Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2021

NASA : Το Voyager1 εντόπισε έντονο βουητό 22 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη

 

Το «Voyager 1» είναι ένα από τα πολυτιμότερα διαστημικά σκάφη της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), καθώς πριν από περίπου 9 χρόνια, το 2012, κατάφερε να βγει από την επικράτεια του ηλιακού μας συστήματος και τώρα ταξιδεύει στο υπόλοιπο σύμπαν.

Πρόκειται λοιπόν για το πιο απομακρυσμένο εργαλείο ανακάλυψης που έχει αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα, καθώς συνεχίζει να στέλνει δεδομένα στη Γη. Πριν από μία εβδομάδα, ερευνητές της NASA έκαναν μια ενδιαφέρουσα δημοσίευση στο περιοδικό Nature Astronomy, στην οποία εξετάζουν μια σειρά δεδομένων που καταγράφηκαν από το σύστημα Plasma Wave του Voyager 1, στα οποία περιλαμβάνεται η ανίχνευση ενός χαμηλού, συνεχούς ήχου.

Εξετάζοντας τα δεδομένα που εδώ και καιρό έστελνε το σκάφος που

βρίσκεται σε απόσταση άνω των 14 δισεκατομμυρίων μιλίων (δηλαδή 22 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα), η Stella Koch Ocker, διδακτορική ερευνήτρια από το Πανεπιστήμιο Cornell, προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει αυτή τη μετάδοση ήχου: «Είναι ένα αχνό, επίμονο βουητό του διαστρικού αερίου. Είναι πολύ αχνό και μονότονο, επειδή βρίσκεται σε εύρος ζώνης στενής συχνότητας», εξηγεί η ίδια.

Αυτό το ερευνητικό έργο επιτρέπει στους επιστήμονες να καταλάβουν πώς το μεσοαστρικό μέσο αλληλεπιδρά με τον ηλιακό άνεμο και πώς η προστατευτική φυσαλίδα της ηλιόσφαιρας του ηλιακού μας συστήματος διαμορφώνεται και τροποποιείται από το μεσοαστρικό περιβάλλον.

Η εκτόξευση του Voyager 1 έγινε τον Σεπτέμβριο του 1977, πέρασε τον πλανήτη Αφροδίτη το 1979 και στη συνέχεια τον Κρόνο στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Ταξιδεύοντας με περίπου 38.000 μίλια την ώρα, το Voyager 1 πέρασε την ηλιόπαυση – το όριο δηλαδή ανάμεσα στη μαγνητική επίδραση του Ήλιου και την αρχή του υπόλοιπου διαστήματος – τον Αύγουστο του 2012.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου