Η σύγχρονη πολιτική έχει καταντήσει το δίχως άλλο η τέχνη του ψεύδους. Ασκείται από ανερμάτιστους πολιτικάντηδες, ατάλαντους στις χρήσιμες υπηρεσίες υπέρ της φυλής και διορισμένους καταστροφείς αυτής, που δίνουν στο ψέμα θεσμική μορφή και σχήμα. Το δε πολιτικό ψεύδος συμπληρώνει την υπεξαίρεση πόρων και εξουσιών ως δομικό κουσούρι του νεοταξικού καθεστώτος. Μιλάμε στην ουσία του πράγματος για τον ορισμό της μαύρης προπαγάνδας.
Η μαύρη προπαγάνδα είναι το πολιτικό εκείνο εργαλείο με το οποίο εμφανίζεται ο καλός ως κακός, ο χρήσιμος ως επιβλαβής και η νίκη ως υποχώρηση...
Την ίδια στιγμή εμφανίζονται οι κακοί ως καλοί, οι επιβλαβείς ως επωφελείς και οι υποχωρητικοί ως τάχα νικητές και πατριώτες. Η δε υποταγή των συνειδήσεων και η τρομοκράτηση της ελεύθερης βουλήσεως εμφανίζονται ως φυσιολογικές καταστάσεις που πρέπει να γίνουν αποδεκτές ενάντια στο ελεύθερο εθνικό φρόνημα και την ικανοποίηση των λαϊκών δικαίων. Μιλάμε δηλαδή για την απόλυτη ισοπέδωση εθνών και λαών που περνάει από πολιτικάντηδες και καθεστωτικά ΜΜΕ σε κάθε πολίτη.
Η προπαγάνδα εξακολουθεί πάντοτε να συμβιώνει στην πολιτική ως σύμφυτη έννοια με την διασπορά της πολιτικής άποψης. Είναι το μέσον εκείνο που εκλαϊκεύει την ιδεολογία και την σχηματοποιεί ως σύνολο ιδεών και απαντήσεων που προσφέρουν την επίλυση κάθε προβλήματος της εθνικής κοινότητας. Η διαδικασία εκείνη δηλαδή που φέρνει τον λαό ως σύνολο ψηφοφόρων κοντά σε μια πολιτική παράταξη και σπάει είτε την παραπληροφόρηση είτε τη συνομωσία της σιωπής είτε συχνά και τις δύο μορφές κακοπροαίρετης αντίδρασης της αντίθετης πολιτικής μερίδας.
Όπως συμβαίνει σε κάθε εκδήλωση της καθημερινότητας και της πολιτικής, το μέσον που χρησιμοποιείται χαρακτηρίζεται από τον χρήστη που το λαμβάνει στα χέρια του. Το δε χρώμα που λαμβάνει αυτό, άσπρο ή μαύρο, καλό ή κακό, εξαρτάται από την πρόθεση θετικής προσφοράς και υπερνίκησης εμποδίων είτε από την πρόθεση προσφοράς ολέθρου και καταπίεσης. Αυτό ισχύει τόσο για την πολιτική και την προπαγάνδα όσο και για τα ΜΜΕ που οφείλουν να προσφέρουν αντικειμενική γνώση που να δίνει την πραγματικότητα και να αφήνει την ελεύθερη κρίση στον πολίτη κι όχι να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και να ποδηγετεί την ελεύθερη κρίση.
Η ποδηγέτηση της κρίσης και η δέσμευση των ελευθεριών της φυλής είναι ίδιον του καθεστώτος που έχει διαζευχθεί από το εθνικό συμφέρον και την λαϊκή φυλετική κοινότητα. Συναντιέται φυσικά σε κάθε περίπτωση που έχει μπει στην πολιτική ζωή της πατρίδος η εξουσιαστική αλαζονεία και το ξένο συμφέρον. Εκεί δηλαδή που λαός και εξουσία μιλούν άλλη γλώσσα και έχουν άλλες επιθυμίες.
Ο διεθνιστικός νεοταξισμός και η παγκόσμια διακυβέρνησή του είναι το απόλυτο πεδίο της μαύρης προπαγάνδας και του πολιτικού ψεύδους, αφού για να επιβιώσουν πρέπει να νικήσουν την αυθυπαρξία της πατρίδος και την αλληλεγγύη της λαϊκής φυλετικής κοινότητας. Το δε απόλυτο θύμα και ο επιδιωκόμενος στόχος είναι ο εθνικοκοινωνισμός και το εθνικό λαϊκό κράτος, αφού νοιάζονται για την ισχύ και την ανεξαρτησία του έθνους κι όχι για το αλυσσόδεμα των πολιτών του κόσμου στις διαταγές του υπερεθνικού αφέντη και των σκοτεινών στοών και λεσχών. Η εθνικιστική προπαγάνδα δηλαδή αποσκοπεί στην ελευθερία και η νεοταξική προπαγάνδα στην σκλαβιά.
Στην Ελλάδα το έχουμε ζήσει πολλές φορές το φαινόμενο αυτό. Το είδαμε για παράδειγμα όταν στις τελευταίες κινητοποιήσεις ενάντια στην υποθήκευση της Ελλάδος στους διεθνείς τοκογλύφους και εμπόρους των εθνών, οι γνωστοί πασίγνωστοι της άκρας αριστεράς προέβησαν σε καταστροφές περιουσιών και βίαιες επιθέσεις απειλώντας ανθρώπινες ζωές. Το καθεστώς στο σύνολό του μαζί με τους «ενημερωτές» χαρακτήρισε τους ταραξίες «ακροδεξιούς». Για να καταδειχτεί εκ των υστέρων πως οι δράστες ήταν παιδιά του Συστήματος που βγάζουν από αυτό όλοι τους, κοινοβουλευτικοί και εξωκοινοβουλευτικοί, το ψωμάκι τους!
Στην περίπτωση του Όσλο στην Νορβηγία κατά τις επιθέσεις στο κοινοβουλευτικό κτήριο και την κατασκήνωση των νεολαίων του νορβηγικού εργατικού κόμματος ακούσαμε δύο εκδοχές για τον ήδη συλληφθέντα δράστη. Ακούσαμε την περίπτωση του ισλαμικού χτυπήματος και την περίπτωση του χριστιανού φονταμεταλιστή ακροδεξιού! Για να αποδειχτεί τελικά πως ο δράστης είναι μασόνος που δηλώνει την συμπάθειά του στον σιωνισμό.
Ποντάροντας στο στοιχείο ότι ο πολίτης της κάθε χώρας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει αλλού, το πολιτικό σύστημα, νεκρώνοντας την επικοινωνιακή αλήθεια εντός και εκτός συνόρων, σπέρνει τον φόβο ενάντια στον εθνικοκοινωνισμό και το εθνοφυλετικό συναίσθημα. Οι νεκροί χρεώνονται στον ιδεολογικό εχθρό των αντιλαϊκών δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης δια της νεοταξικής προπαγάνδας αντί να χρεωθούν στο ίδιο το Σύστημα.
Το έθνος όμως έχει φυλετική συνείδηση και ο λαός εθνική ταυτότητα. Η πολιτική εκφράζεται με τις ιδέες και η πατρίδα είναι το οχυρό του λαού. Γι’ αυτό λοιπόν ενισχύουμε τον εκφραστή της αλήθειας εθνικοκοινωνισμό.
Η προπαγάνδα εξακολουθεί πάντοτε να συμβιώνει στην πολιτική ως σύμφυτη έννοια με την διασπορά της πολιτικής άποψης. Είναι το μέσον εκείνο που εκλαϊκεύει την ιδεολογία και την σχηματοποιεί ως σύνολο ιδεών και απαντήσεων που προσφέρουν την επίλυση κάθε προβλήματος της εθνικής κοινότητας. Η διαδικασία εκείνη δηλαδή που φέρνει τον λαό ως σύνολο ψηφοφόρων κοντά σε μια πολιτική παράταξη και σπάει είτε την παραπληροφόρηση είτε τη συνομωσία της σιωπής είτε συχνά και τις δύο μορφές κακοπροαίρετης αντίδρασης της αντίθετης πολιτικής μερίδας.
Όπως συμβαίνει σε κάθε εκδήλωση της καθημερινότητας και της πολιτικής, το μέσον που χρησιμοποιείται χαρακτηρίζεται από τον χρήστη που το λαμβάνει στα χέρια του. Το δε χρώμα που λαμβάνει αυτό, άσπρο ή μαύρο, καλό ή κακό, εξαρτάται από την πρόθεση θετικής προσφοράς και υπερνίκησης εμποδίων είτε από την πρόθεση προσφοράς ολέθρου και καταπίεσης. Αυτό ισχύει τόσο για την πολιτική και την προπαγάνδα όσο και για τα ΜΜΕ που οφείλουν να προσφέρουν αντικειμενική γνώση που να δίνει την πραγματικότητα και να αφήνει την ελεύθερη κρίση στον πολίτη κι όχι να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και να ποδηγετεί την ελεύθερη κρίση.
Η ποδηγέτηση της κρίσης και η δέσμευση των ελευθεριών της φυλής είναι ίδιον του καθεστώτος που έχει διαζευχθεί από το εθνικό συμφέρον και την λαϊκή φυλετική κοινότητα. Συναντιέται φυσικά σε κάθε περίπτωση που έχει μπει στην πολιτική ζωή της πατρίδος η εξουσιαστική αλαζονεία και το ξένο συμφέρον. Εκεί δηλαδή που λαός και εξουσία μιλούν άλλη γλώσσα και έχουν άλλες επιθυμίες.
Ο διεθνιστικός νεοταξισμός και η παγκόσμια διακυβέρνησή του είναι το απόλυτο πεδίο της μαύρης προπαγάνδας και του πολιτικού ψεύδους, αφού για να επιβιώσουν πρέπει να νικήσουν την αυθυπαρξία της πατρίδος και την αλληλεγγύη της λαϊκής φυλετικής κοινότητας. Το δε απόλυτο θύμα και ο επιδιωκόμενος στόχος είναι ο εθνικοκοινωνισμός και το εθνικό λαϊκό κράτος, αφού νοιάζονται για την ισχύ και την ανεξαρτησία του έθνους κι όχι για το αλυσσόδεμα των πολιτών του κόσμου στις διαταγές του υπερεθνικού αφέντη και των σκοτεινών στοών και λεσχών. Η εθνικιστική προπαγάνδα δηλαδή αποσκοπεί στην ελευθερία και η νεοταξική προπαγάνδα στην σκλαβιά.
Στην Ελλάδα το έχουμε ζήσει πολλές φορές το φαινόμενο αυτό. Το είδαμε για παράδειγμα όταν στις τελευταίες κινητοποιήσεις ενάντια στην υποθήκευση της Ελλάδος στους διεθνείς τοκογλύφους και εμπόρους των εθνών, οι γνωστοί πασίγνωστοι της άκρας αριστεράς προέβησαν σε καταστροφές περιουσιών και βίαιες επιθέσεις απειλώντας ανθρώπινες ζωές. Το καθεστώς στο σύνολό του μαζί με τους «ενημερωτές» χαρακτήρισε τους ταραξίες «ακροδεξιούς». Για να καταδειχτεί εκ των υστέρων πως οι δράστες ήταν παιδιά του Συστήματος που βγάζουν από αυτό όλοι τους, κοινοβουλευτικοί και εξωκοινοβουλευτικοί, το ψωμάκι τους!
Στην περίπτωση του Όσλο στην Νορβηγία κατά τις επιθέσεις στο κοινοβουλευτικό κτήριο και την κατασκήνωση των νεολαίων του νορβηγικού εργατικού κόμματος ακούσαμε δύο εκδοχές για τον ήδη συλληφθέντα δράστη. Ακούσαμε την περίπτωση του ισλαμικού χτυπήματος και την περίπτωση του χριστιανού φονταμεταλιστή ακροδεξιού! Για να αποδειχτεί τελικά πως ο δράστης είναι μασόνος που δηλώνει την συμπάθειά του στον σιωνισμό.
Ποντάροντας στο στοιχείο ότι ο πολίτης της κάθε χώρας δεν γνωρίζει τι συμβαίνει αλλού, το πολιτικό σύστημα, νεκρώνοντας την επικοινωνιακή αλήθεια εντός και εκτός συνόρων, σπέρνει τον φόβο ενάντια στον εθνικοκοινωνισμό και το εθνοφυλετικό συναίσθημα. Οι νεκροί χρεώνονται στον ιδεολογικό εχθρό των αντιλαϊκών δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης δια της νεοταξικής προπαγάνδας αντί να χρεωθούν στο ίδιο το Σύστημα.
Το έθνος όμως έχει φυλετική συνείδηση και ο λαός εθνική ταυτότητα. Η πολιτική εκφράζεται με τις ιδέες και η πατρίδα είναι το οχυρό του λαού. Γι’ αυτό λοιπόν ενισχύουμε τον εκφραστή της αλήθειας εθνικοκοινωνισμό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου