Τι έκανε η Σύγκλητος του εν λόγω Πανεπιστημίου; Το αυτονόητο, αυτό που θα έπρεπε να γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες. Τι δηλαδή; Οι πρωτοετείς φοιτητές που μπήκαν στη φοιτητική εστία υπέγραψαν συμφωνητικό καλής χρήσης του χώρου που τους παραχωρείται. Και όχι μόνον αυτό, αλλά θα πρέπει αν θέλουν να εξακολουθούν να παραμένουν στη φοιτητική εστία, να περνούν κάθε χρόνο έναν ελάχιστο αριθμό μαθημάτων. Γίνομαι πιο συγκεκριμένος, για να κατανοηθεί η σπουδαιότητα της τομής.
- Με την υπογραφή του συμφωνητικού ο φοιτητής καταβάλλει εφ' άπαξ και σε ετήσια βάση το ποσό των 100 ευρώ.
- Υπογράφει υπεύθυνη δήλωση για το ποια αντικείμενα παρέλαβε μαζί με την παραλαβή του δωματίου, για την καλή συντήρηση των οποίων είναι υπεύθυνος. Σε περίπτωση φθοράς υποχρεώνεται σε καταβολή αποζημίωσης.
- Απαγορεύεται, επί ποινή αποβολής, η υπενοικίαση του δωματίου
- Δικαιούται δωρεάν φοιτητική στέγη μόνο για τον ελάχιστο χρόνο σπουδών στη σχολή του, ενώ οφείλει να έχει περάσει το 50% του συνόλου των μαθημάτων έως το χειμερινό εξάμηνο φοίτησης κάθε ακαδημαϊκού έτους.
Αυτές είναι οι κυριότερες προϋποθέσεις για να μπορεί κάποιος να διαμένει στη συγκεκριμένη φοιτητική εστία.
Μέχρι στιγμής δε γνωρίζω πως θα αντιδράσει το «ρωμαλέο» φοιτητικό κίνημα ούτε τα κόμματα της Αριστεράς. Θα είναι ευχάριστη έκπληξη τουλάχιστον να μη διαφωνήσουν και αρχίσουν το γαϊτανάκι των καταγγελιών και των κινητοποιήσεων.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται και στο τι θα πράξουν οι Σύγκλητοι των λοιπών Πανεπιστημίων. Έχουν ένα υπόδειγμα μπροστά τους. Θα τολμήσουν να το ακολουθήσουν ή θα παραμείνουν στην υπάρχουσα θλιβερή κατάσταση; Η πρόκληση είναι μπροστά τους και οι ευθύνες πλέον έχουν ονοματεπώνυμο.
Το μέτρο του συμφωνητικού, έχει σαφώς διαπαιδαγωγικό χαρακτήρα. Οι φοιτητές συνηθίζουν στην τάξη και στην ανάληψη υποχρεώσεων από τη νεαρή ηλικία. Αναδεικνύεται συγχρόνως και η ατομική ευθύνη στο βαθμό που η μη τήρηση των όρων του συμφωνητικού έχει συνέπειες. Δηλαδή μαθαίνουν πως τουλάχιστον στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας δεν θα υπάρχει το καθεστώς της ατιμωρησίας.
Από την άλλη τη μεριά και οι καθηγητές θα κληθούν να αποδεικνύουν την αξιοπιστία τους κάθε φορά που θα πρέπει να εφαρμόζουν τα πειθαρχικά μέτρα. Μια φορά αν δεν τηρήσουν αυτοί τους όρους του συμφωνητικού, το πουλόβερ με δική τους ευθύνη πλέον, θα αρχίσει να ξηλώνεται. Είναι κατανοητό πως δεν είναι εύκολες οι ισορροπίες σε έναν εντελώς ανισόρροπο χώρο.
Συνήθως αυτές οι συμβάσεις για να αντέξουν θα πρέπει να λάβουν καθολική μορφή. Με μια φωτεινή εξαίρεση το πρόβλημα δε λύνεται στον βαθμό που τα υποδείγματα έχουν νόημα μόνον αν γίνονται κανόνας.
Εννοείται πως σε αυτή την προσπάθεια εκλογίκευσης μιας χρόνιας παράλογης κατάστασης που επικρατεί στα ΑΕΙ, είναι απαραίτητη και η συνδρομή της Πολιτείας, όποτε παραστεί ανάγκη. Τα εργαλεία πλέον υπάρχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου