Τι μαθαίνουμε από την εφ. «δημοκρατία», η οποία στο φ. της 12ης Μαρτίου, στο οποίο δημοσιεύονται τα περιουσιακά τους στοιχεία για το 2012. Πριν προχωρήσω, μεταφέρω μερικές φράσεις από το πρωτοσέλιδό της, όπου και μερικές αντιπαθείς φάτσες.
Αντιγράφω: «Περιουσίες που ο περισσότερος κόσμος δεν έχει τολμήσει να δει ούτε στον.. ύπνο του» - «Καταθέσεις, μετοχές, ομόλογα, ακίνητα, σκάφη, αυτοκίνητα».
Να και μερικές εύστοχες κριτικές φράσεις από το κύριο άρθρο της: «Δυστυχώς, η υποκρισία με τα «πόθεν έσχες» συνεχίζεται ακόμη και τώρα που η βαθιά οικονομική κρίση… δεν έχει νόημα να δίνονται στη δημοσιότητα οι δηλώσεις αυτές με τόσο μεγάλη
χρονική καθυστέρηση. Εν έτει 2016 πληροφορούμεθα τα εισοδήματα του 2012… τη στιγμή που το «ποθεν» παραμένει ούτως ή άλλως ελλειμματικό, θα ήταν χρήσιμο τουλάχιστον οι πολίτες να γνωρίζουν ποια περιουσία διέθεταν οι βουλευτές πριν μπουν στην πολιτική…».
Τι θέλει να μας πει η εφημερίδα γι’ αυτή της την έρευνα; Θέλει να μας πει ότι και εν προκειμένω βρισκόμαστε ενώπιον μιας χονδροειδούς πολιτικής απάτης και μιας παραχάραξης της πραγματικότητας, την οποία ο γράφων σημείωσε και ανέδειξε στο άρθρο του: «Απλοί κανόνες για ένα σωστό πόθεν έσχες» «Ελευθεροτυπία» της 12-2-1992). Από τότε πέρασε ένα τέταρτο του αιώνα και τίποτα δεν άλλαξε. Τα πάντα στη θολούρα.
Βλέπεις τις φάτσες, βλέπεις τα πλούτη τους αναλογίζεσαι το γεγονός ότι πολλοί απ’ αυτούς ουδέποτε εργάστηκαν έχοντας ως… θεϊκή αποστολή να… σώζουν την… πατρίδα!
Φιλελεύθεροι, σοσιαλιστές και εθνικοπατριώτες κολυμπούν στα πλούτη αλλά και στους πολιτικούς βόθρους!
Τι νόημα έχει να μεταφέρω εδώ τα ονόματα – τα οποία απαξιώ ν’ αναφέρω – και τα πλούτη τα οποία δημοσιεύει η εφημερίδα; Ο φαύλος λαός τα γνωρίζει όλα και όπου διαπιστώνει βόθρους χώνεται κι’ αυτός μέσα. Γι’ αυτό, και μετά μεγίστης αηδίας μεταφέρω εδώ μερικές φράσεις από το πιο πάνω άρθρο μου στην «Ελευθεροτυπία», όταν εκ των κορυφαίων στελεχών της αλλά και της Αριστεράς ήταν και ο συνεξόριστος και φίλος Πότης Παρασκευόπουλος, που μου έδινε αυτό το βήμα της έκφρασης.
Έγραφα, λοιπόν, τότε ασκώντας κριτική στο πλαστό πόθεν έσχες των πολιτικών και τούτα:
«Ο τρόπος που νομοθέτησε η Ελλάδα θα φανεί στο μέλλον ότι δεν είχε πραγματικές προθέσεις για τη σωστή εφαρμογή του… Η έλλειψη του «πόθεν έσχες» και η μη σωστή εφαρμογή του θα συνεχίσει να φθείρει τα ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά ερείσματα της ελληνικής κοινωνίας και θα δημιουργεί έτσι ένα φαύλο κύκλο κάθε είδους εθνικών αδιεξόδων».
Εκείνο το κείμενο, το οποίο οι πάντες έγραψαν στ’ αρχ… τους, κατέληγε: «Αν τελικά τούτος ο τόπος δεν προχωρήσει άμεσα στη θέσπιση και εφαρμογή των επιβαλλομένων θεσμικών πλαισίων για την οικονομική διαφάνεια της ζωής των Ελλήνων, θα γίνει προβληματική η εθνική μας ύπαρξη και πορεία» (Αναδημοσιεύθηκε στον Α΄ τόμο του έργου μου: «Πολιτική και Κοινωνία στην Ελλάδα του Λαϊκισμού», εκδ. «Πολιτικά Θέματα», Αθήνα 2003, σελ. 94-95). Πέρασαν 25 χρόνια αλλά το πρόστυχο πολιτικό σύστημα αρνήθηκε επιμόνως να θεσπίσει ένα κανονικό «πόθεν έσχες» για τους στυλοβάτες του που διατηρούν τα οικονομικά τους στο σκοτάδι και στη θολούρα.
Όσο για τον «κυρίαρχο» λαό πέρα βρέχει. Επανερχόμενος στο θεμελιώδες αυτό ζήτημα, στα 1993, προσκόμιζα και τούτο το ιστορικό γεγονός για να ενισχύσω τη θέσπιση ενός σωστού πόθεν έσχες: «Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Περικλή, όποιος Αθηναίος πολίτης δεν μπορούσε ν’ αποδείξει τη νόμιμη πηγή των περιουσιακών του στοιχείων καταδικαζόταν σε θάνατο, μετά από απόφαση της εκκλησίας του Δήμου» (βλ. το άρθρο μου: «Κοινωνικές Προκλήσεις» («Πολιτικά Θέματα» της 15-3-1993 και αναδημοσίευσή του στον πιο πάνω τόμο, σελ. 163-165). Το χυδαίο πολιτικό σύστημα, όχι μόνο αρνείται τη σωστή λειτουργία του «πόθεν έσχες» αλλά και προβαίνει στην κατάργησή του ή την Κολόβωσή του.
Αυτό γίνεται το καλοκαίρι του 1993, από την κυβέρνηση της Ν.Δ., οποτε ο γράφων επανέρχεται με το άρθρο του: «Η κατάργηση του πόθεν έσχες» («Πολιτικά Θέματα» της 25-7-1993).
Εκείνο το καταγγελτικό κείμενο άρχιζε έτσι: «Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης να προβεί στην ουσιαστική κατάργηση της εφαρμογής του περίφημου «πόθεν έσχες», αποτελεί πανηγυρική ομολογία και διαβεβαίωση της Νέας Δημοκρατίας ότι αυτό το κράτος κι’ αυτός ο λαός αναγνωρίζουν ότι το χρήμα που κυκλοφορεί ανάμεσά μας δεν έχει καθαρή και νομική προέλευση… πρόκειται για μια ένοχη σιωπή της αντιπολίτευσης, η οποία συμπορεύεται, που αποδεικνύει αναμφίβολα την πολιτική του ηθική χρεοκοπία των πολιτικών μας ταγών…» (Αναδημοσιεύθηκε στον Α΄ τόμο, οπ.π. σελ. 194-198).
Η εκκωφαντική σιωπή των πάντων συνεχίζεται, αποδεικνύοντας πασιφανώς ότι τόσο ο «κυρίαρχος» λαός όσο και οι πολιτικάντηδες κολυμπούν στην αδιαφάνεια και στην ανομία.
Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι η Ομοσπονδία Κατασκευαστών Ελλάδος με ανακοίνωσή της επισήμανε ότι: «Η εφαρμογή του πόθεν έσχες στην αγορά κατοικίας θα σημάνει καταστροφή του κλάδου». Αυτή την εντελώς ανήθικη συμπεριφορά καυτηρίασε ο γράφων, το Δεκέμβριο του 1993 με το άρθρο του: «Φοροδιαφυγή-Κοινωνία-Εξουσία» («Πολιτικά Θέματα» της 17-12-1993 και αναδημοσίευσή του, οπ.π. σελ. 237-242). Ένας λαός, ένα κράτος και οι πολιτικοί του ταγοί κολυμπούν στην αρλούμπα και στην ανομία, σ’ όλα τα επίπεδα!
Και μετά σου λένε… δημοκρατία και του κώλου τα εννιάμερα.
Όσο για τα παπαγαλάκια της «ενημέρωσης», τα πιο πολλά ασχολούνται με παπαρολογίες και σκανδαλοθηρίες από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.
Υ.Γ. Το 1993 πήγα στο γραφείο του προέδρου της Βουλής και ζήτησα το «πόθεν έσχες» των βουλευτών. Αρνήθηκαν με το επιχείρημα ότι «είναι προσωπικά Δεδομένα»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου