Όμως, ακόμα και όταν παντρεύονταν ένα ηγεμόνα «πολιτισμένο», συνέβαινε πολλές φορές να έχουν πολλά προβλήματα αποδοχής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Θεοδώρα Λούκα, η οποία παντρεύτηκε τον δόγη της Βενετίας Δομίνικο Σέλβο. Ο γάμος έγινε για λόγους διπλωματικούς με την ισχυρή τότε Βενετία. Όμορφη, χαριτωμένη, με τρόπους, άφησε το στίγμα της στη Βενετιά. Οι χρονογράφοι της εποχής της φερθήκαν με μίσος αδικαιολόγητο. Την θεωρούσαν διαφθορέα της κοινωνία τους, την κατηγορούσαν για πράγματα που ήταν πολύ φυσιολογικά για μια πριγκίπισσα «έπλενε με αρωματισμένο νερό το σώμα της και όχι μόνον το πρόσωπο και τα χέρια, έτρωγε με χρυσό πιρούνι και όχι μα τα δάχτυλα, όπως έκαναν αυτοί, είχε πάντα αρωματισμένο δωμάτιο και άλλες τέτοιου είδους κατηγορίες. Φανταστείτε λοιπόν, αφού σε μια πολιτισμένη κοινωνία η πριγκίπισσα αντιμετώπιζε τέτοια εχθρότητα, τι τραβούσε σε κοινωνίες απολίτιστων και ακαλλιέργητων λαών.
Υπήρχαν όμως και περιπτώσεις που οι πριγκίπισσες ήταν αποδεκτές και πολύ αγαπητές. Τέτοια ήταν η περίπτωση της Θεοδώρας, κόρης του Σεβαστοκράτορα (αδελφού του αυτοκράτορα Εμμανουήλ Κομνηνού), η οποία παντρεύτηκε με τον Ερρίκο ΙΙ, δούκα της Αυστρίας. Η θεοδώρα κατάφερε να φέρει τον βυζαντινό πολιτισμό στη Βιέννη.
Η πριγκίπισσα Άννα, αδελφή του Βασιλείου Βουλγαροκτόνου, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα της Ρωσίας Βλαντίμιρ και για χάρη της έγινε χριστιανός όχι μόνον ο ίδιος, αλλά και ολόκληρος ο λαός. Όταν εκχριστιανίζονταν ένα λαός, έπαυε πια να αποτελεί απειλή για το Βυζάντιο.
Η πριγκίπισσα Θεοφανώ, ανεψιά του Ιωάννη Τσιμισκή, παντρεύτηκε τον Οθωνα Β΄, αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και συνέβαλλε πάρα πολύ στο να γνωρίσουν τα γερμανικά φύλα τον βυζαντινό πολιτισμό. Είναι η πριγκίπισσα που εκπολίτισε τους Γερμανούς, έφερε σ΄ αυτούς τον ελληνικό πολιτισμό. Αυτός ο γάμος ωφέλησε και το Βυζάντιο βέβαια, γιατί οι Γερμανοί σταμάτησαν τις εχθροπραξίες εναντίον των βυζαντινών κτήσεων στην κάτω Ιταλία. Έτσι λύθηκε με αυτόν τον τρόπο, μέσω του γάμου, η κρίση στις σχέσεις Ανατολής και Δύσης, εξαιτίας αυτών των κτήσεων που διεκδικούσε ο Οθων Α΄, ο επονομαζόμενος Μέγας. Ο Οθωνας δέχτηκε να σταματήσει τις εχθροπραξίες και έτσι ο Τσιμισκής, με εξασφαλισμένα τα νώτα του ασχολήθηκε με τους εχθρούς της Ανατολής.
Κλείνοντας θα αναφερθώ σε ένα γάμο που δεν έγινε, γάμος που, αν γινόταν, θα απέτρεπε την άλωση. Λέγεται ότι ο χήρος Κ. Παλαιολόγος έστειλε προξενιά να παντρευτεί τη Σέρβα πριγκίπισσα Μάρα, χήρα του Μουράτ Β, η οποία ήταν μητέρα του Μωάμεθ Πορθητή. Η Μάρα ήταν ήδη 50 ετών, επέστρεψε στον χριστιανό πατέρα της και έγινε μοναχή. Αν γινόταν αυτός ο γάμος ίσως ο Πορθητής να μην στρεφόταν ποτέ εναντίον του θετού πατέρα του. Μάλιστα τούρκοι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι οι κατώτεροι πολιτισμικά Οθωμανοί θα αφομοιώνονταν και ο χάρτης της παγκόσμιας ιστορίας θα ήταν διαφορετικός.
Σκοπός ήταν μέσα από τέτοιους γάμους να γεννηθούν διάδοχοι –κλειδιά που θα βοηθούσαν στην εξάπλωση του βυζαντινού πολιτισμού και δεν θα δημιουργούσαν προβλήματα. Δεν υπάρχουν όμως καταγραμμένες σκέψεις αυτών των γυναικών, παρόλο που ήταν μορφωμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου