Διαφορά πολιτικάντηδων από τους πολιτικούς

Έγραφε ο νομπελίστας Ούγγρος βιολόγος εδώ και μερικές δεκαετίες Τ. Γκιέργκυϊ: «Οι πολιτικάντιδες έχουν στο μυαλό τους στις επόμενες εκλογές ενώ οι πολιτικοί στις επόμενες γενιές. Ο λαός εκλέγει τους καλύτερους πολιτικάντηδες και μετά απορεί αποκαλύπτοντας ότι είναι κακοί πολιτικοί» (βλ. το δοκίμιό του για τους νέους: «Ο Τρελλός Πίθηκος», εκδ. «Λογοθέτης», Αθήνα 1991, εκδ. 7^η σελ. 33).

Όταν συνεπώς οι πολιτικάντηδες έχοντας πάντα κατά νου στις επόμενες εκλογές δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να κυβερνούν σε βάρος του φαύλου λαού, ο οποίος τους χειροκροτεί.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και δανείστηκαν ασυλλόγιστα και

χυδαία και υποθήκευσαν τις επόμενες γενιές, αντίθετα σε κάθε ηθικό κανόνα, όπως τον υπεράσπιζε και ο Ρήγας Βελεστινλής και ο Γερμανός φιλόσοφος Καντ γράφοντας: «Μια γενιά δεν επιτρέπεται να κληροδοτήσει στις επόμενες περισσότερες αμετάβλητες δεσμεύσεις από όσες βρήκε η ίδια» (Αναφέρεται από τον M.G.Schmidt: «Θεωρίες της Δημοκρατίας», εκδ. «Σαβάλλας» Αθήνα 2000, σελ. 321).

Όμως, παρά το γεγονός ότι οι πολιτικάντηδες ανασκολόπισαν έναν ολόκληρο λαό με τα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα, αυτός συνεχίζει να είναι γονατισμένος, αγνοώντας το άρθρο 33, το οποίο διατυπώθηκε στα «Δίκαια του Ανθρώπου» του εθνομαρτύρος Ρήγα Βελεστινλή, το οποίο ορίζει: «Το να αντιστέκεται ο κάθε πολίτης όταν τον καταθλίβουν και τον αδικούν είναι αποτέλεσμα των άνω ρηθέντων δικαίων του (σ.σ. εννοεί τα καταγραφόμενα «Δίκαια του Ανθρώπου».

Ο μπουρλοτιέρης του Εθνικού ξεσηκωμού του ’21 γίνεται πιο σαφής στο άρθρο 35 γράφοντας: «όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμει τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του…».

Να σημειώσω ότι ανάλογη περίπου διάταξη έχει και το μηδέποτε εφαρμοσθέν κουρελοσύνταγμα και ιδιαίτερα η παράγραφος 4 του ακροτελευταίου άρθρου 120 του σημερινού συντάγματος.

Τα συντάγματα και η εφαρμογή τους προϋποθέτουν ΠΟΛΙΤΕΣ και η κατάλυσή τους λαό και όχι χεσμένους κοπρίτες.