Μάθαν
ότι αγαπιόμαστε, πλακώσαν κι αυτοί που σκέπτεσθε. Τι άλλο μπορείς να
πεις όταν διαβάζεις ότι οι Αλβανοί ισχυρίζονται ότι ο Δίας μιλούσε ..
Αλβανικά. Μπορεί για εμάς του Έλληνες να φαντάζει αστείο, αλλά δεν είναι
έτσι....
Διότι, η γενική τωρινή άγνοια μπορεί να αποτελέσει εύφορο έδαφος ώστε
να ευδοκιμήσει στο μέλλον η κάθε σημερινή παλαβομάρα και με την «εξέλιξη
και πρόοδο του ανθρώπου» να εδραιωθεί ως υψηλή γνώση του αύριο.
Όλα
όσα στοιχεία θα διαβάσετε παρακάτω είναι από αλβανικές πηγές, όχι για
να δείτε αν ο Δίας μιλούσε αλβανικά, αλλά για να δείτε το μέγεθος του
θράσους τους στην παραποίηση της Ιστορίας κόντρα σε κάθε λογική.
Πρώτ’
απ’ όλα, αν ο Δίας μιλούσε αλβανικά, δεν θα ήταν θεός. Διότι αν μιλούσε
αλβανικά, και ως θεός που ήταν, οι αλβανοί θα τον είχαν τιμήσει, σαν να
ήταν κάποιος δικός τους προστάτης. Ο δικός τους θεός. Θα τον τιμούσαν
όπως τιμούν όλοι οι λαοί του κόσμου τους θεούς στους οποίους πιστεύουν
και στους οποίους προσφεύγουν ποικιλοτρόπως και δέονται προς αυτούς.
Είδατε πουθενά κανένα αλβανικό άγαλμα του Διός , ή βωμό, ή ναό
αφιερωμένο στον Δία; Ακόμη και στα βάθη της ζούγκλας, οι εκεί άνθρωποι
κάτι φτιάχνουν για να τιμήσουν τον Θεό τους. Πελεκάνε κάποιο ξύλο,
φτιάχνουν ένα τοτέμ, τέλος πάντων κάτι φτιάχνουν.
Οι
αλβανοί δεν έκαναν ποτέ τίποτα για κανέναν θεό. Από την άλλη, για να
υπάρξει αλβανικός ναός του Διός, ή οποιαδήποτε άλλη κατασκευή, έπρεπε οι
αλβανοί να έχουν μαθηματικά. Μπορεί οι άνθρωποι να είχαν τέτοια
πρόθεση, και κάποια κλίση στα μαθηματικά και στην γεωμετρία, αλλά τους
έλειπε κάτι σημαντικό. Οι αριθμοί. Οι αλβανοί δεν είχαν αριθμούς. Δεν
είχαν αριθμούς όπως δεν είχαν και γράμματα.
(Τα
γράμματα που χρησιμοποιούν σήμερα, φέτος θα κλείσουν 137 χρόνια
ύπαρξης) Να επισημάνω εδώ ότι όλα τα αλφάβητα σ’ όλον τον κόσμο έχουν
και αριθμούς, εκτός από το παγκοσμίως γνωστό – άγνωστο φοινικικό
αλφάβητο για το οποίο ακούμε «φοινικικό αλφάβητο», αλλά δεν ακούμε για
«φοινικικούς αριθμούς». Οι αλβανοί δεν είχαν ούτε γράμματα, ούτε
αριθμούς.
Επίσης,
αν μιλούσε αλβανικά ο Δίας θα είχαν οι αλβανοί κάποια «επικοινωνία»
μαζί του, όπως έχουν όλοι οι θεοί με όλους τους πιστούς τους σε όλα τα
μήκη και πλάτη της Γης. Θα είχαν κάποια προσευχή, κάτι θα του ζητούσαν
και αυτός θα ερχόταν σε κάποιας μορφής επικοινωνία μαζί τους. Ποτέ δεν
αναφέρεται στην αλβανική παράδοση, ότι ήρθαν σε επικοινωνία με τον Δία.
Επομένως, ο Δίας δεν ασχολείτο με τους αλβανούς, αλλά ούτε και οι
αλβανοί με το Δία. Πως ξέρουν λοιπόν ότι μιλούσε αλβανικά; Και σε τι θα
χρησίμευαν στον Δία τα αλβανικά για να τα μιλάει;
Συνεχίζω.
Στην ελληνική μυθολογία που αυτός ο θεός ονομαζόταν Δίας, στην λατινική
μυθολογία ονομαζόταν Γιούπιτερ ή Τζούπιτερ, στην ετρουσκική, Τίνια,
στην αλβανική μυθολογία, (υπάρχει αλβανική μυθολογία;), έπρεπε να έχει
ένα αλβανικό όνομα. Κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται στην αλβανική παράδοση.
Επικαλούμαι την «αλβανική παράδοση» διότι δεν υπάρχει Αλβανική Ιστορία,
και αυτό γιατί η αλβανική γλώσσα δεν ήταν γραπτή, με αποτέλεσμα να μην
υπάρχουν στοιχεία και επιστημονικά συμπεράσματα είναι αδύνατο να
εξαχθούν χωρίς στοιχεία.
Επίσης,
ομιλούν οι αλβανοί περί αρχαίας αλβανικής γλώσσης. Τέτοιο πράγμα δεν
υπάρχει, διότι εφόσον οι αλβανοί δεν είχαν γράμματα, πως μπορεί ν’
αποδειχθεί η αρχαιότητα της γλώσσας τους; Επιπροσθέτως, οι αλβανοί δεν
είχαν όλοι την ίδια γλώσσα, αλλά μιλούσαν διάφορες διαλέκτους. Ποια απ’
όλες μιλούσε ο Δίας; Μην τις μιλούσε όλες; Αυτό δεν μας το διασαφήνισαν
οι αλβανοί. Η αλβανική γλώσσα ήταν ένα νεφέλωμα λέξεων. Ακόμη και επί
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν απαγορευμένη από τους Τούρκους. Σε τέτοια
υπόληψη την είχαν.
Γλώσσα
που την απαγόρευαν οι Τούρκοι θα την μιλούσε ο Δίας; Στα τέλη του 19ου
αιώνος κάποιος προσπάθησε να συμμαζέψει την αλβανική γλώσσα και να
δημιουργήσει κοινή αλβανική λογοτεχνική γλώσσα για όλους τους αλβανούς.
Αυτός ο «κάποιος» δούλεψε σκληρά και εξέδωσε την πρώτη Αλβανική
Γραμματική στην ιστορία της Αλβανίας το έτος 1882. Αυτός ο «κάποιος»
θεωρείται σήμερα θεμελιωτής της Αλβανικής Γλωσσολογίας. Αυτός ο
«κάποιος» ονομαζόταν Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης. Όλα αυτά είναι γραμμένα
στην Αλβανική Ιστορία.
Αλλά
είναι και το άλλο που εμείς δεν το μάθαμε στην Ιστορία μας. Οι αλβανοί
γκρέμισαν τον Δία και τους άλλους θεούς από τον θρόνο τους. Δεν το
ξέρατε; Το λέει ο εθνικός ποιητής των αλβανών Ναΐμ Φρασέρι (1846 – 1900)
στο ποίημά του με τίτλο «Ο αληθινός πόθος των Σκιπετάρων» (Σκιπετάροι =
αλβανοί), στο σημείο εκείνο που αναφέρεται στον αν οι γείτονες των
αλβανών επιβουλεύονται την Αλβανία. Γράφει:
«Ω, θέλετε να πάρετε την χώρα των Γιγάντων
που τους θεούς δυνήθηκαν να ρίξουν απ’ τον θρόνο!»
που τους θεούς δυνήθηκαν να ρίξουν απ’ τον θρόνο!»
Με
την λέξη «Γίγαντες» εννοούνται οι Αλβανοί, το «Γιγάντων» είναι γραμμένο
με κεφαλαίο «Γ» και το «θεούς» με μικρό «θ». Δηλαδή, οι αλβανοί ήταν
τόσο ισχυροί που γκρέμισαν τους θεούς απ’ τον Όλυμπο. Μην νομίζετε ότι
γνωρίζω αλβανικά, απλά ο εθνικός ποιητής τους Ναΐμ Φρασέρι σπούδασε στην
Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων και επειδή η αλβανική δεν ήταν γραπτή
γλώσσα, λόγω έλλειψης γραμμάτων, τα αλβανικά εθνικά ποιήματα τα έγραψε
στα ελληνικά. Στα ελληνικά τα διαβάζω κι εγώ. Αργότερα μεταφράστηκαν από
τα ελληνικά στα αλβανικά.
Στο
συγκεκριμένο εθνικό ποίημα των αλβανών, ο Ν. Φρασέρι παραδέχεται, εκτός
του ότι το αλβανικό έθνος ήταν πάντα «γενναίο, μεγαλόπρεπο, κι ευγενικό
και θείο», ότι δεν υπάρχει Μακεδονικό έθνος. Γράφει ο ποιητής:
«Εμείς με τους γειτόνους μας, μ’ Έλληνες και με Σλάβους μ’ όλους να ζούμε θέλουμε σε πλέρια ομόνοια πάντα
….
Σλάβοι, κάτω τα χέρια σας από την Αλβανία, μη δε σας φτάνουν των Σκυθών οι απέραντοί τους τόποι.»
….
Σλάβοι, κάτω τα χέρια σας από την Αλβανία, μη δε σας φτάνουν των Σκυθών οι απέραντοί τους τόποι.»
Μας
ενημερώνει ο Φρασέρι ότι η Αλβανία περιβάλλεται από Σλάβους και
Έλληνες. Μακεδόνες δεν υπάρχουν. Οι δε σλάβοι ήρθαν από τα βάθη της
Ασίας, από την χώρα των Σκυθών, άρα είναι Σκύθες. Εάν ο Τσίπρας διάβαζε
αλβανική ποίηση ενδεχομένως να επείθετο τελικά ότι δεν υπάρχουν
«Μακεδόνες».
Πάμε
να δούμε τώρα την καταγωγή των Αλβανών, επειδή αναφέρονται και σ’
αυτήν. Αλβανία, εκτός από την γειτονική μας χώρα, υπάρχει και στα
βορειοδυτικά της Κασπίας θαλάσσης. Αλβανία υπάρχει και στην Σκωτία
επίσης, γι αυτό και η Μεγάλη Βρετανία λέγεται και Γηραιά Αλβιόνα
(Albion). Αυτό το «Αλμπ» (Alb) σημαίνει, υψίπεδο. Από αυτό το Αλμπ >
Άλπ, προέρχεται, σύμφωνα με κάποιους, και το όνομα των Άλπεων.
Οι
«δικοί μας» Αλβανοί είναι μέτοικοι. Ζούσαν σε ένα άλλο βουνό, σ’ ένα
άλλο «Αλμπ», στο Αλβανόν όρος που βρίσκεται στο Λάτιο, στην Ρώμη. Ένεκα
της καταγωγής τους εκ του Αλβανού όρους, ονομάστηκαν Αλβανοί. Αλλά λόγω
του χαρακτήρα τους και των πράξεών τους οι Ρωμαίοι αναγκάστηκαν να τους
μετακομίσουν στην αντίπερα ακτή της Αδριατικής και τους έφεραν στα εδάφη
όπου ζουν σήμερα και που ζούσαν οι Ιλλυριοί.
Οι
Ιλλυριοί δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους Αλβανούς. Οι Ιλλυριοί
προϋπήρχαν, αλλά οι Αλβανοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι
Ιλλυριοί. Επί πλέον οι ίδιοι οι Αλβανοί ονόμασαν την Αλβανία Σκιπερία,
δηλαδή «χώρα των αετών». Γιατί δεν κράτησαν το «Ιλλυρία» αφού ήταν
Ιλλυριοί και υπερηφανεύονται γι αυτό;
Εν
κατακλείδι, όλα όσα ισχυρίζονται οι Αλβανοί περί της γλώσσης την οποία
ομιλούσε ο Δίας και της καταγωγής τους είναι ψευδή, σύμφωνα με τους
Αλβανούς.
Χρήστος Μαντζιάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου