Η Εκκλησία μας πιο κοντά στον διάλογο για το μέλλον

Γράφει ο
Κίμων Στεριώτης

Η Ελληνική Κοινωνία έχει ανάγκη να έλθει πιο κοντά της η Εκκλησία, που βρίσκεται πολύ μακριά από τα καθημερινά και τα Μεγάλα Προβλήματα...
Περισσότερο από ποτέ στα τελευταία χρόνια επείγει ένας Εποικοδομητικός Διάλογος για Λύσεις που θα βγάλουν την Ελληνική Κοινωνία από τα "μεγάλα αδιέξοδα" στους τομείς της Βιώσιμης Ανάπτυξης, της ανάπτυξης της Έρευνας και Τεχνολογίας, της Παιδείας, Εθνικής Ανταγωνιστικότητας, Περιφερειακής Ανάπτυξης κλπ
Η Εκκλησία πρέπει και μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο σε πολλούς τομείς, ακόμη και να υποστηρίξει ενέργειες προώθησης του Διαλόγου που θα αφορούν στην ουσία το Μέλλον του Ελληνισμού.
Γνωρίζω ότι η άποψή μου αυτή είναι "αντίθετη" με τις
επικρατούσες απόψεις της Κοινής Γνώμης....
Όμως, η Ιστορική Πραγματικότητα είναι ότι η Εκκλησία μας έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στη μακρόχρονα ανοδική πορεία του Ελληνικού 'Έθνους.
Είναι πλέον - κατά την άποψή μου - κοινή διαπίστωση ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει αυτοπεριορισθεί στο τελετουργικό και βρίσκεται πολύ μακριά από από τα Οικονομικά και Κοινωνικά Προβλήματα. Εκτιμώ - πιθανώς λάθος - ότι η Εκκλησία μας έχει "αυτο-απομονωθεί" από τις μεγάλες μάζες των Ορθοδόξων στα αστικά κέντρα και σίγουρα απέχει έναν ευρύ Διάλογο για Πολιτικές που θα δημιουργούσαν ένα Νέο Αναπτυξιακό Όραμα...
Αυτή η "περιθωριοποίηση" οφείλεται σε ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες.... Στους ενδογενείς παράγοντες να αναφέρω την "τιμαριοποίηση" και στους εξωγενείς τις διαρκείς "επιθέσεις" - οι περισσότερες άδικες και δογματικές - σε βάρος της Εκκλησίας.
Εντούτοις, η κατάσταση που επικρατεί στην Ελληνική Περιφέρεια και στις Τοπικές Κοινωνίες ο ρόλος της Εκκλησίας παραμένει πολύ ισχυρός....
ΜΙΑ ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ (;)
Ποια ήσαν τα αποτελέσματα του "απομονωτισμού" της Εκκλησίας από τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα των τελευταίων ετών;
1) Η Εκκλησία οδηγήθηκε στην απομόνωση και στον περιορισμό του ρόλου της σε καθαρά πνευματικά - εκκλησιαστικά θέματα και στο - αντικειμενικά - σημαντικό κοινωφελές έργο της. Έτσι, όμως σταμάτησε να αποτελεί σημαντική "κινητήρια δύναμη" της Κοινωνίας για την αντιμετώπιση πολύ μεγάλων θεμάτων....
2) Η Παγκοσμιοποίηση επέβαλε νέους τρόπους ζωής, αλλά οι οποίοι τελικά άμβλυναν και τις Ηθικές Αρχές που είχε παλαιότερα η Ελληνική Κοινωνία... Χάθηκαν "παραδοσιακές Χριστιανικές Αξίες" που αποτελούσαν βασικούς κοινωνικούς πυλώνες...
3) Η διάλυση της Οικονομίας και η έλλειψη Εθνικού Οράματος για το Μέλλον του Ελληνισμού δεν διευκολύνουν αποτελεσματικές προσπάθειες για Εθνική Ανασυγκρότηση, όπως έγινε στο παρελθόν μετά από πολύ μεγάλες καταστροφές. Υπογραμμίζεται ότι ο ρόλος της Εκκλησίας ήταν πολύ σημαντικός για την αντιμετώπιση εθνικών καταστροφών, όπως ήταν στη δημιουργία νέων εστιών για τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.
Το παράδειγμα του μοναδικού ρόλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας στην Ανασυγκρότηση της Οικονομίας της χώρας και κυρίως στην πνευματική κλπ υποστήριξη του ρωσικού λαού μετά την κατάρρευση της σοβιετικής οικονομίας είναι αρκετά χαρακτηριστικό... Το Ρωσικό Κράτος βρήκε στην Εκκλησία τον πιο πολύτιμο συμπαραστάτη για να γίνει Βιώσιμη η Οικονομία της χώρας...
Πιστεύω ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τις δυνατότητες να παίξει ένα συμπληρωματικό αλλά πολύ ουσιαστικό ρόλο σε έναν ουσιαστικό Διάλογο για την Ανασυγκρότηση της Οικονομίας και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση Κοινωνικών Προβλημάτων.