Με το όπλο παρά πόδα και με την βοήθεια του Βαρουφάκη

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι το Σχέδιο Β, Γ, Δ, Χ για έξοδο της χώρας από το ευρώ και απομάκρυνσή της από την Ευρώπη, ήταν απολύτως υπαρκτό.
Επιβεβαιωνόμαστε έτσι όλοι όσοι υποστηρίζαμε την ύπαρξη σχεδίου, πριν και μετά τις εκλογές.
Το «Σχέδιο» έχει πλέον αποδειχθεί: Μέσα από όλες τις αντιευρωπαϊκές δηλώσεις που είχαν προηγηθεί, της στάσης Βαρουφάκη (που, όπως αποδεικνύεται από τα μεταξύ τους sms, ήταν σχέδιο του Τσίπρα), της ομάδας Βαρουφάκη – Γκαλμπρέιθ που με εντολή Τσίπρα ανέλαβε την υποστήριξή του σχεδίου, των ταξιδιών Τσίπρα και Παππά στη Βενεζουέλα και στη Ρωσία.
Το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι ο κ. Τσίπρας καταφεύγει και πάλι στο θυμικό του λαού, μέσα από μια διαδικασία αυτοκριτικής και «αυτολύπησης», που ξέρει ότι «πιάνει».

Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει την οδό της αναγνώρισης των «λαθών» του, στοχεύοντας να του δοθεί άφεση αμαρτιών.
Δηλώνει ότι έκανε λάθη, ότι έκανε λανθασμένες επιλογές προσώπων, ότι υποτίμησε τους διεθνείς συσχετισμούς, ότι υπερτίμησε την ποσοτική χαλάρωση, ότι δεν είναι κλέφτης αλλά ψεύτης, ότι, ότι…
Με τον τρόπο αυτό, ευελπιστεί να πετύχει και κάτι άλλο, πιο σημαντικό: Να αποδείξει ότι δεν είναι ψεύτης τελικά, αλλά ότι τα πίστευε όλα αυτά, ότι οι προθέσεις του ήταν ειλικρινείς, απλά… δεν του βγήκαν.
Σ’ αυτό, αρωγός του έρχεται ο κ. Βαρουφάκης. Ο οποίος, με τις «αποκαλύψεις» του, έρχεται να αποδείξει ότι ο κ. Τσίπρας «έδωσε μάχη» για να βρει μια άλλη λύση, σκέφθηκε τα πάντα, έφθασε στα άκρα, αλλά τελικά νικήθηκε από «υπέρτερες δυνάμεις».
Έτσι, ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να πιάσει μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια:
Και εκείνους τους ψηφοφόρους του που ήθελαν την έξοδο από την ευρώ και λύσεις αλά Βενεζουέλα, στους οποίους προσφέρεται το βολικό επιχείρημα: Ορίστε, ο άνθρωπος πάλεψε, ήταν έτοιμος για όλα, άλλο αν μετά εκβιάστηκε και ηττήθηκε. Οι προθέσεις του ήταν… αγνές, δεν μας κορόιδεψε όταν είπε πως θα τους πετάξει έξω, απλώς του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο, δεν πειράζει, την… άλλη φορά!
Και εκείνους τους ψηφοφόρους του που δεν ήθελαν την έξοδο από το ευρώ, στους οποίους προσφέρεται το επιχείρημα που θέλουν να ακούσουν: Ναι, προσπάθησε να κάνει τα δικά του, αντάλλαξε μερικά μηνύματα με τον Βαρουφάκη, γνώριζε τη δράση της «ομάδας Γκαλμπρέιθ», έτρεξε σε Βενεζουέλα, Ρωσία, Κίνα και λοιπά, αλλά το έκανε για να ρίξει στάχτη στα μάτια των ακραίων του κόμματός του. Στο τέλος, έκανε στροφή 180 μοιρών, έδιωξε Βαρουφάκη, Λαφαζάνη και λοιπούς και ακολούθησε την οδό της σύνεσης.
Με λίγα λόγια, ο κ. Βαρουφάκης προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στον κ. Τσίπρα διαχρονικά – πριν από τις εκλογές παραμυθιάζοντας τον κόσμο ότι υπάρχει «άλλος δρόμος», μετά τις εκλογές με όλα εκείνα τα ηρωικά του πρώτου (καταστροφικού) εξαμήνου και τώρα «αποκαλύπτοντας» τον «αγώνα» του Τσίπρα και την «αντίστασή» του στους δανειστές.
Στην πραγματικότητα, Τσίπρας και Βαρουφάκης έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν μαζί το έργο της παραπλάνησης του λαού, στην ίδια προπαγανδιστική παράσταση.
Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας αποφεύγει να επιτεθεί δημόσια στον άνθρωπο που τόσο πολύ συμβάλλει στο χτίσιμο του προφίλ του – του προφίλ ενός άδολου και ανιδιοτελούς «επαναστάτη», που «έχασε τη μάχη, αλλά δεν παραδίδει τα όπλα», παραμένει «με το όπλο παρά πόδα»…
Του εύχεται «καλές πωλήσεις» και ετοιμάζεται να… ανεγείρει αδριάντα προς τιμήν του!
Θυμίζω την περίφημη επιστολή – διάγγελμα του Ζαχαριάδη της 16^ης Οκτωβρίου 1949, υπό τον τίτλο «Με το όπλο παρά πόδα», που μεταδόθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Βουκουρεστίου:
«Ο ΔΣΕ δεν κατέθεσε τα όπλα, μονάχα τα έθεσε παρά πόδα. Υποχώρησε μπροστά στην τεράστια υλική υπεροχή που συγκέντρωσαν οι ξένοι κατακτητές ενισχυμένοι απ' την τιτοϊκή αποστασία και προδοσία που τον χτύπησε πισώπλατα. Μα ο ΔΣΕ δεν λύγισε και δεν συντρίφτηκε. Παραμένει ισχυρός με ακέραιες τις δυνάμεις του. Σταμάτησε την αιματοχυσία για να σώσει την Ελλάδα από την ολοκληρωτική εκμηδένιση και τα συμφέροντα του τόπου τα έβαλε πάνω απ' όλα. Οι δυνάμεις μας στο Βίτσι και το Γράμμο σταμάτησαν τον πόλεμο για να διευκολύνουν την ειρήνευση στην Ελλάδα. Αυτό δεν σημαίνει συνθηκολόγηση. Σημαίνει απόλυτη προσήλωση στο συμφέρον της πατρίδας, που δε θέλαμε να δούμε ολοκληρωτικά κατεστραμμένη».
Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο;