Το ιστορικό σταυροδρόμι των "αγανακτισμένων"

Γράφει ο πολίτης Π. Παπαγαρυφάλλου

Ο γράφων εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα, γραπτά και προφορικά, καλλιεργούσε την ιδέα της ενεργητικής αντίστασης του γονατισμένου λαού κατά του σάπιου  πολιτικού συστήματος.

Επιτέλους, αυτό γίνεται τώρα -έστω και πολύ καθυστερημένα- με τους "αγανακτισμένους" στο σύνταγμα.

Τα μεγάλα όμως ερωτήματα, καθοριστικά και ιστορικά είναι τούτα:

        1)       Πού θα καταλήξει αυτό το κίνημα;

2)    Τί άμεσους στόχους θέτει;

3)       Πώς θ' αντικαταστήσει τους διεφθαρμένους

4)       Ποιές  γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες  θα ακολουθήσει;

5)       Πώς θα εκλέξει τους αντιπροσώπους του;

6)       Ποιό είναι το γενικό πολιτικό πρόγραμμα;

7)    Θα θέσει κοινωνικούς στόχους νέας οργάνωσης της κοινωνίας; Αν ναι, πάνω σε ποιες βάσεις;

8)    Θα διεκδικήσει την εξουσία; Αν ναι, με τί μηχανισμούς και με ποιες  διαδικασίες;

9)       Πώς θα εξασφαλισθεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και αντιπροσώπευση των εκατομμυρίων Ελλήνων;

10)       Πώς θα επιτευχθεί η οργανωτική και πολιτική επικοινωνία των "αγανακτισμένων" ανάμεσα στο Κέντρο και την Περιφέρεια και πώς θα γίνει δυνατή η μεταξύ τους πολιτική και οργανωτική επικοινωνία;

11)       Πώς θα διαχωρισθούν οι εντελώς  αντίθετες πολιτικές και ιδεολογικέ θέσεις που ενδημούν στο κέντρο του Συντάγματος από την παμψηφία των "αγανακτισμένων";

Πώς π.χ. θα απομονωθούν τα γκροπούσκολα που τάσσονται υπέρ των λαθρομεταναστών και καταδιώκουν όσους κρατούν την Ελληνική σημαία;

12)  Τί κοινός αγώνας συνδέει αυτούς τους αγανακτισμένους από τους αληθινούς αγανακτισμένους;

Αυτοί βρίσκονται με το μέρος του διεφθαρμένου συστήματος, το οποίο υποτίθεται ότι θέλουν να ξεπατώσουν.

13)       Πώς η πλειοψηφία δεν θα χειραγωγηθεί από αυτούς τους "επαναστάτες", που με τις δήθεν "συνελεύσεις" τους επιδιώκουν να την χειραγωγήσουν;

Εν όψει όλων αυτών και του κινδύνου να ναυαγήσει αυτό το εθνικό σκίρτημα και να μη χαθεί η μονάκριβη ευκαιρία για την απαλλαγή μας από τους σάπιους και τους δοσίλογους.

Προτείνω

Σε όσους χειρίζονται τα μηνύματα από το Ίντερνετ και τις ιστοσελίδες ν' ανταλλάξουν γνώμες και συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις με κύριο άξονα: Να φύγει η κατοχική κυβέρνηση και να διαλυθεί η "Βουλή".

Να δοθεί προσοχή σε όσους, αφού υπηρέτησαν το σύστημα της σήψης, θα επιχειρήσουν να παραστήσουν τους "αγανακτι­σμένους" για να καθίσουν πάλι στο σβέρκο μας. Προσοχή!

Τέλος

1)       Για να μην φυλλορροήσει το Κίνημα, θα πρέπει να μετατραπεί σε εξέγερση (σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος).

2)    Να χρησιμοποιήσουμε την Πνύκα ως το Νέο Σχολείο της Δημοκρατίας και ως τόπο λήψεως αποφάσεων. Θυμίζω ότι εκεί συνεδρίαζαν και αποφάσιζαν έξι χιλιάδες αληθινοί πολίτες, οι οποίοι από τα χαράματα ξεκινούσαν από τα χωριά της Αττικής για να πάνε πεζοπορία στην Πνύκα.

Συναγανακτισμένοι Έλληνες! Σας ξαναϋπενθυμίζω για πολλοστή φορά ετούτη τη φράση του Γάλλου πολιτικού φιλοσόφου Σ. Μοντεσκιέ: "Άλλοτε οι άνθρωποι με εκατό χιλιάδες  μπράτσα ανατρέπουν το παν, και άλλοτε με εκατό χιλιάδες πόδια βαδίζουν σαν έντομα"!

Ήρθε η ώρα, η μεγάλη ώρα, η ύστατη ώρα, να χρησιμοποιή­σουμε τα μπράτσα μας και να πούμε στους συναγωνιστές μας Ισπανούς πως έχουμε για σύνθημά μας και το δικό τους:

No passeran.

Οι νέοι κατακτητές και οι νέοι Εφιάλτες ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.