Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


  Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.
 
Την Κυριακή 5 Ιουλίου, ο ελληνικός λαός καλείται, εσπευσμένα, με ένα «ΝΑΙ» ή ένα «ΟΧΙ», να αποφασίσει για το μέλλον της Ελλάδος και των νεοτέρων γενεών Ελλήνων.Την στιγμή αυτή δεν είναι σκόπιμη η επίρριψη ευθυνών για την   σημερινή τραγική κατάσταση με αποκορύφωμα το υπαρξιακού χαρακτήρος δίλημμα που τίθεται στους Έλληνες, αφού η ιστορία θα κρίνει νηφάλια τους υπευθύνους. Τώρα προέχει η ειλικρινής διάθεση συνδρομής στην διαμόρφωση υπεύθυνης στάσεως των συμπολιτών μας.Η κρισιμότητα των στιγμών επιβάλλει καθαρό λόγο προς τους πολίτες δίχως περιστροφές και  στρογγυλεύματα.
Το αντικείμενο του δημοψηφίσματος είναι ασαφές και κυρίως δεν απεικονίζει το πραγματικό διακύβευμα. Τυπικά ζητείται η άποψη
των Ελλήνων πολιτών επί των προτάσεων των Θεσμών της 25ης Ιουνίου (ο ψηφοφόρος δεν προλαβαίνει να σχηματίσει άποψη, αφού τα πράγματι δημοκρατικά δημοψηφίσματα άλλων χωρών διεξάγονται εντός μηνών και όχι εντός πέντε ημερών) οι οποίες δεν υπήρξαν οριστικές (πρόκειται απλώς περί ενός nonpaper) και οι οποίες  δεν υφίστανται πλέον αφού έχουν ήδη αποσυρθεί, ενώ από την Τρίτη 30 Ιουνίου δεν ισχύουν και τυπικά.
Στο παραπλανητικό ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι πιθανόν η πλειοψηφία του ελληνικού λαού να ψηφίσει «ΟΧΙ», αφού εύλογα οι πολίτες δεν θα επιθυμούσαν περαιτέρω αυστηρά μέτρα όπως φορολογία ή και μείωση των κρατικών δαπανών. Εκείνο όμως το οποίο συστηματικά αποκρύπτεται και δεν εξηγείται επαρκώς στους πολίτες (πέραν αορίστων υποσχέσεων και μεγαλοστομιών, με άφθονη δόση «ηρωισμού» και «πατριωτισμού») είναι η επόμενη ημέρα. Οι ηγέτες των ευρωπαϊκών κρατών και οι Θεσμοί δεν έχουν αφήσει περιθώρια αμφιβολίας, δηλώνοντας ότι το «ΟΧΙ» θα εκληφθεί ως επιθυμία εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ. Παράλληλα σημαντικοί ηγέτες κρατών όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ιαπωνία παροτρύνουν την Ελλάδα να παραμείνει μέλος της ΕΕ και να αποκαταστήσει το ταχύτερο τις σχέσεις της με αυτήν.
Δίχως διάθεση υπερβολής και κινδυνολογίας, ένα «ΟΧΙ» του λαού στις προτάσεις, επισημοποιείται η χρεωκοπία, σταματά κάθε χρηματοδότηση από την ΕΕ, καταστρέφεται το τραπεζικό σύστημα και η οικονομία με άμεσες και ιδιαίτερα δυσμενείς κοινωνικές συνέπειες κυρίως για τα λαϊκά στρώματα. Μία χρεωκοπημένη χώρα εντός της ευρωζώνης επιτείνει τα αδιέξοδά της και συνεπώς αποτελεί θέμα ελαχίστου χρόνου η οικειοθελής έξοδος από το ευρώ και η μετάπτωση στην δραχμή με πολλαπλές περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις (εκτόξευση ύψους του χρέους, καθώς και της τιμής εισαγομένων προϊόντων, πληθωρισμός και αύξηση ανεργίας, αγορές και πλειστηριασμοί εθνικού και ιδιωτικού πλούτου από ξένα και εγχώρια συμφέροντα έναντι ευτελούς τιμής κ.λπ.). Στην πλέον αισιόδοξη εκδοχή θα έχουμε φαινόμενα όπως αυτά στην Κύπρο (δέσμευση και κούρεμα καταθέσεων) στην χειρότερη δε περίπτωση θα έχουμε φαινόμενα τύπου Αργεντινής με κοινωνικό διχασμό, εξαθλίωση, συγκρούσεις και νεκρούς. Οι ιδιαίτερες συνθήκες εξόδου της χώρας μας από το ευρώ είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσουν και σε πολιτική ρήξη με την ΕΕ, με ακόμη μεγαλύτερες και απρόβλεπτες γεωπολιτικές συνέπειες κατά της Ελλάδος. Πολλοί άσπονδοι γείτονες επιχαίρουν και αναμένουν την κατάλληλη ευκαιρία ενώ ταυτόχρονα ονειρεύονται την χώρα τους στην ΕΕ και την Ελλάδα εκτός, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις διεκδικήσεις τους.
Όλα αυτά τα κεφαλαιώδους σημασίας για το μέλλον της χώρας και των επερχομένων γενεών, λίαν πιθανά καταστροφικά αποτελέσματα, υποκρύπτονται (αφελώς ή δολίως;) πίσω από ένα απλό «ΟΧΙ» κατά των προτάσεων των Θεσμών και κάθε συμπολίτης μας ψηφοφόρος οφείλει να το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν. Έναντι όλων αυτών των ενδεχομένων η Κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιάσει οιοδήποτε αξιόπιστοεναλλακτικό εθνικό σχέδιο για την επόμενη ημέρα. Ασφαλώς οι επικείμενες επιπτώσεις στις πλάτες των Ελλήνων δεν συμβαδίζουν με τις κορώνες περί εθνικής ανεξαρτησίας, κυριαρχίας και αξιοπρέπειας.
Είναι γεγονός ότι οι προτάσεις των Θεσμών αλλά ακόμη και οι προτάσεις των 8 δις του ΣΥΡΙΖΑ προς τους Ευρωπαίους είναι κοινωνικά σκληρές και οδηγούν σε μνημόνιο, του οποίου όμως τα μέτρα μεταξύ των γνωστών πολλών μειονεκτημάτων τους, εμπεριέχουν και σειρά θετικών μέτρων (ο ΣΥΡΙΖΑ δια του Κου Βαρουφάκη, εκτιμά ότι τα ορθολογικά αυτά μέτρα του μνημονίου ανέρχονται σε ποσοστό 70% ). Η συνεπής εφαρμογή των πράγματι επώδυνων αυτών μέτρων σε συνδυασμό με ένα επενδυτικό/αναπτυξιακό σχέδιο και μία απτή πρόβλεψη για την βιωσιμότητα του χρέους, παρέχει βάσιμες ελπίδες για την ελληνική οικονομική ανάκαμψη. Άλλες ευρωπαϊκές χώρες με παρεμφερή προβλήματα τα έχουν ήδη καταφέρει μέσω της επιλογής αυτή. Μία τέτοια συμφωνία είναι ακόμη εφικτή και οι Ευρωπαίοι δηλώνουν έτοιμοι να συμφωνήσουν εντός της εβδομάδος. Από την Δευτέρα 6 Ιουλίου, εάν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι «ΟΧΙ», η εκδοχή αυτή θα αποτελεί ανάμνηση.
Συμπερασματικά το διακύβευμα του δημοψηφίσματος δεν είναι η αποδοχή ή μη κάποιων μέτρων αλλά η θεμελιώδης επιλογή μεταξύ ΕΕ και αποκοπής από αυτήν. Ο ψηφοφόρος συμπολίτης μας ο οποίος θα ψηφίσει «ΝΑΙ» επιλέγει μία στενή ατραπό με εμπόδια η οποία υπό προϋποθέσεις οδηγεί στην έξοδο. Η επιλογή αυτή κρατά την χώρα μας στην  ΕΕ με διασφάλιση χρηματοδοτήσεως, παροχή ασφάλειας και ελπίδας για το μέλλον και προστασία των Εθνικών μας Συμφερόντων. Η επιλογή του «ΟΧΙ» οδηγεί σε ξαφνικό θάνατο (οικονομικό, κοινωνικό και ασφαλείας), καθολική υποβάθμιση της χώρας και συσσωρευμένα δεινά για τους πολίτες της.
Η σημερινή Ευρώπη είναι γνωστό ότι χαρακτηρίζεται από σειρά μειονεκτημάτων (πρόβλημα συνοχής, κοινής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, ηγεμονικές τάσεις ορισμένων χωρών κ.λπ.). Δεν πρέπει εν τούτοις να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η ΕΕ αποτελεί όαση ελευθερίας και δημοκρατίας, αυθεντική έκφραση του κοσμικού κράτους και της κοινωνικής μέριμνας, καθώς και ζηλευτή εστία πολιτισμού. Οι  διαφωνούντες με τις διαπιστώσεις αυτές αδυνατούν να υποδείξουν ένα άλλο εναλλακτικό μοντέλο διακυβερνήσεως σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η Ελλάς ανήκει φύσει και θέσει στην Ευρώπη αφού από αυτήν εκπηγάζει το σημερινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Την στιγμή που διαρκής φιλοδοξία  κρατών και μεμονωμένων ατόμων εκτός ΕΕ, είναι το ευρωπαϊκό όραμα, οι Έλληνες δεν πρέπει να αποβάλλουν οικειοθελώς το αγαθό αυτό. Θα πρέπει οι συμπολίτες μας να αναλογισθούν ότι δεν συνωμοτεί διαρκώς το Σύμπαν κατά της Ελλάδος, ούτε είναι κανόνας ότι οι «κακεντρεχείς» ξένοι αρέσκονται να δαπανούν τον χρόνο τους εξυφαίνοντας σχέδια κατά της πατρίδος μας. Οι χρεωκοπημένες ιδεοληψίες λαοπλάνων, των οποίων οι απανωτές υποσχέσεις διαρκώς διαψεύδονται, δεν πρέπει να περάσουν. Ο ελληνικός λαός διαθέτει ιστορική μνήμη και οφείλει να την ανακαλέσει προκειμένου να ψηφίσει ορθά.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου