πρωθυπουργός και άλλος ο Ερντογάν πρόεδρος.
Τότε, στην κοινή συνέντευξή του με τον Γ. Παπανδρέου, είχε πει πως «ο μουφτής πρέπει να εκλέγεται και μετά να επικυρώνεται από την ελληνική κυβέρνηση. Να υπάρξει παραλληλία στον τρόπο εκλογής των ιεραρχών. Νομίζω ότι αυτό το θέμα πρέπει τάχιστα να λήξει». Επί του θέματος δεν είχε δοθεί απάντηση, ωστόσο, τον Μάρτιο του 2011, με αφορμή νέες δηλώσεις Ερντογάν για το θέμα, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής είχε απαντήσει ότι «υπάρχουν νόμιμοι μουφτήδες, έτσι όπως προβλέπονται από τον ελληνικό νόμο και τις διεθνείς συνθήκες».
Ο Ερντογάν συνέχισε το ίδιο βιολί και επί κυβέρνησης Σαμαρά. Στις 4 Μαρτίου 2013, κατά την επίσκεψη Σαμαρά στην Κωνσταντινούπολη και την συνάντησή του με τον Ερντογάν είχαν υπογραφεί 25 συμφωνίες. Ο Σαμαράς τότε είχε κλείσει το θέμα της μειονότητας στη Θράκη δηλώνοντας ότι «υποχρέωση μίας ευνομούμενης πολιτείας είναι η προστασία όλων των πολιτών με ισονομία, ισοπολιτεία και εγγύηση των δικαιωμάτων τους επί τη βάσει του διεθνούς δικαίου».
Ο Ερντογάν είχε επανέλθει στο θέμα μετά την συνάντησή του με την κ. Μέρκελ, λέγοντας ότι «ο αρχιμουφτής πρέπει να εκλέγεται και όχι να διορίζεται, πρέπει να διορθωθεί το λάθος αυτό, οι μουφτήδες μας εκεί πρέπει να μπορούν να εκλέγουν τον αρχιμουφτή». Και στις 30 Μαρτίου 2013, το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών είχε εκδώσει ανακοίνωση, αναφέροντας ότι «η αρχή της ισονομίας και της ισοπολιτείας εφαρμόζεται απαρέγκλιτα από την Ελληνική Πολιτεία για τα ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη».
Την 1η Σεπτεμβρίου 2014, ο Ερντογάν είχε επισκεφθεί, ως νεοεκλεγείς πρόεδρος, τα Κατεχόμενα στην Κύπρο, και είχε συνδέσει και πάλι το θέμα της Χάλκης με αυτό των μουφτήδων. Όπως είχε πει, «σύμφωνα με τη Λοζάνη, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου πρέπει να είναι Τούρκοι πολίτες. Σήμερα όμως, δεν έχει μείνει κανείς, εκτός από τον Βαρθολομαίο. Του είπα, φέρτε κληρικούς από το εξωτερικό να τους κάνουμε Τούρκους πολίτες, έτσι τουλάχιστον να πράξουμε αυτό, που προβλέπει η Συνθήκη της Λοζάνης. Μέχρι στιγμής νομίζω ότι δώσαμε την τουρκική υπηκοότητα σε περίπου 20 άτομα. Τώρα, ζητώ κι εγώ κάτι από εσάς. Εσείς ακόμη επιμένετε να διορίζετε τον αρχιμουφτή. Κι εκείνον θα πρέπει να τον εκλέγουν οι εκεί Τούρκοι και οι μουφτήδες. Η διεθνής κοινότητα, ο χριστιανικός κόσμος, δεν μπορεί να δώσει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματά μου». Και συνέχισε, απαντώντας σε ερώτημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου: «Τώρα εσείς ακόμη με ρωτάτε για την Θεολογική Σχολή. Το να ανοίξουμε την Θεολογική Σχολή δεν είναι τίποτε το δύσκολο, την ανοίγουμε. Όμως, κρατήστε κι εσείς το λόγο σας. Εσείς δεν τον κρατάτε. Γεννηθήκατε κάτω "από το δένδρο του πάρε" κι εκεί μεγαλώσατε, τελικά απαντήστε». Αποκαλούσε δηλαδή τουρκική την μουσουλμανική μειονότητα και εξίσωνε τον αρχιμουφτή με τον Πατριάρχη (ενώ συγχρόνως επεκαλείτο τη Συνθήκη της Λοζάνης καταστρατηγώντας τη!
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2014, Σαμαράς και Ερντογάν συναντήθηκαν και πάλι στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ στην Ουαλία. Ενόψει αυτής της συνάντησης – και με δεδομένες τις δηλώσεις της 1ης Σεπτεμβρίου - το υπουργείο των Εξωτερικών είχε κυκλοφορήσει έγγραφο με τις θέσεις της Ελλάδας σε όλα τα θέματα – και σ’ αυτό των μουφτήδων. Δηλαδή ο Ερντογάν είχε προειδοποιηθεί ενόψει της συνάντησής του με τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Στο τέλος εκείνης της συνάντησης διαπιστώθηκε η πλήρης διαφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, κυρίως όσον αφορά στο Κυπριακό και στον αντιρατσιστικό νόμο (όσον αφορά στην άρνηση των Γενοκτονιών) και από τον Έλληνα πρωθυπουργό ακούστηκε η γνωστή πλέον φράση ««Λοιπόν, κ. πρόεδρε, βρισκόμαστε ενώπιον ενός πραγματικού προβλήματος, μιας πραγματικής διαφοράς».
Ύστερα ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ…
Παραμονές εκλογών του Ιανουαρίου 2015, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε στην Θράκη ένα μανιφέστο, στα τουρκικά, όπου παρουσίαζε τις θέσεις του όσον αφορά στα θέματα της μειονότητας. Οι υποσχέσεις που το κόμμα του κ. Τσίπρα έδινε ήταν ταυτόσημες με τα αιτήματα του Ερντογάν. Ιδού οι υποσχέσεις που κυκλοφόρησαν στα τουρκικά:
1. Στο πλαίσιο ελευθερίας του «Εθνικού» και «Συλλογικού Αυτοπροσδιορισμού» εφαρμογή αποφάσεων της ΕΔΑΔ σχετικά με τα σωματεία της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης.
2. Επικύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης Πλαίσιο για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων.
Παροχή της ελευθερίας έκφρασης και ελευθερίας σκέψης στα πρόσωπα που θεωρούν ότι ανήκουν στην μειονότητα.
Παροχή στα πρόσωπα που θεωρούν ότι ανήκουν σε μια εθνική μειονότητα, δυνατότητα δημιουργίας και χρήσης δικών τους ΜΜΕ
Δικαίωμα ελεύθερης χρήσης γλώσσας για της μειονότητες σε όλο «Ιδιωτικό» και Δημόσιο τομέα.
Ειδικά για την μειονότητα της Θράκης:
1. Κατάργηση της αρμοδιότητας ΥΠΕΞ και της ΕΥΠ για τα θέματα που αφορούν τη μειονότητα και μεταφορά των σχετικών αρμοδιοτήτων στο Υπουργείο Εσωτερικών
2. Άμεση και αυτοδίκαιη επαναχορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας σε όσους στερήθηκαν με άρθρο 19 του κώδικα ιθαγένειας
3. Χορήγηση τίτλων για χωράφια και τα σπίτια στους κατοίκους του ορεινού όγκου
4. Προσανατολισμός της ποσόστωσης του 0,5% του άρθρου 23 του Ν. 3647/08 για πρόσληψη στο δημόσιο για τα μέλη της μειονότητας
Για την εκπαίδευση:
1. Δικαίωμα στη μειονότητα για δημιουργία δίγλωσσων νηπιαγωγείων
2. Δημιουργία Παιδαγωγικού Τμήματος Τουρκικής Γλώσσας στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης και ΔΠΘ. Ελεύθερη χρήση της Τουρκικής γλώσσας σε όλες τις εκδηλώσεις
3. Κατάργηση του νόμου Ιεροδιδασκάλων και δικαίωμα εκλογής Μουφτή
4. Κλείσιμο των 2 Ιεροσπουδαστηρίων και η μετατροπή τους σε επαγγελματικά λύκεια (ΕΠΑΛ)
5. Διορισμών δασκάλων τουρκικής για τους μουσουλμάνους Τούρκους μαθητές στην Αθήνα.
Για τις θρησκευτικές μειονότητες:
1. Κατάργηση της υποχρεωτικής πρωινής προσευχής
2. Κατάργηση του σημερινού μαθήματος Θρησκευτικών και η αντικατάσταση του από μάθημα «Φιλοσοφίας Θρησκειών»
3. Θέσπιση υποχρεωτικού πολιτικού γάμου για όλους τους πολίτες μαζί με το θρησκευτικό γάμο.
Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε πρόθυμος να αποδεχθεί αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης και να αναγνωρίσει εθνική μειονότητα, την οποία ήδη αποκαλούσε «τουρκική». Και υποσχόταν, μεταξύ άλλων, εκλογή του μουφτή και κατάργηση του νόμου περί ιεροδιδασκάλων, ενός νόμου που είχε προκαλέσει την οργή του προξενείου.
Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι η Ελλάδα περνά στο «δένδρο του δώσε» - αρκεί να εξασφάλιζε όσες περισσότερες μειονοτικές ψήφους μπορούσε.
Έτσι, στις 15 Δεκεμβρίου 2017, στη συνέντευξη Τύπου που ο κ. Τσίπρας έδωσε μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, απαντώντας σε ερώτηση όσον αφορά στα θέματα που είχαν τεθεί κατά την μόλις ολοκληρωθείσα επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα και ειδικά για το θέμα των μουφτήδων, είχε απαντήσει:
«Κοιτάξτε, αυτή τη συζήτηση η κυβέρνηση την έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό στο εσωτερικό της και έρχεται ως μία αντικειμενική ανάγκη, που δεν αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και δεν αφορά τον Τούρκο Πρόεδρο. Είναι μια συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και είναι μια συζήτηση που πρέπει να επεκταθεί δημόσια και ανοιχτά με τη μειονότητα, τους Έλληνες πολίτες που ζουν στη Θράκη. Με τη μουσουλμανική μειονότητα, όπως είπε και ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος, που δεν είναι τουρκική, είναι μουσουλμανική και είναι τριφυούς προέλευσης, όπως είπε. Συνεπώς, θα έλεγα ότι ήδη έχουμε πάρει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση μεταρρυθμίσεων, που θα αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας στη Θράκη, που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση, με τα σχολειά τους, με τα κίνητρα και τις δυνατότητες για αύξηση του βιοτικού τους επιπέδου, για την εργασία. Ταυτόχρονα, συζητήσαμε και ήδη έχουμε φέρει στη Βουλή έναν νόμο-τομή, που αφορά την σαρία, δηλαδή τη μη υποχρεωτική υπαγωγή κάθε Έλληνα πολίτη που ανήκει στη μουσουλμανική μειονότητα σ’ αυτό το, κατά τη δική μου εκτίμηση, μεσαιωνικής αντίληψης και λειτουργίας πλαίσιο που καθορίζει τις οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες θα πρέπει να ορίζονται από το Δίκαιο που ισχύει στη χώρα και όχι από το θρησκευτικό νόμο. Αυτή ήταν, αν θέλετε, μια υποχρέωση που είχαμε και απέναντι στο ελληνικό Σύνταγμα και απέναντι στο ευρωπαϊκό Δίκαιο, αλλά και απέναντι στη δική μας την αντίληψη περί ανθρωπισμού. Από κει και πέρα, η συζήτηση που αφορά το πώς θα μπορέσουμε να αμβλύνουμε υπαρκτές αντιθέσεις στο χώρο της μειονότητας, που έχουν να κάνουν με το ότι ένα μεγάλο τμήμα της δεν αναγνωρίζει τον επίσημο θρησκευτικό ηγέτη που αναγνωρίζει η ελληνική Πολιτεία, αυτή είναι μία συζήτηση που πρέπει να την κάνουμε. Πρέπει να την κάνουμε, διότι ούτε την ελληνική Πολιτεία τιμά αυτό ούτε βεβαίως τη μειονότητα, τη μουσουλμανική μειονότητα, την κάνει να αισθάνεται άνετα μια τέτοια πραγματικότητα. Θα θέλαμε λοιπόν να φθάσουμε στο σημείο εκείνο όπου – και δε θα γίνει αύριο αυτό, αλλά σε ένα βάθος χρόνου – αυτούς που θα αναγνωρίζει ως θρησκευτικούς ηγέτες η ελληνική Πολιτεία δε θα τους αμφισβητεί η μειονότητα ή μέρος της μειονότητας. Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει με τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες μουσουλμανικής πίστης και να καταλήξει το συντομότερο δυνατό, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε και την αντίστοιχη νομοθέτηση, που σε ένα βάθος χρόνου θα δημιουργεί εξελίξεις για να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια και αυτά τα προβλήματα. Δεν αφορά αυτό τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Και μάλιστα – να εκφράσω και μία ευχή – μακάρι αυτό στο οποίο θα καταλήξουμε να μην το μποϊκοτάρουν κάποιοι και να το αποδεχθούν όλοι. Αλλά, επαναλαμβάνω, δεν είναι κάτι καινούριο αυτό και δεν αφορά και τις αμέσως επόμενες μέρες».
Εντελώς άλλα πράγματα είχε πει ο κ. Κοτζιάς στη Real News, στις 17 Δεκεμβρίου 2017: «Ειδικότερα, ως προς τους μουφτήδες η τουρκική διπλωματία κάνει προτάσεις για τους Έλληνες μουφτήδες ενώ δεν της πέφτει λόγος. Προτείνει, δε, να προωθηθεί κάτι που δεν γίνεται στην ίδια την Τουρκία και μάλιστα όταν οι δικοί της μουφτήδες δεν ασκούν δικαστικές λειτουργίες. Όπως παραδέχθηκε ο Τούρκος Πρόεδρος κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, εξέφρασε μία «παράκληση» και όχι μία πολιτική θέση».
Ποια είναι, όμως, η αλήθεια; Όπως αποδεικνύεται, η αλήθεια βρίσκεται σε κάτι που ο κ. Κοτζιάς είχε πει ήδη από τις 11 Μαΐου 2015, μιλώντας στην τουρκική δημόσια τηλεόραση TRT.
Η ερώτηση στην οποία απάντησε ήταν:
«Στις εκλογές η μειονότητα στη Θράκη υποστήριξε σε μεγάλο βαθμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν πολλά θέματα που περιμένουν λύσεις, όπως το ζήτημα του μουφτή και το εκπαιδευτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ τι υπόσχεται στη μειονότητα;»
Και ο Κοτζιάς είχε απαντήσει:
«Ναι υποστήριξαν το ΣΥΡΙΖΑ πάνω από 40%. Νομίζω ότι για πρώτη φορά από ένα κόμμα εξουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ, εξελέγησαν τρεις βουλευτές που δηλώνουν μουσουλμάνοι και αισθάνονται πολλαπλούς πολιτισμικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με την Τουρκία. Δηλαδή, αυτό είναι ένα γεγονός θετικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα της αριστεράς, ενσωματώνει αυτές τις διαδικασίες. Νομίζω ότι η Θράκη είναι ένα πεδίο στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν όλα τα καλά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας. Υπάρχουν θετικά βήματα που γίνονται τα τελευταία χρόνια. Και θέλω να σας θυμίσω ότι, παρά τις δυσκολίες στην Ελλάδα, στην Θράκη διατηρήθηκαν στοιχεία που φέρουν τουρκικές ρίζες. Δε λέω τουρκικά στοιχεία, λέω στοιχεία με τουρκικές ρίζες. Ενώ όσον αφορά την Τουρκία, είχαμε δυσκολίες στη διατήρηση των 250.000 Ρωμιών, από τους οποίους απέμειναν 2.000 με 3.000. Άρα στη Θράκη τα προβλήματα είναι στην πλειονότητα προβλήματα ανάπτυξης και όχι προβλήματα που σχετίζονται με καταπίεση και περιορισμό των δικαιωμάτων».
Προσεκτικός, αλλά η είδηση βρίσκεται στο γεγονός ότι η μειονότητα υποστήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό έρχεται και δένει με αυτό που αργότερα είπε ο κ. Τσίπρας, ότι δηλαδή η μειονότητα (που τους στήριξε) πρέπει να νιώθει άνετα με τους θρησκευτικούς της ηγέτες!
Οι μουφτήδες ΔΕΝ είναι θρησκευτικοί ηγέτες
Βάσει της Συνθήκης της Λοζάνης, η μειονότητα που παρέμεινε στην Ελλάδα μετά την ανταλλαγή πληθυσμών είναι θρησκευτική (μουσουλμανική), ενώ αυτή που παρέμεινε στην Τουρκία ελληνική.
Η Συνθήκη δεν προβλέπει μεν τον τρόπο επιλογής των μουφτήδων, ωστόσο κατοχυρώνει απόλυτα τη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 42). Προβλέπει, όμως, θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα. Ακριβώς γι’ αυτό, δηλαδή για να εξασφαλίζεται η θρησκευτική ελευθερία, αλλά και για να κατοχυρωθεί και να υπογραμμιστεί ο θρησκευτικός χαρακτήρας της μειονότητας, στην Ελλάδα επελέγη το μοντέλο εφαρμογής μιας ιδιότυπης Σαρίας, ώστε οι μουσουλμάνοι Έλληνες υπήκοοι να μην αισθάνονται ότι στερούνται των θρησκευτικών ελευθεριών τους, του δικαιώματός τους δηλαδή να απευθύνονται για διάφορα θέματα στους ιερωμένους τους.
Ακριβώς, όμως, επειδή οι μουφτήδες με τον τρόπο αυτό απέκτησαν εκτός από θρησκευτικές και δικαστικές αρμοδιότητες, κατέστησαν κρατικοί λειτουργοί μισθοδοτούμενοι από το Κράτος. Και ακριβώς επειδή έχουν διττό ρόλο, δεν είναι δυνατόν να εκλέγονται. Γι’ αυτό και πουθενά στον κόσμο δεν εκλέγονται – ούτε στην Τουρκία!
Η Ελλάδα δεν έχει δεχθεί διαχωρισμό αρμοδιοτήτων, διότι κάτι τέτοιο θα κινδύνευε να οδηγήσει σε εθνική μειονότητα.
Γι’ αυτό και το Σύνταγμα θέτει υπό την εποπτεία της Πολιτείας τόσο την επικρατούσα θρησκεία όσο και τις άλλες αναγνωρισμένες θρησκείες. Και γι’ αυτό θα ήταν λάθος ένας χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας.
Ο Ερντογάν εδώ και πάνω από δέκα χρόνια επαναλαμβάνει συνεχώς τα ίδια: Επικαλούμενος τη Συνθήκη της Λοζάνης και ερμηνεύοντάς την κατά το δοκούν, εξισώνει τον Πατριάρχη με τον αρχιμουφτή.
Και επαναλαμβάνει ότι οι μουφτήδες πρέπει να εκλέγονται, λέγοντας πως η Τουρκία έδωσε την τουρκική υπηκοότητα σε ιερωμένους που περιέλαβε σε κατάλογο το Πατριαρχείο, προκειμένου να μπορούν να λαμβάνουν μέρος ως υποψήφιοι στη διαδικασία εκλογής Πατριάρχη.
«Η ελληνική κυβέρνηση διορίζει τον αρχιμουφτή σα να είναι υπάλληλός της», είχε πει τον Οκτώβριο του 2013 μιλώντας σε βουλευτές του. Και πρόσθεσε: «Λες και διορίζω εγώ τον Πατριάρχη»…
Ωστόσο, το αξίωμα του Πατριάρχη είναι το ανώτατο ιερατικό αξίωμα, ενώ αυτό του μουφτή δεν είναι. Ο αντίστοιχος του Πατριάρχη στη μουσουλμανική θρησκεία είναι ο Χαλίφης ή ο Σεϊχ-Ουλ-Ισλάμ.
Επομένως, οι συγκρίσεις που κάνει ο Ερντογάν πρέπει να απορρίπτονται αμέσως. Κάτι που όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου, σε συνέντευξή του στο Κανάλι της Βουλής (15 Νοεμβρίου 2017) ξεκίνησε τη συζήτηση περί μουφτήδων και έκανε αναφορά στον τρόπο εκλογής του Πατριάρχη – ουσιαστικά αποδεχόμενος τον συσχετισμό.
Αυτό αποτελεί παραβίαση της Συνθήκης της Λοζάνης, η οποία στο άρθρο 27 αναφέρει:
«Ουδεμία πολιτική, νομοθετική ή διοικητική εξουσία ή δικαιοδοσία θέλει ασκηθή, δι’ οιονδήποτε λόγον, υπό της Κυβερνήσεως ή των Αρχών της Τουρκίας εκτός του τουρκικού εδάφους επί των υπηκόων εδάφους διατελούντος υπό την κυριαρχίαν ή το προτεκτοράτον των λοιπών Δυνάμεων των υπογραψασών την παρούσαν Συνθήκην και επί των υπηκόων εδάφους αποσπασθέντος της Τουρκίας. Εννοείται ότι η πνευματική δικαιοδοσία των θρησκευτικών μουσουλμανικών Αρχών δεν θέλει ποσώς θιγή».
Δεν επιτρέπει δηλαδή η Συνθήκη οποιαδήποτε παρέμβαση στην Τουρκία, αναγνωρίζοντας μόνο τον σεβασμό στη θρησκευτική ελευθερία.
Με τη συμπεριφορά της, όμως, και με την πολύχρονη δράση του τουρκικού προξενείου, η Τουρκία αυτό ακριβώς επιδιώκει: Πολιτική παρέμβαση επί ξένου εδάφους – εν προκειμένω του ελληνικού.
Μάλιστα, ο Ερντογάν, σε σειρά δηλώσεών του όλα αυτά τα χρόνια συνδέει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με την «επίλυση» του θέματος των μουφτήδων. Έτσι, όχι μόνο παραβιάζει τη Συνθήκη της Λοζάνης που επιβάλλει στην Τουρκία τον σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών και την παραχώρηση κάθε διευκόλυνσης για την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων της ελληνικής μειονότητας, αλλά θέτει και θέμα αμοιβαιότητας.
Αλλά στη Συνθήκη της Λοζάνης ο όρος «αμοιβαιότητα» δεν υπάρχει!
Στην πραγματικότητα, αυτό που επιδιώκει η Τουρκία είναι η μετατροπή της θρησκευτικής μειονότητας σε εθνική δια της εκλογής ενός πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη.
Τώρα, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ άνοιξε τον δρόμο για την δημιουργία ενός πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη στη Θράκη.
Διότι από την στιγμή που κάποιος εκλέγεται, αποκτά τη δύναμή του απευθείας από τον λαό.
Προσεκτική νομοθεσία
Όλες οι προ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ελληνικές κυβερνήσεις υπήρξαν εξαιρετικά προσεκτικές σ’ αυτό το θέμα.
Με τον νόμο 3536/2007, επί κυβέρνησης Καραμανλή, συστάθηκαν στις Μουφτείες 240 θέσεις ιεροδιδασκάλων ισλαμικής θρησκείας, προκειμένου να κηρύττουν το Κοράνιο στα τζαμιά της Θράκης. Τις 40 θέσεις κάλυψαν πτυχιούχοι τμημάτων θεολογικών ισλαμικών σπουδών του εσωτερικού ή αναγνωρισμένων πανεπιστημίων του εξωτερικού και τις υπόλοιπες απόφοιτοι ιεροσπουδαστηρίων ή απόφοιτοι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με αποδεδειγμένη γνώση της διδασκαλίας του Κορανίου. Παράλληλα συστήθηκαν και δέκα νέες οργανικές θέσεις διοικητικών υπαλλήλων στις μουφτείες της Θράκης.
Τον Ιανουάριο του 2013, επί κυβέρνησης Σαμαρά, ψηφίστηκε τροπολογία με την οποία για πρώτη φορά δόθηκε η δυνατότητα σε 240 ιεροδιδασκάλους των τριών μουφτειών της Θράκης να διδάσκουν το Κοράνιο και σε δημόσια σχολεία της Θράκης σε μαθητές της μειονότητας που έχουν απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών, εντός του ωραρίου διδασκαλίας τους και χωρίς η διδασκαλία αυτή να αποτελεί μέρος του επισήμου σχολικού προγράμματος. Ο Τούρκος πρόξενος στην Κομοτηνή είχε τότε δηλώσει πως «όσο είμαι εγώ εδώ, δεν θα περάσει».
Είναι προφανές ότι οι Τούρκοι δεν θέλουν καμιά εποπτεία από το ελληνικό κράτος ως προς το περιεχόμενο των σπουδών τους.
Τον Ιανουάριο του 2014, με άλλη τροπολογία επιβεβαιώθηκε ο νόμος 1920/1991 (θυμίζω ότι το 1990, επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, κηρύχθηκε απόλυτη ισονομία, με αποτέλεσμα τον Σεπτέμβριο του 2006 ο Ερντογάν να παραδεχθεί ότι «η κατάσταση στη Δ. Θράκη σήμερα είναι καλύτερη»), που προέβλεπε ότι οι μουφτείες είναι δημόσιες υπηρεσίες. Με την τροπολογία του 2014 ορίσθηκε ότι οι μουφτείες είναι δημόσιες υπηρεσίες επιπέδου γενικής διεύθυνσης.
Το παράδειγμα της Βουλγαρίας και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα
Τώρα, περιμένουμε να ολοκληρωθεί η συναλλαγή. Περιμένουμε δηλαδή να φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τον Καμμένο, βέβαια) νόμο με τον οποίο θα προσδιορίζεται ο τρόπος εκλογής μουφτήδων και αρχιμουφτή, δημιουργώντας έτσι έναν πολιτικοθρησκευτικό ηγέτη στη Θράκη – προοπτική με απρόβλεπτες συνέπειες.
Στη Βουλγαρία, για παράδειγμα, ο αρχιμουφτής εκλέγεται από ένα απροσδιόριστο εκλογικό σώμα, αποτελούμενο από διάφορους οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι ιερωμένοι. Με τη διαφορά ότι στο Ισλάμ δεν υπάρχει κάτι ανάλογο με την Σύνοδο που εκλέγει τον Αρχιεπίσκοπο στον Χριστιανισμό ή τον Πάπα στον Καθολικισμό.
Έτσι, στη Βουλγαρία έγινε ο σχετικός μύλος και εξελέγησαν… δύο αρχιμουφτήδες, έκαστος των οποίων υποστηρίζει ότι είναι ο νόμιμος. Και κάτι χειρότερο:
Ο προσκείμενος στην Άγκυρα αρχιμουφτής Μουσταφά Αλή Χατζή, τον Απρίλιο του 2013, αναμίχθηκε ευθέως στις βουλγαρικές εκλογές, καλώντας το ποίμνιό του (ο μουσουλμανικός πληθυσμός στη Βουλγαρία υπολογίζεται στο 1 εκατομμύριο) να ψηφίσει το κόμμα του Μπόικο Μπορίσοφ, επειδή διατηρεί θερμές σχέσεις με τον Ερντογάν!
Ο αρχιμουφτής, λοιπόν, έστειλε επιστολή στους ιμάμηδες και τους τοπικούς μουφτήδες, ασκώντας σκληρή κριτική στον Αχμέτ Ντογκάν, ηγέτη του Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών και στον πρόεδρο του Βουλγαρικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Σεργκέι Στανίσεφ.
«Σας γράφω αυτή την επιστολή για να σας παρακαλέσω αλλά και για να σας συστήσω να ανταποκριθείτε στην παράκλησή μου αυτή, επειδή αυτό θα είναι το καλύτερο. Η παράκλησή μου είναι στις εκλογές στις 12.05.2013 να ψηφίσετε υπέρ του κοινοβουλευτικού κόμματος GERB. Όπως γνωρίζετε, ο κ. Μπορίσοφ, χαιρέτισε στη Διάσκεψή μας το 2011. Γνωρίζετε επίσης τις θερμές σχέσεις του με τον κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν», έγραφε ο αρχιμουφτής σ’ εκείνη την επιστολή!
Στην Ελλάδα, η συζήτηση για την δημιουργία ενός εκλεκτορικού σώματος έχει ξεκινήσει από το 2010. Το 2011 είχε πέσει η πρόταση αυτό να αποτελείται από τριάντα ως πενήντα ιμάμηδες, αλλά αυτή απορρίφθηκε από τα υψηλόβαθμα στελέχη της μειονότητας (και βουλευτές) που επιδιώκουν διεύρυνση του δικαιώματος του εκλέγειν με την συμμετοχή και στελεχών της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και των διαχειριστών των βακουφίων (μουτεβελήδες), των αναγνωστών του Κορανίου (χατίπηδες), των ψαλτών (μουεζίνηδες), των ιμάμηδων (που ιερουργούν στην προσευχή της Παρασκευής), των ιεροδιδασκάλων (αυτοί που διδάσκουν το Κοράνι).
Θεωρείται απίθανο οι ενδιαφερόμενοι να αποδεχθούν εκλογή μόνο από τους 240 ιεροδιδασκάλους που κατέχουν νόμιμα τον τίτλο τους. Το πιθανότερο είναι να ασκηθεί πίεση ώστε στο εκλεκτορικό σώμα να μετέχουν και όλοι οι (προσκείμενοι στην Άγκυρα) ψευδομουφτήδες. Και όποιοι άλλοι δηλώνουν σχετικοί – οι εμπειρικοί, δηλαδή που οι νόμοι του 2007, του 2013 και του 2014 θέλησαν να αποκλείσουν.
Παραμύθια της Χαλιμάς για τη Σαρία
Ο νόμος (4511/2018), που ο κ. Τσίπρας παρουσιάζει ως το πετράδι του στέμματος στην ισονομία, οδηγεί σε σκληρή Σαρία, αφού προβλέπει απόλυτη δικαιοδοτική διάκριση. Σύμφωνα με τον νόμο αυτό πρέπει «αμφότερα τα διάδικα μέρη υποβάλουν σχετική αίτησή τους ενώπιόν του (του μουφτή) για επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς κατά τον Ιερό Μουσουλμανικό Νόμο. Η υπαγωγή της υπόθεσης στη δικαιοδοσία του Μουφτή είναι αμετάκλητη και αποκλείει τη δικαιοδοσία των τακτικών δικαστηρίων για τη συγκεκριμένη διαφορά. Εάν οποιοδήποτε από τα μέρη δεν επιθυμεί την υπαγωγή της υπόθεσής του στη δικαιοδοσία του Μουφτή, δύναται να προσφύγει στα πολιτικά δικαστήρια, κατά τις κοινές ουσιαστικές και δικονομικές διατάξεις, τα οποία σε κάθε περίπτωση έχουν το τεκμήριο της δικαιοδοσίας».
Αυτά που λέει ο κ. Τσίπρας περί νομοθεσίας – τομής σχετικά με την ψήφιση της προαιρετικής υπαγωγής στη Σαρία και στον Μουφτή είναι παραμύθια. Αυτό ίσχυε. Και μάλιστα με τον σωστό τρόπο, καθώς οι αποφάσεις του μουφτή δεν ήταν αμετάκλητες και μπορούσαν να προσβληθούν στα τακτικά δικαστήρια.
Τον Μάρτιο του 2008, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ροδόπης αποφάσισε ότι οι δικαιοδοτικές αρμοδιότητες του μουφτή δεν μπορούν να λειτουργούν σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων. Άλλωστε, από το 2006 είχε αποφασιστεί από το Υπουργείο των Εξωτερικών ο συστηματικότερος έλεγχος των δικαστικών αποφάσεων που εξέδιδαν οι μουφτήδες ώστε να είναι συμβατές με το ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Και στις 19 Φεβρουαρίου 2009, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ροδόπης δικαίωσε μια μουσουλμάνα και της έδωσε την επιμέλεια των παιδιών της κόντρα στην απόφαση του μουφτή.
Τώρα, οι γυναίκες της μειονότητας υποτίθεται ότι θα έχουν το δικαίωμα της επιλογής μεταξύ μουφτή και δικαιοσύνης. Πιστεύει κανείς πως θα μπορούν να πάρουν μια τέτοια απόφαση με την ελεύθερη βούλησή τους ή θα οδηγούνται στον μουφτή θέλουν δεν θέλουν;
Προφανώς, το δεύτερο – και αυτό το καταλαβαίνουν όλοι!
Πολύ περισσότερο που τώρα, στην Κομοτηνή, ο τοποτηρητής μουφτής είναι Δόκτωρ στη Σαρία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου