Πώς στήθηκε το μεγαλύτερο κόλπο φοροδιαφυγής στην Γερμανία. Κάτω απο τη μύτη του ξερόλα Σόϊμπλε. Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής

«Βόμβα» μεγατόνων έσκασε στην Γερμανική οικονομία πριν από λίγες μέρες όταν αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο φοροδιαφυγής, η οποία προκλήθηκε φυσικά από τις συναλλαγές Cum – Ex. Το σκάνδαλο αυτό κόστισε στους Γερμανούς πολίτες 31,8 δις ευρώ, ενώ αυτοί που «ελάφρυναν» το δημόσιο ταμείο ήταν τραπεζίτες και χρηματομεσίτες....

Το παραθυράκι που βρήκαν τραπεζίτες και χρηματομεσίτες για να «κλέψουν» το Γερμανικό δημόσιο ήταν οι συναλλαγές Cum – Cum και Cum Ex. Οι συναλλαγές Cum-Cum επιτρέπουν στους ξένους επενδυτές να αποφεύγουν την παρακράτηση φόρου επί των μερισμάτων, δανείζοντας μετοχές σε μια (γερμανική εν προκειμένω) τράπεζα, και οι δεύτερες επιτρέπουν την επίτευξη ευνοϊκότερου φορολογικού καθεστώτος των μερισμάτων, δεδομένου ότι τα κέρδη μιας επιχείρησης θεωρούνται άθροισμα κεφαλαίων και φορολογούνται λιγότερο απ” ότι τα μερίσματα.

Με άλλα λόγια, μια συναλλαγή Cum-Cum σημαίνει ότι μια γερμανική τράπεζα δανείζεται τις μετοχές που κρατά ένας ξένος επενδυτής σε μια εταιρία, την περίοδο πριν αυτή η εταιρία πληρώσει μέρισμα. Με αυτή την πρακτική οι τράπεζες μπορούσαν να εκμεταλλευτούν ένα παραθυράκι στο γερμανικό νόμο, το οποίο επέτρεπε σε εγχώριους επενδυτές ακόμη και να διεκδικήσουν επιστροφή ενός μέρους του φόρου επί του μερίσματος.
Οι δε συναλλαγές «Cum-Ex trades» ή «divided stripping» χρησιμοποιούνταν σε μεγάλο βαθμό προκειμένου η αναδιανομή των κερδών μιας επιχείρησης προς τους ιδιοκτήτες της να εκλαμβάνεται ως άθροισμα κεφαλαίων αντί για μέρισμα. Αυτό συμφέρει τους παραπάνω, αφού συνήθως τα κεφαλαιουχικά κέρδη φορολογούνται λιγότερο απ’ ό,τι τα μερίσματα.

Σημειώνεται πάντως ότι και οι δύο τύποι συναλλαγών έχουν εν τω μεταξύ απαγορευτεί στη Γερμανία, οι μεν πρώτες το 2016 οι δε δεύτερες το 2012. Υπενθυμίζεται ότι η Deutsche Bank πιάστηκε το 2015 να αποκρύπτει από τους ισολογισμούς της τεράστιες ποσότητες «τοξικών» παραγώγων μετά το 2008, αλλά και επισφαλή δάνεια ύψους 400 δις ευρώ.

Τα 16 γερμανικά κρατίδια που συλλέγουν τους φόρους και συναποφασίζουν τους σχετικούς κανόνες διαφωνούν ως προς το πώς πρέπει να διαχειριστούν όσες συναλλαγές Cum-Cum έγιναν το 2016 και συζητούν σχετικά με το πόσο «πίσω» θα πάνε, πράγμα που αναμένεται να επηρεάσει αναλογικά τις γερμανικές τράπεζες.
Έως τώρα την πιο επιθετική στάση επί του θέματος έχει υιοθετήσει το πολυπληθέστερο γερμανικό κρατίδιο, εκείνο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, το οποίο ζητάει να εφαρμοστεί απόφαση του ομοσπονδιακού οικονομικού δικαστηρίου από το 2015, έτσι ώστε να μπορούν οι περιφερειακές αρχές να συλλέξουν αναδρομικά φόρους από τράπεζες για όλες τις επίμαχες συναλλαγές πριν από το 2016.

Πώς γινόταν η «δουλειά» πριν απαγορευτεί δια νόμου

Μια επιχείρηση εκτός γερμανικών συνόρων κατέχει μετοχές ενός γερμανικού επιχειρηματικού ομίλου. Μόλις πριν από την καταβολή των μερισμάτων η επιχείρηση του εξωτερικού δανείζει τις μετοχές της σε μια γερμανική τράπεζα. Τα μερίσματα εισρέουν στα ταμεία της τράπεζας, η οποία αποδίδει στη συνέχεια το 25% ως φόρο επί της απόδοσης κεφαλαίου στο γερμανικό κράτος.

Ωστόσο, έχοντας την έδρα της στη Γερμανία, η τράπεζα έχει τη δυνατότητα έκπτωσης από τον φόρο του συνολικού ποσού, που σημαίνει ότι στο τέλος έχει πάλι στη διάθεσή της το 100% του μερίσματος. Λίγο μετά την ημέρα καταβολής των μερισμάτων η τράπεζα επιστρέφει το μετοχικό πακέτο στον πραγματικό ιδιοκτήτη του (επενδυτή), παρακρατώντας 5% του ποσού των μερισμάτων ως αμοιβή για τις υπηρεσίες της.

Η αλλοδαπή επιχείρηση επωφελείται σημαντικά, δεδομένου ότι – σε αντίθεση με την τράπεζα που μπορεί να πετύχει φορολογική έκπτωση στο 100% – για την ίδια θα εξέπιπτε της φορολογίας μόνο το 50% των κερδών από την απόδοση κεφαλαίων. Ως εκ τούτου, μεγάλος ζημιωμένος από αυτή τη διαδικασία είναι ο γερμανικός προϋπολογισμός, καθώς το κράτος αναγκάζεται να προβεί σε μεγαλύτερες επιστροφές φόρων.

Πηγή φωτογραφίας: Zeit Online