Παραγραφές και (Συν) αλλαγές

 Κώστα Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

Πόσες άραγε φορές ακόμη θα πρέπει να το επαναλάβω ώστε να συνειδητοποιήσουν – οι δειλοί και συμφεροντολόγοι (ελάχιστες οι τιμητικές εξαιρέσεις  δυστυχώς)- Ε θ ν ο γ ο ν ε ί ς  μας, πως η υποκρισία δεν αποτελεί … αναγκαία και ικανή συνθήκη Διακυβέρνησης ή Αντιπολίτευσης .

Γίνονται καταγέλαστοι –αλλά αδιαφορούν παχυδερμικά –όταν ευαγγελίζονται και κραυγάζουν διαρκώς για αναδόμηση, εκσυγχρονισμό, ισονομία, ισοπολιτεία, κ.ο.κ. Όχι βέβαια όπως την εννοεί η Δημοκρατία ή –και – το Σύνταγμα , αλλά βάσει των κανόνων που ίσχυσαν στην φάρμα των ζώων του Όργουελ. Επιμένουν δηλαδή κάποιοι (=αυτοί οι ίδιοι) να είναι πιο … ίσοι , υπέρτεροι , των λοιπών πολιτών. Γιατί (για

πολλοστή φορά αναφορά μου) δεν φέρνουν έναν νόμο – μέσα στην πλημμυρίδα νομοθετημάτων τα  οποία  ψηφίζουν –που να απαγορεύει την παραγραφή των ανομημάτων τους; Γιατί;

Συνέβαινε πάντοτε και συνεχίζει αυτό το αντιδημοκρατικό, άδικο απαράδεκτο φαινόμενο της … αυτοεξαίρεσης !....

Τελευταία, τρείς υποθέσεις δημιουργούν εύλογες  απορίες.

Η υπόθεση των πολιτικών που κατηγορήθηκαν για το σκάνδαλο Νovartis. Η υπόθεση των ραδιοσυχνοτήτων /τηλεοπτικών αδειών που εσπευσμένα ξεκίνησε η διερεύνηση της, αφού υπάρχει ο «κίνδυνος» της παραγραφής.  Τέλος οι καταγγελίες τέως Υπουργού Δικαιοσύνης ο οποίος κατηγόρησε την προηγούμενη Κυβέρνηση, στην οποία συμμετείχε, ότι μετέτρεψε σε πλημμέλημα το κακούργημα ώστε να διασωθούν κάποιοι δικοί της από βαρύτερες ποινές.

Δεν με απασχολούν πολιτικά – συμπολιτευτικά ή αντιπολιτευτικά – παρόμοια ζητήματα. Αδιαφορώ για τα εμπλεκόμενα παρανομούντα πρόσωπα, καθώς και τους συντρόφους που τους συγκαλύπτουν. Με απασχολεί να πληροφορηθώ –αν –κάποτε – οι ταγοί μας (όλων των κομματικών παρατάξεων) θα αποφασίσουν να προβούν σε μια πραγματική, ουσιαστική και σε βάθος εξυγίανση.

 

ΥΓ Αν δεν το πράξουν είναι ανάξιοι της  Δημοκρατίας!

Όσο για εκείνους που συνεχίζουν –παρά την αντιδημοκρατική συμπεριφορά τους- να τους ανέχονται και μάλιστα να τους ψηφίζουν, τι να πω;                               Άκρατος μαζοχισμός; Ή … «μωραίνει  Κύριος ….».

Βλέπετε δεν φταίνε μόνο εκείνοι, αλλά και εμείς που τους διευκολύνουμε στο να «βρίσκουν και να τα κάνουν»!