Στο κάτωθι έγγραφο της Geheime
Feldpolizei (γερμανική στρατιωτική μυστική αστυνομία) βλέπουμε το
ποινικό μητρώο του Θανάση Κλάρα ( Άρη Βελουχιώτη) προτού αναλάβει τη
διοίκηση του ΕΛΑΣ, όπως τους εστάλη από τα αρχεία της ελληνικής
Αστυνομίας. Η εικόνα λοιπόν του Αθανάσιου Κλάρα μάλλον, όπως προκύπτει
από τα επίσημα έγγραφα, δε συνάδει με την επίσημη εκδοχή του «λαϊκού
ήρωα» αλλά μάλλον πρόκειται για ένα παραβατικό άτομο που μπαινόβγαινε
στη φυλακή. Αργότερα, στον ΕΛΑΣ, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των
συντρόφων του, έδειξε και τα σαδιστικά, μοχθηρά ένστικτά του, με τους
βασανισμούς και τις σφαγές ακόμα και ανηλίκων.
Ακολουθεί μετάφραση του εγγράφου:
Ο ΕΔΕΣ παρουσιάζει στον ελληνικό λαό τον αρχηγό του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Είναι ο Αθανάσιος ή Ευθύμιος Κλάρας ή Αναστασιάδης ή Δημητριάδης ή Άρης Βελουχιώτης.
Mετά από δύο φορές καταδίκη για ψευδορκία, τρεις φορές για πλαστογραφία, δύο φορές για κλοπή και μια φορά για διάρρηξη, ανέλαβε τη διοίκηση του ΕΛΑΣ.
Εγκληματολογική Υπηρεσία, Τμήμα Γραφολογίας
Σύντομη Περιγραφή
Νο. 21 722
Επώνυμο: Κλάρας
Όνομα: Αθανάσιος, Ευθύμιος
Όνομα πατρός: Δημήτριος, Νικόλαος
Όνομα μητρός: Αγλαΐα, Ελένη
Ψευδώνυμο: Αναστασιάδης ή Δημητριάδης
Τόπος γεννήσεως: Λαμία
Γέννηση: 1905
Επάγγελμα: εργάτης, gepr. γεωργός, συγγραφέας
Ύψος: 166
Χρώμα: μαυρισμένο
Μαλλιά: μαύρα
Μάτια: μαύρα
Διεύθυνση: Λαμία
Κατοικία: Αθήνα, Περιστέρι
Ποινές
2 χρόνια φυλακή – δικαστική απόφαση 288 21.7.25 Κλοπή
20 μέρες φυλακή – » 1254 25.9.29 »
45 » » – » 1348 23.11.29 Νο. 4229
2 μήνες φυλακή – » 509 23.5.30 (???)
1½ χρόνια φυλακή – » 1312 24.11.30 Νο. 4229
6 μήνες φυλακή – » 1089 24.11.31 Ψευδορκία
4 μήνες φυλακή – » 1093 5.6.31 Πλαστογραφία
3 μήνες φυλακή – » 849 5.4.34 »
2½ μήνες φυλακή – » 13030 20.9.34 Ψευδορκία
3 μήνες φυλακή – » 1835 3.11.37 Πλαστογραφία
4 μήνες φυλακή – » 6512 31.3.38 Νο. 117 736
Εκτός απ’ αυτές τις ποινές, τίθεται θέμα και για τις παρακάτω συλλήψεις:
Συλληφθείς στις 25.12.36 στην Αθήνα 117/36
Συλληφθείς στις 10.1.25 στη Θεσσαλονίκη για κλοπή
Συλληφθείς στις 3.6.30 στην Αθήνα 4229
Συλληφθείς στις 17.2.30 » » »
Συλληφθείς στις 28.4.30 » » »
Συλληφθείς στις 31.7.30 » » »
(Σφραγίδα του ΕΔΕΣ)
Μετάφραση: Ελένη Παπαδοπούλου, καθηγήτρια Γερμανικής φιλολογίας, ερευνήτρια, μεταφράστρια, ποιήτρια.
«22/5/30: Συνελήφθη εντός της Εργατικής Λέσχης Αθηνών, ένθα έλαβε χώραν συγκέντρωσις των δρώντων κομμουνιστών προς εκλογήν αντιπροσώπων διά την Μόσχαν. Παραπεμφθείς εις το αυτοφ. Πλημ/κείον επί αδίκω επιθέσει, κατεδικάσθη εις φυλάκισιν 2 μηνών.
12/10/30: Συνελήφθη εις εξέδραν Ν. Φαλήρου, διότι τυγχάνων επί κεφαλής πολλών κομμουνιστών ήθελον ν’ ανέλθωσι επί των εις Ν. Φάληρον ελλιμενισμένων σοβιετικών πολεμικών πλοίων ίνα χαιρετίσωσι τους Ρώσσους ναύτας.
Νοέμβριος 1930: Συνελήφθη τον Ν/βριον 1930 διότι έλαβε μέρος εις απαγορευθείσαν κομμουνιστικήν συγκέντρωσιν. Παραπεμφθείς εις δίκην, κατεδικάσθη εις φυλάκισιν ενός έτους.
5/6/37: Εκτίων ποινήν φυλακίσεως εις Φυλακάς Αιγίνης και μεταφερθείς συνοδεία εις Πρωτοδικείον Αθηνών, ίνα δικασθή, απέδρασεν εκ της αιθούσης τούτου την 10.30 ώραν μετ’ άλλων κομμουνιστών».
Ο γεμάτος με ιστορικά ντοκουμέντα φάκελος του Αρη Βελουχιώτη βρίσκεται ανάμεσα στους 2.120 ατομικούς φακέλους «πολιτικών φρονημάτων» που διασώθηκαν από την καταστροφή του 1989 και φυλάσσονται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Σε ένα άλλο έγγραφο με τίτλο «Κομμουνιστής» και ημερομηνία 15-4-1938 σημειώνεται:
«Κλάρας ή Αναστασιάδης, ή Δημητριάδης Ευθύμιος, ή Αθανάσιος του Δημητρίου. Εκ Λαμίας ετών 30-33, συντάκτης Ριζοσπάστου, ανάστημα 1,65, αδύνατος χρώμα σιτόχρουν, κατώκει Κλεισόβης 8 ή 41 ή Σωκράτους 49, κατηγορούμενος επί παραβάσει του Α.Ν. 117 και μεταχθείς εις το ενταύθα Πλημμελειοδικείον (Αθηνών) την 5-6-1937 απέδρασεν μετ’ άλλων 6 συγκατηγορουμένων του εκ του κρατητηρίου του δικαστηρίου».
Το όνειδός του τελικά σα «δηλωσίας», μαζί με την έμφυτη ομοφυλοφιλία του, δημιούργησαν μια εκρηκτική ψυχοπαθολογία που έβρισκε διέξοδο μόνον σε μια πρωτοφανή σκληρότητα και σαδισμό προς τους συνανθρώπους του και ιδιαίτερα προς τους αντιπάλους του. Ακόμα και οι σύντροφοί του στο κόμμα τον θεωρούσαν ένα εγωπαθές, πονηρό, κτηνώδες και απάνθρωπο άτομο, χωρίς ίχνος ανθρωπισμού.Εθισμένος στις βιαιότητες και αγυρτείες, επέμενε στη συνέχιση της «εθνικής αντίστασης» και μετά την φυγή των Γερμανών. Το οικτρό τέλος του είναι σε όλους γνωστό: αποκηρυγμένος από το ΚΚΕ, απομονωμένος και καταδιωκόμενος από τον ελληνικό στρατό, φονεύτηκε τελικά τον Ιούνιο του 1945 στη Πίνδο.
ΜΕΘΥΣΟΣ ΣΑΔΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΑΙΔΟΣ
Εκτός από λωποδύτης, τρία άλλα σοβαρά ελαττώματά του, για τα οποία μιλούν πολλοί γνωστοί του, ακόμα και ''σύντροφοί'' του και στενοί συνεργάτες του, ήταν ότι υπήρξε μέθυσος, σαδιστής και κίναιδος. Για παράδειγμα ο Βρετανός λοχαγός Ντένις Χάμσον, μέλος της Βρετανικής ομάδος καταδρομέων, που ρίχτηκε με αλεξίπτωτα τη νύκτα της 30ης Σεπτεμβρίου 1942 στην Ελλάδα, με αποστολή την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, γράφει στο βιβλίο του «Με τους Έλληνες στον Γοργοπόταμο» τα εξής: «Η πρώτη μου εντύπωση από τον Άρη - ο οποίος αργότερα θα ήταν τόσο φιλικός μαζί μου, όσο δεν ήταν ποτέ με οποιονδήποτε ξένο - ήταν δυσάρεστη. Μέσα σ' εκείνες τις στιγμές κατάλαβα κάπως το ποιόν του - ήταν κάποιος που δεν σεβόταν τους ανθρώπους, ένας σκληρός, ψυχρός άνδρας. Νομίζω πως ήταν ο πιο αδίστακτος άνδρας που γνώρισα ποτέ, ο πιο σκληρός, ο πιο ψύχραιμος. Ήταν ένας πρώην δάσκαλος, που είχε καταδικαστεί στην Ελλάδα για ομοφυλοφιλικά αδικήματα. Ένας έξυπνος, ικανός άνδρας, χωρίς καρδιά, χωρίς ανθρώπινη συμπόνια, ένας φανατικός αρχηγός. Αργότερα, όταν τον γνώρισα καλύτερα, δεν είχα καμία αμφιβολία πως μετά από οινοποσία μαζί μου μιας ολόκληρης μέρας, μέσα στην πιο φιλική ατμόσφαιρα, θα με είχε κυριολεκτικά γδάρει ζωντανό, αν νόμιζε ότι αυτό τον συνέφερε. Εξακολουθούσε να είναι παιδεραστής και ήταν φανερό, γιατί είχε σχεδόν μυθική φυσιογνωμία - ήταν πολύ γενναίος - και πέθανε από βίαιο θάνατο το 1945, όταν ένας οπαδός του τον σκότωσε, αυτόν και το αγόρι σύντροφό του (Τζαβέλλα) με μια χειροβομβίδα. Τα κεφάλια τους τα είχαν καρφώσει σε πασσάλους και τα είχαν εκθέσει στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Ήταν μια ζωηρή και σημαντική φυσιογνωμία σ' αυτή την περίοδο της ελληνικής αντιστασιακής ιστορίας.»
Ο ίδιος Άγγλος λοχαγός υπαινίσσεται καθαρά στην αγγλική έκδοση του βιβλίου του «We Fell Among Greeks» πως ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ομοφυλόφιλος: «Εξακολουθούσε να είναι παιδεραστής και ήτο αξιοσημείωτο ότι είχε πάντοτε ως έμπιστον ακόλουθον έναν όμορφον νεαρόν, με ρόδινα μάγουλα...»
Τα ίδια επαναλαμβάνει και ο αριστερός συγγραφέας Ανδρέας Κέδρος στο βιβλίο του ''Η Ελληνική Αντίσταση'', τόμος Α' : Κυκλοφορούσε γι' αυτόν η φήμη πως ήταν ομοφυλόφιλος. Βασιζόταν η φήμη στο ότι τον συνόδευε πάντοτε ένας υπασπιστής, «όμορφο παλικάρι με ρόδινα μάγουλα». Ο Άρης, απευθυνόμενος προς τους αντάρτες του, είπε μια ωμή φράση, που αξίζει να αναφερθεί: ''Βρε, πάρτε το χαμπάρι, εδώ πάν' θα την έχουμε μόνο για κατούρμα''»!
Από την άλλη μεριά ο Βρετανός συνταγματάρχης Νίκολας Χάμμοντ, ο σύνδεσμος με τον ΕΛΑΣ, που γνώρισε προσωπικά τον Άρη, γράφει γι' αυτόν στο βιβλίο του «Με τους αντάρτες 1943-44» τα εξής: «Ο Άρης, ο πρώτος ''καπετάνιος'' του ΕΛΑΣ, ήταν διάσημος για την γενναιότητα, αλλά και την σκληρότητά του. Αιμοβόρος και σαδιστής, διεκπεραίωνε τη ''βρώμικη δουλειά'' του κομμουνιστικού αγώνα. Είχε δολοφονήσει πολλούς συμπατριώτες του. Αντιπροσώπευε τον βασικά τουρκικό τύπο του τραμπούκου στην ελληνική του εκδοχή».
Ο Νεοζηλανδός λοχαγός Ουίλιαμ Τζόρνταν αποκαλεί το Βελουχιώτη στο βιβλίο του «Η αλήθεια για την Ελλάδα» σαν τον «κόκκινο φύρερ της Ελλάδος'' και υποστηρίζει ότι «διώχτηκε νέος από το πατρικό του σπίτι, που το είχε ατιμάσει με τις αποτρόπαιες και αναίσχυντες εκδηλώσεις της σεξουαλικής του διαστροφής». Γράφει, επίσης, ότι ο Άρης «έφτασε στην ομοφυλοφιλία και ήταν εκ γενετής διεστραμμένος και σαδιστής, προ παντός όμως εγκληματίας. Ένας από τους απαισιότερους εγκληματίες που γέννησε ποτέ, σε ώρα συμφοράς για τους ανθρώπους, η φύση. Ήτανε κάτι χειρότερο από εγκληματίας. Ήτανε κακούργος σαδιστής. Και πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Αθανάσιος Κλάρας ήταν αναντίρρητα κορυφή στην επιστήμη των βασανιστηρίων. Το μαστίγωμα ήταν η αβρότερη από τις εκδηλώσεις του προς εκείνους που είχανε τη δυστυχία να τον δυσαρεστήσουν. Το αγαπημένο μαρτύριο του Άρη, η μεγαλύτερή του διασκέδαση, ήτανε να χαράζει βαθιά το κορμί των θυμάτων του και να χύνει καυτό λάδι μέσα στις πληγές. Συχνά για ποικιλία προτιμούσε να παραγεμίζει τις τομές με αλάτι. Ένα άλλο από τ' αστεία του ζωηρού αυτού παιδιού ήτανε να κόβει τους μαστούς των γυναικών ή να ξεριζώνει τ' αυτιά των δημάρχων και των προέδρων κοινοτήτων, των χωριών που δεν είχαν εκδηλώσει μεγάλο εαμικό ενθουσιασμό»
Ο Ναπολέοντας Ζέρβας επίσης στα απομνημονεύματά του γράφει ότι ο Βελουχιώτης, έσφαξε με τα χέρια του σε ένα ορεινό χωριό της Φθιώτιδος ένα 12χρονο κοριτσάκι, επειδή σύμφωνα με το αρρωστημένο του μυαλό ήταν πράκτορας των Γερμανών!
Ο Ουίλιαμ Μακνήλ, που διατέλεσε βοηθός του Αμερικανού Στρατιωτικού ακολούθου στην Ελληνική πρεσβεία, γράφει στο βιβλίο του «Το Ελληνικό Δίλημμα, Πόλεμος και Επακόλουθα», μεταξύ πολλών άλλων τα εξής:: «Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν κομμουνιστής και σαδιστής. Η ομάδα του απέκτησε φήμη για τη μεγάλη της απανθρωπιά και τόλμη. Συχνά υπηρέτησε σε ειδικό εκτελεστικό απόσπασμα, το οποίον βασάνισε και δολοφόνησε άνδρες καταδικασθέντες από τα «λαϊκά δικαστήρια».
Ο κομμουνιστής καθηγητής Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, που διατέλεσε και βουλευτής της ΕΔΑ, παραδέχθηκε σε συνέντευξή του στην ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'' της 5ης Μαρτίου 1980 ότι: «άσχετα προς τα αίτια, όμως, της παθήσεως, συνάγεται πως ο ελαττωματικός ''πρωτοκαπετάνιος'' θανάτωνε, για να επιδεικνύει τον ανδρισμό του ή για να εκδικείται το ελάττωμά του». «Σαν τελικό συμπέρασμα που μπορώ να πω, είναι ότι ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ ήταν μια δυνατή, αλλά διχασμένη προσωπικότητα. Υπέφερε από ψυχικά τραύματα, π.χ. από ισχυρό πλέγμα μειονεξίας, λόγω της διαγραφής του από το Κ.Κ.Ε., εξαιτίας μιας ''δηλώσεως μετανοίας'' που είχε κάνει στο απώτερο παρελθόν. Υπέφερε ακόμη και από άλλα, ειδικής φύσεως απωθημένα, δημιουργημένα από ορισμένη λειτουργική ανεπάρκεια, που του είχε προκαλέσει ο παρατεταμένος βασανισμός του με πάγο, που τον είχαν υποβάλει, κατά την ομολογία του ίδιου. Εξάλλου, η λειτουργική ανεπάρκειά του, για την οποία μου είχε μιλήσει ο ίδιος, του προκαλούσε αντισταθμιστική ψυχική αντίδραση και τότε φαίνεται ότι γινότανε ένας επιθετικός, σκληρός και αδυσώπητος άνθρωπος, όπως κυκλοφορούσε η φήμη στο αντάρτικο και στον πληθυσμό»
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΔΙΣΤΙΚΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
1. Η δολοφονία του 13χρονου αγοριού Γιώργου Μαραθέα για την οποία αγανάκτησε εναντίον του όλη η Ρούμελη. Αφού σκότωσε τον δηλωσία πατέρα του, πήρε αιχμάλωτο το παιδί για δύο μήνες και παρότι πήρε λύτρα για την απελευθέρωσή του, σκότωσε τελικά το παιδί με έναν τρομερά απάνθρωπο, εγκληματικό και σαδιστικό τρόπο που δεν το χωράει ανθρώπου ο νους, αποδεικνύοντας ακόμα και από αυτό και μόνο το βάναυσο και ανήθικο έγκλημά του τη νοσηρή σαδιστική ψυχοπαθολογία του. Δε θα επαναλάβω τις αποτρόπαιες λεπτομέρειες αυτής της στυγερής και βάρβαρης δολοφονίας ενός ανήλικου παιδιού. Έχει ήδη περιγραφεί σε προηγούμενες αναρτήσεις και περιλαμβάνεται επίσης στο βιβλίο του δημοσιογράφου Γιώργου Καράγιωργα «Η ΟΠΛΑ χωρίς θρύλο» των εκδόσεων «Δωδώνη». Λέγετε πως όταν έμαθε ο Σιάντος τα καθέκαστα, εξοργίστηκε πάρα πολύ.
2. Ο αντισυνταγματάρχης Νικόλας Χ. Μουτούσης μιλάει στο βιβλίο του «Και Διηγώντας τα να Κλαις» (1959) για τους έξι μήνες που έμεινε αιχμάλωτος στα χέρια του Άρη και τις «θηριωδίες των σύγχρονων ιεροεξεταστών». Αναφέρει επίσης τα λόγια του Άρη στη διάρκεια των βασανιστηρίων που υπέστη στα χέρια του: «Ζω τη δικτατορία του προλεταριάτου και θα την επιβάλω. Δεν κάνω απελευθερωτικό αγώνα, χωνέψτε το. Ή θα μου παραδώσετε την Ελλάδα, ή θα τη σπείρω αλάτι και θα την αφανίσω». Στο ίδιο βιβλίο περιγράφεται πως ο Βελουχιώτης έσκισε με μαχαίρι το μηρό της κρατούμενής του Ζωής Κουμανιώτου, για να την αναγκάσει να μιλήσει, ενώ της έλεγε: «Μου αρέσει η φωνή σου σοπράνα, γι' αυτό θα σε κεντάω κάθε μέρα για να σ' ακούω» 3. Ο εθνικόφρονας αντάρτης Γιάννης Άγουρίδης, από το χωρίο Δύο Βουνά, έλαβε οικειοθελώς μέρος στην ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου. Ο Άρης συνέλαβε με δόλο 14 αντάρτες της ομάδας Τζιβάρα – Αγουρίδη, τους βασάνισε και τους εκτέλεσε στο χωριό Μαυρολιθάρι. Ο λόγος ήταν ότι δε θέλησαν να υπαχθούν υπό της διαταγές του. Ουσιαστικά τους κάλεσε στο Μαυρο¬λιθάρι για δήθεν συνεργασία και συνεννόηση και τη νύκτα τους έβαλε σε διάφορα σπίτια για διανυκτέρευση. Τα μεσάνυχτα διέταξε τη σύλληψή τους και τον αφοπλισμό τους. Το επόμενο πρωί τους υποχρέωσε, παρουσία των κατοίκων του χωριού, να σκάψουν πρώτα τους τάφους τους στο νεκροταφείο του χωριού και στη συνέχεια οι αντάρτες του τους έδειραν μέχρι αίματος με συρμάτινα μαστίγια και τους διαπόμπευσαν στα μάτια των κατοίκων, κατηγορώντας τους σαν προδότες και όργανα των Ιταλών.
Τέλος έσπασαν με μαχαίρια τα οστά των βραχιόνων τους και έκοψαν με θηριώδη τρόπο τα άκρα των περισσοτέρων, μέχρις ότου τα θύματα υποκύψουν στα φρικτά αυτά βασανιστήρια. Παρά τις γοερές κραυγές αυτών των ανδρών, κανένας από τους υποχρεωτικά παριστάμενους χωρικούς δεν τόλμησε να επέμβει ή να διαμαρτυρηθεί. Όλα αυτά εκτελέσθηκαν σύμφωνα με τις διαταγές του Βελουχιώτη, ο οποίος πρωτοστάτησε μάλιστα στο απάνθρωπο και κτηνώδες αυτό έγκλημα. Τη γυναίκα του Τζιβάρα τη βασάνισε κι εκτέλεσε με μαχαίρι ο ίδιος ο Άρης. Τα πτώματα των θυμάτων τάφηκαν στο νεκροταφείο του χωριού, μέσα στους φρεσκοσκαμμένους από τους ίδιους προηγουμένως τάφους τους!
4. Στις 9 Αυγούστου 1942 ο Βελουχιώτης συνέλαβε και εκτέλεσε στο Δερελή της Φθιώτιδας ένα πλανόδιο μουσικό με το όνομα Θωμά σαν ύποπτο πληροφοριοδότη των Ιταλών.
5. Στις 14 Αυγούστου 1942 συνέλαβε στην περιοχή Πολύδροσο τον εθνικόφρονα φαρμακοποιό Παν. Δρίβα και τον εκτέλεσε σα συνεργάτη δήθεν των Ιταλών.
6. Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου 1942 εκτελέστηκαν με εντολή του Άρη οι δυο κόρες (12 και 13 ετών) του Ι. Κόρδα από τους Κοχλιούς Ευρυτανίας, επειδή αυτός εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ, στον οποίο είχε καταταγεί για λίγες μέρες. Τα δυο κορίτσια σφαγιάσθηκαν με μαχαίρι από δυο άντρες του ΕΛΑΣ, στους οποίους δεν είχε εμπιστοσύνη ό Άρης και τους οποίους ήθελε να αναμίξει στο έγκλημα. Οι δυο αυτοί αντάρτες έγιναν εκτελεστές, παρά τη θέλησή τους κάτω από την απειλή της σφαγής τους από δυο καπεταναίους τους Άρη (ή θα τα σφάξετε η θα σφάξουμε εμείς εσάς).
7. Κατά τα τέλη Οκτωβρίου 1942 ο Άρης συνέλαβε τον πρώην αντάρτη του ΕΛΑΣ Πρόβια στο χωριό Τσούκα της Φθιώτιδας. Με εντολή του τον έδεσαν σε ένα κορμό δέντρου και τον εκτέλεσαν με μεσαιωνικά βασανιστήρια (μαχαιριές, λάδι βραστό στις πληγές, κ.λ.π.), επειδή εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ.
8. Στις 20 Νοεμβρίου 1942 και ενώ γίνονταν προετοιμασίες για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ο Άρης συνέλαβε στην περιοχή Μαυρολιθαρίου την Ιωάννα Γκόγγου από την Στρώμη της Παρνασσίδας, διότι δήθεν κατέδωσε τους Άγγλους της Γκιώνας στους Ιταλούς. Την σκότωσε με μαχαίρι μετά από εντολή του ένας αντάρτης του ΕΛΑΣ, επειδή θεωρήθηκε ύποπτος φυγής από τον Άρη.
9. Στις 23η Νοεμβρίου 1942 ο Άρης εκτέλεσε με τα χέρια του στην πλατεία του χωριού Καστριώτισσα Παρνασσίδας τον κτηνοτρόφο Νικ. Μασσαβέττα, απόγονο του Αθανασίου Διάκου, από τη Μουσουνίτση, σαν ζωοκλέπτη και αφαίρεσε από την οικογένειά του όλα της τα πρόβατα.
10. Η μπαμπέσικη δολοφονία του συνταγματάρχη Ψαρρού είναι σε όλους γνωστή.
11. Οι αποτρόπαιες σφαγές των δοσίλογων στο Μελιγαλά που επίσης είναι σε όλους γνωστές.
Να μη συνεχίσουμε με άλλα εγκλήματα και κουράσουμε το πανελλήνιο με τα έργα του αποτρόπαιου αυτού φονιά, του αναβαπτισμένου σήμερα σαν ήρωα του αιματοβαμμένου με το αίμα Ελλήνων ΚΚΕ.
Αξίζει να σημειώσουμε πως ο μεγάλος λογοτέχνης μας Στρατής Μυριβήλης έγραψε για τον Άρη Βελουχιώτη ότι ήταν ένα «κτήνος διεστραμμένο ερωτικά και διψασμένο από τη σαδιστική λαγνεία του αίματος»... Το σταλινικό ΚΚΕ τιμά και δοξάζει όμως το αποτρόπαια αυτό κτήνος, αποσιωπώντας τα μεγάλα του εγκλήματα, με τον ίδιο τρόπο που οι Χριστιανοί εξαγίασαν το μεγάλο εγκληματία Κωνσταντίνο! Είναι γεγονός ότι το ΚΚΕ απέκτησε πολλούς ένθερμους αφελείς νεαρούς οπαδούς που θαύμασαν τον «ηρωικό καπετάνιο» σαν τον «Έλληνα Τσε»... Σύμφωνα με τον Άρη, όπως αναφέρει ο Μυριβήλης, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε μια συζήτηση, «Εφτάμιση εκατομμύρια Έλληνες είναι. Απ' αυτούς, θα μείνουν τρία εκατομμύρια, και πολύ τους».....Με άλλα λόγια ο αρχιδολοφόνος του ΚΚΕ σκόπευε να ξεπαστρέψει τεσσεράμιση εκατομμύρια Έλληνες!
Όσο για τις ανθελληνικές προθέσεις του Άρη και του κόμματός του, ας μην ξεχάσουμε την ομιλία του στη Δεσφίνα τον Σεπτέμβριο του 1943: «Σας φέρνω παράδειγμα πως μας επιβάλλανε στο 1912 και στο '17 και μετά στα '20 να πολεμήσουμε για να κατακτήσουμε τη Μακεδονία και τη Θράκη και τη Μικρά Ασία και να υποδουλώσουμε λαούς σαν τους Βουλγάρους και τους Τούρκους και να ανοίξουμε έτσι ένα άσπονδο μίσος μεταξύ μας, ιδίως με τους Βουλγάρους, ΕΝΩ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΌΛΥΜΠΟ...
Το κίνημα του Ζέρβα είναι κίνημα πουλημένο στους Εγγλέζους και αντιπροσωπεύει τα συμφέροντά τους. Είναι τελείως ξένο με τον Ελληνικό λαό, αλλά έχουμε και μ' αυτόν λογαριασμούς που πολύ γρήγορα θα τους ξεκαθαρίσουμε για να φύγει κάθε εμπόδιο από το δρόμο μας... ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΥΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΤΙΣ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΜΑΣ».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΗΣ.
parapona-rodou
Ακολουθεί μετάφραση του εγγράφου:
Ο ΕΔΕΣ παρουσιάζει στον ελληνικό λαό τον αρχηγό του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Είναι ο Αθανάσιος ή Ευθύμιος Κλάρας ή Αναστασιάδης ή Δημητριάδης ή Άρης Βελουχιώτης.
Mετά από δύο φορές καταδίκη για ψευδορκία, τρεις φορές για πλαστογραφία, δύο φορές για κλοπή και μια φορά για διάρρηξη, ανέλαβε τη διοίκηση του ΕΛΑΣ.
Εγκληματολογική Υπηρεσία, Τμήμα Γραφολογίας
Σύντομη Περιγραφή
Νο. 21 722
Επώνυμο: Κλάρας
Όνομα: Αθανάσιος, Ευθύμιος
Όνομα πατρός: Δημήτριος, Νικόλαος
Όνομα μητρός: Αγλαΐα, Ελένη
Ψευδώνυμο: Αναστασιάδης ή Δημητριάδης
Τόπος γεννήσεως: Λαμία
Γέννηση: 1905
Επάγγελμα: εργάτης, gepr. γεωργός, συγγραφέας
Ύψος: 166
Χρώμα: μαυρισμένο
Μαλλιά: μαύρα
Μάτια: μαύρα
Διεύθυνση: Λαμία
Κατοικία: Αθήνα, Περιστέρι
Ποινές
2 χρόνια φυλακή – δικαστική απόφαση 288 21.7.25 Κλοπή
20 μέρες φυλακή – » 1254 25.9.29 »
45 » » – » 1348 23.11.29 Νο. 4229
2 μήνες φυλακή – » 509 23.5.30 (???)
1½ χρόνια φυλακή – » 1312 24.11.30 Νο. 4229
6 μήνες φυλακή – » 1089 24.11.31 Ψευδορκία
4 μήνες φυλακή – » 1093 5.6.31 Πλαστογραφία
3 μήνες φυλακή – » 849 5.4.34 »
2½ μήνες φυλακή – » 13030 20.9.34 Ψευδορκία
3 μήνες φυλακή – » 1835 3.11.37 Πλαστογραφία
4 μήνες φυλακή – » 6512 31.3.38 Νο. 117 736
Εκτός απ’ αυτές τις ποινές, τίθεται θέμα και για τις παρακάτω συλλήψεις:
Συλληφθείς στις 25.12.36 στην Αθήνα 117/36
Συλληφθείς στις 10.1.25 στη Θεσσαλονίκη για κλοπή
Συλληφθείς στις 3.6.30 στην Αθήνα 4229
Συλληφθείς στις 17.2.30 » » »
Συλληφθείς στις 28.4.30 » » »
Συλληφθείς στις 31.7.30 » » »
(Σφραγίδα του ΕΔΕΣ)
Μετάφραση: Ελένη Παπαδοπούλου, καθηγήτρια Γερμανικής φιλολογίας, ερευνήτρια, μεταφράστρια, ποιήτρια.
«22/5/30: Συνελήφθη εντός της Εργατικής Λέσχης Αθηνών, ένθα έλαβε χώραν συγκέντρωσις των δρώντων κομμουνιστών προς εκλογήν αντιπροσώπων διά την Μόσχαν. Παραπεμφθείς εις το αυτοφ. Πλημ/κείον επί αδίκω επιθέσει, κατεδικάσθη εις φυλάκισιν 2 μηνών.
12/10/30: Συνελήφθη εις εξέδραν Ν. Φαλήρου, διότι τυγχάνων επί κεφαλής πολλών κομμουνιστών ήθελον ν’ ανέλθωσι επί των εις Ν. Φάληρον ελλιμενισμένων σοβιετικών πολεμικών πλοίων ίνα χαιρετίσωσι τους Ρώσσους ναύτας.
Νοέμβριος 1930: Συνελήφθη τον Ν/βριον 1930 διότι έλαβε μέρος εις απαγορευθείσαν κομμουνιστικήν συγκέντρωσιν. Παραπεμφθείς εις δίκην, κατεδικάσθη εις φυλάκισιν ενός έτους.
5/6/37: Εκτίων ποινήν φυλακίσεως εις Φυλακάς Αιγίνης και μεταφερθείς συνοδεία εις Πρωτοδικείον Αθηνών, ίνα δικασθή, απέδρασεν εκ της αιθούσης τούτου την 10.30 ώραν μετ’ άλλων κομμουνιστών».
Ο γεμάτος με ιστορικά ντοκουμέντα φάκελος του Αρη Βελουχιώτη βρίσκεται ανάμεσα στους 2.120 ατομικούς φακέλους «πολιτικών φρονημάτων» που διασώθηκαν από την καταστροφή του 1989 και φυλάσσονται στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Σε ένα άλλο έγγραφο με τίτλο «Κομμουνιστής» και ημερομηνία 15-4-1938 σημειώνεται:
«Κλάρας ή Αναστασιάδης, ή Δημητριάδης Ευθύμιος, ή Αθανάσιος του Δημητρίου. Εκ Λαμίας ετών 30-33, συντάκτης Ριζοσπάστου, ανάστημα 1,65, αδύνατος χρώμα σιτόχρουν, κατώκει Κλεισόβης 8 ή 41 ή Σωκράτους 49, κατηγορούμενος επί παραβάσει του Α.Ν. 117 και μεταχθείς εις το ενταύθα Πλημμελειοδικείον (Αθηνών) την 5-6-1937 απέδρασεν μετ’ άλλων 6 συγκατηγορουμένων του εκ του κρατητηρίου του δικαστηρίου».
Το όνειδός του τελικά σα «δηλωσίας», μαζί με την έμφυτη ομοφυλοφιλία του, δημιούργησαν μια εκρηκτική ψυχοπαθολογία που έβρισκε διέξοδο μόνον σε μια πρωτοφανή σκληρότητα και σαδισμό προς τους συνανθρώπους του και ιδιαίτερα προς τους αντιπάλους του. Ακόμα και οι σύντροφοί του στο κόμμα τον θεωρούσαν ένα εγωπαθές, πονηρό, κτηνώδες και απάνθρωπο άτομο, χωρίς ίχνος ανθρωπισμού.Εθισμένος στις βιαιότητες και αγυρτείες, επέμενε στη συνέχιση της «εθνικής αντίστασης» και μετά την φυγή των Γερμανών. Το οικτρό τέλος του είναι σε όλους γνωστό: αποκηρυγμένος από το ΚΚΕ, απομονωμένος και καταδιωκόμενος από τον ελληνικό στρατό, φονεύτηκε τελικά τον Ιούνιο του 1945 στη Πίνδο.
ΜΕΘΥΣΟΣ ΣΑΔΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΑΙΔΟΣ
Εκτός από λωποδύτης, τρία άλλα σοβαρά ελαττώματά του, για τα οποία μιλούν πολλοί γνωστοί του, ακόμα και ''σύντροφοί'' του και στενοί συνεργάτες του, ήταν ότι υπήρξε μέθυσος, σαδιστής και κίναιδος. Για παράδειγμα ο Βρετανός λοχαγός Ντένις Χάμσον, μέλος της Βρετανικής ομάδος καταδρομέων, που ρίχτηκε με αλεξίπτωτα τη νύκτα της 30ης Σεπτεμβρίου 1942 στην Ελλάδα, με αποστολή την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, γράφει στο βιβλίο του «Με τους Έλληνες στον Γοργοπόταμο» τα εξής: «Η πρώτη μου εντύπωση από τον Άρη - ο οποίος αργότερα θα ήταν τόσο φιλικός μαζί μου, όσο δεν ήταν ποτέ με οποιονδήποτε ξένο - ήταν δυσάρεστη. Μέσα σ' εκείνες τις στιγμές κατάλαβα κάπως το ποιόν του - ήταν κάποιος που δεν σεβόταν τους ανθρώπους, ένας σκληρός, ψυχρός άνδρας. Νομίζω πως ήταν ο πιο αδίστακτος άνδρας που γνώρισα ποτέ, ο πιο σκληρός, ο πιο ψύχραιμος. Ήταν ένας πρώην δάσκαλος, που είχε καταδικαστεί στην Ελλάδα για ομοφυλοφιλικά αδικήματα. Ένας έξυπνος, ικανός άνδρας, χωρίς καρδιά, χωρίς ανθρώπινη συμπόνια, ένας φανατικός αρχηγός. Αργότερα, όταν τον γνώρισα καλύτερα, δεν είχα καμία αμφιβολία πως μετά από οινοποσία μαζί μου μιας ολόκληρης μέρας, μέσα στην πιο φιλική ατμόσφαιρα, θα με είχε κυριολεκτικά γδάρει ζωντανό, αν νόμιζε ότι αυτό τον συνέφερε. Εξακολουθούσε να είναι παιδεραστής και ήταν φανερό, γιατί είχε σχεδόν μυθική φυσιογνωμία - ήταν πολύ γενναίος - και πέθανε από βίαιο θάνατο το 1945, όταν ένας οπαδός του τον σκότωσε, αυτόν και το αγόρι σύντροφό του (Τζαβέλλα) με μια χειροβομβίδα. Τα κεφάλια τους τα είχαν καρφώσει σε πασσάλους και τα είχαν εκθέσει στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Ήταν μια ζωηρή και σημαντική φυσιογνωμία σ' αυτή την περίοδο της ελληνικής αντιστασιακής ιστορίας.»
Ο ίδιος Άγγλος λοχαγός υπαινίσσεται καθαρά στην αγγλική έκδοση του βιβλίου του «We Fell Among Greeks» πως ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ομοφυλόφιλος: «Εξακολουθούσε να είναι παιδεραστής και ήτο αξιοσημείωτο ότι είχε πάντοτε ως έμπιστον ακόλουθον έναν όμορφον νεαρόν, με ρόδινα μάγουλα...»
Τα ίδια επαναλαμβάνει και ο αριστερός συγγραφέας Ανδρέας Κέδρος στο βιβλίο του ''Η Ελληνική Αντίσταση'', τόμος Α' : Κυκλοφορούσε γι' αυτόν η φήμη πως ήταν ομοφυλόφιλος. Βασιζόταν η φήμη στο ότι τον συνόδευε πάντοτε ένας υπασπιστής, «όμορφο παλικάρι με ρόδινα μάγουλα». Ο Άρης, απευθυνόμενος προς τους αντάρτες του, είπε μια ωμή φράση, που αξίζει να αναφερθεί: ''Βρε, πάρτε το χαμπάρι, εδώ πάν' θα την έχουμε μόνο για κατούρμα''»!
Από την άλλη μεριά ο Βρετανός συνταγματάρχης Νίκολας Χάμμοντ, ο σύνδεσμος με τον ΕΛΑΣ, που γνώρισε προσωπικά τον Άρη, γράφει γι' αυτόν στο βιβλίο του «Με τους αντάρτες 1943-44» τα εξής: «Ο Άρης, ο πρώτος ''καπετάνιος'' του ΕΛΑΣ, ήταν διάσημος για την γενναιότητα, αλλά και την σκληρότητά του. Αιμοβόρος και σαδιστής, διεκπεραίωνε τη ''βρώμικη δουλειά'' του κομμουνιστικού αγώνα. Είχε δολοφονήσει πολλούς συμπατριώτες του. Αντιπροσώπευε τον βασικά τουρκικό τύπο του τραμπούκου στην ελληνική του εκδοχή».
Ο Νεοζηλανδός λοχαγός Ουίλιαμ Τζόρνταν αποκαλεί το Βελουχιώτη στο βιβλίο του «Η αλήθεια για την Ελλάδα» σαν τον «κόκκινο φύρερ της Ελλάδος'' και υποστηρίζει ότι «διώχτηκε νέος από το πατρικό του σπίτι, που το είχε ατιμάσει με τις αποτρόπαιες και αναίσχυντες εκδηλώσεις της σεξουαλικής του διαστροφής». Γράφει, επίσης, ότι ο Άρης «έφτασε στην ομοφυλοφιλία και ήταν εκ γενετής διεστραμμένος και σαδιστής, προ παντός όμως εγκληματίας. Ένας από τους απαισιότερους εγκληματίες που γέννησε ποτέ, σε ώρα συμφοράς για τους ανθρώπους, η φύση. Ήτανε κάτι χειρότερο από εγκληματίας. Ήτανε κακούργος σαδιστής. Και πρέπει να ομολογήσουμε πως ο Αθανάσιος Κλάρας ήταν αναντίρρητα κορυφή στην επιστήμη των βασανιστηρίων. Το μαστίγωμα ήταν η αβρότερη από τις εκδηλώσεις του προς εκείνους που είχανε τη δυστυχία να τον δυσαρεστήσουν. Το αγαπημένο μαρτύριο του Άρη, η μεγαλύτερή του διασκέδαση, ήτανε να χαράζει βαθιά το κορμί των θυμάτων του και να χύνει καυτό λάδι μέσα στις πληγές. Συχνά για ποικιλία προτιμούσε να παραγεμίζει τις τομές με αλάτι. Ένα άλλο από τ' αστεία του ζωηρού αυτού παιδιού ήτανε να κόβει τους μαστούς των γυναικών ή να ξεριζώνει τ' αυτιά των δημάρχων και των προέδρων κοινοτήτων, των χωριών που δεν είχαν εκδηλώσει μεγάλο εαμικό ενθουσιασμό»
Ο Ναπολέοντας Ζέρβας επίσης στα απομνημονεύματά του γράφει ότι ο Βελουχιώτης, έσφαξε με τα χέρια του σε ένα ορεινό χωριό της Φθιώτιδος ένα 12χρονο κοριτσάκι, επειδή σύμφωνα με το αρρωστημένο του μυαλό ήταν πράκτορας των Γερμανών!
Ο Ουίλιαμ Μακνήλ, που διατέλεσε βοηθός του Αμερικανού Στρατιωτικού ακολούθου στην Ελληνική πρεσβεία, γράφει στο βιβλίο του «Το Ελληνικό Δίλημμα, Πόλεμος και Επακόλουθα», μεταξύ πολλών άλλων τα εξής:: «Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν κομμουνιστής και σαδιστής. Η ομάδα του απέκτησε φήμη για τη μεγάλη της απανθρωπιά και τόλμη. Συχνά υπηρέτησε σε ειδικό εκτελεστικό απόσπασμα, το οποίον βασάνισε και δολοφόνησε άνδρες καταδικασθέντες από τα «λαϊκά δικαστήρια».
Ο κομμουνιστής καθηγητής Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, που διατέλεσε και βουλευτής της ΕΔΑ, παραδέχθηκε σε συνέντευξή του στην ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'' της 5ης Μαρτίου 1980 ότι: «άσχετα προς τα αίτια, όμως, της παθήσεως, συνάγεται πως ο ελαττωματικός ''πρωτοκαπετάνιος'' θανάτωνε, για να επιδεικνύει τον ανδρισμό του ή για να εκδικείται το ελάττωμά του». «Σαν τελικό συμπέρασμα που μπορώ να πω, είναι ότι ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ ήταν μια δυνατή, αλλά διχασμένη προσωπικότητα. Υπέφερε από ψυχικά τραύματα, π.χ. από ισχυρό πλέγμα μειονεξίας, λόγω της διαγραφής του από το Κ.Κ.Ε., εξαιτίας μιας ''δηλώσεως μετανοίας'' που είχε κάνει στο απώτερο παρελθόν. Υπέφερε ακόμη και από άλλα, ειδικής φύσεως απωθημένα, δημιουργημένα από ορισμένη λειτουργική ανεπάρκεια, που του είχε προκαλέσει ο παρατεταμένος βασανισμός του με πάγο, που τον είχαν υποβάλει, κατά την ομολογία του ίδιου. Εξάλλου, η λειτουργική ανεπάρκειά του, για την οποία μου είχε μιλήσει ο ίδιος, του προκαλούσε αντισταθμιστική ψυχική αντίδραση και τότε φαίνεται ότι γινότανε ένας επιθετικός, σκληρός και αδυσώπητος άνθρωπος, όπως κυκλοφορούσε η φήμη στο αντάρτικο και στον πληθυσμό»
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΔΙΣΤΙΚΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ
1. Η δολοφονία του 13χρονου αγοριού Γιώργου Μαραθέα για την οποία αγανάκτησε εναντίον του όλη η Ρούμελη. Αφού σκότωσε τον δηλωσία πατέρα του, πήρε αιχμάλωτο το παιδί για δύο μήνες και παρότι πήρε λύτρα για την απελευθέρωσή του, σκότωσε τελικά το παιδί με έναν τρομερά απάνθρωπο, εγκληματικό και σαδιστικό τρόπο που δεν το χωράει ανθρώπου ο νους, αποδεικνύοντας ακόμα και από αυτό και μόνο το βάναυσο και ανήθικο έγκλημά του τη νοσηρή σαδιστική ψυχοπαθολογία του. Δε θα επαναλάβω τις αποτρόπαιες λεπτομέρειες αυτής της στυγερής και βάρβαρης δολοφονίας ενός ανήλικου παιδιού. Έχει ήδη περιγραφεί σε προηγούμενες αναρτήσεις και περιλαμβάνεται επίσης στο βιβλίο του δημοσιογράφου Γιώργου Καράγιωργα «Η ΟΠΛΑ χωρίς θρύλο» των εκδόσεων «Δωδώνη». Λέγετε πως όταν έμαθε ο Σιάντος τα καθέκαστα, εξοργίστηκε πάρα πολύ.
2. Ο αντισυνταγματάρχης Νικόλας Χ. Μουτούσης μιλάει στο βιβλίο του «Και Διηγώντας τα να Κλαις» (1959) για τους έξι μήνες που έμεινε αιχμάλωτος στα χέρια του Άρη και τις «θηριωδίες των σύγχρονων ιεροεξεταστών». Αναφέρει επίσης τα λόγια του Άρη στη διάρκεια των βασανιστηρίων που υπέστη στα χέρια του: «Ζω τη δικτατορία του προλεταριάτου και θα την επιβάλω. Δεν κάνω απελευθερωτικό αγώνα, χωνέψτε το. Ή θα μου παραδώσετε την Ελλάδα, ή θα τη σπείρω αλάτι και θα την αφανίσω». Στο ίδιο βιβλίο περιγράφεται πως ο Βελουχιώτης έσκισε με μαχαίρι το μηρό της κρατούμενής του Ζωής Κουμανιώτου, για να την αναγκάσει να μιλήσει, ενώ της έλεγε: «Μου αρέσει η φωνή σου σοπράνα, γι' αυτό θα σε κεντάω κάθε μέρα για να σ' ακούω» 3. Ο εθνικόφρονας αντάρτης Γιάννης Άγουρίδης, από το χωρίο Δύο Βουνά, έλαβε οικειοθελώς μέρος στην ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοπόταμου. Ο Άρης συνέλαβε με δόλο 14 αντάρτες της ομάδας Τζιβάρα – Αγουρίδη, τους βασάνισε και τους εκτέλεσε στο χωριό Μαυρολιθάρι. Ο λόγος ήταν ότι δε θέλησαν να υπαχθούν υπό της διαταγές του. Ουσιαστικά τους κάλεσε στο Μαυρο¬λιθάρι για δήθεν συνεργασία και συνεννόηση και τη νύκτα τους έβαλε σε διάφορα σπίτια για διανυκτέρευση. Τα μεσάνυχτα διέταξε τη σύλληψή τους και τον αφοπλισμό τους. Το επόμενο πρωί τους υποχρέωσε, παρουσία των κατοίκων του χωριού, να σκάψουν πρώτα τους τάφους τους στο νεκροταφείο του χωριού και στη συνέχεια οι αντάρτες του τους έδειραν μέχρι αίματος με συρμάτινα μαστίγια και τους διαπόμπευσαν στα μάτια των κατοίκων, κατηγορώντας τους σαν προδότες και όργανα των Ιταλών.
Τέλος έσπασαν με μαχαίρια τα οστά των βραχιόνων τους και έκοψαν με θηριώδη τρόπο τα άκρα των περισσοτέρων, μέχρις ότου τα θύματα υποκύψουν στα φρικτά αυτά βασανιστήρια. Παρά τις γοερές κραυγές αυτών των ανδρών, κανένας από τους υποχρεωτικά παριστάμενους χωρικούς δεν τόλμησε να επέμβει ή να διαμαρτυρηθεί. Όλα αυτά εκτελέσθηκαν σύμφωνα με τις διαταγές του Βελουχιώτη, ο οποίος πρωτοστάτησε μάλιστα στο απάνθρωπο και κτηνώδες αυτό έγκλημα. Τη γυναίκα του Τζιβάρα τη βασάνισε κι εκτέλεσε με μαχαίρι ο ίδιος ο Άρης. Τα πτώματα των θυμάτων τάφηκαν στο νεκροταφείο του χωριού, μέσα στους φρεσκοσκαμμένους από τους ίδιους προηγουμένως τάφους τους!
4. Στις 9 Αυγούστου 1942 ο Βελουχιώτης συνέλαβε και εκτέλεσε στο Δερελή της Φθιώτιδας ένα πλανόδιο μουσικό με το όνομα Θωμά σαν ύποπτο πληροφοριοδότη των Ιταλών.
5. Στις 14 Αυγούστου 1942 συνέλαβε στην περιοχή Πολύδροσο τον εθνικόφρονα φαρμακοποιό Παν. Δρίβα και τον εκτέλεσε σα συνεργάτη δήθεν των Ιταλών.
6. Το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου 1942 εκτελέστηκαν με εντολή του Άρη οι δυο κόρες (12 και 13 ετών) του Ι. Κόρδα από τους Κοχλιούς Ευρυτανίας, επειδή αυτός εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ, στον οποίο είχε καταταγεί για λίγες μέρες. Τα δυο κορίτσια σφαγιάσθηκαν με μαχαίρι από δυο άντρες του ΕΛΑΣ, στους οποίους δεν είχε εμπιστοσύνη ό Άρης και τους οποίους ήθελε να αναμίξει στο έγκλημα. Οι δυο αυτοί αντάρτες έγιναν εκτελεστές, παρά τη θέλησή τους κάτω από την απειλή της σφαγής τους από δυο καπεταναίους τους Άρη (ή θα τα σφάξετε η θα σφάξουμε εμείς εσάς).
7. Κατά τα τέλη Οκτωβρίου 1942 ο Άρης συνέλαβε τον πρώην αντάρτη του ΕΛΑΣ Πρόβια στο χωριό Τσούκα της Φθιώτιδας. Με εντολή του τον έδεσαν σε ένα κορμό δέντρου και τον εκτέλεσαν με μεσαιωνικά βασανιστήρια (μαχαιριές, λάδι βραστό στις πληγές, κ.λ.π.), επειδή εγκατέλειψε τον ΕΛΑΣ.
8. Στις 20 Νοεμβρίου 1942 και ενώ γίνονταν προετοιμασίες για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, ο Άρης συνέλαβε στην περιοχή Μαυρολιθαρίου την Ιωάννα Γκόγγου από την Στρώμη της Παρνασσίδας, διότι δήθεν κατέδωσε τους Άγγλους της Γκιώνας στους Ιταλούς. Την σκότωσε με μαχαίρι μετά από εντολή του ένας αντάρτης του ΕΛΑΣ, επειδή θεωρήθηκε ύποπτος φυγής από τον Άρη.
9. Στις 23η Νοεμβρίου 1942 ο Άρης εκτέλεσε με τα χέρια του στην πλατεία του χωριού Καστριώτισσα Παρνασσίδας τον κτηνοτρόφο Νικ. Μασσαβέττα, απόγονο του Αθανασίου Διάκου, από τη Μουσουνίτση, σαν ζωοκλέπτη και αφαίρεσε από την οικογένειά του όλα της τα πρόβατα.
10. Η μπαμπέσικη δολοφονία του συνταγματάρχη Ψαρρού είναι σε όλους γνωστή.
11. Οι αποτρόπαιες σφαγές των δοσίλογων στο Μελιγαλά που επίσης είναι σε όλους γνωστές.
Να μη συνεχίσουμε με άλλα εγκλήματα και κουράσουμε το πανελλήνιο με τα έργα του αποτρόπαιου αυτού φονιά, του αναβαπτισμένου σήμερα σαν ήρωα του αιματοβαμμένου με το αίμα Ελλήνων ΚΚΕ.
Αξίζει να σημειώσουμε πως ο μεγάλος λογοτέχνης μας Στρατής Μυριβήλης έγραψε για τον Άρη Βελουχιώτη ότι ήταν ένα «κτήνος διεστραμμένο ερωτικά και διψασμένο από τη σαδιστική λαγνεία του αίματος»... Το σταλινικό ΚΚΕ τιμά και δοξάζει όμως το αποτρόπαια αυτό κτήνος, αποσιωπώντας τα μεγάλα του εγκλήματα, με τον ίδιο τρόπο που οι Χριστιανοί εξαγίασαν το μεγάλο εγκληματία Κωνσταντίνο! Είναι γεγονός ότι το ΚΚΕ απέκτησε πολλούς ένθερμους αφελείς νεαρούς οπαδούς που θαύμασαν τον «ηρωικό καπετάνιο» σαν τον «Έλληνα Τσε»... Σύμφωνα με τον Άρη, όπως αναφέρει ο Μυριβήλης, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε μια συζήτηση, «Εφτάμιση εκατομμύρια Έλληνες είναι. Απ' αυτούς, θα μείνουν τρία εκατομμύρια, και πολύ τους».....Με άλλα λόγια ο αρχιδολοφόνος του ΚΚΕ σκόπευε να ξεπαστρέψει τεσσεράμιση εκατομμύρια Έλληνες!
Όσο για τις ανθελληνικές προθέσεις του Άρη και του κόμματός του, ας μην ξεχάσουμε την ομιλία του στη Δεσφίνα τον Σεπτέμβριο του 1943: «Σας φέρνω παράδειγμα πως μας επιβάλλανε στο 1912 και στο '17 και μετά στα '20 να πολεμήσουμε για να κατακτήσουμε τη Μακεδονία και τη Θράκη και τη Μικρά Ασία και να υποδουλώσουμε λαούς σαν τους Βουλγάρους και τους Τούρκους και να ανοίξουμε έτσι ένα άσπονδο μίσος μεταξύ μας, ιδίως με τους Βουλγάρους, ΕΝΩ ΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΌΛΥΜΠΟ...
Το κίνημα του Ζέρβα είναι κίνημα πουλημένο στους Εγγλέζους και αντιπροσωπεύει τα συμφέροντά τους. Είναι τελείως ξένο με τον Ελληνικό λαό, αλλά έχουμε και μ' αυτόν λογαριασμούς που πολύ γρήγορα θα τους ξεκαθαρίσουμε για να φύγει κάθε εμπόδιο από το δρόμο μας... ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΥΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΤΙΣ ΑΘΗΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΜΑΣ».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΗΣ.
parapona-rodou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου