Ένας νόμος που είχε ψηφίσει ο Δημ. Παπαγγελόπουλος και "νομιμοποιεί" την συνομιλία Μιωνή -Παππά

του Παναγιώτη Στάθη

Ένας νόμος που είχε πρωτο-εισηγηθεί ο Δημ. Παπαγγελόπουλος, ως αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης το 2016 και έδινε τη δυνατότητα χρήσης παράνομων αποδεικτικών μέσων, είναι – πιθανόν- το νομικό διαβατήριο ώστε να γίνει χρήση της υποκλαπείσας συνομιλίας μεταξύ του πρώην υπουργού Νίκου Παππά και του επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή.

Η διάταξη αυτή, η οποία είχε ψηφιστεί το 2016, ουσιαστικά καταργήθηκε με την ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα και επανήλθε στον περασμένο Νοέμβριο.

Αναφέρει χαρακτηριστικά:

Άρθρο 14 - Νόμος 4637/2019 - Χρήση αποδεικτικού μέσου στα οικονομικά εγκλήματα

1. Στις περιπτώσεις πράξεων κακουργηματικού χαρακτήρα, που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος ή του Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς, δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 2 του άρθρου 177 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, εφόσον το αποδεικτικό μέσο αφορά πληροφορίες ή στοιχεία, στα οποία οι ανωτέρω εισαγγελείς έχουν δικαίωμα πρόσβασης, κατά τις διατάξεις των άρθρων 34 παρ. 1 και 36 παρ. 3 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

2. Η χρήση του παραπάνω αποδεικτικού μέσου κατά την παραπομπή και τη δίκη γίνεται δεκτή εφόσον κριθεί αιτιολογημένα ότι: α) η βλάβη που προκαλείται με την κτήση του είναι σημαντικά κατώτερη κατά το είδος, τη σπουδαιότητα και την έκταση από τη βλάβη ή τον κίνδυνο που προκάλεσε η ερευνώμενη πράξη, β) η απόδειξη της αλήθειας θα ήταν διαφορετικά αδύνατη και γ) η πράξη με την οποία το αποδεικτικό μέσο αποκτήθηκε δεν προσβάλλει την ανθρώπινη αξία.

Εξέταση

Σύμφωνα με πληροφορίες αυτή η διάταξη, η στενότητα ή ευρύτητα ερμηνείας της θα δώσει μια πρώτη απάντηση για το αν θα κινηθεί διαδικασία για το αδίκημα της ψευδορκίας, στο πλαίσιο της έρευνας που θα διενεργήσει ο εισαγγελέας Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος. Κι αυτό γιατί η διάταξη δίδει τη δυνατότητα χρήσης παράνομου αποδεικτικού μέσου όταν καταγγέλλεται κακούργημα σχετικό με οικονομικό ή έγκλημα διαφθοράς.

Στο θέμα της νομιμότητας του ηχητικού υλικού βαρύνουσα σημασία εκτιμάται ότι έχει αν η συνομιλία αυτή ήταν δημόσια ή ιδιωτική. Αν δηλαδή ήταν μπροστά και άλλα άτομα. Επίσης θα εξεταστεί που έγινε η καταγραφή (φέρεται να έγινε Κύπρο που η πράξη διέπεται από άλλο δίκαιο). Θεωρείται επίσης δεδομένο πως διαταχθεί πραγματογνωμοσύνη για να διαπιστωθεί η γνησιότητα του και αν έχει υποστεί επεξεργασία.

Ακολούθως θα τεθεί το ζήτημα διερεύνησης του αδικήματος της ψευδορκίας σε αντιπαραβολή με την κατάθεση του Ν. Παππά στην Προανακριτική Επιτροπή η οποία επίσης διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία.

Δεδομένο θα πρέπει να θεωρείται ότι μετά την νομική αξιολόγηση των τεχνικών νομικών θεμάτων (όταν δηλαδή θα αποφασιστεί αν μπορεί να γίνει χρήση του περιεχομένου της συνομιλίας) θα κληθεί σε εξέταση ο Σ. Μιωνής. Η αναφορά όμως σε  πολιτικό πρόσωπο (Νικ. Παππάς) νομοτελειακά οδηγεί τον φάκελο εκ νέου στη Βουλή.