Πώς η Ευρώπη ανέτρεψε τον Καντάφι και άνοιξε τον 'ασκό του Αιόλου' στη Μεσόγειο

Πώς Ευρώπη και ΝΑΤΟ ευνόησαν τη δράση των δουλεμπόρων στη Μεσόγειο, ανατρέποντας το καθεστώς Καντάφι και αφήνοντας τη χώρα να ρημάξει σε έναν πολυετή εμφύλιο πόλεμο, με την παράλληλη αναγέννηση του ισλαμικού κράτους στους κόλπους της. Τα γεγονότα στη Λαμπεντούζα προκαλούν ανησυχία και προβληματισμό. Πριν όμως η Ευρώπη υψώσει το χέρι υποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά το σωστό, το ηθικό και το ιδανικό για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ίσως θα πρέπει να κοιτάξει προς τον εαυτό της. Πώς οι στρατιωτικές επιχειρήσεις αυτής και των συμμάχων της, επηρέασαν καταλυτικά τη γεωπολιτική κατάσταση στη Μεσόγειο και έσπρωξαν κατά χιλιάδες ακόμη περισσότερους μετανάστες να πέσουν στη θάλασσα με κάθε τρόπο για ένα καλύτερο αύριο.

Η κατάσταση στη Λιβύη μετά την εισβολή των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, υπέρ της οποίας έδωσε αγώνα η Γαλλία, έχει γίνει δραματική. Παντού σκόνη και καπνός από βομβαρδισμούς και εχθροπραξίες, με τους πολίτες να μην μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι τους ξημερώνει. Η χώρα έχει κοπεί στα δυο, με δύο κυβερνήσεις σε ανατολή και δύση, ενώ στην λιβυκή επικράτεια έχει αναδυθεί η οργάνωση του ισλαμικού κράτους που χρησιμοποιεί μεθόδους ίδιες με τους ομοϊδεάτες του στο Ιράκ και ελέγχει δύο μεγάλες πόλεις της χώρας. Η Σύρτη στα 500χλμ και η Ντέρνα, στα 1300 χλμ από την πρωτεύουσα έχουν πέσει στα χέρια της ισλαμικής οργάνωσης και τους επιβάλλεται η σαρία. Το παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους στη Λιβύη έχει ήδη στρατολογήσει φανατικούς ισλαμιστές από την Αίγυπτο και άλλες αφρικανικές χώρες. Οι αφύλακτες ακτές ενός διαλυμένου κράτους Το χάος που επικρατεί σε όλη την ακτογραμμή της Τρίπολης, ευνοεί τη συγκέντρωση δεκάδων χιλιάδων μεταναστών από την Αφρική που προσπαθούν να περάσουν στα παράλια της Ευρώπης. Το ρεκόρ αφίξεων στην Ιταλία των 170.000 μεταναστών το 2014, φαίνεται ιδιαίτερα μικρός αριθμός στους πρώτους τέσσερις μήνες του νέου έτους. "Υπολογίζεται πως από τη Λιβύη αναχωρούν 300 με 700 μετανάστες την ημέρα" εκτιμά μιλώντας στην εφημερίδα Le Monde ένας από τους αξιωματικούς του καθεστώτος στη Λιβύη. Ο επικεφαλής για τη φύλαξη των ακτών δυσανασχετεί και δηλώνει: "Δεν έχω καμιά υποστήριξη από την κυβέρνηση. Χωρίς βοήθεια δεν μπορώ να κάνω τίποτα για την παράνομη έξοδο από τη χώρα". σημειώνει.  Όλη η ακτοφυλακή, για 600χλμ ακτογραμμής φυλάσσεται από δύο ταχύπλοα και ακόμη και αυτή η συντήρηση των πλοίων είναι προβληματική μετά τη διχοτόμηση του κράτους στα δύο το 2014, με τις δύο κυβερνήσεις, μία στην Τρίπολη και την άλλη στην πόλη Μπέιντα. Η Ιταλία έχει υπογράψει συμφωνία με την κυβέρνηση της Τρίπολης, προκειμένου να αποστείλει τέσσερα ακόμη ταχύπλοα, χωρίς όμως αυτά να φτάσουν ποτέ στη Λιβύη, εν μέσω πολιτικών αντιδράσεων στη Ρώμη. Πόσο μπορούν να επιβιώσουν οι Αφρικανοί σε ένα κράτος σε καθεστώς διάλυσης; Στη Λιβύη συγκεντρώνονται με ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον, αφού φυσικά διασχίσουν τη Μεσόγειο, μετανάστες από πολλές γειτονικές χώρες της Αφρικής που γνωρίζουν καλά την ευκαιρία που έχουν να επιβιβαστούν παράνομα σε κάποιο από τα πλοία-φέρετρα. Αν όμως μείνουν στη Λιβύη κινδυνεύουν να πέσουν θύματα εχθροπραξιών εντός της Τρίπολης. Κι αν ακόμη βρουν μια δουλειά, τότε σίγουρα θα πληρωθούν πολλούς μήνες αργότερα ή και δεν θα πάρουν ποτέ τα δεδουλευμένα τους σε μια χώρα στο χείλος του γκρεμού. Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει το καθεστώς Καντάφι ή οποιοδήποτε αυταρχικό καθεστώς στον κόσμο. Από την άλλη όμως, είναι προφανές πως η επέμβαση της Ευρώπης και των ΗΠΑ και η ανατροπή του καθεστώτος έφερε αίμα, δυστυχία και καταστροφή σε πολλαπλάσιο αριθμό από ότι στο παρελθόν και άνοιξε ένα τεράστιο μέτωπο στα νότια σύνορα της Ευρώπης, με αφύλακτες ακτογραμμές, ιδανικό περιβάλλον για να αναπτύξουν οι δουλέμποροι τη χρυσοφόρα δραστηριότητά τους. Με πηγές από Le Monde, Le Figaro, Le Point
news247