Τρία χρόνια χαμένα με τις ατέρμονες καθυστερήσεις των αξιολογήσεων

Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Η κυβέρνηση παιανίζει τα περί επιτυχίας και προσπαθεί να μας πείσει ότι με την έξοδο στις αγορές, ως οικονομία, υπερέβημεν εαυτόν.

       Προφανώς και αναμφισβήτητα πρόκειται για μια θετική εξέλιξη, αλλά δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς. Και τούτο διότι έχουμε:
       Τρία χρόνια με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που με ανώριμους τσαμπουκάδες παρατείναν  την κρίση και καθυστέρησαν την ανάκαμψη της οικονομίας και της χώρας.
       Τρία χρόνια χαμένα, που κάθε προειδοποίηση προς την κυβέρνηση, θεωρείτο  ως αλύχτισμα σκυλιών που γαυγίζουν.
       Τρία χρόνια κατά τη διάρκεια των οποίων ψηφίστηκαν δύο μνημόνια, για να επιστρέψει η χώρα τελικά εκεί που βρισκόταν το 2014.
      
Τρία χρόνια που μεσολάβησε ένα νέο βάρος περίπου 100 δις για τη χώρα και τους πολίτες και ο αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές.
       Τρία χρόνια που η χώρα  γύρισε πολύ πίσω, με ανυπολόγιστο κόστος  για την οικονομία.
        Τρία χρόνια που χρειάστηκαν να περάσουν, προκειμένου ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μάθουν στη πλάτη μας  την τέχνη του κυβερνάν, για να μπορέσουμε να δανειστούμε και πάλι, έστω με όρους που απέχουν πολύ από τις συνθήκες που επικρατούν στις διεθνείς αγορές.
       Αν πάρουμε ως μέτρο σύγκρισης την έκδοση του 2014, τότε:
- Το σύνολο προσφορών είναι χαμηλότερο.
- Το επιτόκιο και το κουπόνι μπορεί να είναι λίγο χαμηλότερο απ’ ότι το 2014, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το spread, που είναι υψηλότερο κατά 40 περίπου μονάδες βάσης.
- Δανειστήκαμε με επιτόκια κατά πολύ υψηλότερα, σε σύγκριση με την Πορτογαλία και την Κύπρο, χώρες που πέρασαν επίσης από μνημόνια.
       Οι πανηγυρισμοί είναι επομένως  αδόκιμοι και υποκριτικοί, διότι βρισκόμαστε ακόμη μακριά από μια καθαρή έξοδο. Έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μέχρι το σημείο αυτό.
       Χρειάζονται πολλά βήματα ακόμα και κυρίως συνέπεια, για να μπορεί να έχει η χθεσινή έξοδος  συνέχεια και κυρίως ουσία.
       Είναι ευθύνη και υποχρέωση της κυβέρνησης να υπηρετήσει αυτήν την προοπτική, τη μοναδική που μπορεί να δώσει διέξοδο στη χώρα.
       Ο κ. Τσίπρας δεν θα πρέπει τώρα να υπερηφανεύεται που βγήκε στις αγορές, όταν μάλιστα το ’14 έλεγε ότι η έξοδος στις αγορές είναι «πολιτικό  έγκλημα» και «στημένη θεατρική παράσταση ενόψει των εκλογών».
       Οι αγορές δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Έχουν αυτιά και ακούνε, έχουν τσέπες για να εκμεταλλεύονται τους πολιτικάντηδες κάθε χώρας, έχουν μνήμη ελέφαντα, οπότε θυμήθηκαν το επιτόκιο της κυβέρνησης  Σαμαρά και τις δηλώσεις του κ. Τσίπρα και μας «τιμώρησαν».
       Μετά την κατάρρευση των μύθων, ήρθε η προσγείωση στην πραγματικότητα.
       Επομένως είναι υποχρέωση του πρωθυπουργού να επιβάλλει σε όλα τα στελέχη του την αντίληψη, ότι έχουν τελειώσει τα παραμύθια, οι ιδεοληψίες και οι εσωκομματικές σκοπιμότητες.
       Χρειάζεται επαγρύπνηση, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος, μετά την κατ’ αρχήν επιτυχημένη έξοδο στις αγορές, η κυβέρνηση να εφησυχάσει και να χαθεί το μεταρρυθμιστικό momentum.
       Αρκετά λοιπόν έχουμε πληρώσει ως τώρα τις ανακολουθίες, τα πισωγυρίσματα και την έλλειψη πολιτικής βούλησης να εφαρμόσουν αυτά που έχουν συμφωνήσει, για να μπορέσει επιτέλους η χώρα να γυρίσει σελίδα.
       Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε που θα βρισκόταν η χώρα από πλευράς ανάπτυξης και αξιοπιστία στις αγορές, αν ο κ. Τσίπρας δεν είχε βιαστεί να ρίξει, στην ουσία, την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ. Ε.