Είχα την εντύπωση ότι οι δημοσκοπήσεις (επί το βαρβαρώτερον γκάλοπ) έλκουν την καταγωγή τους από τις σύγχρονες Η.Π.Α., όπου έγιναν θεσμός του δημοσίου τους βίου.
Όμως και σ’ αυτό ο μοντέρνος θεσμός έλκει την καταγωγή του από την αρχαιότητα, (όπως καταγράφεται στα «Στρατηγήματα» (Ε,2,13) του Πολυαίνου).
Μια πρωτότυπη δημοσκόπηση έκανε ο Διονύσιος των Συρακουσών (431-367 π.χ.) ο οποίος για να συλλέξει πληροφορίες για την γνώμη των υπηκόων ως προς το άτομό του: «Διέταξε να γίνει απογραφή σε όλες τις τραγουδίστριες και τις εταίρες…. Ανέκρινε κάθε τραγουδίστρια και εταίρα για να του πει τι είχε ακούσει από τους εραστές της σχετικά με την τυραννία. Μαθαίνοντας με αυτό τον τρόπο ποιοι καταφέρονται εναντίον του,
προέβη αναλόγως σε διωγμούς και δολοφονίες» (Το αντιγράφω από τις εκδόσεις: «Αριστερές Συλλογικότητες» υπό τον τίτλο: «Συλλογή και διαβίβαση πληροφοριών στην Αρχαία Ελλάδα», Αθήνα 2014, σελ. 5).
Όσο για τις σύγχρονες «δημοσκοπήσεις» θα έλεγα ότι κατά κανόνα, αποσκοπούν στην ικανοποίηση των πόθων αυτών που τις πληρώνουν και χρησιμοποιούνται ως όχημα προπαγάνδας, με την προπαγάνδα των ΜΜΕ διαμορφώνουν τις πολιτικές εξελίξεις. Αυτά, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η Ελληνική Κοινή γνώμη αποτελεί μια φοβική αγελαία μάζα, που βρίσκεται σε κατάσταση διαρκούς συγχύσεως και κατ’ ουσίαν είναι ανύπαρκτος, όπως έγραφα εδώ και πολλά χρόνια γι’ αυτά τα ζητήματα (βλ. π.χ. τα άρθρα μου: «Η Ελλάδα χωρίς κοινή γνώμη» και υπότιτλο: «Καιρός να δραπετεύσουμε από το βασίλειο των πιθήκων» («Πολιτικά Θέματα» της 24-10-2003) και «Το εθνικό έγκλημα της πλαστής τηλεθέασης», στο μηνιαίο περιοδικό «Ηλιαία», τευχ. Μαΐου 2006). Πρόκειται για θεμελιώδη ζητήματα τα οποία καθορίζουν την ποιότητα και το βάθος της δημοκρατίας αλλά παραμένουν στο απυρόβλητο του δημοσίου λόγου και των κυβερνητικών μέτρων εδώ και δεκαετίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου