Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

ΘΑΠΑΤΕΡΟ:''Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΟΙΚΤΟ'' (...ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΜΑΣ!)




Θαπατέρο: Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν απελπισμένος και τον λυπήθηκα
Το παρασκήνιο της σύνοδου των G20 στις Κάννες τον Νοέμβριο του 2011 μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών με τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να δέχεται σκληρές πιέσεις για το περιβόητο δημοψήφισμα, περιγράφει στο ήδη πολυσυζητημένο βιβλίο El Dilema του Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο.
Απομονωμένος και απελπισμένος εμφανίζεται ο Γιώργος
Παπανδρέου στις περιγραφές του πρώην Ισπανού πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Θαπατέρο στο βιβλίο του «Το δίλημμα: 600 μέρες ιλίγγου», το οποίο διαπραγματεύεται την έναρξη της κρίσης το 2009-2010 και την εισβολή του ΔΝΤ στην Ελλάδα, σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα.
Ο πρώην πρωθυπουργός αγωνιζόταν ματαίως να πείσει την ευρωπαϊκή ηγεσία και κυρίως την κυβέρνηση της Μέρκελ να συνδράμει στο ελληνικό πρόβλημα, ως άρρηκτα συνδεδεμένο με την ευρωπαϊκή τύχη υποστηρίζει ο Θαπατέρο ενώ περιγράφει τον Γιώργο Παπανδρέου ως ήπιο, ενώ τις ημέρες πριν την παραίτησή του, μετέφερε στον Ισπανό πρώην πρωθυπουργό το πόσο απομονωμένος αισθανόταν μπροστά στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας.
«Μάλιστα μου μετέφερε τις αυξανόμενες δυσκολίες στο κοινοβούλιο που αντιμετώπιζε η κυβέρνησή του ύστερα από τόσα σχέδια προσαρμογής και περικοπών κοινωνικών δαπανών, με την οικονομία και την απασχόληση να πηγαίνουν όλο και χειρότερα. Και η Τρόικα γινόταν ολοένα και πιο σκληρή. «Δεν μπορώ άλλο» μου είπε ... Τον καταλάβαινα και δεν ανέφερα ξανά το δημοψήφισμα. Μια πρωτοβουλία που πέθανε στους διαδρόμους και στα σαλόνια του Παλέ ντε Φετιβάλ και των Συνόδων των Καννών» αναφέρεται σε απόσπασμα του βιβλίου.
«Δεν αντέχω άλλο μου είπε και τον λυπήθηκα» γράφει στο βιβλίο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου