Στρατηγέ Ταμουρίδη,
παρακολουθώ τα διαδικτυακά συχνά γραφόμενά σας, όπως κι άλλων, ολίγων όμως, συναδέλφων σας. Η τελευταία σας όμως ανάρτησις με προβλημάτισε ιδιαιτέρως, ώστε αναγκάζομαι να τοποθετηθώ επί των λεγομένων σας.
ομιλείτε
περί πατριωτισμού. Αλήθεια τον έχετε προσδιορίσει; Κατ' αρχάς περί
ποίας πατρίδος ομιλούμε; Της πρωτευούσης των αφρικανοασιατικών ορδών,
των οποίων κατήντησαν θεραπενίδα τον ένδοξον Ελληνικόν στρατόν, τον
άφθαστον νικητήν των χιλιάδων μαχών ανά τους αιώνας;
Στρατηγέ,
ο
πατριωτισμός ορίζεται συγκεκριμένως κι ελληνικώς, καθότι η Ελληνική
γλώσσα υπήρξεν η μόνη αυστηρώς προσδιορίζουσα και καθορίζουσα. Την λέξιν
"πατριωτισμός" καπηλεύθηκαν όλοι οι πολιτικάντηδες της συμφοράς τα
τελευταία 200 χρόνια, για να "ξεπουλήσουν" την Πατρίδα μας, λες και ήταν
τσιφλίκι των γονιών τους, των μαϊμουδοΚωλέττηδων, ΜαυροΣκορδάτων και
Μαυρογιαλούρων.
Αυτήν
την Πατρίδα, την οποίαν ο Ελληνικός Στρατός, με "μπροστάρηδες" τον
Έλληνα στρατιώτην και χαμηλόβαθμον αξιωματικόν, ρανίδα-ρανίδα αίματος
απελευθέρωσε μερικώς κι ο σιωνιστοπροσκυνημένος έλληνας (;;;) πολιτικός
διαρκώς παραδίδει.
Ας
θυμηθούμε τον Θουκυδίδη «πολεμούν το μυαλό μας αποδομώντας τις έννοιες
κι άλλαζαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων για να δικαιολογήσουν τις
πράξεις τους»,
Πιθανόν
να αναρωτηθείτε με ποίο δικαίωμα ομιλώ. Με το δικαίωμα ότι πολλάκις
συγκεκριμενοποίησα όσα θεωρώ ότι διατυπώνετε θολά κι ακαθόριστα :
Με
το δικαίωμα ότι τυγχάνω υιός κι ανηψιός δυο Ελληνόψυχων των χαμένων
Πατρίδων, οι οποίοι ως εθελοντές προσήλθαν από το εξωτερικό να
πολεμήσουν εξαιρέτως και διακεκριμένως με 7 συνολικά πολεμικούς
σταυρούς, γι' ανδραγαθήματα στα πεδία των μαχών.
Ξέρετε
από αυτούς τους σταυρούς, από τους οποίους ένας μόνον έχει περισσότερη
λάμψιν από όλα τα αγιοβασιλιάτικα "κονφετί" των στολών των υψηλόβαθμων
αξιωματικών εν καιρώ ειρήνης.
Στρατηγέ,
πολλοί
ομιλούν περί ανάγκης αρχηγού, ώστε να υπάρξει ανάκαμψις αλλά λανθάνουν
καθότι αρχηγός δικαιούται να είναι όποιος έχει τον πλέον ανόθευτον
πατριωτισμόν.
Ο
αρχηγός υπηρετεί τον πατριωτισμόν και τον καταδεικνύει εις τα πεδία των
μαχών και την βιοτή του. Αλλίμονον αν ο αρχηγός έγραφε τον
πατριωτισμόν, διότι τότε με κάθε νέον αρχηγόν πιθανότατα θα άλλαζε κι ο
ορισμός του πατριωτισμού. Ο αρχηγός υπηρετεί τον πατριωτισμόν, με το
παράδειγμά του!
Ο
Ελληνικός πατριωτισμός κατεγράφη δια των αιώνων από τα έπη του Ομήρου,
από τους Κυναίγειρους, τις Σπαρτιάτισες μητέρες, τους Κολοκοτρωναίους,
τους Παύλους Μελάδες, τους Γρηγόρηδες Αυξεντίου και οι πραγματικοί
αρχηγοί "ηγούντο της αρχής εις τα πεδία των μαχών" καταδεικνυόμενοι
πρώτοι των πρώτων, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Ηράκλειος, ο Νικηφόρος
Φωκάς, ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος και τόσοι άλλοι της πρώτης γραμμής, οι
οποίοι δεν φοβούντο να τραυματιστούν, όπως ο στρατηγός Πλαστήρας, του
οποίου το σώμα είχε περισσότερες σπαθιές απ' όσες δραχμές η τσέπη!!
Αρχηγοί
όπως ο στρατηγός Μεταξάς, ο οποίος δεν δίστασε να διατυπώσει την
αντίθεσίν του προς το πολιτικόν σύστημα, βάσει της στρατηγικής του
διορατικότητος κι εν τέλει δικαιωνόμενος από την εθνικήν καταστροφήν.
Αλλά
κι ανώτεροι αξιωματικοί, όπως ο Νικόλαος Ντερτιλής, αρνούμενος να
ζητήσει χάριν αποφυλακίσεως, έστω και για την κηδεία του υιού του, χάριν
των πατριωτικών ιδανικών του.
Στρατηγέ,
αναρωτιέμαι
γιατί όλοι σεις οι ομιλώντες περί πατριωτισμού, αρχίζετε τους δημοσίους
λόγους σας όταν αποστρατευθείτε; Ποίος ο λόγος της αφωνίας σας όταν
υπηρετείτε; Η απαξίωσις των Ελληνικών οπλικών συστημάτων έγινε εν μια
νυκτί εν τη απουσία σας ή διαρκώς και συστηματικώς;
Ποιός
όρθωσε το ανάστημά του, όσο συνέβαινε, όπως ο στρατηγός Μεταξάς; Ποιός
θυσιάστηκε; διότι ο μισθός μισθός εκάστην πρώτην του μηνός, όπως και η
σύνταξις πλέον.
Στρατηγέ,
πλέον
ο Ελληνικός Στρατός κατήντησε υπηρέτρια των βαρβάρων. «...οὐκ ἐλάττω
παραδώσω τὴν πατρίδα...» ορκίζοντο οι Αθηναίοι έφήβοι οπλίτες, αλλά η
γενεά σας «...εν πλείονι βαρβάροις παραδίδει την πατρίδα...».
Περισσότεροι βάρβαροι από καταβολής Ελλάδος ΑΝΕΥ ΜΑΧΗΣ. Πως έγινε; Ποιός
βροντοφώναξε; Ποιός θυσιάσθηκε για τα πιστεύω και την αποστολήν του;
Στρατηγέ,
δεν
κατηγορώ κανένα απλά παραθέτω τα αμείλικτα γεγονότα, παραβάλοντας αυτά
με την αποστολήν των αρμοδίων. Κριτής είναι Ένας κι ασφαλώς να μην
αγνοούμε το «θὰ σᾶς δώσω ἄρχοντας συμφώνως πρὸς τὰς καρδίας σας», οπότε η
ευθύνη είναι συλλογική αλλά να μην αγνοούμεν τον Θουκυδίδην :
«προδότης, δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος
στους εχθρούς, αλλά είναι κι εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιον αξίωμα, εν
γνώσει του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες γιά να βελτιώσει το
βιοτικόν επίπεδο των ανθρώπων πάνω στούς οποίους άρχει»! Ποιός είπε
σήμερα «πάταξον μεν, άκουσον δε»;
Ποιός λοιπόν μετενόησεν δημοσίως, ώστε να έχει δικαίωμα πλέον να ομιλεί;
Στρατηγέ,
προσδιορίστε
τον Πατριωτισμόν, όπως κατεδείχθη από τους Έλληνες Πατριώτες στα πεδία
των μαχών (κι όχι μόνον), οι οποίοι ανάγκασαν ακόμα και τον αισχρότατον
νεοταξίτην Τσώρτσιλ να πει «οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες κι όχι οι
Έλληνες ως ήρωες».
Όποιος
αδυνατεί να νοιώσει τον Πατριωτισμόν και κυρίως να τον τιμήσει
ακολουθών αυτόν, εμπνέων και διδάσκων τους επομένους, είναι καλύτερον να
"βγάλει το σκασμό", καθήμενος στην ακρούλα κι αναμένων το μοιραίον. Η
λήθη της Ιστορίας πλησιάζει απειλητικά σε μέγεθος το ... Έλεος του
Χριστού. Δεν έχομεν χρείαν κι άλλων κουραμπιέδων. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ!
Γιατί «Έλληνας» ούτε γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι. Έλληνας πεθαίνεις!
Είναι τίτλος. Είναι παράσημο. Είναι προνόμιο, που σε βάζει πλάι σε Λεωνίδα και Παπαφλέσσα.
Έλληνας
δεν μπορεί να λογίζεται ο τρυφερόκωλος αριστοκράτης που παίρνει άδεια
από το κέντρο νεοσυλλέκτων πριν την ορκωμοσία. Έλληνας δεν μπορεί να
θεωρείται ο φασιστάκος που σχηματίζει τον αητό της Αλβανίας ντυμένος στα
χρώματα του ελληνικού στρατού.
Ας
αφήσουν οι διακοσμητικοί καρεκλοκένταυροι τις πομφόλυγες περί
«μετεχόντων της ελληνικής παιδείας». Ας αφήσουν οι εθνομηδενιστές τα
φληναφήματα περί «ενσωμάτωσης».
«Έλληνας» σημαίνει θάνατος. Έλληνας είναι όποιος πεθαίνει για την Ελλάδα.
Κι
επειδή λίγοι πια έχουν τέτοια τύχη, ας λέγεται Έλληνας κι όποιος ΘΑ
πέθαινε για την Ελλάδα. Όποιος ακούει τον εθνικό ύμνο και συγκινείται.
Όποιος ατενίζει τη γαλανόλευκη και αγαλλιάζει.
Ο
μπαγάσας με το τρελόχαρτο δεν είναι Έλληνας όπου και αν γεννήθηκε, από
όποιους και αν γεννήθηκε. Ο απατεώνας που απέκτησε γραφειοκρατική
ιθαγένεια γιατί κάπου έπρεπε να τρυπώσει δεν είναι Έλληνας. «Έλληνας»
σημαίνει θάνατος»
Ας
κρατήσουν τις φανφάρες οι απόγονοι των ναζί, από όποια πλευρά των
συνόρων κι αν γεννήθηκαν. Ας κρατήσουν τις απειλές οι φασίστες,
ελληνόφωνοι και βαρβαρόφωνοι.
Ο Έλληνας δεν ζει ΣΤΗΝ Ελλάδα. Ζει ΓΙΑ την Ελλάδα
Ας
μην ξεχνούμε ότι αδειλία θανάτου σημαίνει Χριστός, εις το όνομα του
Οποίου ελευθερώθηκε η Ελλάς και το 1821 η Α' Εθνοσυνέλευσις καθόρισε
ποιοί είναι Έλληνες :
«... ΟΣΟΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΣΙΝ ΕΙΣ ΧΡΙΣΤΟΝ ΕΙΣΙΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ...»
και παρακάτω αναφέρει ότι θα πολιτογραφηθούν ξένοι ως Έλληνες
Ποιός
απεδείχθη θεματοφύλαξ των θεσμοθετηθέντων από τους αγραμμάτους μεν αλλά
με τεράστια "μέζεα" δε, αυτών που πραγματοποίησαν όσα οι "καλαμαράδες"
αδυνατούσαν κι εξακολουθούν να αδυνατούν; Ποιός είπε το σημερινό «ΜΟΛΩΝ
ΛΑΒΕ»;
Κι
ασφαλώς όλοι οι σημερινοί χέστ@δες, φοβούμενοι έναν αόρατον εχθρόν,
όπως όλο το διαβολοσύστημα της βΟλής, με τρόμον θανάτου ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ
ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ κι όταν ομιλούν περί πατριωτισμού σίγουρα αναφέρονται
εις άλλην πατρίδα (ή διαβολίδα;).
Άλλωστε αυτοπροσδιορίζονται αντι-νατιβιστές, μεθερμηνευόμενον ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ.
Στρατηγέ,
δεν αμφισβητώ την φιλοπατρία σας, αλλά μήπως χρήζει συγκεκριμενοποιήσεως;
Πατριώτες είναι όσοι «ΤΟΙΣ 'ΚΕΙΝΩΝ (και κυρίως) ΤΗΣ 'ΚΕΙΝΟΥ ΡΗΜΑΣΙΝ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ».
ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ...
Τα σέβη μου ... στρατηγέ
Καλή
Φώτισιν όλων μας ανεξαιρέτως! Με γνώμονα, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος
"τίποτε δεν θα μείνει κρυφό για πάντα : όλα θα έρθουν στο φως, και θα
λάβουν όχι μόνο την εξήγησιν, αλλά και την δικαία ανταπόδοσίν τους".
Κυανούς Ουρανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου