Δικαίωση της 21ης Απριλίου δια στόματος Μητσοτάκη: «Η 21η Απριλίου δεν ήταν αμερικανοκίνητη και ξενοκίνητη, αυτό είναι μύθος».

Για αρκετό καιρό πριν από την επέμβαση του Στρατού το 1967 επικρατούσε χάος και πολιτικά αναρχία στην κοινωνία αλλά και εντός του κοινοβουλίου. Οι βουλευτές αντί να ανταλλάσουν επιχειρήματα έπαιζαν ξύλο στην κυριολεξία και βρίζονταν με τις πιο αισχρές εκφράσεις. Σε αυτήν την κατάσταση κλήθηκε να δώσει ένα τέλος ο στρατός τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967. Μετά την πτώση του καθεστώτος σχεδόν όλοι οι παλαιοί πολιτικοί έσπευσαν να το στηλιτεύσουν και να διεκδικήσουν δάφνες για ανύπαρκτες αντιστασιακές δάφνες, αλλά η δικαίωση των αξιωματικών ήρθε από

τον κυριότερο, ίσως, εκπρόσωπο του πολιτικού κατεστημένου της εποχής τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο οποίος μιλώντας τέτοιες ημέρες, Τρίτη του Πάσχα ήταν του 2007 στον δημοσιογράφο Παύλο Τσίμα δήλωσε τα εξής: «Η εκτροπή ήταν μία ιδέα η οποία κυκλοφορούσε πολύ στην Δεξιά. Ακόμη και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν υπέρ της Αναστολής Άρθρων του Συντάγματος. Είχα πάει να τον δω στο Παρίσι και πιάσαμε την κουβέντα .Μου λέει: «Καλά τα κάνατε την 15η Ιουλίου, αλλά κάματε ένα λάθος. Έπρεπε να αναστείλετε άρθρα του Συντάγματος! Εμένα μου το είπε αυτό ο Καραμανλής…Δεν είχα ποτέ μου την αίσθηση ότι κινδυνεύουμε από τον Στρατό. Εάν έκανε σωστά την δουλειά του ο ελληνικός πολιτικός κόσμος , δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση ο στρατός να κάνει πραξικόπημα. Δηλαδή η δικτατορία οφείλεται σε αδυναμία του πολιτικού κόσμου, σε δική μας αδυναμία. Δεν θα γινόταν ποτέ δικτατορία». Επιτέλους ήρθε η δικαίωση για τους Αξιωματικούς οι οποίοι δικαιώνονται κάθε ημέρα με τα χάλια της πατρίδας μας και τους δικαιώνουν και όλοι οι παλαιοπολιτικοί που φέρουν μεγάλη ευθύνη για το χάος στην Ελλάδα πριν την 21η Απριλίου.

Ποιοι πραγματικά προκάλεσαν την επέμβαση του Στρατού Τα καλύτερα όμως ακολουθούν στην συνέχεια. Μετά από 3 και πλέον χρόνια ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατέθεσε την μαρτυρία του στον Νίκο Θεοδώρου λέγοντας: «Εμείς οι πολιτικοί φέρουμε ευθύνη και για την 4η Αυγούστου 1936 αλλά και για τον ερχομό της 21ης Απριλίου 1967. Σταθήκαμε ανίκανοι να σχηματίσουμε μία κυβέρνηση της προκοπής και το ‘36 και ’67. Η 21η Απριλίου δεν ήταν αμερικανοκίνητη και ξενοκίνητη αυτό είναι μύθος. Εμείς φέρουμε την ευθύνη! Και λέμε ότι μας φταίνε οι ξένοι. Η ευθύνη των Παπανδρέου πατήρ και υιού είναι τεράστια.».

Ένα χρήσιμο συμπέρασμα

Τα εγκληματικά λάθη των αστών πολιτικών και ο Ανδρέας Παπανδρέου, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσαν την Ελλάδα στον τέταρτο κομμουνιστικό γύρο. Όλοι περίμεναν την 21η Απριλίου.
Την επομένη επικρατούσε πλήρης ησυχία και ασφάλεια και ο ελληνικός λαός ήταν μονιασμένος και νέος άνεμος εθνικής αναδημιουργίας έπνεε στην πατρίδα μας. Οι σάπιοι πολιτικάντηδες είχαν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος ζητούσε την άδεια των «φίλων» και «συμμάχων» Αμερικανών να επιβάλλει δικτατορία με τον τότε χαλαρόφρωνα πρωθυπουργό Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Οι Αξιωματικοί της 21ης Απριλίου τους πρόλαβαν όλους και μάλιστα χωρίς να πάρουν την έγκριση των Αμερικανών.
Ο Φίλιπ Τάλμποτ πήγε να πάθει εγκεφαλικό εκείνη την ημέρα, δεν ήξερε τι συνέβη και όταν το έμαθε, το μόνον που τον ενδιέφερε αυτόν αλλά και τους Αμερικανούς ήταν να μην πάθει τίποτα ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Η 21η Απριλίου ήρθε φυσιολογικά και ο ελληνικός λαός την περίμενε και την δέχτηκε με μεγάλη ανακούφιση.
Οι πολιτικοί της περιόδου εκείνης ήταν ανίκανοι να κυβερνήσουν σωστά τον ελληνικό λαό. Σήμερα μετά από 41 χρόνια από την πτώση του Στρατιωτικού Καθεστώτος και την επάνοδο των πολιτικών στην εξουσία τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Ίσως αυτό να είναι σκληρό για εμάς αλλά αυτή είναι η πραγματική δικαίωση των Αξιωματικών, μαζί φυσικά με την παραδοχή για την ανικανότητα του πολιτικού κόσμου από τους αντιπάλους τους.