«Επιστροφή στο βρώμικο 1989»

Του πολίτη Π. Λ. ΠΑΠΑΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ

Πριν καν ακόμη δημοσιευθεί το πόρισμα της προανακριτικής Επιτροπής της ΝΔ για την παραπομπή του τ. υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ και διοικητού της ΚΥΠ, στο Ειδικό Δικαστήριο, άρχισαν ν’ αλυχτούν τα επικοινωνιακά σκυλιά του βρώμικου πολιτικού συστήματος.

Ένα βρώμικο, χυδαίο και πρόστυχο σύστημα το οποίο επί δεκαετίες κουμαντάρει τον σάπιο δημόσιο βίο της χώρας, έχοντας για συμμάχους τις σάπιες πλειοψηφίες των ψηφοφόρων, οι οποίοι παριστάνουν τους ιδεολόγους στηρίζοντας και αναπαράγοντας το βοθροποιημένο πολιτικό σύστημα.

Ένα εκφυλισμένο οικογενειοκρατούμενο και φιλοπαρεΐστικο «σύστημα», το οποίο έχει τέτοια και τόση αποϊδεολογικοποίηση ώστε – άκουσον άκουσον – ο διοικητής της αστικής ΚΥΠ να γίνει

υπουργός σε μαϊμού κυβέρνηση της Αριστεράς!

Κάποτε ακούγαμε ΚΥΠ και μας έπιανε κρύος ιδρώτας αλλά τώρα ο διοικητής της έγινε… σύντροφος!

Τι ευτελισμός των πάντων! Τι κατρακύλα των ιδεολογιών! Τι πολιτικός και μακιαβελικός καριερισμός ενός κόσμου που δεν πιστεύει τίποτα, που δεν νοιάζεται για τίποτα, παρά μόνο για την βρώμικη καρέκλα, για ένα έδρανο μέσα στο πλυντήριο της διαφθοράς το οποίο ο ίδιος κόσμος ονομάζει «ιερόν της δημοκρατίας»!

Ούτε αυτοί, και αυτές, ντρέπονται, ούτε αυτοί και αυτές που τους ψηφίζουν, όπερ σημαίνει ότι μαζί με τ’ άλλα απολάκτησαν και την όποια αξιοπρέπεια είχαν, αφού, όπως έλεγε ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Μπ. Σω:

«Για όσα περισσότερα πράγματα ντρέπεται κανείς, τόσο πιο αξιοπρεπής είναι».

Αξιοπρέπεια, λέει το λεξικό, σημαίνει και την «ευγένεια ήθους», που σπανίζει και αυτό στον κόσμο του πολιτικαντισμού όπως και η αξιοπρέπεια για την οποία ο Γερμανός διανοητής Γκαίτε (1719-1832), έλεγε: «Ήρθε καιρός ν’ αποδείξουμε με πράξεις ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου ισούται με τα μεγαλεία των θεών». Ψιλά γράμματα και για τους φορείς και στυλοβάτες του εκφυλισμένου συστήματος και για τους οπαδούς – ψηφοφόρους οι οποίοι αποδεικνύονται λάτρεις της θεωρίας του εκ Κεφαλληνίας ορμώμενου ποιητού Ανδρέα Λασκαράτου (1811-1901), που έλεγε: «Οι παλιάνθρωποι ενώνονται μεταξύ τους όπως οι σάπιες σταφίδες»!

Ο κόσμος αυτός της πολιτικής χαμέρπειας ταμπουρωμένος στα κομματικά μαντριά αποτελεί ανάχωμα σε κάθε απόπειρα να ερευνηθούν, ν’ αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι των διαρκών σκανδάλων τα οποία βρωμίζουν την Ελλάδα και αποσυνθέτουν ηθικά την παραπέουσα ελληνική κοινωνία.

Ακολουθώντας πιστά την χυδαία θεωρία του «δικός μας», αντιδρούν λυσσαλέα για την αποκάλυψη των σκανδάλων και στην τιμωρία του «δικού μας».

 Για τους «δικούς μας» όλα επιτρέπονται και όλα δικαιολογούνται, εφαρμόζοντας έτσι την ρήση του Γκέμπελς: «Πολιτική, είναι η τέχνη που καθιστά δυνατά και όσα φαίνονται αδύνατα»!

Ναι, ως εκεί φθάνει ο κομματικός… πατριωτισμός, στο όνομα του οποίου, πριν από πολλά χρόνια, διακεκριμένος συνταγματολόγος – βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, έλεγε στην Βουλή: «Οι τραπεζικοί λογαριασμοί του Άκη είναι αριθμοί τηλεφώνου»! Υπολάμβανε και τους βουλευτές και τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων ως πολιτικούς αυστραλοπιθήκους!

Πρόκειται για μια ιλαροτραγωδία η οποία παίζεται στο λεγόμενο δημόσιο βίο της χώρας επί μισό σχεδόν αιώνα, με αποτέλεσμα κανένας μιζαδόρος και κανένας καταχραστής να μην περάσει τις πόρτες του Κορυδαλλού.

Μερικοί τις πέρασαν, από…. Λάθος!

Πάντοτε σε τούτη την χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας οι πολιτικοί της ταγοί, όταν συλλαμβάνονται «με την γίδα στον ώμο», ωρύονται αμυνόμενοι, με τις κραυγές:

«Συκοφαντίες» - «Σκευωρίες» - «Αθλιότητες της πολιτικής», κ.τ.λ.

Αυτές τις κραυγές – για να πάω πιο πίσω – έβγαλε και ο «εθνάρχης» Κ. Καραμανλής, στις 8-10-1960, όταν η αντιπολίτευση τον σφυροκοπούσε για την εσπευσμένη αποφυλάκιση του Γερμανού εγκληματία πολέμου Μερτέν και μάλιστα με ειδικό Διάταγμα.

Και ενώ το γεγονός ήταν υπαρκτό, αυτός μιλούσε για «πολιτική αθλιότητα των αντιπάλων» (βλ. Τ. Τρίκκα: ΕΔΑ (1951-1967), Εκδ. «Θεμέλιο» 2009 τομ. Β’, σελ. 761-766).

Τα ίδια ζούμε και στην περίοδο της σάπιας μεταπολίτευσης, η οποία βοά από κάθε λογής λαμογιές και σκάνδαλα αλλά οι πρωταγωνιστές τους παραμένουν στο απυρόβλητο, γιατί τόσο οι ίδιοι όσο και οι οπαδοί τους ωρύονται;

«Σκευωρία» - «Πολιτικές αθλιότητες» - «Κινδυνεύει το πολίτευμα» - «Πολιτική δίωξη» και άλλα τέτοια του κώλου τα εννιάμερα.

Αυτή την πρόστυχη θεωρία η οποία οδηγεί στην πολιτική ακολασία, καταπολεμώ εδώ και τρεις δεκαετίες χωρίς κανένα αποτέλεσμα (βλ. το άρθρο μου: «Η «ποινικοποίηση» της πολιτικής και το ανεύθυνο των πολιτικών» («Ελευθεροτυπία», 20-10-1991).

Το κείμενο εκείνο, ασκώντας κριτική στους υποστηρικτές του «βρώμικου ’89» άρχιζε έτσι: «Από το καλοκαίρι του 1989, οπότε η πλειοψηφία της Βουλής, ενεργώντας επιτέλους σύμφωνα με τις επιταγές του συντάγματος (αρθρ.86) και την διάχυτη απαίτηση της ελληνικής κοινωνίας, παρέπεμψε τον πρώην πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου και άλλους επιφανείς της προηγούμενης κυβέρνησης στο Ειδικό Δικαστήριο για την διερεύνηση των ποινικών ευθυνών, ακούγεται καθημερινά και επίμονα το σύνθημα: «Ποινικοποιείται η πολιτική ζωή» (βλ. αναδημοσίευσή του στον Α’ τόμο του συλλογικού μου έργου: «Πολιτική και κοινωνία στην Ελλάδα του Λαϊκισμού», Εκδ. «Πολιτικά Θέματα», 2003, σελ. 91-93).

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Ήταν τότε που ο ψευτοεθνάρχης Κ. Καραμανλής, για να υπερασπιστεί τον «αντίπαλό» του είπε το περίφημο: «Έναν Πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις στην φυλακή αλλά στο σπίτι του»! Επιχείρημα πολιτικής χυδαιότητας που θέλει τον Πρωθυπουργό στο απυρόβλητο της Δικαιοσύνης για τα όποια εγκλήματά του. Λάθος, μεγάλο λάθος και προστυχιά, μεγάλη προστυχιά, πολιτικάντηδες όλων των χρωμάτων.

«Έναν Πρωθυπουργό και έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας, όταν παραβιάζουν τους νόμους και το Σύνταγμα, δεν τους στέλνεις σπίτι τους αλλά στο ικρίωμα», όπως έγραφε εδώ και έναν αιώνα ο μεγαλύτερος Γερμανός Κοινωνιολόγος M. Neber (βλ. M. Schmidt: «Θεωρίες της Δημοκρατίας», Εκδ. «Σαββάλας», 2000, σελ. 200).

Ta ικριώματα και οι γκιλοτίνες σκούριασαν στην Ελλάδα που «κολυμπά στα σκατά», όπως είπε ο… σοσιαλιστής τραπεζίτης του ΔΝΤ και φίλος του Γιωργάκη που μπερδεύει τις κάλπες με τις… κάλτσες!

Αυτόν δυστυχέστατα ψηφίζει ακόμη, ένα μεγάλο τμήμα τού σαχλαμπούχλα λαού όπως το έκανε και για τον «χαρισματικό» Πατέρα του, ο οποίος αθωώθη τότε στο «βρώμικο ‘89» με μια ψήφο διαφορά.

Ήταν τότε που η «Αυριανή» του Γ. Κουρή έπνεε τα μένεα κατά πάντων και ήταν τότε που οι αγελαίες μάζες των οπαδών του, φωνασκούσαν έξω από το Ειδικό Δικαστήριο:

«Κάτω τα χέρια από τον Ανδρέα». Οι δικαστές τα κατέβασαν και όχι μόνο τα... χέρια!

Τώρα, η διάδοχος του συγκροτήματος της «αλλαγής» ωρύεται: «Ολική επαναφορά στο βρώμικο ‘89» (βλ. Contra της 17-6-2020), ενώ ο Τσίπρας κάνει λόγο για «ποινική δίωξη» και ο κατηγορούμενος «Ρασπούτιν» δηλώνει: «Κατάπτυστη πολιτική δίωξη σε βάρος ενό ςαθώου» (βλ. ρεπορτάζ «Ε.Ω.» της 16-7, σελ. 6-7).

Αυτές οι γραμμές χαράσσονται στις 7 Ιουλίου και ποιος ξέρει αναγνώστη τι θα συμβεί όταν διαβάζεις αυτό το κείμενο: Θα τα… κατεβάσουν (τα χέρια) οι δικαστές, όπως και στην δίκη του Α. Παπανδρέου; (βλ. σχετικά το έργο του μέλους του Ειδικού Δικαστηρίου Σπ. Σπύρου: «Να γιατί αθωώθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου και χρεωκόπησε η Ελλάδα», Εκδ. «Πελασγός» - Γιαννάκενας 2010).

Λίγη σωστή ενημέρωση ποτέ δεν κάνει κακό στην πολιτική υγεία! Το πολύ τραλαλά βλάπτει πολύ, όπως βλάπτει και η χυδαία θεωρία της ατιμωρησίας στο όνομα… των εθνικώνκινδύνων και της εθνικής ομοψυχίας!

Ο γράφων αρνείται κάθε ομοψυχία με τους κυβερνήτες που τρώνε κλεμμένο παντεσπάνι και του στερούν το ψωμί!!!

ΟΧΙ άλλη κοροϊδία (βλ. το άρθρο μου: «Εθνική Ομοψυχία.

Ένας ακόμα μύθος» («Ελευθεροτυπία», 3-5-1986 και αναδημοσίευση οπ.π. σελ. 18-20). Πέρασαν 35 χρόνια και η φενάκη της ομοψυχίας συνεχίζεται! Μπερτόδουλοι τηςπολιτικής και του… πατριωτισμού!

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ

Μετά την χάραξη αυτών των… αντιδημοκρατικών γραμμών, ακολούθησε η διάρρηξη του βόθρου για την εκατόμβη των καμμένων νεκρών στο Μάτι, τον Ιούλιο του 2018.

Ήταν τότε που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον.. αγωνιστή Πρωθυπουργό της… σοσιαλιστικής κυβέρνησης, διαλαλούν το «ηθικό πλεονέκτημα της πρώτη φορά Αριστεράς».

Αυτό το επιχείρημα που δεν εδικαιούτο να επικαλείται ο Α. Τσίπρας και οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε να αποκαθηλώσει τελείως και αμετακλήτως το δημοσίευμα της «Καθημερινής» της 19 ης Ιουλίου.

Ένα δημοσίευμα, πραγματική βόμβα στους βόθρους του κυβερνητικού συστήματος του ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο αποκαλύφθηκαν τέρατα και σημεία για το πώς και το γιατί κάηκε η περιοχή μαζί με τους κατοίκους της και τις περιουσίες τους, αφήνοντας πίσω αποκαΐδια, οδύνες και θάνατο.

Από ηχητικό ντοκουμέντο που προέρχεται από τον τότε διοικητή του Πυροσβεστικού Σώματος, αποδεικνύεται ότι ο εκλεκτός του ΣΥΡΙΖΑ διοικητής ενεργώντας με «άνωθεν εντολές» απειλεί και εκβιάζει τον διορισθέντα πραγματογνώμονα «να συντάξει ψευδή έκθεση και να μην αναφερθεί σε ευθύνες πολιτικών προσώπων», γιατί διαφορετικά «θα σε ξεσκίσουμε», του έλεγε στο τηλέφωνο: Πέραν τούτου, τον απειλούσε ότι «θα σε μεταθέσουμε». Από το ηχητικό αυτό ντοκουμέντο, μνημείο κυνισμού και απανθρωπιάς, προκύπτει ότι τα Κύθηρα και η Μάνη κάηκαν μέσα στο άθλιο παιχνίδι της προσωπικήςαντιδικίας του διοικητή και υποδιοικητή τουΠυροσβεστικού Σώματος. Δεν έστελναν πυροσβεστικά να σβήσουν τις πυρκαγιές «για να καταστήσουν ανίκανο επιχειρησιακά τον υποδιοικητή»! Τέτοια και τόση πολιτική και διοικητική προστυχιά ούτε η Σικελική Μαφία δεν διανοήθηκε.

Και ενώ η Ελλάδα βοά και τα αθώα θύματα με τους συγγενείς τους περιμένουν δικαίωση, οι πολιτικοί χαμαιλέοντες του ΣΥΡΙΖΑ, επαναλαμβάνουν το γνωστό τροπάριο της αθλιότητας: «Άθλια επιχείρηση πολιτικής καπηλείας» - «Πολιτική σκευωρία» - «Λάσπη» και πάει λέγοντας.

Οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ, χωρίς ίχνος ντροπής και ευθύνης με την υποκρισία χιλίων μαϊμούδων δηλώνουν: «Καμία επέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης και του Πυροσβεστικού Σώματος» - «Πρόκειται για πολιτικό αποπροσανατολισμό της Νέας Δημοκρατίας». Τα γεγονότα και οι αποκαλύψεις, από συνταρακτικές έως αηδιαστικές.

Φυσικά, όπως πάντα, άρχισε ο κύκλος των αλληλομηνύσεων, οι οποίες θα εκδικαστούν, ανεκδικαστούν, μετά από δεκαετίες.

Οι πάντες στην Ελλάδα επαναλαμβάνουν: «Να λάμψει η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι «εγκληματίες στο Μάτι», γράφει ο Π. Αποστόλου στο σχετικό ρεπορτάζ της «Ε.Ω.» της 21 ης Ιουλίου 2020, σελ. 3).

Όμως αυτή η λειτουργία της οκνηρής και φοβικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα είναι, σχεδόν άγνωστη. Το κουκούλωμα αποτελεί την θεότητα του σάπιου πολιτικού συστήματος.

Καιρός για έκτακτα Στρατοδικεία, αν θέλουμε πραγματική τιμωρία των κάθε λογής πολιτικάντηδων και επίορκων που μας οδηγούν σε κοινωνιοκτονία και εθνοκτονία!