Κυριάκο, βγες μπροστά!

 

Σάκης Μουμτζής

Είναι γεγονός, πέραν πάσης αμφιβολίας, πως η Ελλάδα είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση μέσα στον γαλαξία μας. Τι εννοώ; Ενώ συνέβη ένα τραγικό δυστύχημα με 57 νεκρούς για το οποίο ευθυνόταν 100% ο δημόσιος τομέας, αίφνης βρέθηκε κατηγορούμενος ο ιδιωτικός τομέας και οι ιδιωτικοποιήσεις. Μαγική εικόνα; Όχι τόσο μαγική, αν λάβουμε υπ' όψη την προϊστορία αυτής της χώρας, όπου το δημόσιο ήταν εξ' ορισμού καλό και το ιδιωτικό εκπροσωπούσε το απόλυτο κακό. Όπου το κέρδος εθεωρείτο ως ένα αναγκαίο κακό. 

Έτσι είδαμε παιδιά του γυμνασίου, σε ακριτικό νησί, να υποδέχονται την Πρόεδρο της Δημοκρατίας με ένα πανό που έγραφε «το αίμα μας, τα κέρδη τους». Προφανώς κάποιος «επαναστάτης» καθηγητής είχε τη φαεινή ιδέα να μπολιάσει με ανοησίες εφηβικές ψυχές. 

Και ήρθε ο πρωθυπουργός και ζήτησε συγγνώμη για τις διαχρονικές ευθύνες της πολιτείας για το δυστύχημα. 

Κυριάκο, μια γενικόλογη συγγνώμη συσκοτίζει, δε διαφωτίζει. Θα είχε πολιτικό νόημα αν αναφερόταν σε συγκεκριμένες παραλείψεις της δικής σου κυβέρνησης, καθώς μετά από τέσσερα χρόνια εξακολουθούν να κυριαρχούν τα ιδεολογήματα της Αριστεράς. 

Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, σε όλα τα επίπεδα και προς πάσα κατεύθυνση, η αξιολόγηση στο Δημόσιο. Και όπου έγινε, με τον τρόπο που έγινε, ήταν πιο πολύ μια μεθόδευση για να δίνονται κάποια bonus. Kαι βέβαια ουδείς ποτέ αξιολόγησε τους αξιολογητές. Ένα σύστημα που εξακολουθεί και βαδίζει στα τυφλά. 

Υποχώρησε η κυβέρνηση στο θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, άνευ λόγου και αιτίας και αφού προηγήθηκαν πανηγυρικές δηλώσεις και δημιουργήθηκαν προσδοκίες πως κάτι αλλάζει στα ΑΕΙ. Είναι δε γνωστό πως μια ματαιωμένη προσδοκία παράγει εντονότερα αρνητικά αποτελέσματα, από την έλλειψη κάθε πρωτοβουλίας. 

Με αφορμή την πρόσφατη κινητοποίηση των καλλιτεχνών η κυβέρνηση δεν ανέδειξε το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, ώστε να τοποθετηθούν επ΄αυτού όλες οι πολιτικές δυνάμεις που ολοφύρονται για τα χαμένα δικαιώματα των καλλιτεχνών. Είναι μια σημαντική ιδεολογική μάχη που πρέπει να δοθεί και υπάρχει χρόνος για αυτό.

Κυριάκο, έδειξες μια επιείκεια σε συμπεριφορές και σκάνδαλα των προηγούμενων που θα έπρεπε να διερευνηθούν. Έδειξες μια ανωτερότητα σε ανθρώπους που δεν εκτιμούν τέτοιες χειρονομίες και απειλούν πως την επόμενη φορά που θα ξανακυβερνήσουν θα είναι πιο άτεγκτοι και πιο σκληροί με τους αντιπάλους τους. Σε ανθρώπους που δηλητηριάζουν σχεδόν κάθε μέρα το πολιτικό κλίμα, τέτοιες χειρονομίες εκλαμβάνονται ως αδυναμία.

Κυριάκο, σε συμβολικό επίπεδο είναι αδιανόητο να υπάρχει ακόμα το μνημείο «των νεκρών της ΕΡΤ» και η πολιτεία να μην μπορεί να προστατεύσει το μνημείο των τεσσάρων νεκρών της ΜΑΡΦΙΝ. Στέλνεις λάθος μηνύματα σε έναν κόσμο που σε στηρίζει και θέλει να σε στηρίξει. 

Μέχρι τις εκλογές υπάρχει χρόνος περίπου δύο μηνών. Είναι για την πολιτική πολύς χρόνος. Έχεις τα περιθώρια να βγεις μπροστά και να προβάλεις πειστικά αυτά που θέλεις να κάνεις την επόμενη τετραετία. Κατανόηση μπορεί να υπάρξει για τις παραλείψεις σου γιατί κυβέρνησες μέσα σε συνεχείς αντίξοες συνθήκες. Επειδή πλέον γνωριζόμαστε όλοι, δε χωρούν γενικόλογες κουβέντες. 

Ούτως ή άλλως το δίλημμα τελικά θα είναι Μητσοτάκης ή Τσίπρας, αλλά σε αδικεί κατάφωρα να κερδίσεις τις εκλογές επειδή απλώς θα είσαι καλύτερος από τον Τσίπρα.

liberal.gr