Αυτό που επιχειρήθηκε να στεγαστεί κάτω από τον τίτλο «προοδευτική κυβέρνηση» και κατέληξε να συζητείται ως κυβέρνηση «ηττημένων», «ευρεία», «ειδικού σκοπού», «ανοχής», μήπως και γινόταν πιστευτό ως έχον πιθανότητες πραγματοποίησης, αποκαλύφθηκε οριστικά πια, ότι ορίζεται από ένα και μοναδικό «αντί»: να φύγει ο Μητσοτάκης.
Πρόκειται για ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα πολιτικών, διανοουμένων που αναζητούν πολιτικό ρόλο, ολιγαρχών που επιζητούν να μοιραστούν την πολιτική εξουσία με σκοπό μεγαλύτερα μερίδια από την προς διανομή «πίττα», που δεν διαθέτει μια άλλη πρόταση διακυβέρνησης στην οποία να δηλώνουν όλοι μέτοχοι και συνδημιουργοί.
Ο Α. Τσίπρας πίστεψε ότι είχε τη δική του ευκαιρία να πάρει πίσω όλα αυτά που του στέρησε το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, ηγούμενος ενός αντίστοιχου αντι-Μητσοτακικού μετώπου. Δεν κατάλαβε ποτέ, ότι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, δεν ήταν μόνο ένα μέτωπο απαλλαγής από την καταστροφική κυβέρνησή του, αλλά μια συνεκτική πολιτική συμμαχία για να ξαναμπεί η Ελλάδα στον Ευρωπαϊκό χάρτη, να ενισχύσει τη γεωπολιτική θέση της, να σταθεροποιήσει δημοκρατικούς θεσμούς που είχαν πληγεί, να οργανώσει την αναπτυξιακή διαδικασία και να προχωρήσει στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους. Ήταν, δηλαδή, μια άλλη πρόταση διακυβέρνησης. Όπως δεν καταλαβαίνει ακόμα, ότι αυτό το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, εξελίχθηκε σήμερα σ’ ένα νέο μέτωπο ευθύνης και προόδου, με σκοπό να συνεχιστούν σταθερά τα βήματα της χώρας προς τα εμπρός.
Η έλλειψη αντίστοιχου πολιτικού και προγραμματικού περιεχομένου στο αντιΜητσοτακικό μέτωπο, το οδήγησε πολύ γρήγορα στην αποκάλυψη και, τελικά, στον εκφυλισμό και την κατάρρευσή του. Το μοναδικό πρόταγμα να φύγει ο Μητσοτάκης, χωρίς αυτό να συνοδεύεται από μια άλλη πρόταση διακυβέρνησης, οδηγεί το μέτωπο αυτό στην απόλυτη γελοιοποίηση, με όσα συμβαίνουν τελευταία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου